The Great Merchant in the Cataclysm - ตอนที่ 140

ตอนที่140 : กําแพงทางจิตใจ

ล้อมรอบจางมู่เป็นกําแพงที่สร้างขึ้นด้วยพลังจิตของเขา แม้ว่ามันจะอยู่ห่างออกไปเพียงหนึ่งเมตร,แต่มันก็เป็นเกราะป้องกันความปลอดภัยที่เกิดจากความสามารถของเขา

ไม่สามารถมองเห็นและสัมผัสได้ แม้จะเป็นเช่นนั้น, จางมู่ก็ไม่รู้สึกถึงลมหนาวที่เข้ามาขวางกั้นจิตใจของเขาในพื้นที่นี้เขาสามารถควบคุมทุกอย่างได้ตามที่เขาพอใจเขาใช้พลังจิตของเขาเพื่อควบคุมกริชด้วงออบซิเดี้ยนที่ถูกวางไว้บนร่างของเขาโดยไม่รู้ตัว

เมื่อมองดูกริชด้วงออบซิเดี้ยนที่ลอยอยู่ต่อหน้าต่อตา,จางมู่ก็รู้สึกสับสน เมื่อเปรียบเทียบกับการจัดการกริชในมือของเขา,มันดูเหมือนจะว่องไวกว่าเมื่อเขาควบคุมมันด้วยพลังจิตของเขา

แต่เมื่อจางมู่พยายามขยายพลังจิตของเขาต่อไป,เขาจะไร้พลังในขณะที่กริชด้วงออบซิเดี้ยนออกจากระยะกําแพงทางจิต,เขาจะสูญเสียการควบคุมของมันและมันจะตกอย่างหนักบนพื้นดิน.

จางมู่เอนกายลงแล้วหยิบกริชด้วงออบซิเดี้ยนเขาถือมันไว้ในมือของเขา เขาคิดกับตัวเองว่า “ดูเหมือนว่าข้าจะควบคุมตัวเองได้แค่ประมาณหนึ่งเมตรเท่านั้น แม้ว่ามันจะสั้นนิดหน่อย แต่อย่างน้อยก็อยู่ในช่วงนี้,ข้าสามารถจัดการกับวิธีที่ข้าต้องการได้ ดูเหมือนว่าข้าต้องเตรียมอาวุธอื่นในกรณีฉุกเฉิน”

จางมู่เป็นคนประเภทที่แสวงหาอะไรที่นูดฉาด.เขาจะไม่แสดงพลังนี้เพียงเพราะเขามีเขาเก่งในการรักษาสิ่งต่าง ๆ ที่ซ่อนอยู่เพราะเขารู้ว่าการ์ดทุกชิ้นที่ไม่ได้เปิดเผยจะเป็นกุญแจให้กระแสน้ําวน.หากการจัดการทางจิตวิทยาสามารถนําไปใช้ได้ดีแล้วก็สามารถใช้เป็นการจู่โจมในการต่อสู้ทั่วไปได้

ตอนนี้เขาต้องการทดสอบความทนทานของกําแพงทางจิตวิทยานี้ เนื่องจากดอกบัวเลือดปีศาจติดอยู่กับร่างกายของเขา,กําแพงทางจิตจะแยกดอกบัวเลือดปีศาจออกไปโดยอัตโนมัติเพื่อเป็นเป้าหมายในการดักจับ,ทําให้เถาวัลย์เข้าและออกได้อย่างอิสระภายในกําแพง

จากนั้น,เหลือแต่ด้วงออบซิเดี้ยนที่กําลังยัดอาหารลงกระเพาะในตอนนี้

จางมู่ค้นพบว่าหลังจากเขาก้าวขึ้นสู่ระดับสองระยะทางกระแสจิตกับด้วงออบซิเดี้ย นก็เพิ่มขึ้นอย่างมาก เขาเรียกด้วงออบซิเดี้ยนว่า ”เจ้าลิตเติ้ลแบล็ค,เจ้ากินเสร็จแล้วหรือยัง? หลังจากกินเสร็จแล้วมานี่ข้ามีงานสําหรับเจ้า”

ด้วงออบซิเดี้ยนตอบอย่างไม่เต็มใจ “รอซักพักนึ่ง,ข้ายังกินไม่เสร็จ.แม้ ว่าสมองของสัตว์กลายพันธุ์ระดับแรกเหล่านี้จะไม่แหลมคมเพราะพวกมันกล้าที่จะท้าทายการดํารงอยู่ของข้า แต่พวกมันก็ยังคงอร่อย.ให้ข้ากินซักพัก เจ้ารอข้าก่อน”

