The Great Merchant in the Cataclysm - ตอนที่ 172

ตอนที่ 172: สร้างปัญหา

ด้วยอย่างนั้น เจ้าด้วงออบซิเดี้ยนแอบเข้าไปในเมืองจินจงด้วยความไว้วางใจของจางมู่ไม่เหมือนเจ้าด้วงออบซิเดี๋ยนเจ้าหมาป่าต้องอยู่ที่นี่และรอให้สัตว์กลายพันธุ์ของนักวิวัฒนาการประเภทผู้ฝึกถูกค้นพบโดยสัตว์กลายพันธุ์ภายในเมืองเมื่อเกิดความปั่นป่วนนั่นคือช่วงเวลาที่ต้องเคลื่อนไหว

ในขณะเดียวกัน เจ้าด้วงออบซิเดี๋ยน ก็ไม่ลังเลใจในทันทีที่พวกนั้นเข้าไปในเมืองจินจงมันทิ้งหมาป่ากลายพันธุ์และบินด้วยระดับความสูงต่ําไปสถานที่ที่จางมู่บอกว่าน่าจะมีสมบัติมากที่สุด

ขณะที่ตรงไปข้างหน้า ด้วงออบซิเดี้ยนยังต้องการจดจําเส้นทางไว้ในความทรงจําตลอดทางเมื่อมันกลับไปมันจะส่งข้อมูลเหล่านี้ผ่านพลังจิตของจางมู่ ดังนั้น สมองเล็ก ๆ ของมันก็ทํางานต่อไปมันจะมองไปที่ภูมิทัศน์ที่เรียบง่ายเหล่านั้นอย่างรวดเร็ว ในขณะที่ให้ความสนใจกับสถานที่หลักมันบินอยู่ใกล้กับพื้นและเคลื่อนที่ไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว

ทันใดนั้น ด้วงออบซิเดี้ยนสัมผัสถึงกลิ่นที่ไม่ปกติในอากาศ มันรีบซ่อนตัวอยู่บริเวณเสาไฟข้างถนนและเก็บความแข็งแรงทั้งหมดในร่างกายกลับคืนมันแสร้งทําเป็นว่าเป็นก้อนหินและโน้มตัวไปใกล้เสาไฟข้างถนนที่มีสีคล้ายกันเกือบจะกลมกลืนเป็นหนึ่งเดียวกันมันรอให้เจ้าของกลิ่นมาอย่างเงียบ ๆ

“บูม!”

พื้นดินเริ่มสั่น หลังจากนั้นไม่นาน ก็มีร่างขนาดใหญ่จํานวนมากปรากฏตัวบนถนน

หกร่างนั้นมีร่างกายที่สมส่วนขนยาวหางที่ฟูและอ่อนนุ่มพวกมันมีหูที่ใหญ่แหลมและเป็นรูปสามเหลี่ยมด้วยขนบนตัวมีสีน้ําตาลแดงหรือสีขาวบริสุทธิ์ในขณะเดียวกันหูและแขนขาของพวกมันเป็นสีดํา

จะมีอะไรอีกนอกจากสุนัขจิ้งจอก?

พวกมันค่อย ๆ กวาดหางใหญ่ไปข้างหลัง ขณะที่ร่างที่สูงสองเมตรมองไปรอบ ๆ สถานที่มีร่องรอยของความสงสัยบนใบหน้าของสุนัขจิ้งจอกจ่าฝูง ตอนนี้มันได้ส่งกลิ่นที่ไม่คุ้นเคยและมันมาจากทิศทางนี้แต่ทําไมมันถึงหาไม่เจอในตอนนี้? หน้าของมันเต็มไปด้วยความสับสนและยิ่งสับสนมากขึ้นขณะที่ภาพเบื้องหน้ามันว่างเปล่า

สุนัขจิ้งจอกสีแดงอีกสองตัวที่อยู่ข้าง ๆ มันหอนเบา ๆ สองสามครั้ง ราวกับว่ามันไม่สามารถได้กลิ่นที่จ่าฝูงมันได้กลิ่นได้

เมื่อมองไปที่ถนนที่ว่างเปล่า สุนัขจิ้งจอกจ่าฝูงสีขาวงงเล็กน้อย กลิ่นที่มันได้กลิ่นก่อนหน้านี้ไม่น่าใช่ข้อผิดพลาดมันเชื่อในสัญชาตญาณของมัน ดังนั้น มันเงยศีรษะขึ้น และหอนเสียงแหลมมุ่งหน้าไปยังทิศทางที่มั่นใจและยังคงติดตามต่อไป มันยืนยันว่ากลิ่นแปลก ๆ ต้องอยู่บริเวณนี้

