The Rise of Otaku - ตอนที่ 124

บทที่ 124 วันหนึ่ง

ที่ทางเข้าของเมืองล่าขุมทรัพย์มังกร มีNPCยืนคอยต้อนรับการมาถึงของเหล่านักผจญภัย ซึ่งเขาเป็นตัวแทนของภูมิปัญญาที่สูงที่สุดของภาพยนตร์เรื่องนี้ นั้นก็คือ – พ่อมดขาว เขาได้รับการยอมรับจากเด็กๆจากหมู่บ้านลู่หัวและผู้ที่เคยเข้าชมภาพยนตร์รอบปฐมทัศน์ทันที แค่นั้นยังไม่พอ เขายังทําให้เกิดความปั่นป่วนอย่างใหญ่หลวงในหมู่เด็กๆอีกด้วย

“นักรบหนุ่มและหญิง! ข้ายินดีต้อนรับพวกเจ้าเข้าสู่เมืองล่าขุมทรัพย์มังกรของข้า”

คอสเพลย์อาจเป็นเรื่องปกติสําหรับคนหนุ่มสาว แต่สําหรับชายแก่ที่มีเคราสีขาวซึ่งเล่นเป็นพ่อมดขาวอย่างปของโจวเฮานั้นเป็นอะไรที่แปลกใหม่อย่างมาก กว่าที่เขาจะปรับตัวให้ชินกับมันก็ไม่ใช้เรื่องง่ายๆเลย

ในส่วนของระดับการแสดงที่เป็นอยู่แบบนี้ก็ถือว่าเป็นเรื่องปกติอย่างมาก เพราะทั้งหมดนี้ยังอยู่ในช่วงการทดสอบเบต้าเท่านั้น ดังนั้นมันจึงไม่ได้สําคัญมากนัก

หลังจากเข้ามาแล้วพวกเด็กๆก็ได้เห็นเต็นท์ชั่วคราวหลายแห่ง ซึ่งอยู่ไกลจากแผนเดิมของโจวหยูที่ต้องการสร้างเมืองแห่งนี้ขึ้นมาขนาดสเกล 1: 1

“เฮ้อ! นี้ก็พอใช้ได้ละนะ เพราะนี้เป็นเพียงการทดสอบเท่านั้น หวังว่าหลังจากนี้มันจะสามารถสร้างเมืองออกมาจริงๆได้

เด็กๆถูกพาเข้าไปในเต็นท์ขนาดใหญ่แห่งนี้ การจัดเรียงภายในทําให้ทุกคนต่างก็อุทานออกมาด้วยความประหลาดใจ เพราะข้างในนี้มันเป็นเหมือนร้านขายเสื้อผ้าแฟนตาซีที่พวกเขาเคยเห็นมันมีเสื้อผ้าแฟนตาซีทุกชนิดที่พวกเขาสามารถนึกถึง และในแต่ละแถวนั้นยังมีการระบุเอฟเฟคที่มีมากับตัวชุดเอาไว้อย่างละเอียด

เสื้อผ้า, กางเกง, รองเท้า, หมวก, ของประดับตกแต่งจํานวนมาก มันช่างเป็นประกายราวกับว่าพวกมันสามารถทําให้คนตาบอดได้เพียงแค่ดูมัน ด้านหลังเสื้อผ้ามีแถวของอุปกรณ์จําพวกอาวุธเตรียมเอาไว้เช่นกัน โดยที่อาวุธส่วนใหญ่เป็นอาวุธพลาสติก เช่น ดาบ หอก โล่ และอื่นๆ

นอกจากนี้ยังมีหุ่นจําลองที่วางอยู่ในมุมสวมชุดสูทสมบูรณ์แบบและมีอาวุธอยู่ในมือ พวกเขาทั้งหมดดูทรงพลังอย่างมาก

ไม่เพียงแต่เด็กๆเท่านั้นที่รู้สึกถึงกับสิ่งที่เห็น แม้แต่โจวชูวหยูและเหอหยวนหยวนเองก็ตกใจกับภาพที่พวกเธอเห็นเช่นกัน พวกเธอต่างก็ตกใจกับการใช้เงินจํานวนมากสําหรับเรื่องนี้ของโจวหยู

