The Great Merchant in the Cataclysm - ตอนที่ 122

การเดินทางนั้นราบรื่นเป็นพิเศษ.เนื่องจากความจริงที่ว่าส่วนใหญ่ของเมืองได้รับการกวาดล้างเพื่อความปลอดภัย.อย่างไรก็ตาม,มันมีข้อจำกัดเพียงเข้าใกล้เมือง เนื่องจากกลุ่มการป้องกันของมนุษย์สามารถล้อมรอบพื้นที่ส่วนเล็ก ๆ.เมื่อคิดถึงเรื่องนี้,มันเป็นเรื่องน่าเศร้า.

ที่ฐานมนุษย์,นักวิวัฒนาการระดับสามหรือแม้กระทั่งนักวิวัฒนาการระดับสี่จะประจำการเพื่อปกป้องฐานของพวกเขา.อย่างไรก็ตาม,พวกเขาไม่สามารถแข่งขันกับอัตราวิวัฒนาการของซอมบี้และสัตว์กลายพันธุ์ได้.ในความเป็นจริง,เหตุผลที่มนุษย์อาศัยอยู่ในเมืองสามารถอยู่รอดได้ คือพลังจากพ่อค้าแห่งยุค.หากปราศจากความช่วยเหลือและการปกป้องพวกเขา,เมื่อสัตว์กลายพันธุ์เหล่านี้ค่อย ๆได้รับความฉลาด,พวกมันก็จะมีกษัตริย์ในหมู่พวกมัน.ผู้นำฝูงของพวกมันออกไปกวาดล้างฐานมนุษย์ทุกคนจนกว่าจะไม่มีใครเหลืออยู่.

จางมู่เชี่ยวชาญในการทำธุรกรรมระยะสั้นไปพร้อมกัน.ในลักษณะนี้,มันจะง่ายต่อการควบคุมขนาดของการค้า.ดังนั้น,เขาได้เคลียร์และแก้ไขเส้นทางที่เขาจะใช้ภายในเวลาสามปี.จางมู่จะไม่เปลี่ยนแปลงสิ่งใดโดยไม่มีเหตุผลเฉพาะเว้นแต่จะเกิดอะไรขึ้นกับเส้นทาง.

จุดหมายที่จางมู่นึกไว้นั้นก็ยังคงเป็นเมืองฉานซี.เมื่อเร็ว ๆ นี้,เขาไม่สามารถคิดราคาในตลาดได้ ดังนั้นเขาจึงอาจใช้เส้นทางที่คุ้นเคยซึ่งเขาเพิ่งเดินทางไปมาเมื่อเดือนที่แล้ว.

ต่อหน้าต่อตา,จางมู่เห็นภูเขาที่บ่งบอกว่าเขามาถึงอุปสรรคสุดท้ายสำหรับเมืองฉานซี.นั่นคือบางสิ่งบางอย่างที่ยังคงอยู่บนจุดสูงสุดที่ได้เคลียร์มาก่อน.ซึ่งทำโดยนักวิวัฒนาการระดับสี่เพื่อความปลอดภัยของเมือง.แต่เมื่อมีลูกแมวเหลืออยู่ประมาณสองหรือสามตัว,นักวิวัฒนาการไม่สนใจพวกมันและทิ้งมันไว้ที่นั่น.

แม้ว่าจะมีสัตว์กลายพันธุ์ที่ไม่คุ้มค่าแม้จะมองด้วยตาข้างเดียว,แต่ในกรณีของจางมู่มันเป็นอุปสรรค์ที่ยิ่งใหญ่สำหรับเขา.เขายังไม่ถึงระดับสามและแทบจะไม่ถึงจุดสูงสุดของระดับสอง.ดังนั้น,แม้ในเผ่าพันธุ์มนุษย์เขาเป็นเพียงร่างเล็ก ๆ ที่อยู่ระดับล่าง.โดยธรรมชาติ,เขาจะต้องระมัดระวังและรักษาร่างกายให้อยู่ในระดับต่ำเพื่อให้เขาเดินหน้าต่อไป.

ในโลกที่ความหวาดกลัวเติบโตอย่างต่อเนื่อง,แม้ว่ามันจะเป็นเพียงแค่ทางเดิน,แต่จางมู่ก็ต้องใช้ความพยายามหลายอย่างเพื่อเลือกเส้นทางที่ง่ายที่สุดสำหรับเขา.ใครจะจินตนาการถึงระดับความโหดร้ายในป่า.

ครึ่งปีที่ผ่านมาเมืองซีอานพยายามที่จะเพิ่มอัตรากำไรขั้นต้นที่ปลอดภัยและนักวิวัฒนาการประเภทไฟระดับสี่ได้ตัดสินใจก้าวไปข้างหน้าและใช้ความสามารถในการตื่นขึ้นของเขา.พลังงานไฟมหาศาลถูกปล่อยออกมา,ทำให้ภูเขาทั้งลูกลุกเป็นไฟ.อย่างไรก็ตามไม่มีใครคาดว่ากลุ่มสัตว์กลายพันธุ์ระดับสี่จะออกมา,ทำให้นักวิวัฒนาการประเภทไฟกลับมาที่เมือง.

