The Dark King – กษัตริย์แห่งความมืด - ตอนที่ 629

The Dark King – Chapter 629 ฆ่าให้หมด

ในตอนที่เทียนกําลังเฝ้าดูไอช่าไล่ฆ่าพวกอัศวินนั้น เสียงของชุดเกราะเหล็กที่กระทบกันก็ดังขึ้นมา เสียงที่เกิดขึ้นนี้ทําให้ไอช่าหันมาสนใจ ใบหน้าที่งดงามของเธอเต็มไปด้วยความไม่พอใจและเธอรีบวิ่งกลับมาหาเทียนทันที..

เทียนยกมือของเขาขึ้นมาและชี้นิ้วออกไปอีกครั้ง

ไอช่าหันไปมองตามนิ้วของเทียนทันใดนั้นสีหน้าของเธอก็ดูกระหายเลือดขึ้นมาอีกครั้ง เธอพุ่งตรงไปที่คฤหาสน์ที่ดูเก่าแก่ที่มีธงของตระกูลเมลประดับเอาไว้

“ใคร…..”

“แย่แล้ว เร็วเกินไป…”

เสียงอุทานและเสียงกรีดร้องดังขึ้นในทันที พวกอัศวินที่เฝ้าอยู่หน้าคฤหาสน์หลังนั้นก็ถูกไอช่าฆ่าตายไปอย่างรวดเร็ว เมื่อไอช่าได้ทานอาหารอีกครั้งพลังของเธอก็เพิ่มขึ้นจนถึงจุดสูงสุดและด้วยความที่เธอเป็นซอมบี้ เธอจึงไม่ได้รู้สึกถึงการบาดเจ็บต่างๆเลยในตอนนี้

ไม่นานอัศวินที่อยู่ที่คฤหาสน์หลังนี้ก็ถูกฆ่าตายไปทั้งหมด ไอช่าบุกเข้าไปในคฤหาสน์ต่อทันที

เทียนยังคงยืนอยู่ที่ด้านหน้าคฤหาสน์ ดวงตาของเขาหรี่ลงและเขากระโดดขึ้นไปยังหน้าต่างชั้น 2 ของคฤหาสน์ทันที เขายืนอยู่บนระเบียงชั้น 2 จากนั้นก็กระโดดขึ้นไปยังชั้น 3 ของคฤหาสน์หลังนี้ต่อ

คนที่อยู่ในห้องจํานวนมากต่างก็เห็นการเคลื่อนไหวที่ระเบียงของคฤหาสน์และรีบวิ่งออกมาทันที

เมื่อหน้าต่างของระเบียงถูกเปิดออกผู้คนที่กําลังเข้ามามุงดูก็กระเด็นไปพร้อมกับกระอักเลือดออกมาทันที

อัศวินหลายคนที่ได้เห็นสิ่งที่เกิดขึ้นต่างก็ต้องตกตะลึง แม้ว่าพวกเขาจะถืออาวุธอยู่ในมือแต่ก็ไม่กล้าเข้าไปใกล์ในตอนนี้ พวกเขารู้ว่าเด็กหนุ่มที่กระโดดจนมาถึงชั้น 3 ของคฤหาสน์หลังนี้ได้ย่อมไม่ใช่คนธรรมดาแน่นอน แต่พวกเขาต่างก็เป็นอัศวินของโบสถ์ศักดิ์สิทธิ์ที่ตระกูลเมลเชิญมา! แต่ตอนนี้คนที่ถูกเทียนโจมตีจนกระเด็นไปก่อนหน้านี้ได้ตายทันที!

