ระยะทางจากปราสาท Morko ถึงป่าใช้เวลาประมาณสี่ชั่วโมงในการเดินทาง ไม่รวมเวลาพักผ่อน เมื่อ Kieran และผู้ร่วมงาน ได้หลบหนี
อย่างไรก็ตาม เมื่อจีหรานต้องกลับไปที่ปราสาท เขาต้องใช้เวลาทั้งเช้าและบ่ายกว่าจะไปถึงที่นั่น
เขาเดินเท้าช้ากว่าม้า และเขาต้องระวังไม่ให้ทหารลาดตระเวนมองหาเขา
ทหารจะเป็นอันตรายระหว่างทางกลับไปที่ปราสาทมากกว่าตอนที่ Kieran และเพื่อนของเขาหนีออกมาจากปราสาท และเขาไม่มีความตั้งใจที่จะชนกับพวกเขา
เมื่อความมืดปกคลุมท้องฟ้า ในที่สุด Kieran ก็มองเห็นปราสาท Morko
เขามองจากที่ไกลและเห็นคบไฟส่องขึ้นด้านข้าง แม้ว่าพื้นที่ส่วนใหญ่ของปราสาทจะพร่ามัวและถูกปกคลุมด้วยความมืด
เมื่อไหร่ก็ตามที่คบไฟส่องผ่าน พวกเขาเผยให้เห็นเพียงสีเทาเข้มของปราสาท
ยังคงมีกลิ่นเลือดจาง ๆ ในอากาศเมื่อลมพัด ราวกับว่าอากาศกำลังพยายามบอกผู้สัญจรไปมาว่ามีการสู้รบที่ดุเดือดเกิดขึ้นที่นั่น
ภายใต้ท้องฟ้าที่มืดมิด ปราสาทดูเหมือนกับสัตว์ร้ายที่กินเลือดและเนื้ออย่างไม่มีที่สิ้นสุดและกำลังรออาหารมื้อต่อไป
Kieran มาถึงจุดที่ซ่อนอยู่อย่างเงียบ ๆ และหยุด เขาวางแผนที่จะพักผ่อนเป็นเวลาสองชั่วโมงก่อนที่จะเดินทางต่อ
เขาไม่มีเจตนาที่จะเข้าไปในปราสาท
แม้ว่าการรักษาความปลอดภัยจะอ่อนแอลงอย่างมากหลังจากการสู้รบที่ดุเดือด แต่ผู้คุมที่เหลือจะต้องระแวดระวังมากขึ้นเท่านั้นหลังจากการสู้รบนองเลือดในครั้งนั้น พวกเขาจะเต็มไปด้วยความเศร้าโศกและความโกรธแค้น
ไม่ควรพยายามแทรกซึมเข้าไปในปราสาทภายใต้สถานการณ์เช่นนั้น
นอกจากนี้สะพานแขวนยังถูกยกขึ้นอีกครั้ง หากจีหรานต้องการเข้าไป เขาจะต้องปีนกำแพงจากด้านนอกของลานด้านใน โดยเริ่มจากด้านล่างของหน้าผา
เนื่องจากเขาไม่มีทักษะที่จำเป็นในการปีนหน้าผาสูงชันนั้น จีหรานจึงล้มเลิกความคิดนั้นอย่างชาญฉลาด
เขาพิงลำต้นของต้นไม้แห้งในความมืดและหายใจช้าลง หลับตาและดูเหมือนกำลังงีบหลับ ทั้งที่จริงๆ แล้วเขายังคงป้องกันตัวอยู่ตลอดเวลา
สถานที่ที่อันตรายที่สุดก็เป็นสถานที่ที่ปลอดภัยที่สุดเช่นกัน
Kieran ไม่สามารถปฏิเสธได้ แต่ในขณะเดียวกันเขาก็เข้าใจด้วยว่ายิ่งมีอันตรายมากเท่าไหร่ เขาก็ยิ่งต้องระแวดระวังมากขึ้นเท่านั้น
ดังนั้น เมื่อหูของเขาได้ยินเสียงบันไดแสงหลายขั้นใกล้เข้ามา เขาจึงรีบหันกลับมาและซ่อนตัวอยู่หลังเงาของต้นไม้
