ความรู้สึกเงียบปกคลุมช่องว่างระหว่างเราสองคนขณะที่เรานั่งอยู่ที่นั่น หัวของผมยังคงวางอยู่บนอกของมิร่าขณะที่เธอลูบมันเบาๆ ด้วยสัมผัสที่อ่อนโยน สิ่งนี้ดำเนินต่อไปเป็นเวลา 5 นาทีจนกระทั่งผมเงยหน้าขึ้นช้าๆ สายตาของเธอจับจ้องมาที่ผมราวกับว่าได้ข้อสรุปบางอย่างแล้ว
“ทำไมเธอต้องทำให้แผนซับซ้อนขนาดนี้ด้วยหล่ะ?”
จู่ๆ มิร่าก็ถามขึ้นมาพร้อมกับมองผมเพื่อถามหาความจริง
รอยยิ้มเขินๆ ปรากฏบนใบหน้าของผมพร้อมกับความรู้สึก ‘เขินอาย’ ที่ถูกส่งต่อไปหาเธอ
“ผมแค่อยากเอาไอเดียของน้าเกี่ยวกับการลดการต่อสู้ระหว่างเผ่าพันธุ์ต่างๆ มาใช้หน่ะครับ”
ผมตอบพร้อมเกาแก้มเล็กน้อย
เมื่อพูดจบผมก็เห็นรอยยิ้มที่รู้ใจบนใบหน้าของมิร่าขณะที่เธอส่ายหัว
“เธอนี่มัน…”
เธอพูดได้เพียงเท่านี้ก่อนจะหุบปากลงอีกครั้ง
ผมเห็นท่าทางของเธอเปลี่ยนไปตามอารมณ์ต่างๆ เห็นได้ชัดว่าเธอต้องผ่านความวุ่นวายทางอารมณ์อันหลากหลาย ซึ่งเป็นสิ่งที่ผมหวังให้มันเกิดขึ้น
แน่นอนว่าผมมีเหตุผลอื่นในการทำสงครามในเมือง ตัวอย่างเช่นเพื่อที่ผมจะได้รับบางสิ่งบางอย่าง แต่ก็มีความปรารถนาเล็กน้อยที่จะดึงเอาวิสัยทัศน์ของมิร่ามาใช้อยู่ ซึ่งเป็นสิ่งที่เธอพยายามทำให้สำเร็จมาตลอดนับตั้งแต่เธอได้เป็นคณบดี แต่ก็ยังไม่บรรลุผลสำเร็จซักที กลยุทธ์นี้พร้อมกับสิ่งที่ผมเตรียมไว้ให้เธอ จะเป็นฟางเส้นสุดท้ายที่จะทำลายการป้องกันของเธอและทำให้เธอตกหลุมรักผม
‘เธอจะเริ่มค้นหาเร็วๆ นี้’
ผมคิดขณะมองดูความมุ่งมั่นที่ปรากฏบนใบหน้าของมิร่า เธอไม่รู้จริงๆ ว่าผมต้องเจออะไรมาบ้างระหว่างการเดินทาง และเพื่อให้เข้าใจผมมากขึ้น เธอคงจะเริ่มค้นหาอดีตของผมเพื่อพยายามค้นหาทุกสิ่งที่ผมได้เจอ
ตอนนี้มีการหว่านเมล็ดพันธุ์ไว้ว่าบางทีเหตุผลที่ผมออกจากครอบครัวเพื่อการเดินทางอาจจะซับซ้อนกว่านั้นแล้ว
เมื่อเธอเริ่มค้นหาอดีตของผม สิ่งที่เธอจะพบก็คือเส้นทางที่ผมวางไว้ให้เธอ เรื่องราวที่จะทำลายการป้องกันหัวใจของเธอ ถึงแม้ว่าผมยังต้องผ่านขั้นตอนอันยาวนานเพื่อทำให้มิร่ายอมรับความรู้สึกเหล่านี้และดำเนินการกับมันอยู่ก็เถอะ แต่ถึงอย่างนั้นแผนของผมก็ดำเนินไปแล้ว
“เห้อออ…น้าจะทำยังไงกับเธอดีนะ”
ในที่สุดมิร่าก็พูดขณะที่เธอมองมาที่ผมด้วยสายตาที่ซับซ้อน ซึ่งผมก็ได้แต่ยิ้มให้เธอ
“ทำไมเราไม่ปล่อยเรื่องที่ซับซ้อนเหล่านี้ไปแล้วมาคุยกันเกี่ยวกับแผนการในอนาคตของเราแทนหล่ะครับ?”
