The Dark King – กษัตริย์แห่งความมืด - ตอนที่ 605

The Dark King – Chapter 605 ความหวังอันริบหรี

เสียงคํารามค่อยๆจางหายไป

หัวใจของเทียนมีเพียงความว่างเปล่า เขานอนราบอยู่บนพื้นอย่างเงียบๆมองดูก้อนเมฆที่ค่อยๆเคลื่อนที่อย่างช้าๆบนท้องฟ้าและฟังเสียงกัดอันดุร้ายที่ดังมาจากแขนซ้ายของตนเอง

มุมปากของเขากระตุกเล็กน้อยจากนั้นค่อยๆยกมือขวาขึ้นโอบไปที่แผ่นหลังของเธอเอาไว้

ถ้า … ผมได้กอดคุณแบบนี้ตลอดเวลา มันจะดีแค่ไหนกัน?

โฮก!

มีเสียงคํารามอยู่ในลําคอของไอช่า เธอดูเหมือนกับสัตว์ดุร้ายที่กําลังกัดกินเหยื่ออย่างหิวโหย

ดวงตาของเทียนค่อยๆมองลงมาที่เธอ ความอ่อนโยนค่อยๆปรากฏขึ้นในดวงตาอันว่างเปล่า เทียนใช้ฝ่ามือของตนเองลูบผมที่นุ่มลื่นบนศีรษะของเธอราวกับการลูบหัวลูกแมวที่นอนอยู่ในอ้อมแขนของเขา

ไอช่าตกใจเมื่อเทียนแตะไปที่หัว เธอเงยหน้าขึ้นอย่างรวดเร็วและใบหน้าที่สวยงามของเธอเต็มไปด้วยความดุร้าย เธอจ้องมองเทียนอย่างโกรธแค้นภายในปากเต็มไปด้วยผลึกน้ําแข็งสีฟ้า

เทียนมองเธอด้วยดวงตาที่เต็มไปด้วยความอ่อนโยนราวกับจะบอกกับเธอว่า ไม่ต้องกลัว ผมอยู่ที่นี่แล้ว …

ไอช่าอ้าปากออกทันที่เผยให้เห็นฟันที่แหลมคมจากนั้นเธอก็ค่อยๆกดไปที่คอของเทียน

โฮก!

เทียนเอื้อมมือขวาออกไปลูบเส้นผมของเธออย่างแผ่วเบา ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความโศกเศร้าและพูดออกมาด้วยน้ําเสียงต่ำว่า “ผมขอโทษ…”

โฮก!

ไอช่าเพิกเฉยและคํารามอย่างบ้าคลั่ง

แขนของเทียนกดแน่นไปที่คอของไอช่า เขารู้ว่าพลังของตนเองด้อยกว่าเธอมากแต่ในตอนนี้เขาสามารถรับมือกับเธอได้ ดูเหมือนว่าเธอจะไม่มีพลังพิเศษที่เคยมีอีกต่อไปแล้ว

ระหว่างที่เทียนจับเธอเอาไว้ ทันใดนั้นดวงตาสีดําสนิทของไอช่าค่อยๆหดตัวลึกลงไปราวกับถูกดูดเข้าไปในหลุมดําและม่านตาสีดําถูกวาดขึ้นไปเพื่อให้ขอบของลูกตาสัมผัสกับสีขาวนวลของหิมะ

โฮก!

ทันใดนั้นไอช่าก็เงยหน้าคํารามขึ้นไปบนท้องฟ้า เล็บของเธอค่อยๆยาวเพิ่มขึ้นอีกครั้งและในเวลาเดียวกันก็มีเขางอกออกมาจากหน้าผากของเธอ ซึ่งเป็นรูปลักษณ์ของเธอเมื่ออยู่ในสถานะพลังแห่งสายเลือดขั้นที่4

เมื่อเสียงคํารามหายไป ทันใดนั้นร่างกายของไอช่าก็บิดเบี้ยวและกระตุกเล็กน้อย มีเสียงกระดูกกระทบกันดึงขั้นมาจากภายในร่างกายของเธอ

เทียนลุกขึ้นจากพื้นทันทีเมื่อเห็นเหตุการณ์ประหลาดที่เกิดขึ้น เขารู้สึกตกตะลึงและในเวลาเดียวกันหัวใจของเขาก็มีแสงแห่งความหวังเล็กๆเกิดขึ้น เธอกําลังต่อสู้กับเชื้อไวรัสภายในร่างกายอย่างนั้นหรอ?

แม้เทียนจะรู้ว่าความเป็นไปได้นั้นน้อยมากแต่ก็อดไม่ได้ที่จะแอบหวังลึกๆในใจของเขา

โฮก!

มีเสียงกระทบกันของกระดูกอย่างรุนแรงเกิดขึ้นที่ด้านหลังของไอช่า เขาที่งอกขึ้นบนหน้าผากของเธอก็เป็นอีกต้นเหตุของเสียง มันยื่นออกมาด้านนอกมากขึ้นเรื่อยๆ และดูเหมือนว่ามันกําลังจะหลุดออกไปจากร่างกายของเธออย่างสมบูรณ์

“อ้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก”

เมื่อเห็นสิ่งที่กําลังเกิดขึ้น เทียนก็อดไม่ได้ที่จะกําหมัดแน่นราวกับว่าความเจ็บปวดที่เธอได้รับนั้นเกิดขึ้นกับตัวเอง

เสียงคํารามของเธอเต็มไปด้วยความเจ็บปวด เธอกระแทกศีรษะของตนเองลงบนพื้นอย่างสิ้นหวังทําให้เขาที่อยู่บนหน้าผากแทงทะลุพื้นดินกลายเป็นรู ทันใดนั้นเธอตะโกนเสียงดังและตะคอกใส่เทียนที่อยู่ตรงหน้าเธอ

ใบหน้าของเทียนเปลี่ยนไปเล็กน้อยเขากําลังจะถอยหลังกลับไป แต่ก็หยุดในทันที

หลังจากเสียงคํารามหยุดลงร่างกายของเธอก็ล่วงหล่นลงบนพื้น

ร่างกายของเทียนสั่นเทาและก้าวออกไปข้างหน้าทันที

“เกิดอะไรขึ้น?” เทียนรู้สึกสับสน แต่ในไม่ช้าเขาก็คิดได้ว่าไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นในขณะที่เธอกําลังอยู่ในอาการทรุดหนัก ต้องรีบหาสถานที่ที่ปลอดภัยเพื่อพูดคุยกับเธออีกครั้งเมื่อเธอฟื้นขี้นมา ถ้าเธอฟื้นกลับคืนมาเป็นไอช่าคนเดิมจะเป็นสิ่งที่ดีที่สุด แต่ถ้า … เธอตื่นขึ้นมาแล้วไม่ใช่เธอคนเดิมอีกต่อไป เขาจะต้องหาวิธีจัดการกับเธอ!

“ตราบใดที่ยังมีความหวังผมจะไม่ยอมแพ้!” “เทียนอุ้มร่างของเธอขึ้นมาและพูดอย่างหนักแน่นว่า “ถ้าคุณได้ยินสิ่งที่ผมกําลังพูด คุณจะต้องไม่ยอมแพ้!”

หลังจากพูดจบ เทียนก็สูดลมหายใจเข้าลึกๆและมองไปรอบๆ ไม่ว่าจะมองไปทางไหนก็มีแต่ก้อนหินและทุ่งหญ้าเท่านั้น