ลมกระโชกแรงพัดผ่านไป สุนัขจิ้งจอกทั้งหกตัวกระโจนออกจากถนน และหายไปจากการมองเห็นของด้วงออบซิเดียน

เจ้าด้วงออบซิเดี๋ยนถอนหายใจด้วยความโล่งอกราวกับมนุษย์ ในความคิดของมัน มันสะท้อนให้เห็นว่ามันไม่ได้ลดการมีอยู่ของมันอย่างเต็มที่ และยังถูกพบโดยสุนัขจิ้งจอกสีขาวที่กําลังก้าวสู่ระดับสองการป้องกันที่นี่เข้มงวดเกินไปหากมันใช้ลมในการซ่อนกลิ่นและความแข็งแกร่งไม่ดีมันอาจจะวุ่นวายก่อนที่จะถึงจุดหมาย

มันไม่มีปัญหาในการต่อสู้ อย่างไรก็ตาม ด้วงออบซิเดี๋ยนรู้สึกโชคดีที่ไม่ได้ถูกค้นพบโดยสัตว์กลายพันธุ์เห นี้ ซึ่งมีความสามารถในการตรวจจับศัตรูที่ซ่อนอยู่ ถ้าไม่เช่นนั้น มันก็ไม่มีความมั่นใจว่าการต่อสู้ครั้งนี้จะอยู่ในความสงบ

ตอนนี้มันให้ความสนใจกับไอเท็มที่ถูกคุ้มกันอย่างแน่นหนาเกินไปสติปัญญาของมันตอนนี้ก็ใกล้เคียงกับ มนุษย์ทั่วไป มันพิจารณาว่าควรเรียกค่าเหนื่อยกับจางมู่เพิ่มอีกดีไหม

ด้วยเหตุนี้ เจ้าด้วงออบซิเดี้ยนจึงไม่กล้าปล่อยพลังของมันเพื่อเดินทางอย่างรวดเร็วอีกต่อไป

เพียงแค่กล้าที่จะยืมพลังงานธาตุลม และค่อย ๆ พาตัวเองไปข้างหน้าอย่างไรก็ตาม มันเคลื่อนไหวไปข้างหน้าขณะที่ติดใกล้กับพื้นตลอดเวลา

หากจางมู่เห็นแบบนี้ เขาคงจะยกย่องเจ้าด้วงออบซิเดี้ยนนั้นราวกับเครื่องบินรบสอดแนม

เพราะทุกย่างก้าวของเจ้าด้วงออบซิเดี้ยน มันจะหาเส้นทางที่เหมาะสม และเข้ากับสภาพแวดล้อม

ทันใดนั้น มันก็หยุดคลาน และซ่อนตัวอยู่ใต้เงาโดยไม่เคลื่อนไหว

มันเป็นสัตว์กลายพันธุ์อีกห้าตัวในสปีชีย์เดียวกัน นั่นเป็นครั้งที่ห้าที่ด้วงออบซิเดี้ยนพบพวกมัน ทันใดนั้นมันก็รู้สึกสงสารตัวเองเล็กน้อย มันเป็นสัตว์กลายพันธุ์ระดับสอง แต่มันก็ยังมีชีวิตอยู่อย่างน่าสังเวช

ตอนนี้มันไม่กล้าที่จะเคลื่อนไหวจากเงานี้อีกต่อไป เพราเบื้องหน้าสายตาของมันโดยรอบของศูนย์การค้าเต็มไปด้วยสัตว์กลายพันธุ์ประเภทต่าง ๆ มันรู้สึกว่าเมื่อมันออกจกาสถานที่นี้มันจะถูกค้นพบ

ดังนั้น ในตอนนี้มันไม่สามารถมองไปที่ศูนย์การค้าได้

ตอนนี้มันทําได้เพียงแค่อาศัยสุนัขโง่ตัวนั้นเพื่อสร้างความวุ่นวายให้ได้มาก ๆ

สําหรับหมาป่ากลายพันธุ์นั้น หลังจากที่มันผ่านฝูงซอมบี้ มันกําลังอาบแดดอยู่บนหลังคาของบังกะโลเล็ก ๆ ที่อยู่ด้านนอกสุดกําลังรอให้สถานการณ์ที่จางม่พูดถึงเกิดขึ้น

จางม่สั่งมันว่า ถ้าไม่จําเป็นจริง ๆ มันต้องไม่ใช่คนแรกที่เริ่มความปั่นป่วนเพราะ อาจส่งผลกระทบอย่างใหญ่หลวงต่อแผนการในภายหลังของเขาดังนั้นมันจึงคอยอยู่ฝ่ายเดียวอย่างเงียบ ๆ

มันรอแล้วรออีก ทันใดนั้น พื้นดินสั่นไหว และจมูกของเจ้าหมาป่ากลายพันธุ์กระตุกทันที มันเป็นกลิ่นที่น่ารัง เกียจจากงูเน่าเหม็นที่ทําให้หยวนรุยกลัวเจ้าหมาป่ากลายพันธุ์ตกใจและยึดตัวตรงทันที