เทียนเดินเข้ามาด้วยใบหน้าที่เฉยเมย สายตาของเขากวาดมองเตียงที่อยู่ในห้อง เขาเห็นชายวัยกลางคนคนหนึ่งที่มีสีหน้าที่ซีดเซียว ผมของเขามีทั้งสีดําและสีขาว เขาคือหัวหน้าของตระกูลเมล มาร์ค เมล

นักธุรกิจในตํานานคนหนึ่งที่เคยปกครองย่านธุรกิจ ตอนนี้ทําได้เพียงนอนอยู่บนเตียงเท่านั้น ข้างๆเขามีหมอ และนักบวชยืนอยู่ ในมือของเขาถือคัมภีร์ที่ดูเหมือนคัมภีร์ไบเบิลเล่มหนึ่งเพื่อสวดภาวนา

ตอนนี้เขาหันหน้ามามองเด็กหนุ่มที่กําลังเดินเข้ามาในห้องโดยที่คนอื่นต่างก็ตกตะลึงและไม่กล้าขยับตัวใน ตอนนี้เขาไม่เคยคิดมาก่อนว่าจะต้องประสบพบเจอกับเหตุการณ์แบบนี้ เขาไม่เคยคิดมาก่อนว่าจะมีคนกล้าฆ่าอัศวินของโบสถ์ศักดิ์สิทธิ์และยังเดินเข้ามาหาเขา!

เมื่อชั้นบนเต็มไปด้วยความเงียบเสียงกรีดร้องจากชั้นล่างก็ดังขึ้นมาจนทุกคนได้ยินอย่างชัดเจน สีหน้าของทุกๆคนต่างก็ดูตกตะลึงเพราะไม่คิดว่าจะถูกผู้บุกรุกโจมตีเข้ามาอย่างอุกอาจในคืนนี้

“แก แกเป็นใคร ที่นี่คืออาณาเขตของตระกูลเมล!” อัศวินวัยกลางคนเดินเข้ามาขวางเทียนและพูดขึ้นทันที

เทียนมองมาที่เขายังเฉยเมยและยกมือของตนเองขึ้นมา

ในสายตาของอัศวินคนนั้นฝ่ามือของเทียนเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วจนเห็นเป็นเพียงเงาเท่านั้น ยากมากที่เขาจะรู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้นในตอนนี้ เขารีบยกอาวุธของตนเองขึ้นมาป้องกันด้วยความกลัวแต่สิ่งที่เขารู้สึกได้ ในตอนนี้มันเหมือนกับว่าเขากําลังถูกค้อนทุบเข้ามา แรงปะทะที่เข้ามานั้นทําให้มือเขาชาไปหมดและถอยหลังกลับไป 2-3 ก้าว

หลังจากที่เทียนโจมตีอัศวินวัยกลางคนผู้นี้ให้ถอยกลับไปเขาก็ไม่ได้เข้าไปโจมตีซ้ําหรือสนใจอัศวินคนนี้อีก เขาแค่เดินตรงเข้าไปที่เตียงนอนช้าๆเท่านั้น

หมอและนักบวชที่อยู่ข้างๆเตียงก็รีบถอยห่างออกไปทันที

นักบวชคนนั้นเป็นชายชราที่มีอายุประมาณ 60 ปี ในตอนนี้มือของเขากําลังสั่นจนคัมภีร์ที่อยู่ในมือของเขาตกลงไปที่พื้น เขาหน้าซีดและไม่รู้ว่าควรทําอย่างไรในตอนนี้

เทียนเดินมาที่เตียงและนั่งลงช้าๆ มองไปที่มาร์คที่ยังไม่ได้สติ จากนั้นก็ใช้มือของตนเองตบลงไปที่ใบหน้าชายคนนี้เบาๆพร้อมกับพูดว่า “ตื่นได้แล้ว”

มาร์คตื่นขึ้นมาด้วยความรุนงง เขาพยายามเปิดตาของตนเองขึ้นมาทันใดนั้นเขาก็เห็นเด็กหนุ่มคนหนึ่งที่อยู่ตรงหน้าในตอนนี้? หรือว่านี่คือความฝัน? เขาคิดแบบนี้และปิดตาของตัวเองลงอีกครั้ง

เทียนตบไปที่ใบหน้าของเขาอีกครั้ง “ตื่นได้แล้ว” ดูเหมือนว่าครั้งนี้เขาจะตื่นแล้วจริงๆ

มาร์คขมวดคิ้วขึ้นมาทันที เขาขยี้ตาและพยายามมองใบหน้าของเด็กหนุ่มคนนี้ชัดๆ ทันใดนั้นเขาก็หันไปรอบตัวและเห็นหมอ นักบวช และอัศวินกําลังพยายามถอยห่างออกไปจากเตียงนอนของเขา

