ความรู้สึกของการเทเลพอร์ตหายไป และสติของผมก็กลับมาอีกครั้งในขณะที่ดวงตาของผมจับจ้องไปที่ความงามที่ทำให้อ้าปากค้างที่อยู่ตรงหน้าตัวเอง ผมสีแดงของเธอถูกปล่อยลงมาและยังคงงดงามเหมือนเดิม ในขณะที่ดวงตาแบบสัตว์เลื้อยคลานสีแดงที่เคยมองผมด้วยความระมัดระวังในตอนแรก กลับเต็มไปด้วยความรักและความปรารถนาอันไร้ขอบเขต
ทันทีที่ผมปรากฏตัว สายตาของเราก็สบกันและมีความเงียบอันน่าอึดอัดเกิดขึ้นระหว่างเราก่อนที่ผมจะเดินไปข้างหน้า ไม่จำเป็นต้องพูดอะไรในขณะที่ผมกอดเธอ และแขนของเธอก็โอบรอบตัวผมอย่างรุนแรงไม่ยอมปล่อย ร่างของเธอแนบชิดกับผมราวกับจะประกาศว่าผมนั้นเป็นของเธอ
เราอยู่อย่างนั้นเป็นเวลาไม่รู้จบก่อนที่เราจะแยกตัวออกจากกัน เมื่อมองเข้าไปในดวงตาสีแดงอันน่าทึ่งของเธอพร้อมกับรอยกรีดอันน่าภาคภูมิใจเหล่านั้น ผมก็ยิ้มพร้อมกับใช้มือขวาแนบใบหน้าของเธอไว้
“ผมคิดถึงเธอจัง”
ผมพูด
วีน่าโน้มตัวเข้ามาจูบริมฝีปากของผมเพื่อลิ้มลองรสชาติของมันก่อนจะถอยกลับไป
“ฉันรักเธอ”
เธอพูดด้วยน้ำเสียงไม่ลังเลหรือสงสัยเลย ถ้อยคำเหล่านั้นทำให้หัวใจของผมร้อนรุ่ม ความรักอันขมขื่นที่ผมมีต่อผู้หญิงคนนี้ที่เดินทางไปกับผมทั่วโลกในตอนที่ผมจมอยู่ในความเกลียดชังตัวเองและความกลัว ผู้หญิงที่ช่วยผมให้หลุดจากรังไหมที่พันอยู่รอบตัวผม
“ผมก็รักเธอเหมือนกัน”
ผมตอบก่อนจะจูบริมฝีปากของเธอเพื่อชิมมันและดื่มด่ำกับรสชาติของเธอที่น่าคิดถึง เมื่อชิมจนพอใจแล้วผมก็ถอนตัวกลับมาก่อนที่เรา 2 คนจะมองหน้ากันด้วยคำถามและความอบอุ่นที่ต้องการอยู่เสมอ
“เราไปเดทกันมั้ย?”
ผมถาม
รอยยิ้มอันร้อนแรงปรากฏบนใบหน้าของวีน่า ซึ่งเต็มไปด้วยความปรารถนา
เราจับมือกันก่อนจะหายตัวไปและปรากฏตัวอีกครั้งในเมืองซิน เมืองเดียวกับที่ผมเคยพานอร่ามา เมืองที่ควบคุมโดยดาร์กไนท์
เราเดินเล่นภายในเมืองโดยไม่มีคำพูดหรือการกระทำใดๆ แสงไฟค่ำที่เป็นเทียนหลอดสร้างเส้นแสงที่งดงามที่สุดในเมืองนี้ซึ่งคงอยู่ในภูมิศาสตร์กลางของอาชญากรรมที่เกิดขึ้นในโลกนี้
“ไม่เลวเลย”
วีน่าพึมพำเมื่อเห็นเมืองนี้ขณะที่เราล่องลอยขึ้นไปบนท้องฟ้า
“เราจะไปที่ไหนกันก่อนดี?”
เธอถาม
ผมยิ้มก่อนจะตอบ
“แค่ตามผมมาก็พอ”
เมื่อพูดจบผมก็นำทางเพื่อพาเธอไปสู่จุดหมายแรกของเรา นั่นคือร้านอาหารราคาแพงที่ถูกตกแต่งอย่างดี หนึ่งในร้านอาหารที่ดีที่สุดในโลก ที่ซึ่งผู้ที่แข็งแกร่งอย่างแท้จริงได้รับประทานอาหารเท่านั้น
ด้วยคำสั่งจากผมเพียงคำเดียวก็ทำให้ทุกคนถูกไล่ออกไปได้แล้ว ร้านอาหารที่สวยงามและพนักงานของพวกเขาตอนนี้ทำงานให้ผมเท่านั้น
“เชิญครับคุณผู้หญิง”
ผมพูดขณะยืนอยู่หน้าร้านอาหาร โดยที่เราทั้งคู่ต่างก็ใส่หน้ากากสีขาวอยู่
วีน่ายื่นมือของเธอให้ผมในขณะที่เราเข้าไปในร้านที่ผมเตรียมการไว้ให้ ภายในร้านนั้นมีแถวของคนรับใช้และพนักงานยืนเรียงกันเป็นแถวเพื่อนำเราไปทางกลางห้องที่ผมวางแผนไว้ให้มีอาหารเย็นที่สมบูรณ์แบบ
“เธอเตรียมทั้งหมดนี้ไว้ก่อนแล้วเหรอ?”
