The Rise of Otaku - ตอนที่ 155

บทที่ 155 การเข้าใจผิด

โดยทั่วไปแล้วถ้ามันเป็นในภาพยนตร์การที่หิงห้อยออกไปช่วยเหลืออีกฝ่าย มันเป็นอะไรที่ถูกต้องอย่างแน่นอน อย่างไรก็ตามนี่เป็นโลกแห่งความจริงและทหารเหล่านี้ก็เป็นคนจริงๆ การที่กระโดดออกไปโดยไม่รู้เรื่องอะไรมันเป็นการกระทําที่ดูโง่เป็นอย่างมาก

แจ็ครู้เรื่องนี้ดี ไม่มีใครรู้ว่าหญิงสาวผมบลอนด์เป็นคนดีหรือเป็นคนไม่ดี? เพียงเพราะเธอถูกโจมตีโดยทหารหนึ่งโหล มันไม่ได้หมายความว่าเธอเป็นเหยื่อ

มีเหตุการณ์มากมายที่วีรบุรุษไม่ใช่วีรบุรุษจริงๆ ในเบื้องหลังมันอาจจะเต็มไปด้วยยาพิษก็ได้ และมีเหตุการณ์มากมายที่ไม่ได้เป็นอย่างที่ตาเห็น

แต่หิ่งห้อยผู้ที่ไม่มีประสบการณ์ในโลกกลับไม่คิดแบบนั้น ก่อนที่แจ็คจะหยุดเธอเธอก็ได้กระโดดออกมาไปแล้ว และมันใช้เวลาไม่นานก่อนที่จะเธอจะส่งทหาร 3 คนบินไปบนท้องฟ้า แน่นอนว่าต้องยกความดีความชอบให้กับพลังของนักล่าเงินรางวัลที่ได้รับการฝึกฝนโดยอาจารย์ศิลปะการต่อสู้ถึง 3 คน

แต่แล้วสิ่งต่างๆก็เริ่มแย่ลงจริงๆ

โจวหยูยังไม่ได้คาดหวังว่าในขณะที่คนอื่นๆกําลังเพลิดเพลินกับการบินอย่างสงบ เขาจะต้องมาติดอยู่ในการต่อสู้ในเครื่องบินแบบนี้

เมื่อมองดูสาวผมบลอนด์ที่เป็นนักดาบที่ได้รับการช่วยเหลือจากหิงห้อย โจวหยูก็ไม่รู้จะพูดอะไรออกมาดี แต่ไม่ใช้กับลูกสาวตรงหน้า เธอยังได้เล่าถึงวีรกรรมที่เธอทํามาว่ามันกล้าหาญและน่าภูมิใจขนาดไหน

“พวกเขาเป็นคนเลว พวกเขาจะโจมตีเอลิซา ด้วยการใช้คนจํานวนมากมาทําร้ายผู้หญิงคนเดียว คิดยังไงมันก็ไม่ใช้การกระทําของทหารเลย แต่พ่อไม่ต้องเป็นห่วงไป ฉันสามารถเอาชนะทหารสามคนในเวลาไม่ถึงวินาทีเท่านั้น”

เมื่อมองดูนิ่งห้อยที่พูดเรื่องที่พึ่งเกิดขึ้นด้วยความตื่นเต้น โจวหยูก็เกือบอยากจะจับเธอมาตีกันเป็นการลงโทษจริงๆ เห็นได้ชัดว่าเมื่อกลับไปถึงบ้านเขาต้องอบรมเธอให้มากกว่านี้ แต่ในขณะนี้เขาต้องการเข้าใจว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้นก่อน หากนี้เป็นการเข้าใจผิดเขาเองก็ต้องการรีบแก้ไขมัน และขออภัยต่อพวกเขา

นักดาบสาวผมบลอนด์ชื่อเอลิซ่ามีหน้าตาที่กล้าหาญมาก เธอดูไม่เหมือนคนร้าย แต่โจวหยูก็ยังคงถามเมาส์เกี่ยวกับเรื่องนี้เพื่อค้นหาความจริงก่อนตัดสินใจอะไร แจ็คได้พูดว่าทหารในเมืองที่พ่ายแพ้ไปในตอนนี้คงได้กลับไปรายงานยังนายของมันแล้ว และในไม่ช้าคงมีกองทหารที่มากกว่านี้มายังที่นี้อย่างแน่นอน