ไม่ใช่ความฝันหรอ? เขาขยตาของตัวเองอีกครั้งแต่สิ่งที่เห็นก็ยังคงไม่ได้เปลี่ยนแปลงไป

“คุณจําผมไม่ได้หรือนี่?” เทียนมองไปที่เขา

มาร์คตกตะลึงและสีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไปทันที เขารีบหันไปมองรอบๆอีกครั้ง ในตอนนี้แม้แต่ความเจ็บปวดของเขา เขาก็ลืมไปเลย

“ลูกสาวของคุณยังไม่ตายนะ” เทียนพูดออกมาซ้ําๆ “คุณไม่ต้องกังวลไป ดูเหมือนว่าคุณจะเจ็บป่วยอยู่นะ ผมคงต้องรบกวนคุณให้ตามผมมาหน่อยนะครับ”

มาร์ครู้สึกตัวทันทีและจ้องมองมาที่เทียนด้วยความโกรธ เขาพูดออกมาว่า “แกต้องการอะไร? ที่นี่คือตระกูลเมล แกกล้าโจมตีตระกูลขุนนางแบบนี้เลยหรอ? แกอยากเป็นศัตรูกับคุณนางทุกๆคนหรือยังไง?!”

“ถ้ามันจําเป็นผมก็พร้อมที่จะเป็นศัตรูกับทุกๆคน แล้วคุณล่ะ?” เทียนพูดออกมาอย่างสงบนิ่ง

มาร์คตกตะลึงไปทันที

เทียนหันไปหาหมอทั้งสองคนที่เป็นอยู่ที่นี่ว่า “คุณมาร์คป่วยเป็นอะไรหรอครับ?”

หมอทั้งสองคนหนังได้ยินเสียงกรีดร้องที่ดังมาจากข้างล่าง พวกเขาจ้องมองมาที่เทียนด้วยความหวาดกลัว และรีบตอบกลับมาว่า “ใช่ ใช่แล้วครับ เขาป่วยเป็นโรคที่หายาก…”

“ถึงตายหรือเปล่า?” เทียนถามกลับมา

“จําเป็นต้องได้รับการดูแลรักษาอย่างใกล้ชิดครับ ถ้าดูแลดีโอกาสที่จะรอด…”

เทียนพูดต่อไปว่า “พวกคุณทั้งสองคนต้องดูแลคุณมาร์คให้ดี ถ้าคุณมาร์คเป็นอะไรไปพวกคุณจะถูกฝังไปพร้อมกับเขาด้วย เข้าใจไหม?”

หมอทั้งสองคนรู้สึกหวาดกลัวมากในตอนนี้พวกเขารีบพยักหน้ารัวๆทันที

พึ่บ!

ในตอนนี้ประตูห้องถูกเปิดออกทันทีและมีกลิ่นเลือดลอยเข้ามาในห้องอย่างรุนแรง

ผู้ที่อยู่หน้าประตูห้องนั้นเต็มไปด้วยคราบเลือดทั่วร่างกาย ราวกับปีศาจที่มาจากนรก

เสียงกรีดร้องที่มาจากข้างนอกหายไปแล้วในตอนนี้

ทุกๆคนต่างก็เกาะกลุ่มกันและเดินถอยหลังกลับไปด้วยความหวาดกลัว

เทียนยืนขึ้นมาทันที

ตึก!

ไอช่าพุ่งเข้าไปหาอัศวินคนหนึ่งทันที

ในพริบตาอัศวินหลายคนก็ถูกไอช่าฆ่าตายไป คราบเลือดและอวัยวะภายในของพวกเขากระจัดกระจายไปทั่วทั้งห้องนี้

เทียนดีดนิ้วของเขาทันที

ไอช่าหยุดมือจากสิ่งที่เธอกําลังทําอยู่ทันทีแต่ไรของเธอมีอาการสั่นเล็กน้อยดูเหมือนว่าเธอพยายามอดทนอยู่