เธอถามผมขณะที่เราเดินต่อไป ซึ่งผมก็ตอบด้วยน้ำเสียงที่เปี่ยมไปด้วยความรัก
“เปล่าหรอก นับตั้งแต่ฉันควบคุมสถานที่แห่งนี้ได้ ฉันได้ออกแบบเดทที่สมบูรณ์แบบที่เราสามารถทำได้ที่นี่ เพื่อรอวันที่คุณกลับมา ฉันยังออกแบบการกระทำที่จะเกิดขึ้นในภายหลังด้วย”
คำพูดของผมทำให้ใบหน้าของวีน่ามีรอยยิ้มอ่อนโยนอย่างรวดเร็ว ดวงตาที่เต็มไปด้วยความรักและหมกมุ่นหันมาหาผมก่อนจะจูบที่แก้มของผม
“เธอไม่รู้หรอกว่าฉันอยากให้เธอมารับตัวฉันไปมากแค่ไหน~”
วีน่ากระซิบด้วยน้ำเสียงร่านสวาท
“อดทนไว้ก่อนนะที่รัก”
ผมกระซิบกลับไปหาเธอขณะที่เราเข้าไปในห้องโถงใหญ่โดยมีโต๊ะตัวเดียวตั้งอยู่ตรงกลาง ผมเดินไปดึงเก้าอี้ออกมาเพื่อให้วีน่านั่งลง ไม่ช้าพวกเราก็นั่งลงบนที่นั่งของตัวเองขณะที่นักดนตรีเริ่มเล่นเสียงเพลงเบาๆ
ผู้ให้ความบันเทิงเริ่มทำหน้าที่ของตน และการแสดงภาพอันสวยงามก็เริ่มขึ้น ตลอดเวลานี้เรานั่งด้วยกันโดยที่วีน่าจับมือผมเอาไว้ตลอด
“ การเริ่มต้นแบบนี้ดีพอสำหรับการเดทของเราไหม? ”
ผมถาม ซึ่งเธอก็ตอบกลับมา
“สมบูรณ์แบบเลย…”
รอยยิ้มบนใบหน้าของเธอแสดงให้เห็นว่าเธอสนุกกับสถานการณ์มากเพียงใด
“ถ้างั้นบอกผมหน่อยสิ ไม่ใช่ว่าเธอจะแอบออกมาข้างนอกไม่ได้อีกปีหนึ่งเหรอ?”
ผมถามต่อ
หลังจากเดินทางมาด้วยกัน 2 ปี วีน่าต้องจากไปเนื่องจากจักรพรรดิมังกรเริ่มสงสัยอย่างมากกับสิ่งที่เกิดขึ้น มันยากสำหรับผมเพราะเธอเป็นผู้หญิงคนแรกที่ผมหลงรัก ผู้หญิงที่เป็นแสงสว่างในความมืดมิดของผม
“ก็ใช่อยู่ แต่ฉันใช้ข้ออ้างที่ว่าอยากเจอเซเลสทีเนียในการออกมาหน่ะ พอพูดถึงเรื่องนั้นแล้ว เธอจะเป็นยังไงบ้างเหรอ?”
วีน่าตอบขณะที่ดวงตาประกายของเธอยังคงมองดูการแสดง คำตอบของเธอทำให้ผมหัวเราะอย่างที่ไม่เคยบอกมาก่อน เธอรักผมและต้องการผม แต่เนื่องจากเธอรู้สึกผิดกับผมที่ไม่ได้เป็นคนแรกของเธอ จิตใจที่บิดเบี้ยวอย่างบ้าคลั่งของเธอทำให้เธอต้องการให้ผมได้มีผู้หญิงที่ดีที่สุดในโลก นี่คือการลงโทษตัวเองของเธองั้นเหรอ?