แต่ในขณะที่แจ็คกําลังจะถามหญิงสาวผมบลอนด์ให้รู้เรื่องมากกว่านี้นั้น เธอก็ได้ผิวปากและมีสัตว์ประหลาด เหมือนกริฟฟินบินเข้ามา จากนั้นหญิงสาวผมบลอนด์ก็กระโดดขึ้นไปด้านหลังของสัตว์ประหลาดและบินไปหนีไปทันที

เอ่อ … คราวนี้โจวหยูทําได้เพียงนั่งตกตะลึงได้เท่านั้น แต่แจ็คไม่ใช้แบบนั้นเขาถึงกับกระโดดขึ้นๆลงๆและตะโกนว่า “ข้าว่าแล้วว่าเธอต้องเป็นตัวไม่ได้ ข้าละเกลียดอัศวินนภาพวกนี้ที่สุด พวกมันเหมือนกันทุกคน!”

เป็นไปตามที่คาดไว้ ใช้เวลาไม่นานก็มีขุนนางจากกลุ่มแรกส่งกองทัพออกมา แน่นอนว่ามีประชากรเพียงไม่กี่ร้อยคนในเมืองท้องฟ้านี้ ดังนั้นกองทัพที่ว่าจึงมีทหารเพียงสามสิบคนเท่านั้น กลุ่มแรกคือ 10 คนที่แต่เดิมปกป้องดินแดนของคนจนกลุ่มที่สองคือคนที่ปกป้องประชาชนสามัญ และสุดท้ายคือทหารองครักษ์ 10 คนจากเขตขุนนาง

ในแง่ของอํานาจการต่อสู้ แจ็ค และ หิ่งห้อย สามารถเอาชนะพวกเขาได้อย่างง่ายดาย

อย่างไรก็ตามศัตรูก็มีบุคคลที่ทรงพลังซึ่งเป็นพ่อมดแปลกๆปรากฏตัวขึ้นเช่นกัน และนั้นทําให้การเอาชนะกองทัพนี้เป็นไปได้ยากขึ้น

กําลังรบทั้งหมดของเมืองท้องฟ้าถูกรวมตัวกันที่จัตุรัสรูปดิสก์ และในไม่ช้าภายใต้การแนะนําของพลเรือน พวกเขาได้พบที่ตั้งของโจวหยู

มู่ลี่กลัวกับฉากที่เห็นดังนั้นเธอจึงได้ซ่อนตัวในกระเป๋าเสื้อโค้ตของโจวหยู, กาก้า และ เบ็นเท็น ทั้งคู่ไม่รู้วิธีการต่อสู้เช่นกัน ดังนั้นพวกเขาจึงหาที่ซ่อนตัว แต่เป็นเป็นมีขนาดตัวที่ใหญ่ทําให้เจ้าตัวไม่สามารถหาที่ซ่อนตัวได้ทุกที่ ดังนั้นในท้ายที่สุดเขาสามารถทําได้เพียงฝังหัวของเขาไว้ในอ้อมแขนของโจวหยูเหมือนนกกระจอกเทศเท่านั้น

“เป็นพวกเจ้าใช้ไหมที่ได้ปล่อยให้เจ้าหญิงชั่วร้ายที่วางยาพิษพ่อของตัวแองและวางแผนที่จะแย่งชิงบัลลังก์หนีไป?”

คําพูดของพ่อมดแปลกทําให้โจวหยูเข้าใจเรื่องราวเกือบทั้งหมด มันทําให้คนอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจออกมาด้วยความเหนื่อยใจ ทําไมเหตุการณ์นี้มันถึงเหมือนกับซีรี่เรื่องดังที่เขาเคยดูเลยนะ?

