แสงสีส้มนั้นหมายถึงอุปกรณ์หายาก
อุปกรณ์หายากอีกชิ้นจะถูกเพิ่มเข้าไปในคลังแสงของ Kieran
แม้ว่าพวกเขาจะถูกรุมล้อมด้วยอันตรายตั้งแต่ต้นดันเจี้ยน แต่ของที่ปล้นมาได้ก็คุ้มค่า
จีหรานรู้ว่าเหตุใดดันเจี้ยนจึงเต็มไปด้วยอันตรายตั้งแต่แรกเริ่ม
สาเหตุหนึ่งเป็นเพราะหมายเลขเข้าดันเจี้ยนของเขาและฮันส์ห่างกันเกินไป
แม้ว่าภารกิจหลักของ Kieran ถูกกำหนดให้มีความยากสามระดับ แต่เมื่อ Kieran ได้ลงนามในสัญญาก่อนเข้าสู่ Special Dungeon ได้มีการตัดสินใจแล้วว่าภารกิจของเขาจะเกี่ยวพันกับภารกิจหลักของ Lawless และ Hanses และเหตุการณ์อื่น ๆ ที่เกี่ยวข้องที่จะ แตกกิ่งก้านสาขาออกจากมัน
ในฐานะทหารผ่านศึก Lawless และ Hanses รู้เหตุผลเบื้องหลังเช่นกัน แต่นั่นไม่ได้หยุดพวกเขาจากการแสดงทัศนคติที่ชัดเจน
Lawless ก้าวออกไป บ่งบอกว่าเขาไม่มีความตั้งใจที่จะขอส่วนแบ่งจากของที่ปล้นมา
ฮันเซสดูอิจฉาเล็กน้อย แต่หลังจากลังเลเล็กน้อย เขาก็ทำเช่นเดียวกัน
หากลอว์เลสซึ่งเคยเข้าร่วมการต่อสู้กับแรดตัดสินใจที่จะหลีกทาง ฮันส์ซึ่งเป็นเพียงผู้ชม ไม่สามารถทำอะไรได้อีก
“ขอบคุณ!” Kieran แสดงความขอบคุณต่อ Lawless
ตามกฎที่ไม่ได้บอกกันในหมู่ผู้เล่น จีหรานฆ่าแรดหุ้มเกราะเพียงลำพัง ดังนั้นสมบัติต้องเป็นของเขาคนเดียว โชคลาภมักจะกระทบกระเทือนจิตใจของผู้คนเสมอ แม้ว่าพวกเขาจะผูกพันตามสัญญาก็ตาม ดังนั้นมันจึงยังอาจก่อให้เกิดความคิดที่น่ารังเกียจก่อตัวขึ้นในจิตใจของพวกเขา
Lawless เลือกที่จะซื่อสัตย์และเปิดใจกว้าง เพื่อช่วยพวกเขาจากปัญหาดังกล่าว
ฮันส์ไม่สามารถทำอะไรกับมันได้ และจีแรนก็ขอบคุณลอว์เลสสำหรับเรื่องนั้น
“คุณสมควรได้รับมัน 2567! เอาเลย เราควรออกไปเดี๋ยวนี้ เมื่อการต่อสู้ที่นั่นสิ้นสุดลง เราจะไม่สามารถเอาชนะพวกมันได้!” Lawless เตือนพวกเขา ชี้ไปที่การต่อสู้ที่ปราสาท
จีหรานพยักหน้าทันทีและหยิบอุปกรณ์ของเขาขึ้นมา
มันเป็นเข็มขัดหยาบสีน้ำตาลเข้มกว้างประมาณสี่นิ้ว มันดูเรียบๆ แต่มีความรู้สึกมั่นคงและแน่วแน่
[ชื่อ: วิญญาณป่า]
[ประเภท: ชุดเกราะ]
[หายาก: หายาก]
[การป้องกัน: แข็งแกร่ง]
[คุณสมบัติ: ความเร่งรีบโดยประมาท ความโกรธเกรี้ยว]
[เอฟเฟกต์: ไม่มี]
[ข้อกำหนดเบื้องต้น: ไม่มี]
[สามารถนำออกจากดันเจี้ยนได้: ใช่]
[ข้อสังเกต: นี่คือเข็มขัดที่มีจิตวิญญาณที่ดุร้ายและไม่เชื่อง!]
