ลงโทษ
จีหรานกลับมารู้สึกตัวอีกทีก็หลังจากนั้นหลายวินาที มันเหมือนสมองของเขาดับไปครู่สั้น ๆ
ความเจ็บปวดทั่วร่างบอกเขาว่ามันเกิดขึ้นจริง ๆ
“ปวด?” จีหรานขมวดคิ้ว
นี่ไม่ใช่การเรียนรู้สกิลครั้งแรกของเขา แต่ว่าไม่มีครั้งใดก่อนหน้านี้ที่จะเป็นครั้งนี้ ไม่มีสกิลไหนทำให้เขารู้สึกเจ็บปวด
กระแสพลังอบอุ่นและสบายและกระบวนการถ่ายโอนจากการเรียนรู้ทักษะครั้งก่อน ๆ ยิ่งทำให้เกิดความแตกต่างกับความเจ็บปวดสาหัสของ [ต้านทานความเสียหายจากธาตุระดับที่สอง] อย่างชัดเจน
จีหรานอดไม่ได้ต้องตรวจสอบราละเอียดของสกิลและจัดเรียนความรู้เกี่ยวกับ [ต้านทานความเสียหายจากธาตุระดับที่สอง] ใหม่ในใจ
เขาอยากรู้จะแย่แล้วว่าอะไรทำให้ [ต้านทานความเสียหายจากธาตุระดับที่สอง] นั้นต่างไปจากทักษะอื่น ๆ
[ชื่อ: ความต้านทานความเสียหายจากธาตุระดับที่สอง (ไม่สามารถเลื่อนระดับได้)]
[Related Attributes: Constitution]
[ชนิดสกิล: สนับสนุน]
[Effects: เมื่อเผชิญหน้ากับ ไฟ สายฟ้า หรือความเสียหายจากธาตุน้ำแข็งใด ๆ คุณจะมีระดับความต้านทานต่อความเสียหายจากธาตุระดับต่อ ระดับอ่อน และที่ต่ำกว่าระดับกลาง เมื่อเผชิญหน้ากับความเสียหายจากธาตุระดับกลางและแข็งแกร่ง คุณจะได้รับความเสียหายในระดับต่ำ หรือต่ำกว่าระดับกลาง เมื่อเผชิญหน้ากับความเสียหายรุนแรงจากธาตุ คุณต้องเข้ารับการตรวจสอบระดับ Constitution ถ้าผ่าน คุณจะได้รับความเสียหายจากธาตุรุนแรงนั้นในระดับ -1 ถ้าไม่ผ่าน คุณจะได้รับความเสียหายจากธาตุระดับปกติ]
[Consumes: ไม่]
[เงื่อนไขการใช้งาน: ไม่มี]
[หมายเหตุ: คุณฝึกฝนร่างกายด้วยวิธีการพิเศษและยังเพิ่มการต้านทานความเสียหายจากธาตุ แต่จำเอาไว้ว่าไม่ได้จะไม่ได้รับความเสียหายจากธาตุเอาเสียเลยนะ!]