ผมพยายามพูดเปลี่ยนเรื่องเพื่อหลีกเลี่ยงบรรยากาศที่น่าอึดอัดใจที่เกิดขึ้นระหว่างเรา
มิร่าพยักหน้า แต่ดวงตาของเธอบ่งบอกถึงความมุ่งมั่นที่ว่าเรื่องระหว่างเราสองคนยังห่างไกลจากจุดจบ
“ในบรรดาคนทรยศที่เราจับไว้ได้ มีบางคนตายไปแล้ว แต่เราสามารถรักษาคนอื่นๆ ไว้ได้ ต้องขอบคุณพลังสายเลือดของอาจารย์บางคนหล่ะนะ”
มิร่าพูด ซึ่งผมก็ตั้งใจฟัง
“ภายในหนึ่งวัน เราจะได้ข้อมูลทั้งหมดที่เราต้องการ และการสอบสวนอย่างละเอียดจะเริ่มขึ้นในสถาบันการศึกษาในไม่ช้า”
เธอกล่าวต่อในขณะลูบหัวผมพร้อมกับขมวดคิ้ว
เมื่อเห็นสิ่งนี้ผมก็ยิ้มขมขื่นพร้อมกับลูบหลังเธอ
“ดูเหมือนหลายๆ ประเทศเริ่มจะมีปัญหากันแล้วนะครับ โดยเฉพาะตระกูลขุนนางซึ่งเป็นที่มาของพวกทรยศ”
ผมพูด ทำให้มิร่าขมวดคิ้วมากขึ้นก่อนเธอจะส่ายหัว
“คงเป็นเรื่องราวที่ยาวนานสินะ…”
เธอพูดขณะจิบชาเพื่อสงบสติอารมณ์ ผมทำตามและจิบชาของตัวเองเช่นกัน
“การสืบสวนเรื่องที่ผมบอกไปเป็นยังไงบ้างครับ?”
ผมถาม
“เธอพูดถูก มีเรื่องน่าสงสัยเกิดขึ้นกับครอบครัวนั้น ดูเหมือนว่าเราจะต้องตรวจสอบเรื่องนี้ให้มากกว่านี้”
มิร่าตอบขณะหยิบแฟ้มออกมาแล้วยื่นให้ผม
ผมเอนตัวลงบนโซฟาและเริ่มอ่านเอกสารที่รับมา คิ้วของผมขมวดขณะที่อ่านต่อ และในที่สุดหลังจากผ่านไป 1 นาที ผมก็อ่านจบ
ผมวางเอกสารลงก่อนจะพูดขึ้นมา
“มีเรื่องที่ไม่สอดคล้องกับเรื่องราวของพวกเขาอยู่มากเลยนะครับ”
“อืม…มันดูไม่เป็นปัญหาในตอนแรก แต่ยิ่งมองลึกลงไปมากเท่าไร ใยแห่งคำโกหกที่พันกันก็ยิ่งเริ่มก่อตัวมากขึ้นเท่านั้น”
มิร่าตอบพร้อมกับสายตาของเธอที่มองมาที่ผม
“สถานการณ์ของเธอกับผู้หญิงคนนั้นเป็นยังไงบ้าง?”
จู่ๆ มิร่าก็ถามทำให้ผมยิ้มเล็กน้อย
“ทุกอย่างกำลังไปได้ด้วยดี แต่เธอยังคงเป็นคนที่ยากจะทำให้เข้าใจหรือเปลี่ยนแปลงได้ครับ”
ผมพูดด้วยสายตาสงบนิ่ง ทำให้มิร่ามองมาที่ผมอย่างสงสัย
“สงสัยจังว่าเธอทำอะไรกับเด็กคนนั้น?”
เธอถาม
“นั่นเป็นความลับทางการค้าครับ”
ผมพูดด้วยรอยยิ้ม ขณะที่อารมณ์ ‘ความโกรธ’ พุ่งเข้าหามิร่า ความโกรธของผมที่มีต่อที่ชิร่าที่ผมกำลังติดต่อด้วย
“ตระกูลฮิลโคลด์ เธอวางแผนที่จะจัดการกับพวกเขาเมื่อไหร่หล่ะ?”
มิร่าถามทันที ดวงตาของเธอเป็นประกายด้วยจิตสังหาร จะไม่ให้เป็นอย่างนั้นได้ยังไงหล่ะในเมื่อในเอกสารรายงานได้บอกถึงแผนการบางอย่างที่ตระกูลนี้กำลังดำเนินการอยู่ ซึ่งจะส่งผลให้ครอบครัวของผมเสียหายอย่างมาก? โชคดีแค่ไหนแล้วที่มิร่าไม่พุ่งไปลบตระกูลพวกมันออกจากการดำรงอยู่
“ผมจะจัดการกับพวกมันเร็วๆ นี้ครับ”
ผมตอบ มันเป็นความจริงเนื่องจากผมใกล้จะบรรลุเป้าหมายร่วมกับชิร่าแล้ว อีกเพียงสัปดาห์หรือสองสัปดาห์ พร้อมกับสิ่งที่ผมให้เธอและเธอก็จะไว้วางใจและรักผมอย่างเต็มที่ สิ่งที่จะทำลายเธอเมื่อความจริงปรากฏ
ปกติแล้วผมไม่ใช่คนที่เย็นชาและเจ้าคิดเจ้าแค้นคนอื่นขนาดนี้ แค่คำสบประมาทใส่หน้าผมก็ยังไม่พอที่จะทำให้ผมกลายเป็นคนเลวทรามขนาดนี้ แต่สิ่งที่ผมรู้มาทำให้ผมต้องใช้วิธีที่โหดร้าย เธอและตระกูลของเธอมีแผนสำหรับผมที่ผมไม่สามารถปล่อยให้ลอยนวลโดยไม่ได้รับการลงโทษได้
“ดี บอกฉันด้วยหล่ะเมื่อถึงตอนนั้น”
มิร่าพูดขณะที่เธอถอยออกไปเมื่อเห็นจิตสังหารของผม
“ตอนนี้เรามาคุยเกี่ยวกับทฤษฎีของเรากันดีไหมครับ?”