ตอนแรกพวกเธอคิดว่ามันเป็นการเล่นของเด็กบางคนเท่านั้น แต่พวกเธอไม่คาดว่าโจวหยูจะลงทุนการสร้างระดับนี้ออกมา เห็นได้ชักว่าอีตาโอตาคุนี้เป็นคนรวยจริงๆ เขาถึงกับกล้าลงทุนในเรื่องไร้สาระพวกนี้จํานวนมากแบบนี้

การได้เข้าห้างสรรพสินค้าและทําทุกอย่างที่คุณต้องการ นี่คือความฝันที่หลายๆคนต้องการ แม้แต่พวกเธอเองก็ไม่สามารถควบคุมตัวเองได้เมื่อเห็นภาพตรงหน้า น่าเสียดายที่พวกเธอไม่สามารถหันเหความสนใจจากการทํางานได้ ดังนั้นพวกเธอต่างก็คิดว่าเมื่องานนี้จบลง พวกเธอจะต้องมาลองชุดพวกนี้ให้ได้

เด็กๆไม่จําเป็นต้องควบคุมตัวเองเลย พวกเขาต่างก็วิ่งไปที่เสื้อผ้าตัวโปรดของพวกเขาพร้อมกับเสียงตะโกนไปมา แน่นอนว่ามีเด็กจํานวนมากที่วิ่งเข้าหาอาวุธและชุดเกราะเหล่านั้นก่อน

ในมุมหนึ่งมีผู้หญิงหลายคนจากโรงเรียนการแสดงที่แต่งตัวเป็นNPCในภาพยนตร์ล่าขุมทรัพย์มังกรก็ได้ออกมาต้อนรับพวกเด็กๆ หน้าที่ของพวกเธอก็คือช่วยให้เด็กเหล่านี้สวมชุดเหล่านี้ได้อย่างไม่ติดขัด หลังจากทั้งหมดนี้ต้องบอกว่าเสื้อผ้าพวกนี้มันไม่ใช่เสื้อผ้าธรรมดาที่พวกเด็กๆ เคยใส่ ดังนั้นมันจึงจําเป็นต้องมีคนคอยช่วยเหลือพวกเขาในการสวมใส่พวกมัน

ถัดจากนั้นเป็นห้องลองเสื้อผ้าซึ่งแยกออกจากกันด้วยผ้าม่าน ทุกคนสามารถใช้งานได้ตลอดเวลา แน่นอนว่านี้ไม่ใช่ห้องแต่งตัวคู่

หลังจากรวบรวมภาพได้เพียงพอแล้ว โจวชูวหยูและเหอหยวนหยวนทั้งสองคนก็ไม่สามารถทนกับมันได้ พวกเธอได้ว่างกล้องลงและรีบวิ่งเข้าไปเลือกเสื้อผ้าที่พวกเธอต้องการทันที

เมื่อเด็กๆแต่ละคนเลือกเสื้อผ้าที่ต้องการได้แล้ว มันก็เกิดเหตุการณ์ผู้คนมากกว่าหนึ่งร้อยคนเข้าแถวเพื่อเปลี่ยนเสื้อผ้า ฉากที่ปรากฏออกมานั้นมันเป็นอะไรที่งดงามเป็นอย่างมาก

เต็นท์เป็นเหมือนประตูลึกลับที่เชื่อมโยงสองโลกที่แตกต่างเข้าด้วยกัน กลุ่มคนสมัยใหม่เข้ามาจากด้านหนึ่ง แต่อีกด้านหนึ่งจะออกมาพร้อมกับกลุ่มคนจากโลกที่แตกต่าง ผู้คนสามารถเห็นทหารตัวน้อย พ่อมดน้อย ออกมาจากเต็นท์ทีละคน เนื่องจากเสื้อผ้าและอุปกรณ์ถูกเลือกโดยเด็กๆ โดยธรรมชาติแล้วมันจึงมีการเลือกที่แปลกๆออกมา แต่เมื่อมันอยู่บนตัวของพวกเขามันกับดูตลกเป็นอย่างมาก