แม้ว่าความจริงจะปรากฏออกมาตรงหน้า แต่มันก็เป็นไปไม่ได้ที่พวกเขาจะยอมแพ้ก่อนการต่อสู้ แจ็คได้หยิบตราอัศวินของตัวเองออกมา และเดินไปข้างหน้าก่อนที่จะพูดว่า “ข้าเป็นอัศวินของเมืองสตาร์ไลท์ ข้าสามารถสาบานด้วยชื่ออัศวินสตาร์ไลท์ว่ามันเป็นเพียงความเข้าใจผิด ถ้ามันเป็นอย่างที่พวกเจาพูดออกมา ข้าจะเป็นคนไปนําเจ้าหญิงคนนั้นกลับมาให้พวกเจ้าเอง “

อัศวินแห่งดาวเป็นเกียรติสูงสุดของอัศวินทุกคนในเมืองสตาร์ไลท์ อัศวินของเมืองสตาร์ไลท์ทุกคนต่างก็ได้รับการคัดเลือกอย่างพิถีพิถันและเป็นนักรบชั้นยอดทั้งหมด ยกเว้นอัศวินจากเมืองแบล็กสตาร์ที่ไม่เป็นแบบนั้น โดยทั่วไปแล้วถ้าเป็นไปตามเรื่องราวที่ควรจะเป็นใครก็ตามที่เห็นตรานี้จะต้องให้เกียรติเป็นอย่างมาก

แต่พ่อมดแปลกนั้นไม่มีความตั้งใจที่จะทําแบบนั้น เขากับพูดด้วยความเย้ยหยันว่า “นั่นเป็นเพียงกฎบนพื้นดิน! มันไม่สามารถนํามาใช้ได้ในเมืองท้องฟ้าแห่งนี้! การที่พวกเจ้าปล่อยให้เจ้าหญิงชั่วร้ายหลบหนีไป นั้นมันมีความหมายเดี่ยวนั้นก็คือพวกเจาทุกคนต่างก็เป็นผู้สมรู้ร่วมคิดของเธอ!”

เห็นได้ชัดว่าอีกฝ่ายไม่เปิดโอกาสแก่แจ็คในการอธิบายและสั่งให้ทหารจับกุมพวกเขาทันที ดังนั้นจึงเกิดการต่อสู้ที่วุ่นวายใหญ่โตขึ้นในทันที

โจวหยูที่เห็นแบบนั้นก็ถึงพูดอะไรไม่ออก นี่เป็นเครื่องบินและมันยังอยู่ในเที่ยวบินซึ่งเขาไม่สามารถเดินไปได้ตามต้องการ ดังนั้นเขาจึงทําได้เพียงนั่งในที่นั่งของเขาและจ้องมองไปที่การต่อสู้ต่อหน้าเขาเท่านั้น สิ่งเดียวที่เขาสามารถช่วยได้คือป้องกันพวกเขาจากลูกธนูด้วยมือทั้งสองหรือการผลักทหารที่เข้ามาออกไปหา

ถัดจากโจวหยไปหลินวานที่กําลังอ่านนิตยสารอยู่ ก็ได้สังเกตเห็นว่าเจ้านายได้ทําตัวแปลกๆไป ดวงตาของเขาดูเหมือนจะจดจ่อกับบางสิ่งต่อหน้าเขา แต่เมื่อเธอจ้องมองไปยังต่ําแหน่งนั้นกับพบว่ามันไม่มีอะไรอยู่ข้างหน้าเขาเลย แม้แต่ทีวีขนาดเล็กก็ได้ปิดลงเช่นกัน เมื่อเป็นแบบนี้มันก็ทําให้เธอนึกถึงคําพูดก่อนหน้านี้ของหัวหน้าฟูที่ว่าเจ้านายนั้นมักมีอาการประสาทหลอนในบางครั้ง และจากเหตุการณ์ตรงหน้ามันก็ทําให้เธออดไม่ได้ที่จะกังวลว่าเจ้านายอาจจะเห็นภาพหลอนขึ้นในตอนนี้

อย่างไรก็ตามสิ่งที่เธอกังวลกับขยายใหญ่ขึ้น จากการจ้องมองอย่างเดี่ยวในตอนนี้ได้เพิ่มการขยับมือไปมาแล้ว เธอดูอิริยาบถต่างๆที่เจ้านายแสดงออกมา มันเป็นเหมือนว่าเขากําลังป้องกันอะไรบ้างอย่าง แต่เมื่อเธอมองไปยังบริเวณที่มือนั้นไปถึง เธอก็พบว่ามันไม่มีอะไรเลย?

“เจ้านาย! เกิดอะไรขึ้นเหรอค่ะ?”