จางมู่รู้สึกรําคาญและเฮฮาในเวลาเดียวกัน ทัศนคติของลิตเติ้ลแบล็คยังคงเหมือนเดิมไม่ว่าจะเป็นระดับหนึ่งหรือระดับสอง

ไม่สามารถห้ามได้อีกต่อไป,จางมู่ได้ถอนตัวออกจากกําแพงทางจิตที่ใช้อยู่ในทันที.เนื่องจากมันจะไม่มา, จางมู่ก็จะไปที่นั่นเพื่อพบกับมันเป็นการส่วนตัว

ด้วงออบซิเดี้ยนสังเกตว่าจางมู่กําลังเข้ามาใกล้ แต่ไม่สนใจเขา.มันยังคงเลือกส่วนที่อ่อนโยนที่สุดของสัตว์กลายพันธุ์ที่อยู่บนพื้นดินไม่ว่าเร็วหรือช้าและตัดส่วนหนึ่งเพื่อลิ้มรส

จางมู่มีวิธีจัดการกับมันอย่างเป็นธรรมชาติ เขาหัวเราะเบา ๆ ในขณะที่เรียกดอกบัวเลือดปีศาจ.ภายใต้การควบคุมของจางมู่มันก็กวาดพื้นดินทั้งหมด ในขณะที่ด้วงออบซิ เดี๋ยนกําลังดูฉากทั้งฉากตกตะลึงจนพูดไม่ออก.ซากศพที่เหลืออยู่ของสัตว์กลายพันธุ์นั้นเสื่อมโทรมลงในทันที

ด้วงออบซิเดี้ยนตอบสนองในที่สุด การกางปีกมันจะพัดพาสิ่งที่อยู่ใกล้กับเถาวัลย์ของดอกบัวเลือดปีศาจและยืนอยู่ตรงหน้าศพเพื่อป้องกันพวกมัน

อย่างไรก็ตาม มีความแตกต่างอย่างมากระหว่างประสิทธิภาพของด้วงออบซิเดี้ย นและดอกบัวเลือดปีศาจ.ดอกบัวเลือดปีศาจดูดซับเนื้อและเลือดที่สําคัญที่สุดในร่างกายของพวกมัน,ดังนั้นมันจึงกําจัดพวกมันได้อย่างมีประสิทธิภาพ.เถาวัลย์ทั้งหมดนั้นพองตัวโดยทั่วไปในขณะที่เนื้อและเลือดถูกเก็บไว้ในร่างของดอกบัวเลือดปีศาจและไว้ค่อยย่อยที่หลัง

ด้วงออบซิเดี้ยนรีบวิ่งไปที่ดอกบัวเลือดปีศาจในหน้าตาบูดบึงและมันก็เหวี่ยงกรงเล็บของมันขึ้นและลง.ดูเหมือนว่ามันต้องการที่จะต่อสู้ อย่างไรก็ตาม,ดอกบัวเลือดปีศาจ ถูกละเว้นโดยตรง.หลังจากสลายพลังงานที่เก็บไว้ในเถา,มันก็ยังคงส่งกลับไปยังตัวหลักภายในแขนซ้ายของจางมู่

“ เจ้ากําลังใช้สิ่งนี้เพื่อขโมยอาหารของข้าหรือ? และเจ้ายังต้องการความช่วยเหลือของข้าเหรอ? มนุษย์เจ้าไม่มีมโนธรรม.ข้ากําลังปกป้องเจ้า ในขณะที่เจ้ากําลังจะมาถึงตอนนี้และกําลังทําสิ่งนี้กับข้าหรือ?”

เสียงที่ไม่พอใจของด้วงออบซิเดี้ยนส่งผ่านการเชื่อมต่อ

แม้จะมีอย่างนั้น, จางมู่ยืนอยู่ที่นั่นหัวเราะอย่างชั่วร้าย.เขาหัวเราะจนถึงจุดที่เขารู้สึกได้ว่าด้วงออบซิเดี้ยนโกรธเขาจริง ๆ เขายับยั้งตนเองอย่างรวดเร็วและขอโทษ “นั่นเป็นเพราะข้ากังวลอย่างแท้จริง นอกจากนี้เจ้าควรกินของที่ดีกว่าตอนนี้ ทําไมต้องต่อสู้กับดอกบัวเลือดปีศาจเพื่อสิ่งที่เหลือไว้? เจ้าว่ายังไง?”

ด้วงออบซิเดี๋ยนตะโกนในใจมันรู้ว่าจางมู่กําลังหลอกมันอยู่ ไม่มีอะไรเหลือให้กิน มีเหลือเพียงกองหนังเหลือเกินแล้วจะทํายังไงดี? ขอแค่เรื่องที่จางมู่ยกขึ้นเท่านั้น “เจ้าต้องการความช่วยเหลือแบบใด?”