แม้ว่ากลุ่มสัตว์กลายพันธุ์จะไม่กลัวไฟที่เกิดขึ้นจากนักวิวัฒนาการระดับสี่,แต่ก็ไม่สามารถดับไฟที่ลุกโชนได้.

หลังจากนั้น,สัตว์กลายพันธุ์ที่หวาดกลัวก็ก้าวเข้าไปในเมืองอีกครั้ง.เนื่องจากเปลวไฟที่โหมกระหน่ำ,ไม่มีทางที่พวกมันจะสามารถดำเนินชีวิตต่อไปและอาศัยอยู่ในดินแดนนี้.ด้วยสัตว์กลายพันธุ์ที่มีระดับต่ำจำนวนมากตาย,สัตว์กลายพันธุ์ที่ระดับสองขึ้นไปส่วนใหญ่ก็ถูกราชาของแต่ละฝูงยึดครอง.ออกจากพื้นที่เผาไหม้ขนาดใหญ่และสัตว์กลายพันธุ์ระดับสองที่กระจัดกระจายไปสองสามตัว เนื่องจากพวกมันไม่มีใครจะเป็นผู้นำ.

ในขณะเดียวกัน,ผู้คนที่อาศัยอยู่ในเมืองฉานซีไม่กล้าคิดที่จะขยายขอบเขตความปลอดภัยของเมืองอีกครั้ง.เมื่อนักวิวัฒนาการที่มีพลังถอยออกไป,คนอื่น ๆที่ระดับต่ำกว่าจะทำอะไรได้?

จางมู่เป็นส่วนหนึ่งของกลุ่ม.มีเนื้อสัตว์เพียงเล็กน้อยสำหรับหมาป่าจำนวนมาก,จำนวนซากศพน้อยลงเรื่อย ๆ ในขณะที่ที่ตั้งของพวกมันเริ่มลึกและลึกเข้าไปในภูเขา.ภายใต้สถานการณ์ที่มีอันตรายเพิ่มขึ้น,ความนิยมจากกลุ่มก็ลดลง เมื่อพวกเขาถูกบังคับให้ต้องหนีจากภูเขา.เมื่อเห็นว่าจำนวนผู้คนในการค้นหาศพกำลังลดลง,สิ่งนี้จึงทำให้ความคิดที่แตกต่างไปจากจางมู่.เส้นทางนี้อาจทำให้เขาไปถึงเมืองฉานซีด้วยความเร็วสูงสุด,แทนที่จะใช้เส้นทางที่ยาวกว่า.

ป่ายังไม่ฟื้นฟูจากการกวาดล้างครั้งสุดท้าย.ด้วยรูปลักษณ์ที่ไหม้เกรียม,ทุกที่ก็เต็มไปด้วยป่าที่ถูกไฟไหม้ถล่ม.มันดูรกไปหน่อยเพราะสัญญาณของพืชพรรณหายากด้วยข้อยกเว้นเล็กน้อยของวัชพืชสีเหลือง.

ฟรุ้บ!ชุดของเสียงดังดังขึ้นจากกิ่งไม้ที่อยู่บนหัวของจางมู่ ขณะที่มองเห็นแสงวูบวาบรอบตัวเขา.

เป็นพวกมันอีกแล้วหรือ ? สี่ตัวนั้นไม่ใช่ตัวสุดท้ายของพวกมัน?

เมื่อเดือนที่แล้ว,มีบางอย่างหยุดเขาที่จุดนี้.สิ่งมีชีวิตที่เขาไม่เคยเห็นมาก่อนปรากฏขึ้นทันที เมื่อเขาต้องเดินเส้นทางนี้จากเมืองหลัวหยางไปยังเมืองฉานซี.

จังหวะการกระโดดที่คุ้นเคย,มันต้องเป็นพวกมันแน่!

จางมู่ยกศีรษะขึ้นอย่างฉับพลัน,และเขาเห็นร่างด้านบนมองดูเขาที่กิ่งสีน้ำตาลเหล่านั้น.ขนสีขาวสีเงินที่มีความเรียบเนียนผิดปกติจับคู่กับลักษณะเล็กกระทัดรัดที่ดูไม่เป็นอันตราย.

แน่นอนมันคือพวกมัน! มิงค์สีเงินระดับสอง!

ก่อนหน้านี้เมื่อจางมู่เดินไปตามเส้นทางนี้,โดยปกติแล้วสิ่งมีชีวิตระดับสองจะรับรู้ถึงกลิ่นเลือดที่รั่วไหลออกมาจากร่างของจางมู่โดยอัตโนมัติ.ดังนั้น,พวกมันจะอยู่ห่างจากเขา.แม้ว่าจะมีสัตว์ดุร้ายที่ไม่มีสัญญาณของความฉลาด,เขาก็สามารถจัดการกับมันได้อย่างง่ายดาย.