แน่นอนว่ามันเป็นงูหลามสีทองของหลินฮัว อย่างไรก็ตามตอนนี้ มันไม่ได้มีทัศนคติที่ดูหมิ่นและวางตัวเหมือนตอนที่อยู่กับผู้หญิงคนนั้น

งูหลามสีทองรีบตรงมาที่หมาป่าหลายพันธุ์ พร้อมกับเจ้าลิงจ๋อที่สิบกว่าตัวที่ตามมาอย่างกระชั้นชิด พวกมันดูเหมือนกลายพันธุ์มาจากลิงชิมแปนซี แต่ละตัว กระแทกกําปั้นลงกับพื้น และทุบหน้าอกของมันพวกมันต้องการจับงูหลามสีทองตัวนี้ที่กําลังดิ้นอย่างบ้าคลั่งให้เคลื่อนที่ไปข้างหน้าอย่างรวดเร็วโดยสร้างเป็นรูปตัว “S” บนพื้นดิน

แม้ว่างูหลามสีทองจะมีพลังแปลก ๆ อยู่ในร่างกายของมัน แต่ก็ไม่สามารถยืนหยัดต่อสู้กับสิ่งเหล่านี้ที่มีแขนขามากมายจนฉีกร่างของมันได้มันต้องหลบหนีจากพวกมันโดยทันที

อย่างไรก็ตาม เจ้าหมาป่ากลายพันธุ์กระโดดลงจากหลังคาหลังจากเห็นภาพนั้น มันรีบตรงไปที่งูหลามสีทอง

งูหลามสีทองจําได้ว่ามันคือหมาป่ากลายพันธุ์ที่มันอยู่ด้วยก่อนหน้านี้ขณะที่มันส่งเสียงขู่ฟออย่างกระวนก ระวาย เพื่อบอกให้เจ้าหมาป่าหนีไปโดยเร็ว และหยุดขวางทางของมัน

แต่ในตอนนี้มีบางอย่างที่น่าตกใจเกิดขึ้น ทําให้ลืมเรื่องหนีไปชั่วขณะ

หมาป่ากลายพันธุ์ได้ผ่านร่างของมัน และเห่าเสียงดังสนั่น

ทันใดนั้น แนวป้องกันดินที่แหลมคมจํานวนได้ผุดขึ้นจากพื้นดิน

งูหลามสีทองตกตะลึงอยู่กับที่ และลืมเรื่องการหลบหนี

มันไม่อยากจะเชื่อเลยว่าหมาป่ากลายพันธุ์กําลังท้าทายชิมแปนซีทั้งกลุ่มจริง ๆ! มันยังมีเวลาที่จะมองย้อนกลับไปและแสดงรอยยิ้มไปที่งูหลามสีทองราวกับว่ามันไม่ต้องการคําขอบคุณให้มากมาย

หากงูหลามทองคําสามารถพูดคําพูดของมนุษย์ได้ ประโยคหนึ่งก็คงจะพุ่งออกจากปากของมันในเวลานี้

เจ้ามันบ้า!

เนื่องจากพลังงานประเภทดินที่กระจัดกระจาย แนวป้องกันดินไม่ได้ทําลายส่วนสําคัญของชิมแปนซีอย่างไรก็ตามไส้สัตว์เดรัจฉานประเภทดินที่มันกินเข้าไปเมื่อคืนนั้นไม่ได้แห้งเหือดหายไปเนื่องจากชิมแปนที่สูงและกํายํากําลังเลือดไหล

การพัฒนาของเหตุการณ์เป็นไปอย่างราบรื่นเมื่อเสียงคํารามของลิงชิมแปนซีขนาดใหญ่หลายสิบตัวดังก้องไปทั่วท้องฟ้าของเมืองจินจง

หลายคนที่อยู่นอกเมืองก็ได้ยินเสียงคํารามของสัตว์กลายพันธุ์ในเวลาเดียวกัน อีกสี่คน รวมถึงชายที่ไม่แสดงออกสีหน้าหายไปในทันที

ในทางกลับกัน หลินฮัวรู้สึกโกรธ ขณะที่ใบหน้าของเธอแดงฉาน และเธอไม่พูดเป็นเวลานาน

ขณะเดียวกัน ผู้วางแผนที่แท้จริงดัดมุมปากของเขาขณะที่รอยยิ้มอยู่บนใบหน้าของจางม่ ราวกับว่าเรื่องนี้ได้ถูกวางไว้แล้ว

เจ้าหมาโง่และเจ้าลิตเติ้ลแบล็คทํางานของเจ้าได้เร็วขึ้น!