…
จีหรานอดไม่ได้ที่จะสูดลมหายใจเย็นเฉียบเข้าไปเฮือกหนึ่งเมื่อเห็นรายละเอียดของ [ต้านทานความเสียหายจากธาตุระดับที่สอง] ก่อนจะเริ่มเรียบเรียงสิ่งที่รู้ใหม่มานี้
เขาไม่เพียงประหลาดใจกับผลของ [ต้านทานความเสียหายจากธาตุระดับที่สอง] แต่ว่ายังมีหมายเหตุว่าเขาฝึกฝนร่างกายด้วยวิธีการพิเศษ แต่ละคำราวกับสลักเข้าไปในใจจีหราน
“ถ้าฉันต้องเจอกับสภาพสุดร้อนหรือสุดเย็นหรือว่าถูกสายฟ้าฟาด ฉันก็จะตายถึงจะสามารถใช้น้ำยาช่วยได้ ฉันจำเป็นต้องมีร่างกายที่เหนือกว่าธรรมดา!” จีหรานคิดอยู่ในใจในขณะเดียวกับที่เริ่มศึกษาเกี่ยวกับความเจ็บปวดที่เขาเพิ่งเจอ
“กระบวนการถ่ายโอนมักจะตามมาหลังจากที่ฉันได้เรียนรู้ทักษะใหม่ ๆ แต่ว่ามันก็ไม่รุนแรงเท่ากระบวนการของ [ต้านทานความเสียหายจากธาตุระดับที่สอง]… แย่หน่อยที่ทักษะนี้ไม่สามารถเลื่อนระดับได้”
จีหรานถอนหายใจอย่างเสียดาย
เขาไม่ได้สนใจเรื่องความเจ็บปวด ถ้าผลที่ตามมามันดีงามพอเขาก็ทนรับได้
เขารู้ว่านี่เป็นเกมที่ต้องให้และรับ และมันก็มักจะคืนกลับให้เขาเป็นสองเท่า
จีหรานคาดเดาอย่างอื่นอีกอย่างด้วย
“ถ้าร่างกายของฉันแข็งแกร่งกว่านี้ ฉันจะสามารถใช้ความรู้จาก [ต้านทานความเสียหายจากธาตุระดับที่สอง] เพิ่มระดับความต้านทานของฉันเป็นต่อธาตุทุกชนิดไหม?”
โดยทฤษฎีแล้วมันเป็นไปได้ แต่ถ้าเขาจะทำให้มันเป็นจริงแล้ว ก็คงยังมีอุปสรรคมากมายที่ต้องผ่าน อย่างเช่นน้ำยาที่ต้องใช้ และยังเงื่อนไขสุดกู่อีกหลายอย่าง
จีหรานนั้นสูตรน้ำยาที่เกี่ยวข้องอยู่แล้ว แต่ที่เขาต้องมีด้วยก็คือระดับของ [น้ำยาศาสตร์]
“ดังนั้นครั้งต่อไปที่ฉันเพิ่มระดับ [ความรู้เกี่ยวกับเวทย์มนต์] ฉันก็ต้องตามหา [น้ำยาศาสตร์] แล้วเหมือนกัน!”
จีหรานเติมเต็มสมองของเขาด้วยแผนการในอนาคตอันใกล้ เขารู้ว่าไม่มีอะไรที่ได้มาง่าย ๆ
สองสัปดาห์ที่ศึกษาด้วยตัวเองทำให้เขาเข้าใจเรื่องนั้น ถ้าไม่มีการชี้แนะที่เหมาะสม มันก็ยากเย็นมาก ๆ ที่จะเรียนรู้ทักษะจากไม่รู้อะไรเลย ถึงแม้จะแค่ระดับพื้นฐานก็ตาม อย่าว่าแต่ระดับเริ่มต้นเลย
ระดับของ [น้ำยาศาสตร์] ที่จีหรานต้องมียังสูงกว่าระดับเริ่มต้นด้วยซ้ำ มีแค่ระดับผู้เชี่ยวชาญเท่านั้นที่เขาจะใช้การได้ดี
“เมื่อคิดถึงว่าฉันไม่ได้รับการชี้แนะอย่างเหมาะสม ทั้งหมดที่ฉันต้องทำก็คือรับประสบการณ์จากการอ่าน หรือ…”
จีหรานจู่ ๆ ก็นึกถึง [ขี้ผึ้งสงบใจ] ที่เขาทำขึ้น
หลังจากทำสำเร็จ ก็มีการแจ้งเตือนเด้งขึ้นมาระบุว่า “สร้างยาครั้งแรก ได้รับค่าประสบการณ์ในด้านน้ำยาศาสตร์…”
ถึงแม้ว่าน้ำยาที่เขาต้องการสร้างนั้นจะไม่สามารถเทียบได้กับที่เขาทำได้เป็นครั้งแรก แต่การฝึกฝนนั้นก็ดีกว่าแค่เรียนรู้ทฤษฎีจากในหนังสือมาก
“ถ้ามันเป็นไปได้กับ [น้ำยาศาสตร์] อย่างนั้นมันก็ต้องใช้ได้กับ [การเล่นแร่แปรธาตุ] และ [ดาราศาสตร์] ด้วย ฉันแค่ต้องมี Points จำนวนมากเพื่อเริ่มต้น…”
จีหรานจู่ ๆ ก็นึกถึงความพยายามที่ล้มเหลวในการสร้าง [ขี้ผึ้งสงบใจ] และส่วนผสมทั้งหมดที่เขาทำเสียไปในกระบวนการ
เขาอดนวดขมับตัวเองไม่ได้เมื่อคิดถึงค่าใช้จ่ายที่ต้องเสียไปกับวัตถุดิบ
ถ้าต้องฝึกฝนถึงจะทำได้สมบูรณ์แบบ เขาก็คงต้องใช้วัตถุดิบมากกว่าที่เขาใช้ในครั้งแรก ตัวเลขนั่นสูงจนน่าตกใจ และค่าใช้จ่ายในการทำยาก็เกินกว่าผลลัพธ์ที่ได้อย่างแน่นอน
“ไม่! ฉันจะไม่ยอมเสียมากกว่าที่จะได้รับด้วยวิธีอย่างนี้!”
