“การผลิตเป็นยังไงบ้างครับ?”
ผมถามเอร่าเมื่อลูมินาร่าทำการรายงานในส่วนของเธอเสร็จแล้ว
คำถามของผมเปลี่ยนสีหน้าชวนฝันของเอร่าที่มุ่งความสนใจมาที่ผมไปสู่สีหน้าจริงจังมากขึ้นอย่างรวดเร็วขณะที่เธอส่งเอกสารให้ผมและเริ่มพูด
“การผลิตของเราประสบความสำเร็จอย่างมากและเราได้เห็นตัวเลขที่เพิ่มขึ้นอย่างมากค่ะ แถมยังมีขุนนางผู้มีอำนาจหลายคนติดต่อเราเพื่อตั้งร้านค้าด้วยค่ะ”
เธอกล่าว
เมื่อได้ยินแบบนั้นผมก็มุ่งความสนใจไปที่เอกสารในมือและอ่านตัวเลขต่างๆ ตัวเลขเหล่านี้เพียงพอที่จะทำให้ทุกคนบ้าคลั่งด้วยความโลภและความอิจฉาได้เลย
“เหมืองใต้น้ำเป็นยังไงบ้างครับ?”
ผมถามเอร่าซึ่งมีสีหน้าลำบากใจก่อนจะตอบกลับมา
“ไม่ค่อยดีเท่าไหร่ค่ะ เราได้รับการต่อต้านจากเผ่าเต่า นิสัยขี้เกียจของพวกเขาทำให้ไม่ยอมรับเงื่อนไขของเรา ไม่ว่าพวกเขาจะได้ประโยชน์แค่ไหนก็ตามค่ะ”
เธอกล่าว
ขณะที่พูดอยู่ เสียงของเอร่าก็เต็มไปด้วยความอาฆาตพยาบาท และผมก็เห็นด้วยกับเธอเนื่องจากข้อเสนอที่เรานำเสนอนั้นดีมากๆ แต่พวกเขาก็ยังคงปฏิเสธที่จะขยับเขยื้อนเนื่องจากนิสัยเกียจคร้านโดยกำเนิด พวกเขาช่างน่าปวดหัวจริงๆ
“ไม่ต้องกังวล ผมจะจัดการกับเรื่องนั้นเองครับ”
ผมพูดให้สัญญากับเธอก่อนจะอ่านรายงานที่เหลือและพบว่าสิ่งต่างๆ ส่วนใหญ่ดำเนินไปด้วยดี ยกเว้นการถูกโจมตีแบบไม่คาดคิดที่เกิดขึ้นอย่างต่อเนื่อง
จนถึงตอนนี้ธุรกิจของผมนั้นถูกโจมตีจากทุกมุมอยู่ตลอดเวลา แต่เพราะได้รับการคุ้มครองจากโบสถ์ของราเซลเลีย จึงทำให้สิ่งที่พวกมันสามารถทำได้มีขีดจำกัด เนื่องจากการเล่นสกปรกนั้นถือเป็นสิ่งที่ทุกคนที่มีอำนาจส่วนมากทำกัน
“ส่งรายชื่อพวกที่ต้องจัดการทันทีมาให้ผม พวกมันจะไม่ได้ส่งเสียงดังอีกต่อไป”
ผมพูดพร้อมส่งรายงานกลับไปให้เอร่า
ทั้งเอร่าและลูมินาร่าต่างพยักหน้า ไม่มีผู้หญิงคนใดที่นี่ที่สะดุ้งกับความจริงที่ว่าคนเหล่านี้จะมีชีวิตได้ไม่นานอีกต่อไปอย่างแน่นอน ไม่แน่นอน…ด้วยฐานะผู้นำดาร์กไนท์ของผม
“แล้วทางโบสถ์เป็นยังไงบ้างครับ?”