หลังจากเปลี่ยนเสื้อผ้าเด็กๆก็ได้รวมตัวกันที่จัตุรัสเล็กๆ แต่เดิมสถานที่นี้ควรถูกปูด้วยกระเบื้องปูพื้นล้อมรอบด้วยร้านค้ามากมาย และควรมีรูปปั้นที่สวยงามของเทพธิดาอยู่ตรงกลาง อย่างไรก็ตามนี้เป็นเพียงแค่โครงการทดสอบเท่านั้น ดังนั้นโจวฟูจึงคิดว่าควรจะทํามันให้เรียบง่ายเอาไว้ก่อน ดังนั้นตรงบริเวณนี้มันจึงมีธงสามอันตั้งเอาไว้เท่านั้น โดยที่รูปแบบของธงพวกนี้จะแสดงถึงตัวแทนของแต่ละฝ่าย

ภายใต้ธงแต่ละอันได้มีบุคคลที่มีNPCที่ได้รับมอบหมายประจําอยู่ พวกเขาต่างก็เป็นผู้ประสานงานของ อาณาจักรโลกใต้ดิน – เฉิงหยง จักรพรรดิแห่งอาณาจักรสวรรค์ – จักรพรรดิที่ไร้หัวใจของอาณาจักรมนุษย์ ซูซื้อ

เฉิงหยง แห่งอาณาจักรสวรรค์ เป็นตัวเอกของภาพยนตร์ “ล่าขุมทรัพญ์มังกร” ดังนั้นเขาจึงเป็นตัวละครยอดนิยมที่สุดในหมู่เด็กๆ ทุกคนต่างก็ต้องการเข้าร่วมกับอาณาจักรนี้ สําหรับผู้ที่ไม่เคยดูภาพยนตร์เรื่องนี้ พวกเขากับรู้สึกว่าการเข้าร่วมกับอาณาจักรโลกใต้ดินนั้นเป็นอะไรที่เลาอารมณ์มากกว่า ด้วยการเป็นจักรพรรดิไร้พ่ายนั้นต่างก็เป็นความฝันสําหรับผู้ชายทุกคน แต่ในมุมมองของหมู่สาวๆ พวกเธอคิดว่าการเข้าร่วมกับอาณาจักรมนุษย์นั้นเป็นอะไรที่ดูดีกว่ามากด้วยชุด และอุปกรณ์ประกอบนั้นดูดีกว่าอีกสองอาณาจักรนั้นเอง

ไม่ว่าสีของธงเหล่านั้นจะน่าดูมากขนาดไหน แต่พวกเด็กๆก็ต้องยืนอยู่ใต้ธงของตัวเอง และในไม่ช้าฝูงชนขนาดใหญ่ก็ถูกแบ่งออกเป็นสามกลุ่ม จากนั้นผู้นําสามกลุ่มก็นํานักรบของตัวเองไปยังพื้นที่ของตัวเอง

ในเช้าวันแรกยังไม่มีเกมอะไรถูกจัดขึ้น โดยโจวหยูได้ออกแบบมาให้ในวันแรกนี้เหล่าผู้นําแต่ละกลุ่มต้องอธิบายกฎของเกมให้เด็กๆฟังอย่างละเอียด ทุกวันหลังจากตื่นนอนพวกเขาควรรวมตัวกันเพื่อออกกําลังกายตอนเช้า และหลังจากนั้นเด็กๆ สามารถออกไปเป็นที่มหรืออยู่คนเดียวได้แต่ที่มหนึ่งไม่ควรเกิน 4 คน

วัตถุประสงค์หลักของเกมนี้คือการรวบรวมเหรียญทองที่จะนํามาแลกรับรางวัลได้ และที่สําคัญที่สุดคือการได้รับไข่ของมังกรในช่วงท้ายของเกม

มีกระดานข่าวในแต่ละพื้นที่ ซึ่งมันจะสุ่มงานบางอย่างลงไปในแต่ละวัน หากเด็กๆไม่มีอะไรทําพวกเขาก็สามารถหางานทําที่นี่และพวกเขาอาจได้รับเหรียญทองเป็นของรางวัล นอกจากนี้จะมี NPC บางส่วนที่ซ่อนตัวอยู่ในจัตุรัส การพูดคุยกับพวกเขาอาจได้รับเควสต์ลับหรือรางวัลที่ดีมาครอบครอง