เทียนพูดกับหมอทั้งสองคนที่อยู่ด้านหลังของเขา “พวกคุณรออยู่ที่นี่แหละ จะมีคนมารับคุณทีหลัง คุณไม่ต้องกังวลหรอกผมไม่ฆ่าหมออยู่แล้ว”

เมื่อหมอทั้งสองคนได้ยินสิ่งที่เทียนพูดพวกเขาก็รู้สึกโล่งใจขึ้นมาเล็กน้อย แต่เมื่อรู้ว่าเทียนยังไม่ปล่อยพวกเขาไปความกังวลของพวกเขาก็ยิ่งเพิ่มมากขึ้น

เทียนเดินเข้าไปหาไอช่า จับมือของเธอและเดินออกไปจากห้องนี้จะตามทางเดินของคฤหาสน์หลังนี้เต็มไปด้วยศพมากมาย ด้านนอกคฤหาสน์หลังนี้ก็ยังเป็นที่ดินของตระกูลเมล เขาจูงมือไอช่าจนมาถึงหน้าประตูคฤหาสน์

เขาหยิบผ้าเช็ดหน้าของตนเองออกมาจากนั้นก็เช็ดไปที่ใบหน้าของไอช่า

สีหน้าของไอช่ายังคงสงบนิ่งแต่ปากของเธอมีอาการสั่นเล็กน้อย

หลังจากที่เทียนเช็ดคราบเลือดออกจากใบหน้าของเธอหมด ก็มีเสียงเท้าที่กําลังเดินเข้ามาที่นี่ เขาเห็นว่าเป็นเกล็นที่ได้นํากองทหารมาที่นี่

เมื่อเกล็นได้เห็นเทียนและไอช่าอยู่ที่หน้าประตู เธอก็ตกตะลึงและรีบวิ่งเข้าไปหาทันที ทันใดนั้นเธอก็ได้เห็นคราบเลือดที่อยู่บนร่างกายของไอช่าที่อยู่ข้างๆเทียนโดยเฉพาะมือคู่นั้นที่เป็นสีแดงเลือดยังดูสดใหม่ และ ค่อยๆหยดลงมาบนพื้น

สีหน้าของเธอเปลี่ยนไปทันทีขณะที่เธอนึกถึงฉากที่หญิงสาวตรงหน้าฆ่าทหารคนหนึ่งไปก่อนหน้านี้ ในใจของเธอรู้สึกตึงเครียดอย่างอธิบายไม่ถูกในขณะที่เธอหันไปพูดกับเทียน “นายท่านคะ พวกเรามาถึงแล้ว”

เทียนเช็ดมือของไอช่าด้วยผ้าเช็ดหน้าและตอบกลับมาอย่างเฉยเมยว่า “คนที่อยู่ในคฤหาสน์หลังนี้ตายเกือบจะทั้งหมดแล้ว เธอพากองทหารไปจัดการกับคนอื่นๆที่อยู่รอบๆ บอกให้เซอร์กี้พาตัวคนสําคัญตระกูลเมลมาที่นี่”

เกล็นหันไปมองคฤหาสน์หลังใหญ่ที่อยู่ด้านหลังของเทียน แม้ว่ามันจะดูสว่างสดใสแต่ก็ดูค่อนข้างเงียบไปหน่อย เธอได้ยินเพียงเสียงร้องเบาๆดังออกมาจากคฤหาสน์หลังนี้เท่านั้น

ในใจของเธอรู้สึกตกตะลึง นี่คือตระกูลขุนนางขนาดใหญ่ เทียนลงมือเพียงคนเดียวงั้นหรอ?!

“ได้ยินที่สั่งหรือเปล่า?” เทียนเห็นว่าเธอยังคงยืนนิ่งก็ขมวดคิ้วขึ้นมาทันที

เกล็นรู้สึกตัวแล้วรีบตอบกลับมาว่า “ทราบแล้วค่ะ นายท่าน” เธออดไม่ได้ที่จะถามต่อไปว่า “แล้วคนที่เหลือล่ะคะ?”

“ฆ่าให้หมด” เทียนตอบกลับมา “แม้แต่เถ้าถ่านของตระกูลเมลฉันก็ไม่อยากจะเห็น”