…
[Reckless Rush: เมื่อเปิดใช้งาน ผู้สวมใส่จะพุ่งไปข้างหน้าเป็นเวลา 5 วินาที จนกว่าจะหมดเวลาหรือชนเข้ากับสิ่งกีดขวาง (การป้องกันของสิ่งกีดขวางต้องแข็งแกร่งหรือสูงกว่า มิฉะนั้น ผู้สวมใส่จะพังทันที วิ่งไม่หยุดหลังจากเปิดใช้งาน เมื่อชนเข้ากับสิ่งกีดขวางที่มีการป้องกันที่แข็งแกร่งหรือสูงกว่า ผู้สวมใส่จะได้รับความเสียหายคล้ายกับการโจมตีที่รุนแรง) หนึ่งครั้ง ต่อวัน]
[Wild Rage: เมื่อ HP ต่ำกว่า 30%, สถานะบาดเจ็บสาหัส, 1 การชาร์จพลังโดยประมาท (การป้องกันของสิ่งกีดขวางจะต้องทรงพลังหรือสูงกว่าเพื่อหยุดผู้สวมใส่ เมื่อสูงกว่าพลัง ผู้สวมใส่จะได้รับความเสียหายคล้ายกับการโจมตีที่รุนแรง )]
…
Kieran ขมวดคิ้วเล็กน้อยขณะที่เขาอ่านคำอธิบายของ [Wild Soul]
มันต้องมีพลังถึงจะมีสองทักษะติดกัน
มันยังคงเป็นดาบสองคม หากใช้อย่างถูกต้อง มันจะสร้างความเสียหายอย่างมากให้กับศัตรูของเขา แต่การก้าวพลาดเพียงเล็กน้อยอาจทำให้ Kieran ได้รับบาดเจ็บแทน
เขาไม่มีสิทธิ์ที่จะจู้จี้จุกจิก เมื่อพิจารณาว่าเขาต้องการอุปกรณ์อย่างยิ่งยวด แต่แม้ว่าเขาจะมีอุปกรณ์ครบครัน เขาก็ยังไม่ปล่อยเข็มขัดระดับแรร์แบบนั้นไป
เขาไม่มีเกราะป้องกันเอวเลย
หลังจากคาดเข็มขัดแล้ว เขาก็ขึ้นม้า Lawless และ Hanses กำลังรอเขาอยู่พักหนึ่ง
หลังจากนั้นแส้อันแข็งแกร่ง ม้าก็เริ่มวิ่ง
ม้าศึกทั้งสามตัวเหมือนลูกธนูที่ปล่อยออกไป วิ่งอย่างรวดเร็วไปยังจุดหมายที่พวกเขาตัดสินใจไว้ก่อนเข้าสู่คุกใต้ดิน
ป่าแสวงบุญ! ป่าขนาดใหญ่อยู่ห่างจากปราสาทของ Grand Duke หนึ่งร้อยหลา
คนตัดไม้และช่างทำหนังสัตว์ส่วนใหญ่ของปราสาทมาจากป่าแห่งนั้น
แกรนด์ดยุคมักจะไปล่าสัตว์ในป่าในช่วงฤดูร้อน ดังนั้นทั้งสองเมืองที่อยู่ใกล้กับป่าแห่งแสวงบุญจึงเจริญรุ่งเรืองมาก
ประเด็นสำคัญอีกประการหนึ่งคือหากพวกเขาเดินผ่านป่าแห่งแสวงบุญ พวกเขาจะออกจากอาณาเขตมอร์โก