ในที่สุดจีหรานก็ส่ายหน้าหลังจากคำนวนผลได้ผลเสียของแผนการของตัวเอง
ทันใดนั้น เขาก็คิดทฤษฎีหนึ่งได้ในหัว เขาสามารถเซ็นต์สัญญาซื้อขายได้
แต่ว่า การที่จะต้องเอาตัวเองไปผูกติดกับคนอื่นทำให้เขาขมวดคิ้วแน่น ในที่สุดเขาก็ส่ายหน้าอีกครั้ง ผลลัพธ์ก็คงเป็นอย่างเดียวกับแผนการก่อนหน้านี้
“[ผู้ช่วยของหมอผี II]…” จีหรานมองดันเจี้ยนพิเศษถัดไป
ถ้าไม่มีวิธีการใดที่ได้ผล [ผู้ช่วยของหมอผี II] ก็จะเป็นความหวังสุดท้ายของเขา
ในดันเจี้ยนพิเศษ เขาจะได้โอกาสในการเข้าถึงสิ่งต่าง ๆ ที่เกี่ยวข้องกับ [น้ำยาศาสตร์], [การเล่นแร่แปรธาตุ] และ [ดาราศาสตร์] และได้เรียนรู้เรื่องเหล่านี้
จีหรานยืนนิ่งอยู่ที่เดิม คำนวณอย่างละเอียดถึงสิ่งที่เขาต้องทำเพื่อให้ตัวเองบรรลุจุดประสงค์ใน [ผู้ช่วยของหมอผี II] และไม่ทำให้ภารกิจหลักในดันเจี้ยนล้มเหลว
ก่อนที่เขาจะทันได้คิดอะไรเป็นชิ้นเป็นอัน แถบข้อความของเขาก็ถูกอู๋ฝ่าอู๋เทียนกระหน่ำ
…
อู๋ฝ่าอู๋เทียน: การเตรียมตัวเป็นไงบ้าง?
2567: ทำดีที่สุดแล้ว
…
จีหรานตอบอย่างจริงจัง เขาได้รับมัดจำของภารกิจทหารรับจ้างนี้แล้ว ดังนั้นจึงต้องทำให้ดีที่สุด อู๋ฝ่าอู๋เทียนก็เช่นกัน
ฮานส์เป็นผู้ว่าจ้าง ดังนั้นนี่จึงเป็นสิ่งที่เขาควรได้รับ
พวกเขาสามารถไปรวมตัวกันแล้วเริ่มต้นปรึกษากันเกี่ยวกับดันเจี้ยนที่กำลังจะไป สิ่งที่น่ากลัวที่สุดที่พวกเขาจะเจอคืออะไรและพวกเขาจะผ่านมันไปได้อย่างไร
ฮานส์พยายามอธิบายเกี่ยวกับดันเจี้ยนและสิ่งที่เขารู้เกี่ยวสถานการณ์ของด้านในนั้น เขายังวาดแผนที่คร่าว ๆ ของอาณาเขตปกครองของมอร์โก้ออกมา
การปรึกษานี้กินเวลาหลายชั่วโมงและในที่สุดก็จบลงเมื่อพวเขาทุกคนพึงพอใจกับแผนการคร่าว ๆ ที่ร่างขึ้น
…
ฮานส์: เอาเลยไหม?