ผมถามแอสทริด ซึ่งเธอก็ตอบกลับมา
“นโยบายที่ท่านพูดถึงนั้นได้เกิดขึ้นแล้วค่ะ และคาถาที่คุณให้ได้แพร่กระจายไปยังแม่มดทุกคนในโบสถ์แล้ว ซึ่งในไม่ช้าแม่มดทุกคนจะต้องเรียนรู้กันค่ะ”
เมื่อพูดเช่นนั้นจบ เธอก็ส่งแฟ้มที่มีความก้าวหน้าทั้งหมดที่เกิดขึ้นมาให้ผม
ดวงตาของผมอ่านข้อมูลทั้งหมดและเริ่มตัดสินใจว่าแผนอื่นๆ ของตัวเองจะเริ่มดำเนินการในไม่ช้า
“มีข้อมูลที่โบสถ์ของเรามีบุตรศักดิ์สิทธิ์แล้วรั่วไหลไปบ้างไหมครับ?”
ผมถาม ทำให้แอสทริดสะดุ้งก่อนจะก้มหน้าลง แสดงให้เห็นชัดเจนว่าเธอล้มเหลวในความพยายามนี้
ผมหัวเราะกับท่าทางของเธอก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน
“อย่ากังวลไปเลยครับ ผมไม่ได้โกรธหรอก แค่อยากรู้เฉยๆ หน่ะ”
คำพูดของผมขจัดความกังวลบนใบหน้าของเธอออกไปอย่างรวดเร็วขณะที่แอสทริดตอบกลับมา
“เรายังไม่ทราบแน่ชัด แต่เราจะค้นหาอย่างแน่นอนว่าแม่มดคนไหนที่หลุดปากออกไปค่ะ”
‘เธอจะไม่ได้ทำแบบนั้นหรอกเพราะคนที่กระจายข่าวออกไปคือผมเอง’
ผมคิดในใจและซ่อนความคิดนั้นไว้ภายในของตัวเอง
ผมยังคงมีรอยยิ้มประดับอยู่บนใบหน้าขณะสนทนากับทั้ง 3 คนต่อไป เอลฟ์ทั้ง 2 คนนั่งข้างผม โดยมีลูมินาร่าเสิร์ฟเครื่องดื่มและของว่างให้ผม เราคุยกันประมาณ 1 ชั่วโมงก่อนที่จู่ๆ ผมจะรู้สึกถึงขาข้าง 1 ที่เริ่มค่อยๆ เคลื่อนผ่านกางเกงของผม
จากนั้นผมก็จ้องมองไปที่เอร่าซึ่งกำลังขยิบตายั่วยวนมาให้ การกระทำของผมดึงดูดความสนใจของผู้หญิงอีก 2 คนอย่างรวดเร็วขณะที่พวกเธอหันไปหาเอร่า
“เก็บขากลับไปด้วยครับ”
ผมพูดพร้อมกับจับขาที่ตอนนี้ย่องเข้าหาน้องชายของตัวเอง สิ่งนี้ทำให้อีก 2 คนขมวดคิ้วด้วยความไม่พอใจ แต่เอร่าไม่สะทกสะท้านกับมันในขณะที่เธอตอบ
“โม่ววว~ ไม่สนุกเลย~”
“ว่าไงนะ!?”
ผมถามกลับด้วยเสียงที่น่ากลัวในขณะที่จู่ๆ ผมก็ออกแรงดึงเอร่าเข้ามาใกล้ ทำให้ร่างของเธอล้มลงบนโต๊ะโดยให้ก้นของเธอเข้ามาใกล้ผมมากขึ้น มือของผมจับก้นใหญ่ๆ ของเธอที่กำลังขอร้องให้สัมผัสมันอย่างไม่ลังเลและจมลงในแก้มก้นนั้น
เพี๊ยะ!
