The Bloodline System ศึกแห่งสายเลือด - ตอนที่ 304: รับประทานอาหารเย็น

เขารีบไปอาบน้ําเพื่อล้างเลือดให้หมดก่อนจะสวมชุดใหม่

หลังจากที่เขาอาบน้ําเสร็จกุสตาฟก็กลับไปที่เตียงแต่เขายังไม่ยอมนอน แต่ทําการถ่ายทอดสายเลือดของเขาแทน

มันยังเช้าตรู่มาก อากาศจึงเย็นมาก ซึ่งเป็นเหตุผลว่าทําไมจึงเป็นเวลาที่เหมาะสมที่สุดในการถ่ายทอดสายเลือดของเขา

หัวใจจะสูบฉีดเลือดเร็วขึ้น เมื่ออากาศเย็นเนื่องจากหลอดเลือดตีบ ดังนั้นกุสตาฟจึงมักใช้ช่องทางนี้ในสายเลือดของเขาให้มากขึ้น

กายวิภาคของเลือดผสมแตกต่างจากมนุษย์ปกติและสลาร์คอฟ อย่างไรก็ตามพวกเขายังคงมีความคล้ายคลึงกันซึ่งเป็นสาเหตุที่กุสตาฟสามารถใช้สิ่งนี้เพื่อประโยชน์ของเขา

อุณหภูมิของห้องลดลงอย่างกะทันหันเมื่อกุสตาฟพ่นหมอกออกจากรูจมูกของเขาในขณะที่เขาเริ่มกระบวนการถ่ายทอดสายเลือดของเขา

วันนั้นผ่านไปในพริบตา และกุสตาฟก็ใช้เวลาตามกิจวัตรที่วางแผนไว้

แองจี้มาในตอนเย็นหลังจากที่เขาโทรหาเขาเพื่อไปทานอาหารเย็นกับครอบครัวของเธอ

น้องชายของแองจี้ตื่นเต้นมาก เมื่อเห็นกุสตาฟเขารู้สึกเหมือนมีคนดังอยู่ท่ามกลางพวกเขา

กุสตาฟไม่ได้มาบ่อยนัก ดังนั้นแม้ว่าพวกเขาจะเป็นเพื่อนบ้าน แต่น้องชายคนเล็กของแองจี้ก็ไม่เห็นเขาตลอดเวลา

“พี่ใหญ่กุสตาฟ พวกเขาบอกว่าคุณเอาชนะผู้เข้าร่วม 100 คนด้วยตัวเอง” พี่ชายของแองจี้เปล่งเสียงออกมาด้วยท่าทางตื่นเต้นขณะที่พวกเขากิน

“ยังไม่ถึงขนาดนั้น…น้อยกว่านั้นเยอะ” กุสตาฟตอบก่อนจะกินอาหารอีกช้อนหนึ่งลงไป

“น่าทึ่งมากที่พี่เหนือกว่าเมืองอื่นๆ ด้วย” น้องชายของแองจี้ พูดขึ้นอีกครั้ง

เขาคล้ายกับแองจี้ ค่อนข้างช่างพูดและมีเขาบนหน้าผากด้วยผมสีเงิน

อย่างไรก็ตามเขาขี้อายกับคนแปลกหน้า แต่พูดคุยกับคนที่เขาคุ้นเคย

เมื่อก่อนเขาเงียบมาก ตอนที่กุสตาฟอยู่ใกล้ๆพวกเขา แต่ตอนนี้เขาคุ้นเคยกับการปรากฏตัวของกุสตาฟในละแวกนั้นแล้วเขาได้แสดงตัวตนที่แท้จริงของเขา

“มานี่ฟิล อย่ารบกวนพี่เขาขณะที่เขากิน” แม่ของพวกเขาเปล่งเสียงออกมา

“ไม่เป็นไร” กุสตาฟปฏิเสธขณะรับประทานอาหาร

“เพื่อนร่วมชั้นของผมไม่เชื่อว่าพี่อาศัยอยู่ข้างๆ” ฟิลพูดออกมา พ่อแม่ของแองจี้ยิ้มและส่ายหัวขณะที่พูดคุยกันเบาๆ ขณะรับประทานอาหาร

แองจี้มีใบหน้าที่เต็มไปด้วยรอยยิ้มขณะที่เธอกิน

“ขอบคุณสําหรับอาหารนะครับ” กุสตาฟกล่าวหลังอาหารเย็นจบลง

พ่อแม่ทั้งสองพยักหน้าด้วยรอยยิ้มบนใบหน้าของพวกเขา

“ได้โปรดดูแลลูกสาวของเราในอนาคตด้วย” แม่ของแองจี้ก็เปล่งเสียงออกมา

“ฉันแน่ใจว่าเขาจะทํา” พ่อของแองจี้กล่าวเสริม

“แม่ แม่ว่าอะไรนะคะ…” ใบหน้าของแองจี้ เปลี่ยนเป็นสีแดงเมื่อเธอเปล่งเสียงออกมา

เธอหันไปด้านข้างและจ้องไปที่ใบหน้าของกุสตาฟอย่างลับๆ

กุสตาฟพยักหน้าก่อนจะลุกขึ้นยืน “ขอคุยกับท่านสักครู่ได้หรือไม่” กุสตาฟพูดกับพ่อของแองจี้ก่อนจะเดินไปที่ประตู

