The Dark King – กษัตริย์แห่งความมืด - ตอนที่ 650

The Dark King – Chapter 650 ยาแก้พิษ

เขาใช้มือกุมท้องของตนเองเอาไว้และอาเจียนออกมาแต่ไม่ว่าพยายามอาเจียนเท่าไหร่ก็ไม่มีอะไรออกมาเลย หลังจากนั่งพักอยู่สักครู่หนึ่งเขาก็รู้สึกว่าที่ลําคอของตนเองมีอาการคันมากราวกับว่ามดจํานวนนับไม่ถ้วนกําลังไปอยู่ที่ลําคอของเขาและขาของพวกมันทําให้เขารู้สึกคันคอมาก

“แค่ก! แค่ก แค่ก!”

เขาไอออกมาอย่างต่อเนื่อง

หลังจากไอออกมาหลายครั้งเขาก็รู้สึกเจ็บที่หน้าอกและความคันที่ลําคอก็ยังไม่หายไป แต่มันกลับมากขึ้นเรื่อยๆจนเขาต้องใช้มือทั้งสองข้างเกาที่ลําคอของตนเองอย่างรุนแรง

“คุณ คุณทําอะไรกับผม?” ริเชลไอออกมาจนหน้าแดงและหันไปมองเทียนแต่เขาก็เห็นว่าเด็กหนุ่มมองมาที่ตนเองอย่างเฉยเมย

“ไม่มีอะไรหรอก ผมแค่ให้คุณได้กินของอร่อยเท่านั้น” เทียนตอบกลับมาด้วยน้ําเสียงที่สงบนิ่งมาก

สีหน้าของริเชลเปลี่ยนไปทันที เขาตะโกนออกมาด้วยความโกรธ “ทําไมคุณทําแบบนี้กับผม คุณพูดเองไม่ใช่หรอ ผมยังไม่ได้หักหลังคุณเลย!”

“ผมเคยหวังว่าผมจะสามารถเชื่อใจคุณได้แต่น่าเสียดายที่คุณทําให้ผมผิดหวัง” เทียนพูดต่อไปว่า “คุณน่าจะบอกความจริงกับผมเรื่องผู้ติดต่อทั้ง 5 คนนั้นตั้งแต่แรก การที่คุณมาบอกผมเลยตอนนี้มันเหมือนกับว่าคุณบังคับผมให้แก้ปัญหาเรื่องนี้ วันนี้ผมได้แต่หวังว่าคุณจะจดจําปัญหาที่คุณสร้างให้ผม ความผิดครั้งต่อไปผมจะไม่ให้โอกาสคุณอีกแล้ว”

ริเชลมีสีหน้าที่ย่ําแย่และตอบกลับมาว่า “ผมไม่ได้หมายความแบบนั้นแต่สถานการณ์มันเร่งด่วนเกินไปจริงๆ ผมไม่ทันคิดเรื่องนี้และคุณก็ไม่ได้ถาม ผมก็เลย…”

เทียนโบกมือของเขา “ไม่ต้องอธิบายหรอก นี่ถือเป็นการเตือนสําหรับคุณเพื่อให้คุณคิดให้รอบคอบในอนาคต!”

ริเชลรู้สึกโกรธจนกําหมัดแน่น จากนั้นเขาก็พยายามควบคุมความโกรธในใจของตนเอง เขาอยากจะพูดอะไรออกมาแต่ความรู้สึกคันที่ลําคอของเขามันมากขึ้นเรื่อยๆเขารู้สึกคันจนปากของตัวเองเริ่มสั่น เขารู้สึกคันจนต้องยกมือขึ้นมาบีบที่ลําคอของตนเอง ความเจ็บปวดและความอึดอัดที่เกิดขึ้นทําให้ความคันหายไปครู่หนึ่ง แต่หลังจากนั้นก็กลับมาคันอีกครั้ง ในตอนนี้เขาเริ่มรู้สึกว่าที่ฝ่ามือของตนเองก็มีอาการคันขึ้นมาด้วยเช่นกัน

เขารีบดึงมือของตัวเองกลับมาและรู้สึกคันที่ลําคอจนต้องสะบัดหัวไปมา ท่าทีของเขาในตอนนี้ดูแปลกประหลาดมาก ความสํารวมและความสง่างามก่อนหน้านี้ของเขาได้หายไปแล้ว..