หลินวานพยายามเรียกเจ้านายของเธอ แต่ในขณะนี้โจวหยูกําลังยุ่งกับการควบคุมสถานการณ์ที่วุ่นวายไม่มีเวลาคุยกับหลินวานเลย ดังนั้นเขาแค่พูดเรียบๆว่า “ฉันกําลังยุ่งอยู่ในตอนนี้! มีอะไรเอาไว้ค่อยคุยกันที่หลัง”

เลขาตัวน้อยที่น่าสงสารที่ถูกเจ้านายของเธอสั่งห้ามติดต่อกันถึงสองครั้งในเวลาน้อยกว่าสองวัน ทําให้ข่าวลือที่เธอเคยได้ยินเกี่ยวกับหัวหน้าที่ว่าเป็นคนที่ใจดีมากได้แตกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยไปทันที อย่างไรก็ตามเธอไม่สามารถแสดงความรู้สึกที่แท้จริงต่อหน้าเจ้านายได้ ดังนั้นเธอจึงทําเพียงก้มหน้าลงและอ่านนิตยสารด้วยความไม่พอใจได้เท่านั้น

ด้วยบุคลิกแปลกๆและการขาดความฉลาดทางอารมณ์ เป็นไปไม่ได้เลยที่โจวหยูจะรู้ตัวว่าเกิดอะไรขึ้นกับเลขาคนนี้ของตัวเอง ถึงแม้ว่าเขาจะรู้แต่เขาก็คงเลือกที่จะไม่สนใจมันอยู่ดี เพราะตอนนี้เขายังคงยุ่งอยู่กับการปกป้องพวกลูกๆของเขาอยู่ ในด้านของกิ่งห้อยและแจ็คนั้นไม่น่าเป็นห่วงมากนัก พวกเขาต่างก็ใช้หลักการที่ว่าจับโจรต้องจับหัวหน้า ดังนั้นพวกเขาทั้งสองต่างก็มุ่งเป้าไปที่พ่อมดแปลกแทนการต่อสู้กับพวกทหารธรรมดา

เมื่อพูดถึงพ่อมดแปลก ต้องยอมรับว่าอีกฝ่ายมีพลังมากทีเดียว แม้ว่าแจ็คจะไม่มีคู่หูอย่างเจ้าเดียนเดียนมาด้วยทําให้พลังต่อสู้ของตัวเขาเองลดไปอย่างน้อยครึ่ง แต่พ่อมดตรงหน้าก็ยังสามารถสู้กับเขาได้อย่างสูสีเลยทีเดียว แน่นอนว่าถ้านี้เป็นการต่อสู้เพียงลําพังละนะ แต่เมื่อหิงห้อยได้เข้ามาร่วมวงด้วย การต่อสู้ที่สูสีก็ได้เขียนเอียงมาทางด้านของแจ็คที่ละน้อย ถ้าไม่ใช่เพราะโจวหยูจําเป็นต้องดูแลความปลอดภัยของลูกๆที่ต่อสู้ไม่เปิด เขาก็อยากจะถ่ายฉากต่อสู้ที่ยอดเยี่ยมนี้เก็บไว้จริงๆ

อย่างไรก็ตามไม่ว่าพ่อมดแปลกจะแข็งแกร่งขนาดไหน แต่ก็ยังไม่สามารถต่อสู้กับคนสองคนได้อยู่ดี อีกฝ่ายเริ่มถูกโจมตีทีละน้อย หลังจากป้องกันการแทงด้วยดาบยาวจากแจ็คได้ แต่เขาก็ยังถูกหิงห้อยชกไปที่หน้ากากตรงๆอยู่ดี นั้นทําให้หน้ากากที่ปิดบังใบหน้าของพ่อมดแปลกได้หลุดออกมา

เมื่อเกิดเหตุการณ์นี้เกิดขึ้น ภาพลักษณ์ของชายชราที่ทั้งใจดีและใบหน้าที่ดูภูมิฐานไม่ได้ปรากฏออกมา แต่มันกับแทนที่ด้วยผมยาวสีขาวกระพือในอากาศเหมือนชายชรา แต่ใบหน้าเธอนั้นบอบบางและเรียบเนียนที่จริง แล้วอีกฝ่ายไม่ใช้พ่อมดแต่เธอเป็นแม่มดต่างห่าง และยังถือว่าผู้หญิงที่เปล่งปลั่งและงดงามมากที่สุดอีกด้วย

เธอเป็นแม่มดที่สวยงามจริงๆ!