“ลาก่อน พี่ใหญ่กุสตาฟ” ฟิลพูดออกมา

หัวใจของแองจี้เต้นแรงเมื่อเธอสงสัยว่าทําไมกุสตาฟถึงอยากพบพ่อของเธอ

พ่อของกุสตาฟและแองจี้เดินออกไปและยืนคุยกันที่ประตู

“แล้วนายจะคุยกับฉันเรื่องอะไร” พ่อของแองจี้ถาม

“ผมต้องการจ้างผู้จัดการสําหรับหน่วยงานฮันเตอร์ของผม…” กุสตาฟเริ่มพูด

ไม่กี่นาทีต่อมา พ่อของแองจี้ก็กลับมา แองจี้กับแม่และพี่ชายของเธอนั่งอยู่บนโซฟาด้วยท่าทางสนใจ

“พ่อ เขาคุยอะไรกับพ่อบ้าง” แองจี้เป็นคนแรกที่เปล่งเสียงออกมา

พ่อของเธอจ้องไปที่แม่และพี่ชายของเธอก่อน “ฮ่าฮ่า เหตุใดลูกยังตื่นตัวอยู่อย่างนั้น” เขาถามด้วยเสียงหัวเราะเบาๆ

แองจีหน้าแดงด้วยความเขินอายแต่เธอยังไม่กลับ

“เป็นการพูดคุยระหว่างเราผู้ชาย…อย่ายุ่งมากนักเลย” พ่อของแองจี้พูดขึ้น ขณะที่เขาหัวเราะมากขึ้นไปอีก

แองจี้จ้องไปที่พ่อของเธอด้วยความสงสัยหลังจากได้ยินอย่างนั้น

“โอ้ ฉันเข้าใจแล้ว…พี่ใหญ่แองจี้อยากให้พี่ใหญ่กุสตาฟเป็น…” ฟิลพูดเมื่อแองจี้รีบปิดปากตัวเองไว้

“จ๊ๆ ไอ้ตัวป่วน…” เธอพึมพําขณะปิดปากเขาด้วยท่าทางเคร่งเครียด
พ่อแม่ของพวกเขาหัวเราะเบาๆ ขณะเตรียมจะเข้านอน

กลับมาที่อพาร์ตเมนต์ของกุสตาฟเขาไปที่โต๊ะอ่านหนังสือเพื่อทําวิจัย

“หวังว่าเขาจะคิดดีเกี่ยวกับข้อเสนอของฉันกุสตาฟกล่าวภายในขณะที่เขาเปิดคอมพิวเตอร์ของเขา

เช่นนั้น 2 วันผ่านไป และกุสตาฟก็ติดอยู่กับกิจวัตรของเขาตลอด

วันพุธซึ่งเป็นวันที่เขาและมิสเอมมีวางแผนจะพบกัน ดังนั้นเขาจึงออกจากบ้านทันที หลังจากทํากิจวัตรตอนเช้าเสร็จ

กสตาฟ และ มิสเอมมี่ วางแผนที่จะพบกันที่บ้านของเธอในครั้งนี้แทนที่จะเป็นตึกโดโจ

พวกเขาต้องการปรึกษาหารือกันก่อนที่จะกลับมาฝึกต่อ

มิสเอมมี่เลื่อนการเดินทางออกนอกเมืองเธอต้องการรอจนกว่ากุสตาฟจะออกจากค่ายฝึกอบรม MBO

มิสเอมมีเคยอาศัยอยู่ที่ไหนสักแห่งใกล้กับชานเมือง เช่นเดียวกับกุสตาฟ แต่ย่านของเธออยู่ทางฝั่งตะวันตกของเมืองไม่เหมือนกับร้านกุสตาฟซึ่งอยู่ทางฝั่งตะวันออก

เธอพักในอพาร์ตเมนต์แบบบังกะโล มันไม่มีอะไรหรูหราอย่างที่ใคร ๆ คิด มันเป็นแค่บ้านที่เรียบง่าย และเธออาศัยอยู่ตามล่าพังภายใน

กุสตาฟแปลกใจเล็กน้อยเพราะเขาไม่คาดคิดว่าคนอย่างมิสเอมมีซึ่งมีสถานะเหมือนเจ้าหญิงจะอาศัยอยู่ในสถานที่นั้น

อย่างไรก็ตาม เมื่อมสเอมมี่กล่าวว่าแม่ของเธอได้รับการปฏิบัติเช่นนี้ในบ้านของพวกเขากุสตาฟเข้าใจ

ครอบครัวของมิสเอมมี่มีขนาดใหญ่มาก ซึ่งเป็นเจ้าของ 1 ใน 4 ของเมือง ดังนั้นที่อยู่อาศัยของพวกเขาจึงเหมือนกับเมืองขนาดเล็กตามที่เธอกล่าว ทุกสาขาของครอบครัวมีอาคารเป็นของตัวเอง แต่แม่ของเธอถูกพ่อและญาติขับไล่ออกจากตระกูล

ดังนั้น เธอจึงอาศัยอยู่ในห้องเล็กๆ แห่งหนึ่งสําหรับยามและสาวใช้ มิสเอมมี่ไปเยี่ยมแม่เสมอเธอจึงคุ้นเคยกับการใช้ชีวิตเรียบง่ายแบบนี้

นอกจากนี้การเป็นคนที่ทําภารกิจ MBO ที่ยุ่งยากในหลายๆ ที่สําเร็จการใช้ชีวิตในอพาร์ตเมนต์แบบนี้ก็ไม่มีความหมายสําหรับเธอ

“แล้วจะบอกได้ไหมว่าพลังที่แท้จริงของเธอคืออะไร?” มิสเอมมีถามขณะที่กุสตาฟ นั่งตรงข้ามเธอในห้องนั่งเล่น..