“อื๊มมม~”
เอร่าครางออกมาอย่างมีความสุขขณะที่ผมตีก้นอ้วนๆ ของเธอและมองดูพวกมันกระตุกอย่างมีความสุขด้วยความสนใจ การกระทำของผมทำให้ผู้หญิงอีก 2 คนแข็งทื่อก่อนจะมองมาที่ผมด้วยดวงตาที่เบิกกว้างและประกายแห่งความใคร่และความรักที่ลุกโชนอยู่ในดวงตาของพวกเธอ
ผมตีก้นเธอเบาๆ อีกครั้ง จากนั้นก็เริ่มถูและนวดพวกมันเพื่อสัมผัสว่ามันนุ่มและโค้งมนแค่ไหน เอร่าชอบมันมากและผมก็ทำต่อไป ผมหยอกล้อเธอและจูบเบาๆ ลงที่คอและหลังของเธอ
ผมไม่สนใจต่อปฏิกิริยาตอบสนองของอีก 2 สาวที่เหลือในขณะที่เพ่งความสนใจไปที่ก้นอ้วนๆ ของเอร่า มือทั้ง 2 ข้างของผมจับแก้มก้นของเธอก่อนจะเริ่มเปลี่ยนรูปร่างของพวกมันก่อนจะถอนมือออกมา
เอร่าร้องออกมาด้วยความผิดหวังขณะที่ผมกำลังชักมือกลับ
“มามีเซ็กส์กันเถอะค่ะ!”
ผมเห็นความปรารถนาที่ลุกโชนอยู่ในตัวเธอได้ แต่ผมก็ส่ายหัวตอบกลับไปก่อนจะหลบการโจมตีของเธอและเริ่มเดินไปอยู่ข้างหลังของลูมินาร่า โดยที่เธอยืนอยู่นิ่งที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้เมื่อผมเอื้อมมือมาจากข้างหลังเธอและขยำหน้าอกของเธอ ในขณะที่ผมรู้สึกได้ถึงหัวนมที่แข็งกระด้างของเธอที่มากระทบกับมือของตัวเอง
“แหม่…แหม่ เหมือนจะมีคนมีอารมณ์แล้วนะครับ~”
ผมกระซิบข้างหูของลูมินาร่าก่อนที่จะจับหัวนมทั้ง 2 ข้างของเธอแล้วดึงมันไปข้างหน้า
“อ๊าา~”
แค่นี้ก็เพียงพอแล้วที่จะทำลายท่าทางอดทนของเธอเมื่อมีเสียงครวญครางน่ารักออกมาจากปากของเธอ และใบหน้าของเธอก็เริ่มแดงขึ้นพร้อมกับหูเอลฟ์ของเธอที่สั่นขึ้นลงด้วยความสุข
มือของผมยังคงจมลงในอกอันใหญ่โตของเธอ ในขณะที่เล่นกับพวกมันอยู่ 2-3 วินาทีก่อนจะปล่อยมือ ทำให้เธออยากละจากไป
หลังจากนั้นผมก็มายืนอยู่ข้างแอสทริดที่กำลังนั่งอยู่ ซึ่งจ้องมองมาที่ผมด้วยสายตาที่พร่ามัว เมื่อเห็นเช่นนั้นมือขวาของผมก็ขยับไปข้างหน้าเพื่อเชยคางเธอขึ้นมาก่อนจะจูบปากเธอโดยไม่พูดอะไร
ผมสังเกตเห็นความกังวลใจของเธอแล้วก็อดใจไม่ไหว จึงโน้มตัวเข้าไปอย่างรวดเร็วทำให้ริมฝีปากของผมสัมผัสกับเธอ ในตอนแรกเธอตกใจแต่แล้วก็ยอม เธอเปิดปากออกเพื่อให้ผมค่อยๆ ขยับลิ้นเข้าไปสำรวจในปากของเธอ ลมหายใจของเธอค่อยๆ ถี่ขึ้นเรื่อยๆ พร้อมกับเสียงครางที่ดังออกมาเบาๆ ขณะที่ผมจูบเธออย่างดุเดือดต่อไป
