บทที่518
ผู้แปล : N.
การแจ้งเตือนจากระบบ: “คุณได้รับอังเป๋าแบบสุ่มจากเจ้าของกลุ่ม คุณได้รับสำเนาการออกแบบอุปกรณ์คลื่นแม่เหล็กไฟฟ้า”
“โครงร่างการออกแบบอุปกรณ์คลื่นแม่เหล็กไฟฟ้า?” เซียวฮงรีบเปิดข้อมูลดูทันที ก่อนที่เขาจะได้เห็นแผนภาพของเจ้าเครื่องรบกวนคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้าจากระยะไกลนี้ชัดๆ
ตราบใดที่อุปกรณ์นี้เริ่มทำงาน อุปกรณ์นี้สามารถรบกวนอุปกรณ์ไร้สายทั้งหมดได้ภายในช่วงที่กำหนด จู่ๆเขาก็จำได้ว่าเจ้าหุ่นยนต์จิ๋วพวกนั้นมีหลักการทำงานเหมือนกับหุ่นยนต์ก่อนหน้านี้ของเขา!
หุ่นยนต์ตัวจิ๋วที่มีเสียงหัวเราะเล็กๆ ที่ถูกออกแบบโดยเขานั้นมันสามารถเคลื่อนย้ายหรือรวมกันโดยใช้สัญญาณไร้สายจากอุปกรณ์ตรวจจับระบบประสาทได้ นี่เป็นสิ่งประดิษฐ์ที่ทรงพลังและใช้ดวงมากที่สุดเท่าที่เขาเคยสร้างมา แต่มันก็ได้ถูกขโมยไปโดยคนลึกลับก่อนที่เขาจะนำมันไปใช้ทำสิ่งผิดกฎหมายมากมาย
แต่หากเขามีอุปกรณ์รบกวนคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้าละก็ เขาก็มีความมั่นใจว่าเขาจะสามารถโค่นอีกฝ่ายลงได้
“ขอบคุณเจ้าของกลุ่มมากๆสำหรับอังเป๋านี้” เซียวฮงยังไม่ลืมที่จะขอบคุณลงในกลุ่ม
“ดาไบ! ฮ่าฮ่า! ฉันมีวิธีจัดการกับชายสวมหน้ากากนั่นแล้ว!” เซียวฮงได้รีบวิ่งเข้าไปกอดเพื่อนรักของเขาทันที
ดาไบ : “(● – ●).”
คนอื่นๆเองก็ได้รับอังเป๋าเหมือนกัน และมันก็ขึ้นอยู่กับโชคของพวกเขาด้วยว่าจะได้รับอะไร
ปีเตอร์: “ขอบคุณเจ้าของกลุ่มที่ส่งอังเป๋ามาให้ครับ!”
โทนี่: “ขอบคุณเจ้าของกลุ่ม”
บรูซเวย์น: “ขอบคุณเจ้าของกลุ่มเช่นกัน”
ออตโตมัน:. “ขอบคุณเจ้าของกลุ่ม ที่ส่งอังเป๋าสุดวิเศษนี้มา”
ราชินีแดง: “(อิโมติคอน: คนดีมักจะปลอดภัยไปตลอดชีวิต)”
…
หนึ่งเดือนครึ่งผ่านไป ตัวเมืองแห่งอนาคตเองก็มีการเปลี่ยนแปลงไปมาก ในตอนนี้พวกเขาได้เริ่มขึ้นแผนการระยะที่สองเป็นที่เรียบร้อยแล้ว
โดยจากการประเมินของรัฐบาลท้องถิ่น พวกเขาได้ทำการอนุมัติให้พวกเขาเริ่มระยะที่สองได้ทันที และโดยการดำเนินงานของบริษัทลู่เทคโนโลยี พวกเขาวางแผนในการปรับปรุงพื้นที่นี้ให้เสร็จสิ้นโดยเร็วที่สุด
และไม่เพียงแต่บริษัทลู่เทคโนโลยีเท่านั้นที่ได้เริ่มแผนฟื้นฟูทะเลทรายซาหาร่านี้ แต่ยังรวมไปถึงกลุ่มคนและบริษัทเอกจนจำนวนมากที่ได้อาสามาช่วยฟื้นฟูในครั้งนี้
มีบางคนที่ได้พูดถึงแผนการที่บ้าเป็นอย่างมากขึ้นมา โดยที่เขาต้องการทำให้ทะเลทรายซาหาร่าเปลี่ยนไปทั้งหมด เขาต้องการฟื้นฟูทะเลทรายทั้งหมดให้เต็มไปด้วยต้นไม้