ระดับ Musou [Undercover] ทำให้เขากลายเป็นหนึ่งเดียวกับเงามืด
เมื่อก้าวเข้ามาใกล้ขึ้น ในไม่ช้า ร่างมนุษย์ก็ปรากฏขึ้นในสายตาของจีหราน
ภายใต้แสงสลัวของดวงจันทร์ จีหรานสามารถมองเห็นใบหน้าของร่างนั้นได้ มันเป็นใบหน้าที่คุ้นเคย Kieran ระบุชายคนนั้นได้อย่างรวดเร็วด้วยการมองเพียงครั้งเดียว
มันคือ Gradon! อัศวินของ Morko และผู้บัญชาการพื้นที่ตะวันตก
ประสาทสัมผัสที่เฉียบคมของ Gradon ส่งผลอย่างมากต่อจิตใจของ Kieran
เขากลั้นหายใจโดยไม่รู้ตัว เตรียมพร้อมสำหรับการซุ่มโจมตี
ถ้ากราดอนค้นหาพื้นที่จริงๆ จีหรานก็ไม่มั่นใจว่าเขาจะสามารถหลีกเลี่ยงประสาทสัมผัสอันแหลมคมเหล่านั้นได้
อย่างไรก็ตาม แขนที่บาดเจ็บของ Gradon ถูกใส่เฝือก และมีผ้าพันแผลพันรอบคอของเขา จีหรานแปลกใจยิ่งกว่านั้นเมื่อกราดอนเดินไปที่ต้นไม้แห้ง มองไปรอบๆ เป็นครั้งคราวเท่านั้น
กราดอนยืนอยู่ตรงนั้นโดยหันหลังให้จีหราน ดูเหมือนว่าเขาไม่ได้ตั้งใจที่จะค้นหาพื้นที่
การกระทำของเขาไม่ตรงกับความประทับใจที่เฉียบคมและระแวดระวังของจีหรานที่มีต่อเขา
“เกิดอะไรขึ้น กราด้อนไม่เพียงออกจากปราสาททันทีหลังการจลาจล แต่ดูเหมือนว่าเขากำลังรอใครบางคนอยู่ด้วย! เขาเสียสติไปแล้วหรือ ใครกันที่ทำให้เขาทำอย่างนั้น” จีหรานถามตัวเองเงียบๆ
การกระทำที่ผิดปกติของ Gradon ทำให้เขารู้สึกอยากรู้อยากเห็น
เขาอยู่ในเงามืดอย่างเงียบ ๆ คอยตรวจสอบสถานการณ์
หลังจากรออยู่ครู่หนึ่ง ร่างสีดำอีกร่างก็ปรากฏขึ้นบนเส้นทางที่กราดอนจากมา
ร่างนั้นเคลื่อนไหวอย่างน่าสงสัย และถูกคลุมด้วยเสื้อคลุมสีดำ ใบหน้าของมันซ่อนอยู่ภายใต้ฮูดนั้น
มีเพียงคางเท่านั้นที่ถูกเปิดเผย แต่ถูกปกปิดด้วยหน้ากากอนามัย
ร่างสีดำปรากฏขึ้นจากที่ใด ถ้าจีหรานไม่จดจ่อกับสิ่งรอบตัว เขาคงไม่มีทางสังเกตเห็นมัน
เขาแค่มองมันจากหางตา สังเกต Gradon และร่างสีดำในขณะที่ซ่อนตัวอยู่
“คุณเอง! ทำไม? คุณทำไปทำไม คุณทำผิดพลาดนี้ต่อไปไม่ได้แล้ว! บอกฉันมาสิว่าเกิดอะไรขึ้น! คุณไม่ใช่คนที่จะทำอะไรที่บ้าบิ่น! ! ฉันถูกไหม?” Gradon กล่าวด้วยท่าทางตื่นเต้น
คำพูดของเขาฟังดูเหมือนพูดพล่อยๆ พวกเขาหนีจากปากของเขาเร็วเกินไป เขาเริ่มตั้งคำถามทันทีที่มันมาถึง