อู๋ฝ่าอู๋เทียน: เอาเลย!
2567: เอาเลย!
…
[กำลังเข้าสู่ดันเจี้ยนแบบกลุ่ม..]
[จัดอยู่ในดันเจี้ยนพิเศษแบบกลุ่ม…]
[พวกคุณจะได้รับสถานะเดียวกันและอยู่ฝ่ายเดียวกันคือผู้เริ่มดันเจี้ยน ในฐานะเพื่อนร่วมกลุ่ม คุณจะได้รับภารกิจหลักเฉพาะตามระดับความยากของจำนวนครั้งการเข้าดันเจี้ยนของคุณเอง]
[ยืนยันสมาชิกดันเจี้ยนพิเศษแบบกลุ่ม…]
[จำนวนผู้เข้าร่วม: 3]
[ระดับความยาก: ความยากของดันเจี้ยนครั้งที่ 3]
[ข้อมูลพื้นฐาน: เดิมทีคุณเป็นหนึ่งในทหารราบระดับสูงของแกรนด์ดยุกมอร์โก้ แต่คุณขโมยสมบัติของแกรนด์ดยุกมาจากคลังสมบัติของเขาระหว่างสงคราม นี่ทำให้แกรนด์ดยุกมอร์โก้โกรธมากจนส่งมือดีที่สุดของเขาออกมาและจับตัวคุณกับผู้สมรู้ร่วมคิดของคุณเอาไว้ สมบัติทั้งหมดที่ถูกขโมยไปถูกยึดกลับคืนไปและคุณก็ถูกโยนเข้าคุก! แกรนด์ดยุกมอร์โก้ก็วางแผนจะสังหารคุณทิ้งเมื่อสงครามจบลง แต่ตอนนี้คุณก็ถูกลงโทษอย่างสาสมกับความผิดไปแล้ว…]
[ภารกิจหลัก: หนีออกจากอาณาเขตปกครองของมอร์โก้]
[แพ็คเกจภาษาชั่วคราว, ยกเลิกใช้เมื่อออกจากดันเจี้ยน]
[ปรับรูปลักษณ์ภายนอกและเครื่องนุ่งห่ม, ยกเลิกใช้เมื่อออกจากดันเจี้ยน]
[คำใบ้ที่ 1: นี่เป็นดันเจี้ยนพิเศษ คุณสามารถทำภารกิจหลักไม่สำเร็จได้ แต่คุณต้องจ่ายค่าปรับ 300 Points และลดค่าสถานะที่สูงที่สุดของคุณลง 1 ระดับ ถ้าคุณมี Points ไม่เพียงพอ ระบบจะหักจากอุปกรณ์ของคุณ ถ้าอุปกรณ์ของคุณไม่เพียงพอ คุณจะไม่ผ่านดันเจี้ยน]
[คำใบ้ที่ 2: เพราะการขโมยครั้งนั้นของคุณ ไอเทมทั้งหมดของคุณจะมีความเสี่ยงที่จะถูกยึดไว้ ดังนั้นกรุณาเลือกอุปกรณ์อย่างระมัดระวัง]
…
“ถูกลงโทษไปแล้ว?”
เมื่อจีหรานเห็นคำอธิบายใหม่ ในใจเขาก็มีความรู้สึกเลวร้ายหนึ่งก็พุ่งสูงขึ้น
Wufen’s note: ใช่ ๆๆ เราหายไป ใช่ ๆๆ เราอู้ รับสารภาพแน้ว เอาสองตอนมาชดใช้ฟามผิดแน้ว …หมายถึงเมื่อวานหนึ่งตอนวันนี้หนึ่งตอนนะ ไม่ใช่วันนี้ลงสองตอน คิดใหม่เดี๋ยวนี้!!
แต่… ก็ยังไม่ตรวจคำผิดอยู่ดี เรารี๊บบบบบ คนอ่านทุกคนฮึบไว้นะ ฮึบบบ!!!
ขอเราไปอ่านนิยายต่อก่อน อ่านยากจังเลย ต้องใช้สมาธิ๊