ซึ่งหลังจากที่มีข่าวลือนี้ออกมา พวกนิธรณีและนิเวศวิทยาต่างก็ออกมาอธิบายถึงผลกระทบของการกระทำนี้ โดยพวกเขาอธิบายว่าการที่เราจะทำการเปลี่ยนภูมิประเทศที่เกิดขึ้นเองตามธรรมชาติ มันจะก่อให้เกิดผลกระทบไปวงกว้าง ดังนั้นพวกเขาจึงแนะนำว่าควรจะปล่อยให้มันเป็นไปตามธรรมชาติจะดีที่สุด
แต่ก็ได้มีบางคนที่แย้งขึ้นมาถึงการกระทำของบริษัทลู่เทคโนโลยี และนั้นทำให้ทางบริษัทลู่เทคโนโลยีต้องออกมาตอบคำถามนี้ว่า พื้นที่ที่พวกเขาทำการปรับปรุงนั้นเดิมมันเป็นพื้นที่สำหรับที่อยู่อาศัยอยู่ก่อนแล้ว แต่ด้วยการเวลา พื้นที่พวกนี้จึงได้ถูกกัดเซาะโดยทะเลทรายจาก “ธรรมชาติ”
พวกเขาทำเพียงทำให้มันกลับเป็นอย่างเดิมเท่านั้น และพวกเขายืนยันว่าจะไม่ทำการปรับเปลี่ยนอะไรที่อาจจะส่งผลต่อสภาพแวดล้อมโดยรอบ
ในส่วนของการสร้างถนนและทางรถไฟฟ้าแม่เหล็กนั้น ตอนนี้มันได้อยู่ในช่วงของการก่อสร้าง และพวกเขายังได้ออกแบบเพิ่มเติมอีกด้วย ด้วยการกระทำนี้ทำให้ทุกวันได้เกิดเงินทุนไหลออกมาเหมือนน้ำหลากเลยที่เดียว
แต่ถึงการสร้างเมืองนี้ขึ้นมาจะทำให้พวกเขาจำเป็นจะต้องใช้จ่ายไปจำนวนมาก แต่ตัวเมืองนี้เองก็ได้นำงานจำนวนมากเข้ามาสู่ประเทศเช่นกัน และนี้ยังเป็นการกระตุ้นการพัฒนาเศรษฐกิจของอุตสาหกรรมต่างๆอีกด้วย
ในตอนนี้ลูชินกำลังยืนอยู่บนหอคอยเทคโนโลยีที่ยังสร้างไม่เสร็จ ก่อนที่เขาจะมองไปยังเมืองแห่งอนาคตที่อยู่ด้านล่าง
ทุกอย่างกำลังเริ่มต้นตามที่เขาหวังเอาไว้ และเขาหวังว่ามันจะถึงวันที่เขาฝันเอาไว้โดยเร็ว!
ในขณะเดียวกัน บริษัทฟิวเจอร์ซิตี้เทคโนโลยี จำกัด บริษัทที่เป็นการร่วมกันระหว่างภาครัฐและเอกชน โดยที่ตัวบริษัทจะมุ้งเน้นไปยังการวิจัยและพัฒนาหุ่นยนต์ขึ้นมา
โดยที่ทีมของแขนเหล็กได้ส่งข่าวล่าสุดถึงลูชินว่าพวกเขานั้นได้ทำการพัฒนาหุ่นยนต์สำเร็จเป็นที่เรียบร้อย
“นี้คือสุนัขหุ่นยนต์อัจฉริยะรุ่นแรกของเรา โดยเป็นผลมาจากการปรับปรุงจากผลการวิจัยก่อนหน้าของเราในรุ่นนี้มันมีพลังงานเพิ่มขึ้น 1.5 เท่า อายุการใช้งานแบตเตอรี่เพิ่มขึ้น 2.2 เท่า กำลังการยกเองก็เพิ่มขึ้น 1.6 เท่า และเรายังได้เพิ่มเซ็นเซอร์ขนาดเล็กอีก 2,000 ตัวเข้าไป เรายินดีที่จะบอกว่าระบบสุนัขหุ่นยนต์อัจฉริยะที่ได้รับการออกแบบใหม่ … เป็นผลงานที่ประสบความสำเร็จมากที่สุดนับตั้งแต่ทีมของเราก่อตั้งขึ้นมา! ” ผู้นำทีมวิจัยและพัฒนาหุ่นยนต์แขนเหล็กรวมไปถึงพวกผู้เชี่ยวชาญต่างก็แสดงสีหน้าภาคภูมิใจออกมากับผลงานตัวล่าสุดของพวกเขา
“โอ้! งั้นพวกคุณช่วยสาธิตมันให้ผมดูจะได้ไหม?!” ลูชินได้ถามออกมา
“แน่นอนครับ!” หัวหน้าทีมวิจัยแขนเหล็กได้ตอบรับมาด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม ก่อนที่เขาจะทำการทดสอบการทำงานเบื้องต้นให้ลูชินได้ชม