ผมปัดผมของเธอไปด้านหลังจนเผยให้เห็นคองามระหงส์ของเธอก่อนจะขยับลงไปที่คอของเธอเพื่อจูบและแทะมันก่อนที่จะกลับมาที่ริมฝีปากของเธอและกัดริมฝีปากล่างของเธอเบาๆ จนทำให้เธอครางออกมาอีกครั้ง ซึ่งผมก็รู้ว่าตัวเองกำลังทำให้เธอมีอารมณ์มากขึ้น เมื่อแนบร่างของผมแนบไปกับเธอ ผมก็รู้สึกถึงได้ถึงความอบอุ่นของเธอและเธอก็ครางออกมาอีกครั้ง
ผมถอนจูบออกก่อให้เกิดสะพานน้ำลายไว้ระหว่างเรา ในขณะที่แอสทริดนั้นดูงุนงงและตกอยู่ในห้วงแห่งความรัก เธอยื่นมือมาหาผมราวกับอยากจะจูบต่อ แต่ผมก็หลบเธอพร้อมทั้งแสดงรอยยิ้มขี้เล่นขณะเดินออกจากประตู โดยทิ้งคำพูดไว้ข้างหลัง
“ผู้ที่ทำงานที่ผมให้ไว้เสร็จก่อนจะได้รับรางวัลพิเศษจากผมครับ”
คำพูดเหล่านั้นเพียงพอที่จะกระตุ้นให้เหล่าหญิงสาวทำงานให้เสร็จอย่างรวดเร็ว
ด้านนอกประตู กลุ่มแม่มดผู้ทรงก็พลังยิ้มอีกครั้งเมื่อเห็นผม
“การประชุมจบลงแล้ว นอกจากนี้ผมยังได้ออกคำสั่งที่ชัดเจนแก่แอสทริดไว้แล้ว ผมมั่นใจว่าพวกคุณทุกคนจะต้องชอบมันแน่ๆ ครับ”
ผมปล่อยให้ผู้หญิงที่ของขาดอยู่แล้วรีบเข้าไปในห้อง ขณะที่ผมบอกอย่างชัดเจนว่าตัวเองอยากอยู่คนเดียวในตอนนี้ก่อนจะเดินออกมาแล้วมุ่งหน้าไปยังห้องอธิษฐานหลัก
ด้วยความที่ผมนั้นรู้จักแผนผังของโบสถ์อยู่แล้ว จึงทำให้หาทางไปยังอธิษฐานได้อย่างไม่ได้ยากเย็นอะไร
หลังจากเข้ามาในห้องแล้วผมก็พบกับเห็นรูปปั้นของราเซลเลีย ดวงตาอันใจดีของเธอมองลงมาที่ผม ในขณะที่ผมยืนอยู่กลางห้องก็พูดชื่นชมเธอและพูดความคิดของตัวเองออกมา
“ขอบคุณสำหรับทุกอย่างครับ”
เมื่อพูดเช่นนั้นจบ ผมก็เริ่มเล่าทุกอย่างเกี่ยวกับการผจญภัยของตัวเอง ผมต้องทำให้คำพูดของผมน่าสนใจมากที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ เพื่อให้แน่ใจว่าคนที่อยู่อีกด้านหนึ่งจะเพลิดเพลินกับเรื่องเล่า
ในไม่ช้าผมก็หมดเรื่องที่จะเล่า หลังจากที่เล่าจบผมก็ยิ้มให้กับรูปปั้นของเธอก่อนจะเดินออกมา ในตอนนั้นเองที่ข้อความแวบขึ้นมาในใจของผม
‘เราจะได้พบกันเร็วๆ นี้’
เมื่อได้ยินเสียงนั้นผมจึงหันไปทางรูปปั้นของราเซลเลียเป็นครั้งสุดท้ายก่อนจะออกไปโดยที่จุดหมายปลายทางของผมคืออีกโบสถ์หนึ่งที่ผมยังไม่ได้จัดการ ซึ่งเป็นปัญหาที่ผมได้ผลักไสมาระยะหนึ่งแล้ว
*รูปทั้ง 3 คนอยู่ในเพจนะครับ*
-Donate-
True Money Wallet ID : mraxzy
ไทยพาณิชย์ : 4051572923 //ชาคริต