ร่างสีดำยังคงนิ่งเฉยต่อคำถามของกราดอน ดูเหมือนมีความผิดในข้อกล่าวหาเหล่านั้น
Gradon ดูเหมือนจะรู้สึกผิดและทันใดนั้นก็คว้าแขนของร่างสีดำพยายามเกลี้ยกล่อมเขาอีกครั้ง
ทันใดนั้นแสงของดาบก็ฟันคอของ Gradon
Gradon จับคอของเขาด้วยท่าทางเหลือเชื่อขณะที่เขาล้มลง
จนกระทั่งถึงวินาทีสุดท้ายของชีวิต อัศวินแห่งมอร์โกและผู้บังคับบัญชาภาคตะวันตกก็เบิกตากว้าง
ดูเหมือนว่าเขาไม่คาดคิดว่าร่างสีดำจะยกดาบขึ้นต่อสู้เขา
“ฉันขอโทษ Gradon แต่ตอนนี้ฉันไม่มีทางหันหลังกลับ!” ร่างสีดำกล่าวด้วยน้ำเสียงขอโทษ เสียงของเขาก้องไปรอบต้นไม้
ร่างนั้นก้มลงและหลับตาของ Gradon ตรวจสอบร่างกายของเขาอย่างระมัดระวังก่อนที่จะจากไป
Kieran ซึ่งซ่อนตัวอยู่หลังเงาของต้นไม้ไม่ได้ขยับเขยื้อนระหว่างที่เกิดเหตุ แม้ว่าหัวใจของเขาจะเดือดดาลด้วยความสงสัย
เมื่อพิจารณาจากท่าทางของกราดอน เขาแน่ใจว่าเขารู้ว่าใครคือร่างสีดำ แต่เขาก็ยังคิดว่ามันเป็นไปไม่ได้
ไม่มีเหตุผลสำหรับผู้ชายที่จะทำในสิ่งที่เขาเพิ่งทำไป
Kieran เข้าใจว่าทำไม Gradon ถึงตายพร้อมกับคำถามมากมาย
ถ้าเขาซึ่งรับใช้ภักดีมาหลายปีไม่เข้าใจ แล้วจีหรานซึ่งเป็นคนนอกจะเข้าใจได้อย่างไร
“เกิดอะไรขึ้นจริงๆ?” Kieran ขมวดคิ้วอย่างหนัก
อย่างไรก็ตาม เมื่อเขาได้ยินเสียงฝีเท้าอีกครั้ง เขาก็รวบรวมความคิดและตั้งสมาธิกับสถานการณ์ที่อยู่ตรงหน้า
ร่างสีดำได้กลับมาค้นหาพื้นที่
“เชี่ย*ท!” Kieran ตะโกนในใจของเขา
ร่างสีดำดูเหมือนจะสังเกตเห็นว่ากราดอนตื่นเต้นเพียงใด และตระหนักว่าเขาไม่เคยสำรวจพื้นที่มาก่อน เขากำลังจะกลับไปตรวจสอบความปลอดภัย
จีหรานรู้สึกทึ่งในความระแวดระวังของชายผู้นี้ แต่เขาก็รักษาพลังของเขาไว้เช่นกัน รอโอกาสที่จะจู่โจม
เขาได้ล่วงรู้ความลับของชายผู้นี้ ดังนั้นพวกเขาทั้งสองจึงไม่สามารถคืนดีกันได้ในตอนนี้
Kieran อาจโจมตีก่อนแทนที่จะรอให้ถูกค้นพบและลากเข้าสู่การต่อสู้
หลังจากตรวจสอบสภาพแวดล้อมอย่างรวดเร็ว ร่างสีดำก็เพ่งสายตาไปที่ต้นไม้
ชายคนนั้นเข้ามาใกล้ทีละก้าว ใกล้ขึ้นเรื่อยๆ
ขณะที่จีหรานกำลังคำนวณระยะการโจมตีที่ดีที่สุดสำหรับเขาที่จะโจมตี ร่างนั้นก็หยุดลงทันทีเมื่อเขาเข้าสู่ระยะการโจมตีที่เหมาะสมที่สุดของเขา
“เขาเห็นฉันหรือเปล่า”
หัวใจของ Kieran เต้นไม่เป็นจังหวะ