สายตาของจางมู่สว่างขึ้นในที่สุดพวกเขาก็กลับไปที่ประเด็น “ความสามารถระดับ สองของข้า,ข้าต้องการให้เจ้าทดสอบมันสําหรับข้า”

“ โอ้ อะไรนะ?”ด้วงออบซิเดี้ยนส่ายหัวด้วยความสนใจ.หลังจากได้ยินจากจางมู่,มันก็สนใจในความสามารถที่เขาได้รับหลังจากความก้าวหน้าระดับสอง

“ มันเป็นกำแพงทางจิตรใจ” จางมู่ตอบโดยไม่รู้ตัว แต่มันทำให้ด้วงออบซิเดี้ยนหัวเราะออกมาดัง ๆ ครู่หนึ่ง,มันไม่ได้ตอบจางมู่.

“ กําแพงทางจิตใจ?” หนอนขาวตัวใหญ่ที่เคยจัดการกับข้าเหรอ? เจ้าต้องรู้ว่าหลายสิบตัวไม่สามารถต้านทานการโจมตีของข้าได้.เจ้าไม่เห็นเหรอ? จําเป็นสําหรับข้าที่จะทดสอบหรือ?”

แม้ว่าคําพูดจากด้วงออบซิเดี้ยนฟังดูหยิ่ง แต่ก็เป็นเรื่องจริง แม้ว่าจะมีพลังลึกลับลึกลับในตัวด้วงออบซิเดี้ยน ในเวลานั้น,ควบคุมร่างกายและเสริมสร้างความสามารถ แต่ความแข็งแกร่งของด้วงออบซิเดี้ยนระดับสองสามารถเห็นได้ชัดเจนจากการต่อสู้ก่อนหน้านี้ ดังนั้นจึงไม่ใช่คําที่ว่างเปล่า

อย่างไรก็ตาม,จางมู่ก็ไม่แน่ใจ.หากไม่มีการเปรียบเทียบที่ชัดเจนเขาจะไม่รู้ว่าพลังของด้วงออบซิเดียนสามารถทําลายกําแพงพลังจิตของเขาได้อย่างง่ายดายหรือไม่

“ มาลองดูกันเข้าไม่สามารถรู้สึกได้ด้วยตัวเองและดอกบัวเลือดปีศาจก็มีสถานะเช่นเดียวกับ ข้าตอนนี้ข้าพึ่งได้แค่เจ้า”

เมื่อมองเห็นความละเอียดในสายตาของจางมู่แล้วด้วงออบซิเดี้ยนก็ทําได้แค่เท่านั้น ถ้าอย่างนั้น,ข้าจะปล่อยมันไป”

จางมู่พยักหน้าเบา ๆ และถอยห่างออกไปสิบเมตรจากด้วงออบซิเดี้ยน กําแพง พลังจิตล้อมรอบเขาทันที่ทําให้เขาอยู่ในระยะหนึ่งเมตร

แม้ว่ามันจะมองไม่เห็นอะไรเลยนอกจากจางมู่แต่ด้วงออบซิเดี้ยนและจางมู่นั้นต่างก็อยู่ในระดับสอง.ดังนั้นจึงสังเกตเห็นความแตกต่างในอากาศ ยิ่งกว่านั้นพวกมันเชื่อมโยงกันด้วยเลือด

อย่างไรก็ตาม เชื่อว่ากําแพงของจางมู่และหนอนฝันร้ายนั้นไม่ได้แตกต่างกันมากนัก นอกจากนี้,หนอนฝันร้ายยังสามารถจํากัดการเคลื่อนไหวของมันได้ด้วย ดังนั้นมันจึงไม่มีวิธีเพิ่มความเร็วในทันที.ตอนนี้มันไม่รู้สึกกดดันจากพลังจิตของจางมู่ มันเร่งอย่างฉับพลันและพุ่งเข้าหาจางมู่อย่างไรก็ตาม,มันถูกกระแทกกับกําแพงที่ไม่มีสีและไม่มีกลิ่นซึ่งอยู่ห่างจากจางมู่หนึ่งเมตร.มันกระแทกกับกรอบแก้ว

ในขณะที่มันชนเข้ากับกําแพง,จิตใจของด้วงออบซิเดี้ยนอยู่ในความสับสนอลหม่าน,มันยกกรงเล็บขึ้นและเฉือนกําแพง

กรอบแก้วนี้ มันตัดไม่ได้ใช่ไหม?