ผมถามในขณะที่ ‘ความตื่นเต้น’ และ ‘ความสุข’ กับสิ่งที่เรากำลังสร้างหลั่งไหลไปสู่มิร่า ผมเห็นรอยยิ้มบนใบหน้าของเธอขณะที่เธอหยิบกระดาษออกมาพร้อมกับแสงเด็กเนิร์ดที่ส่องประกายอยู่ในดวงตาของเธอเมื่อเธอเริ่มพูด
“ในขณะที่เธอไม่อยู่ ฉันคิดถึงระดับการประยุกต์และความคิดเหล่านี้ก็เข้ามาในความคิดของฉัน”
มิร่าพูดพร้อมกับส่งเอกสารมาให้ผม เมื่อเห็นสิ่งนี้ผมก็เริ่มมองผ่านพวกมัน ไม่กี่นาทีต่อมาผมก็พูดออกมา
“เยี่ยมเลยครับ เราสามารถใช้การผลักดันโดยรอบจากมานาที่ย้อนกลับเพื่อเพิ่มผลลัพธ์ได้”
“โอ้! ถ้าอย่างนั้นเราก็สามารถใช้พลังดึงของโอเลียริสได้เช่นกัน”
มิร่าพูดขึ้นมาทันทีด้วยความรู้แจ้ง
ด้วยเหตุนี้เรา 2 คนจึงหมกมุ่นอยู่กับการพูดคุยกัน โดยลืมทุกสิ่งทุกอย่างในขณะที่เราก้าวเข้าสู่จังหวะสบายๆ และไม่สนใจเวลาเหมือนสิ่งที่เหลืออยู่มีเพียงแค่เรา 2 คนในโลกนี้
…..
ค่ำคืนผ่านไปขณะที่ผมเดินไปตามถนนของสถาบันบาบิโลน ทั้งมิร่าและผมคุยกันตลอดทั้งคืนโดยไม่ได้สังเกตเห็นถึงเวลาที่ผ่านไป
มันเป็นเรื่องธรรมดาเพราะเราทั้งคู่ต่างรู้ดีว่าหลังจากวันนี้เป็นต้นไป มิร่าคงจะยุ่งมากกับทุกสิ่งที่จะถูกโยนใส่เธอ ทำให้เรา 2 คนเจอกันและพูดคุยกันได้ยากขึ้น
ดังนั้นเราจึงใช้เวลาที่เหลืออยู่พูดคุยกัน แต่เช่นเคยงานเลี้ยงย่อมมีวันเลิกลา ผมจึงจากมาและเดินกลับมาที่คฤหาสน์ของเกรซ
ไม่กี่นาทีผมก็มาอยู่ตรงหน้าคนรับใช้ก่อนจะเข้าไปข้างใน ผมบอกให้คนรับใช้อุ่นอ่างอาบน้ำและไปแจ้งให้แม่และพี่สาวน้องสาวว่าผมจะไปหาพวกเธอหลังจากอาบน้ำเสร็จ
ด้วยการก้าวเท้าเบาๆ ผมก็เข้าไปในอ่างอาบน้ำและผ่อนคลายไปกับอ่างน้ำร้อน ผ่อนคลายร่างกายและจิตใจ
ท้ายที่สุดแล้วผมต้องวิ่งเต้นไม่หยุดเพื่อรับมือกับผู้หญิงคนแล้วคนเล่า มันทำให้จิตใจของผมต้องใช้พลังงานเป็นอย่างมาก แถมบทบาทที่ผมต้องแสดงก็มีไม่น้อยเลย
ผมหลับตาลงช้าๆ และเริ่มผ่อนคลายจิตใจ ขณะที่ผมตกอยู่ในความสุขอย่างสมบูรณ์ ผมก็นอนอยู่ที่นั่นครึ่งชั่วโมงก่อนจะลุกขึ้นและออกจากอ่างอาบน้ำก่อนจะเช็ดตัวให้แห้ง
ผมก็รู้สึกสดชื่นขึ้นมามากแล้วขณะมุ่งหน้าไปยังห้องหลักที่ครอบครัวของผมกำลังรออยู่
-Donate-
True Money Wallet ID : mraxzy
ไทยพาณิชย์ : 4051572923 //ชาคริต