แต่แม้ว่าเขาจะสะบัดหัวก็ไม่ทําให้ความดันลดลงไปซักเท่าไหร่ เขาต้องยกมือขึ้นมาบีบคอของตนเองอีกครั้ง ครั้งนี้รุนแรงจนลําคอของเขาเป็นรอยมือขึ้นมา

“อ๊าก อาก!” เขาเริ่มร้องออกมา

“ผลที่เกิดขึ้นดูเหมือนจะดีกว่าที่คิดไว้ ” เทียนมองสิ่งที่เกิดขึ้นด้วยความประหลาดใจและความพึงพอใจ ตอนแรกเขาคิดว่าต้องฉีดยาเพิ่มมากขึ้นเพื่อให้ริเชลรู้สึกเสพติดไม่คิดว่ามันจะได้ผลตั้งแต่ครั้งแรก ผลลัพธ์ที่เกิดขึ้นนั้นมากกว่าที่เขาคิดเอาไว้มาก เห็นได้ชัดว่าดินของยุคสมัยนี้อาจจะมีธาตุอาหารอะไรบางอย่างเจือปนอยู่ ทําให้สรรพคุณต่างๆของพืชที่ปลูกนั้นรุนแรงมากยิ่งขึ้น

“อ๊าก อีกแล้ว ฮ่าฮ่า..” ริเชลบีบคอของตัวเองอย่างบ้าคลั่งจากนั้นก็พูดอะไรบางอย่างที่แปลกประหลาดออกมา ร่างกายของเขาเต็มไปด้วยเหงื่อในตอนนี้

เทียนจ้องมองนาฬิกาที่อยู่บนผนังให้เวลาผ่านไปช้าๆ

หลังจากผ่านไปประมาณ 15 นาทีริเชลก็ทนไม่ไหวและเข้ามากอดขาของเทียนพร้อมกับพูดว่า “มอบยาแก้พิษให้ผมด้วยเถอะ ได้โปรดล่ะ ผมไม่มีวันหักหลังคุณแน่นอน ผมขอร้อง…”

เทียนเห็นว่าสายตาของชายชราเต็มไปด้วยความอ้อนวอนรู้สึกพึงพอใจทันที แม้แต่คนอย่างริเชลก็ยังทนไม่ได้ เขาหยิบกล่องเหล็กขนาดเล็กออกมาจากกระเป๋าของตนเองและพูดว่า “นี่คือยาแก้พิษ คุณต้องหากระดาษห่อยาแก้พิษเอาไว้ข้างใน ม้วนให้แน่น จากนั้นก็จุดไฟเผาม้วนกระดาษจะมีควันเกิดขึ้นมา คุณต้องสูดควันนั้น เข้าไปอีกด้านของม้วนกระดาษ มันสามารถช่วยให้คุณหายทรมานได้”

ดวงตาของริเชลเปลี่ยนเป็นสีแดงขณะที่เขาจ้องมองกล่องเหล็ก หลังจากได้ยินคําพูดของเทียนเขาก็ไม่คิดอะไรต่อไป เขารีบวิ่งไปรอบๆห้องจากนั้นก็วิ่งไปที่โต๊ะหยิบหนังสือขึ้นมาเล่มหนึ่งเมื่อเห็นว่าหนังสือเล่มนี้ไม่ได้มีความสําคัญอะไรก็รีบเปิดมันออกทันที

เพราะมือของเขาที่สั่นอย่างรุนแรงในตอนนี้ทําให้เขาไม่สามารถฉีกกระดาษออกมาได้ง่าย

เหงื่อของเขาไหลออกมาอย่างต่อเนื่องในตอนนี้เมื่อฉีกกระดาษออกมาได้เขาก็หันไปหาเทียนและตะโกนออกมาว่า “ขอ ขอยาแก้พิษด้วยเถอะ!”