ทั้งสามคนขี่ม้าตั้งแต่เที่ยงคืนจนถึงพระอาทิตย์ขึ้น พวกเขายังคงหยุดม้าของพวกเขา แต่จะหยุดโดยสิ้นเชิงเมื่อ Lawless เห็นว่าม้าเหนื่อยและต้องการพักผ่อน
น้ำค้างยามเช้าชุ่มเสื้อของลอว์เลสและฮันเซส มันดูอึดอัดมาก เพราะพวกเขาสวมชุดเกราะหนัง แต่ไม่มีใครอยากจะก่อกองไฟ
แม้ว่าจีหรานจะมี [Crow’s Black Feather] อยู่ แต่มันก็ไม่ดีสำหรับเขาเช่นกัน เขายังคงตกลงที่จะไม่ก่อกองไฟ
กองไฟในป่าย่อมดึงดูดความสนใจ
แม้ว่ากองกำลังของปราสาทและกลุ่มกบฏจะอยู่ไกล แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าทั้งสามคนจะปลอดภัย
ชาวเมืองมียามจำนวนมากคอยตรวจตราทุกหมู่บ้าน
แม้ว่าผู้คุมเมืองอาจไม่มีความสามารถในการต่อสู้สูง แต่ถ้าพวกเขาเริ่มต่อสู้กับพวกเขา พวกเขาจะทิ้งปัญหาไว้ไม่สิ้นสุด
เป็นการดีกว่าสำหรับพวกเขาที่จะหลีกเลี่ยงการต่อสู้และอยู่ภายใต้เรดาร์ของทหารรักษาเมือง
ในการทำเช่นนั้น พวกเขาต้องอยู่ให้พ้นจากสายตาของเส้นทางที่อาจเป็นไปได้ที่เจ้าหน้าที่ลาดตระเวนอาจใช้ หากพวกเขาถูกพบเห็น อาวุธบนหลังม้าของพวกเขาจะต้องถูกตั้งคำถามอย่างแน่นอน
โดยมีฮันส์เป็นผู้นำ ทั้งสามคนเลี่ยงเส้นทางหลักและเลือกเส้นทางที่เล็กกว่า พวกเขายังคงระมัดระวังอย่างมาก
เมื่อพวกเขาไปถึงเนินเขาเล็กๆ ที่ปกคลุมด้วยต้นไม้ ในที่สุดพวกเขาก็มีเวลาพักผ่อนได้นานขึ้น
“ฉันคิดถึงอาหารและไวน์ของราเชล!” Lawless ถอนหายใจหลังจากที่พวกเขาเปลี่ยนผ้าพันแผลและทายาหม่องใหม่
เขากำลังเคี้ยวอิฐก้อนแข็งที่คีแรนหยิบมาจากครัวในปราสาท
“หยุดเถอะ! ปันส่วนนั้นยากพอที่จะกลืนได้แล้ว ถ้าเธอพูดถึงการทำอาหารของราเชล ฉันคงรู้สึกแย่ยิ่งกว่าตอนนี้!” ฮันส์พูดด้วยน้ำเสียงไม่พอใจขณะที่กลอกตา
ทันใดนั้น ทั้งสองคนตระหนักว่าจีหรานกำลังเคี้ยวอาหารของเขาด้วยความเร็วที่น่าขัน
ถ้าพวกเขาไม่รู้ว่าพวกเขาแบ่งปันปันส่วนเดียวกัน พวกเขาคงคิดว่าจีหรานกำลังกินอาหารอร่อยๆ
“บางทีเราอาจกินมันผิดวิธี?”