อย่างไรก็ตาม,กลุ่มมิงค์สีเงินกลุ่มนี้เพิ่งเข้ามาในภูเขาเมื่อเดือนที่แล้วและไม่คุ้นเคยกับกลิ่นที่รั่วไหลจากจางมู่.ยอมรับว่ากลิ่นนั้นมีกลิ่นที่เป็นลางสังหรณ์ แต่พวกมันไม่ได้กลัวเขาแม้แต่น้อย.

สิ่งเล็ก ๆ น้อย ๆ เหล่านี้มีความคล่องตัวอย่างยิ่ง,แต่การโจมตีของพวกมันก็อ่อนแอ.ในเวลานั้นจางมู่ไม่ได้ถูกล้อมรอบไปด้วยพวกมันหลายตัว,มันมีแค่สี่ตัวเท่านั้น.เมื่อจางมู่เข้ามาในดินแดนของพวกมันอย่างภาคภูมิ,พวกมันจะเริ่มโจมตีราวกับสายฟ้า.ในท้ายที่สุด,พวกมันทั้งหมดถูกจางมู่ฆ่าตายเพื่อแลกกับการบาดเจ็บของเขา.

แต่ตอนนี้,จางมู่มองไปรอบ ๆ เขาอย่างถี่ถ้วนมากขึ้น.ทันใดนั้น,มันก็ทำให้เขาสูดอากาศเย็นเต็มปอด.ในตอนนี้,ป่าดำมืดสนิทก่อนหน้านี้ดูเหมือนจะเปล่งประกายด้วยอัญมณีส่องแสงจำนวนมาก.อย่างไรก็ตาม,จางมู่รู้ว่าจะไม่มีอัญมณีใด ๆ ในป่าแห่งนี้.

ในความเป็นจริง,อัญมณีที่ส่องแสงเหล่านี้มาจากดวงตาตอนกลางคืนของมิงค์สีเงิน! และมีอย่างน้อยยี่สิบตัว!

เขาพยายามก้าวไปข้างหน้า.เมื่อมิงค์สีเงินมีการโจมตีที่อ่อนแอ,ถ้าจางมู่สามารถหลีกเลี่ยงความผิดพลาดที่เขาทำครั้งสุดท้ายได้อย่างระมัดระวัง,เขาอาจจะสามารถลอดผ่านใต้จมูกของพวกมันได้อย่างสมบูรณ์.ตราบใดที่เขาสามารถเดินออกจากเส้นทางนี้เขาจะสามารถไปถึงขอบเขตความปลอดภัยที่ตั้งขึ้นโดยเมืองฉานซี.

แม้ว่าเขาจะไม่เห็นการเคลื่อนไหวของมิงค์สีเงินในป่า,แต่ก็เห็นได้ชัดว่ามีปัญหาตามที่อยู่บนกิ่งไม้ด้านบนของเขา.เมื่อใดก็ตามที่จางมู่เคลื่อนไหว,ศีรษะของพวกมันจะติดตามการเคลื่อนไหวทุกอย่างที่จางมู่ทำ.

มันควรจะเป็นเมื่อเขาผ่านการป้องกันของพวกมัน,เมื่อเดือนที่แล้วซึ่งทำให้พวกมันต้องมีทัศนคติเช่นนี้.

พวกมันจำกลิ่นของเขาได้หรือ?

แน่นอนสิ่งมีชีวิตเหล่านี้จะต้องได้รับการยอมรับกลิ่นของเขา.พวกมันต้องรอให้จางมู่เข้าไปในป่าลึกก่อนจะเคลื่อนไหว.ช่างเป็นสัตว์ที่ฉลาดจริง ๆ ! สี่ตัวที่ตายไปก่อนหน้านี้ได้ทำให้จางมู่ใช้ความสามารถทั้งหมดของเขาเพื่อช่วยชีวิตตัวเอง.ในตอนแรกเขาคิดว่าสี่ตัวนั้นเป็นสี่ตัวสุดท้าย.เขาจะไม่คาดคิดว่านั่นเป็นเพียงส่วนหนึ่งของหน่วยเล็ก ๆ.ตอนนี้,มันเยี่ยมมาก เมื่อกองกำลังขนาดใหญ่มารวมตัวกัน.

ด้วยมิงค์สีเงินที่มีระดับสองมากกว่ายี่สิบตัวนั่นเป็นเรื่องใหญ่สำหรับใครบางคนเช่นจางมู่ที่แทบจะไม่ถึงจุดสูงสุดของระดับสอง!

เขาค่อย ๆ คิดมาตรการตอบโต้.อย่างไรก็ตาม,ไม่ว่าเขาจะขยับเพียงเล็กน้อยอย่างไร มิงค์สีเงินก็จะเคลื่อนไหวไปพร้อมกับเขา.

ดูเหมือนว่าการก้าวไปข้างหน้าไม่มีความหวังในตอนนี้และเขาทำได้เพียงถอยหลังเท่านั้น.นับว่าตัวเขาเองโชคร้าย!