เทียนโยนกล่องเหล็กไปให้เขาทันที

ริเชลรีบเปิดกล่องเหล็กขึ้นมาทันทีและเทสิ่งที่อยู่ข้างในออกมา มันเป็นเหมือนเศษหญ้าแห้งที่มีสีเทาเข้ม เหมือนกับขี้เถ้า เขาหยิบของสิ่งนี้วางไว้บนกระดาษ และม้วนกระดาษตามที่เทียนบอกไว้ เมื่อม้วนจนแน่นพอ เขาก็รีบหันไปมองรอบๆตัวเพื่อหาสิ่งที่สามารถจุดไฟได้ทันทีและเจอไม้ขีดไฟ

เทียนจุดไม้ขีดไฟและยื่นให้กับเขาพร้อมกับพูดว่า “ผมหวังว่าคุณจะจําบทเรียนครั้งนี้ให้ดี”

เมื่อเห็นไม้ขีดไฟถูกจุดขึ้นมาเขาก็รู้สึกตื่นเต้นอย่างบอกไม่ถูก แม้ว่าเขาจะรู้สึกเกลียดเทียนแต่ในตอนนี้เขาก็รู้สึกขอบคุณเป็นอย่างมาก เขาไม่สนใจคําพูดของเทียนและรีบถือม้วนกระดาษเข้าไปจุดไฟทันที ไม่เห็นม้วนกระดาษถูกเผาไหม้จนมีควันลอยขึ้นมาเขาก็ยิ้มออกมาอย่างพึงพอใจ

เมื่อควันลอยขึ้นมาเขาก็นึกถึงที่เทียนบอกเอาไว้ก่อนหน้านี้ เขาใช้ปากคาบอีกฝั่งของม้วนกระดาษเอาไว้ และสูดควันเข้าไปทันที

หลังจากที่ควันจํานวนมหาศาลเข้าไปในปอดของเขาน้ําตาของเขาก็เกือบจะไหลออกมาเพราะความคลื่นไส้ และอาการไออย่างรุนแรง เขาไอออกมาอย่างรุนแรงจนต้องใช้มือกุมหน้าอกของตัวเองเอาไว้ แต่จากนั้นเขาก็รู้สึกได้ทันทีว่าอาการคันที่ลําคอของเขาหายไปแล้วและความเจ็บปวดร่างกายที่เขารู้สึกก็หายไปด้วยเช่นกัน

“ดูเหมือนวันนี้จะเป็นยาแก้พิษจริงๆด้วย” เขาถอนหายใจออกมา เพื่อป้องกันไม่ให้พิษกลับมาอีกครั้ง เขาจึงสูดควันจํานวนมากเข้าไปอีกครั้งจนน้ําตาไหลออกมา ปอดของเขาถูกเผาไหม้จนรู้สึกร้อนที่หน้าอกแต่ความรู้สึกร้อนนี้ก็เทียบไม่ได้เลยกับความทรมานก่อนหน้านี้ เขาเริ่มรู้สึกว่าร่างกายของตนเองเบาและผ่อนคลายมากยิ่งขึ้น

“อย่าสูดควันเข้าไปอย่างเดียว เมื่อสูดควันลึกเข้าไปในปอดแล้วก็ปล่อยให้ควันออกมาข้างนอกเหมือนกับตอนที่หายใจออก” เทียนกล่าว

เมื่อได้ยินคําแนะนํา ริเชลก็สูดควันเข้าไปอีกครั้งและค่อยๆปล่อยออกมาช้าๆ เขารู้สึกสดชื่นและมีชีวิตชีวาอย่างที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อน แม้ว่าความสดชื่นนี้จะทําให้เขารู้สึกมึนงงเล็กน้อยแต่เขาก็รู้สึกพึงพอใจมาก