หลังจากเห็นจีแรนกลืนอาหารลงไปเหมือนพายุไต้ฝุ่น ลอว์เลสและฮันส์ก็เริ่มสงสัย ทั้งคู่ทำตามตัวอย่างของ Kieran และเริ่มเคี้ยวอาหารอย่างรวดเร็วและหนักขึ้น
มันยังแข็งเหมือนอิฐและทำให้ฟันของพวกเขาเจ็บปวด การกลืนทุกครั้งรู้สึกเหมือนกำลังกลืนเศษขยะ และคอของพวกเขารู้สึกเหมือนถูกฉีกเป็นชิ้นๆ
“คุณกำลังล้อเล่นกับพวกเรา ไม่ใช่เหรอ 2567?” Hanses ตะโกนใส่ Kieran
Lawless ก็มองเขาอย่างช่วยไม่ได้เช่นกัน
“ไม่หรอก รสชาดใช้ได้!” Kieran พูดพร้อมกับถืออีกชิ้นไว้ในมือ
[ชื่อ: ปันส่วน]
[ประเภท: อาหาร]
[ความหายาก: ทั่วไป]
[คุณสมบัติ: ไม่มี]
[เอฟเฟกต์: ไม่มี]
[สามารถนำออกจากดันเจี้ยนได้: ใช่]
[ข้อสังเกต: นี่คือปันส่วนที่ทำจากธัญพืช ซึ่งได้รับการยกย่องว่าสามารถเก็บรักษาไว้ได้นาน แน่นอนว่าอย่าคาดหวังรสชาติใดๆ จากมัน!]
…
จีหรานเห็นความคิดเห็นของระบบเกี่ยวกับการปันส่วนที่เขากินและรู้สึกว่าไม่ถูกต้อง
นอกเหนือจากความจริงที่ว่ามันกลืนยากนิดหน่อย เขาคิดว่ารสชาติไม่ได้แย่ขนาดนั้น
ลิ้นของเขาผ่านการฝึกฝนอย่างหนักจากอาหารฟาสต์ฟู้ดทุกวัน ดังนั้นต่อมรับรสของเขาจึงได้รับการปรับเปลี่ยนให้รองรับแม้กระทั่งอาหารที่แย่ที่สุด
สิ่งใดที่เขาสามารถกลืนได้เขาถือว่าดี
แน่นอนว่า Lawless และ Hanses ไม่รู้อะไรเลยเกี่ยวกับสิ่งที่ Kieran เผชิญมา
ทั้งสองคนมองหน้ากันอย่างงุ่มง่าม ขณะที่จีหรานหยิบเศษอาหารอีกชิ้นขึ้นมาแล้วเคี้ยวมันด้วยใบหน้าที่เละเทะ
ในท้ายที่สุด Lawless และ Hanses ก็ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องกินให้ได้มากที่สุด
แม้ว่า [Ration] จะไม่มีคุณสมบัติ แต่ทั้งคู่ก็รู้ว่า [Hunger] จะทำให้สถานะของพวกเขาลดลงสู่ระดับต่ำสุดใหม่
ทั้งคู่ไม่สามารถจ่ายดีบัฟได้ ดังนั้นไม่ว่าพวกเขาจะกลืนยากแค่ไหน พวกเขาก็ฝืนมันลง เมื่อไหร่ก็ตามที่พวกเขาทำไม่ได้ พวกเขาดื่มน้ำกับมัน
มีน้ำเพียงพอที่อานม้า
เมื่อจีแรนหยุดกิน ลอว์เลสและฮันส์ก็เช่นกัน
“คุณคุ้นเคยกับชายสวมหน้ากากบนสะพานหรือไม่? จีแรนถามคำถามที่ทำให้เขาหนักใจตั้งแต่ออกจากสะพานมา
เขามองฮันส์ด้วยดวงตาเป็นประกาย พยายามจับทุกการเปลี่ยนแปลงเล็กๆ น้อยๆ ในการแสดงออกของเขา
Lawless หันมอง Hanses ด้วยความขมวดคิ้ว