ทุกวันเวลา 14.00 น. ตามเวลาท้องถิ่น จะเป็นเวลาสิ้นสุดของงานวันนั้น เมื่อถึงเวลานี้ไม่ว่าพวกเขาจะทําอะไรอยู่ก็จําเป็นต้องหยุดลง และกลับมาเข้าแถวกลางลานเพื่อสรุปผลกิจกรรมในแต่ละวัน

ระบบการต่อสู้ค่อนข้างซับซ้อน ดังนั้นจึงยังไม่มีการเพิ่มเข้ามาในปัจจุบัน หากโครงการก่อตั้งขึ้นจริงความเป็นไปได้ของระบบการต่อสู้เองก็จะได้รับการวิจัยเป็นพิเศษในอนาคต

จริงๆแล้วมันเกือบจะเหมือนกับเกมออนไลน์ มันก็เป็นเพียงแค่ว่ามันไม่มีการเพิ่มระดับตัวละครก็เท่านั้น มันเป็นเพียงการเข้ามามีส่วนร่วมอย่างต่อเนื่องในเนื้อเรื่องและการทําเควสเท่านั้น

นอกจากนั้นเวลาอาหาร เวลางบกลางวัน และการนอนตอนกลางคืน ทั้งหมดต่างก็ได้รับการจัดเตรียมเอาไว้ทั้งหมด การมาถึงล่าช้าจะถูกลงโทษและถูกปรับด้วยเหรียญทอง ซึ่งเป็นอะไรที่ค่อนข้างร้ายแรง

เมื่อเห็นว่าเกือบเที่ยงผู้นําแต่ละกลุ่มก็ได้พาสมาชิกของตัวเองไปรับประทานอาหารกลางวันที่ห้องอาหาร อาหารที่นี่จัดทําขึ้นเป็นพิเศษโดยฟาร์มขนาดเล็กของโจวหยู ซึ่งไม่ต้องพูดถึงความสดของส่วนผสมและรสชาติของอาหารเลย หลังจากที่พวกเด็กๆได้กินมันไปเพียงคําเดียว พวกเขาก็ได้ยอมรับอาหารตรงหน้าอย่างหมดหัวใจ ขนาดเด็กที่รู้จี้จุกจิกเรื่องการกินก็ไม่บ่นเมื่อได้กินอาหารตรงหน้า

หลังอาหารกลางวันและงีบหลับช่วงสั้นๆ ทุกคนสามารถเคลื่อนไหวได้อย่างอิสระ อย่างไรก็ตามกระดานข่าวของวันนี้ไม่มีงานอะไร ดังนั้นพวกเด็กๆจึงเลือกที่จะเดินสํารวจพื้นที่ เพื่อทําความคุ้นเคยกับสภาพแวดล้อมเพื่อการแข่งขันที่จะเกิดขึ้น

สิ่งที่น่าสนใจที่สุดสําหรับพวกเด็กๆน่าจะเป็นร้านค้าในจัตุรัสที่มีสินค้ามากมายถูกจัดเรียงเอาไว้ มีของว่าง ของเล่น และโมเดลเรือของพี่ชายหยูอยู่จํานวนมาก แต่ราคาที่โชว์เอาไว้เองก็เป็นอะไรที่แพงอย่างมาก

และที่ทําให้พวกเด็กๆถึงกับตาเป็นประกายก็คือ มีแผนเกมและอนิเมชั่นจํานวนหนึ่งถูกจัดเรียงเอาไว้เช่นกัน ด้วยจํานวนที่มีกับความต้องการของพวกเด็กๆ แน่นอนว่ามันไม่สมดุลกัน ดังนั้นโจวฟูจึงได้กําหนดราคาของพวกมันเอาไว้สูงกว่าโมเดลเรืออย่างมาก

เมื่อทุกคนต่างก็หลั่งไหลไปที่รางวัล เสียงแตรก็เริ่มดังขึ้นจากนั้นเสียงประกาศก็ดังตามมาว่า “การแข่งขันจะเริ่มเร็วๆนี้นักรบทั้งหมดมารวมตัวกันที่บริเวณ B2 ทันที”