“เป็นไปด้วยดี”
ผมตอบพร้อมกับกระชับมือของเธอให้แน่นขึ้น การพูดคุยระหว่างเราดำเนินต่อไปในขณะที่เราใช้เวลาร่วมกัน ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงสำหรับวีน่า ในขณะที่เธอใช้เวลาอยู่ในอาณาจักรมังกรโดยหลีกเลี่ยงจักรพรรดิมังกรที่พยายามจะเข้าหาเธอ แต่เธอขังตัวเองไว้ในห้องของตัวเองด้วยการอ้างว่ากำลังฝึกอยู่
“เห้อออ…เขาเริ่มควบคุมได้ยากขึ้นเรื่อยๆ แล้ว”
วีน่าพูดด้วยความหงุดหงิด ทำให้ผมเงียบไป
พูดตามตรงผมไม่ได้มีความเป็นศัตรูกับจักรพรรดิมังกรองค์ปัจจุบัน หากทุกอย่างเป็นไปด้วยดี เขาจะกลายเป็นพ่อตาของผม แต่โชคชะตากลับทำให้ผมตกหลุมรักภรรยาของเขา และตอนนี้เธอก็เป็นของผมแล้ว
ผมไม่ได้มีความสุขกับการแย่งภรรยาหรือผู้หญิงของคนอื่นหรอกนะ เรื่องระหว่างวีน่าและโลร่านั้นถูกบังคับโดยที่ผมไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้ และเมื่อผมรู้จากโลร่าถึงสิ่งที่ลุงของผมทำอะไรลงไปแล้ว ผมก็ไม่รังเกียจที่จะแย่งทุกอย่างไปจากเขา แต่มันแตกต่างกันกับจักรพรรดิมังกร
ในตอนแรกผมแค่อยากเก็บวีน่าไว้ใช้งานเพื่อให้แน่ใจว่าสถานการณ์จะไม่ไปในทางที่ไม่สามารถควบคุมได้เฉยๆ เป็นอีกครั้งที่สิ่งต่างๆ ไม่เป็นไปตามแผนที่วางไว้ แต่ผมไม่เสียใจเลย หากมีโอกาสย้อนเวลากลับไปผมก็จะทำแบบเดิมอีกครั้งหากจำเป็น ตอนนี้เขาเป็นคนที่ผมต้องจัดการด้วยอย่างสมบูรณ์แบบซึ่งจะไม่สร้างปัญหาใดๆ ให้กับผม
“สนใจกันหน่อยสิ…”
ทันใดนั้นวีน่าก็พูดพร้อมดึงแขนผม
เมื่อเห็นท่าทางของเธอ ผมก็ยิ้มและกลับมาจดจ่ออยู่กับการออกเดท ผมจะไม่ยอมให้ผู้หญิงคนนี้รู้สึกเศร้าหรืออึดอัดแม้แต่น้อย ดังนั้นการเดตของเราจึงดำเนินไปอย่างสมบูรณ์แบบจากที่นั่น เราเพลิดเพลินกับการแสดงด้วยความสุข พูดคุย, หัวเราะและพลอดรักกันราวกับโลกกำลังจะสิ้นสุดลง
ไม่กี่นาทีต่อมาจานอาหารก็มาถึงพร้อมกับกลิ่นหอมของพวกมันที่ลอยมาด้วยกัน หลังจากนั้นเรา 2 คนก็ป้อนอาหารให้้กัน รอยยิ้มขี้เล่นของเราเต็มไปด้วยความรักและความสุข ในขณะที่ความปรารถนาที่เราเก็บกดมานานหลายปีก็ค่อยๆ รั่วไหลออกมาทุกครั้งที่สัมผัสหรือคำพูดหยอกล้อกัน
“ฉันคิดถึงเธอมากเลย”
วีน่าพูดโดยที่สายตาของเธอไม่ละจากผมเลยเพื่อพยายามจดจำทุกสิ่งไว้ในใจอีกครั้ง
“มีหลายครั้งที่ฉันอยากออกมาจากที่นั่นและหนีไปอาศัยอยู่กับเธอแค่เรา 2 คน”
วีน่าพูดออกมาถึงจินตนาการของเธอ ดวงตาสีแดงของเธอเปล่งประกายด้วยความปรารถนา ขณะที่มือของเรากุมกันไว้แน่น
“เราไปยังสถานที่ต่อไปที่ผมวางแผนไว้สำหรับเธอกันเลยไหม?”
ผมถามด้วยลมหายใจถี่ๆ แต่สีหน้าของวีน่ากลับดูไม่พอใจขณะที่เธอถามผมกลับมา
“เธอคิดว่าฉันจะอดทนจนถึงตอนนั้นได้เหรอ?”
ผมไม่สามารถตอบได้ในขณะที่ผมเองก็รู้สึกแบบเดียวกัน หัวใจของผมเต้นเร็วขึ้นในขณะที่ผมปรารถนาที่จะทำให้เธอเป็นของตัวเอง เพื่อทำเครื่องหมายว่าเธอเป็นของผมโดยสมบูรณ์ ผมเห็นความปรารถนาในดวงตาของเธอด้วย
วีน่าโน้มตัวเข้ามา ริมฝีปากของเธอแตะหูของผมขณะที่เธอพูดออกมา
“ไปกันเถอะ…”
นั่นคือทั้งหมดที่ผมต้องการ เราสองคนหายตัวไปจากร้านอาหารและปรากฏตัวอีกครั้งในอาคารสูงซึ่งตั้งอยู่สูงในเมือง ห้องพักสวยงามด้วยผนังกระจกขนาดใหญ่ที่ให้วิวเมืองอันน่าทึ่ง เตียงขนาดใหญ่ และที่พักที่สมบูรณ์แบบ
“เดี๋ยวก่อน”
เธอกระซิบขณะที่ผมปรากฏตัวนอกห้อง ก่อนที่ไม่กี่วินาทีต่อมาเสียงของเธอจะดังออกมาจากในห้อง
“เข้ามาสิ…”
แล้วผมก็เข้าไป
-Donate-
True Money Wallet ID : mraxzy
ไทยพาณิชย์ : 4051572923 //ชาคริต