ขนาดของเจ้าหุ่นยนต์สุนัขนั้น มีขนาดเท่ากับลาโตเต็มวัยเลยที่เดียว และตามตัวของมันยังได้ทำการติดตั้งเซนเซอร์ขนาดเล็กรวมไปถึงพวกชิปอัจฉริยะเอาไว้จำนวนมาก ในร่างกายของมันเองก็ได้มีการติดตั้งพวกแบตเตอรี่และระบบพลังงานเอาไว้
บนพื้นดินที่มั่นคง สุนัขหุ่นยนต์สามารถเดินได้ตามปกติและความเร็วในการเดินนั้นใกล้เคียงกับมนุษย์ผู้ใหญ่ธรรมดาทั่วไป มันสามารถเพิ่มความเร็วขึ้นได้ แต่มันไม่สามารถเพิ่มขึ้นได้อย่างรวดเร็ว ดังนั้นนี้จึงเป็นข้อบกพร่องแรกที่ลูชินได้เห็น
จากนั้นก็เป็นการทดสอบการหลบสิ่งกีดขวาง สุนัขหุ่นยนต์นั้นสามารถรักษาความสมดุลได้โดยการปรับความสูงของ “ขาสุนัข” และความกว้างในการดัดงอของแต่ละอุปสรรค ซึ่งการกระทำในครั้งนี้ของมันดีกว่าครั้งก่อนที่ลูชินได้เห็นเป็นอย่างมาก
หลังจากนั้นเจ้าหน้าที่ได้ทำการเพิ่มทำกล่องน้ำหนักให้กับสุนัขหุ่นยนต์ คราวนี้มันกับเป็นเรื่องยากยิ่งขึ้นสำหรับสุนัขหุ่นยนต์ที่จะรักษาสมดุลในระหว่างการหลบหลีกสิ่งกีดขวาง มันผ่านด่านไปได้เพียงเล็กน้อยก่อนที่ตัวมันจะล้มลง
“แปะๆ!” ลูชินได้ปรบมือ
“ ประธานลู! คุณคิดว่าระดับทางเทคนิคของเราในตอนนี้มันโอเคไหมครับ?” หัวหน้าทีมวิจัยของทีมวิจัยแขนเหล็กได้ถามออกมาอย่างภาคภูมิใจ
“มันใช้ได้!” ลูชินพยักหน้าเป็นการเห็นด้วย “แต่เห็นได้ชัดว่าแนวทางในปัจจุบันนั้น พวกคุณกำลังทำการเลียนแบบบริษัทบอสตันโรบอทอยู่ “
“มันเป็นเรื่องช่วยไม่ได้! เพราะเทคโนโลยีพวกนั้นเป็นอะไรทีก้าวหน้าเป็นอย่างมาก แต่ด้วยความเร็วที่เราทำได้ในปัจจุบัน ผมรับรองว่าไม่เกินหนึ่งปี พวกเราจะต้องแซงพวกนั้นได้อย่างแน่นอน!”
“นี่! ความเร็วนี้ช้าเกินไป! “เป็นเสียงของเซียวไบที่ดังขัดขึ้นมา
เป็นเรื่องปกติที่จะเห็นเซียวไบและทีมเด็กมีปัญหาของเขาอยู่ที่นี้ เพราะพวกเขาได้ทำงานอยู่ในฐานเดียวกัน ดังนั้นจึงไม่ใช้เรื่องแปลกที่พวกเขาทั้งสองทีมจะต่อสู่กันตลอดเวลา
“ช้าหรือ?” เล้งหูผู้นำกลุ่มวิจัยแขนเหล็กได้พูดต่อว่า “นายคิดว่าการผลิตหุ่นยนต์เป็นของเล่นหรือไง? ด้วยความเร็วนี้มันก็เป็นอะไรที่เร็วมากพอแล้ว! และฉันกล้าพูดเอาไว้ตรงนี้เลยว่าไม่มีสถาบันวิจัยหุ่นยนต์ในโลกยกเว้นสถาบันหุ่นยนต์บอสตันโรบอทที่จะมีความเร็วเท่ากับฉันในตอนนี้!! “
เขาได้พูดตอบโต้กลับมาอย่างเผ็ดร้อน เป็นแบบนี้ทุกครั้งเมือทั้งสองเจอกัน จนทำให้ลูกทีมของทั้งสองต่างก็เริ่มจะชินไปกับการทะเลาะกันแล้ว
“ขออภัย! มีคำพูดที่ว่าหัวเราะที่หลังดังกว่า! นายเคยได้ยินไหม? ” เซียวไบได้หัวเราะออกมา “ฉันคิดว่าความเร็วที่ทีมของนายทำได้นั้นช้าเป็นอย่างมาก แล้วอะไรคือการลอกเลียนแบบบริษัทอื่น! ถ้านายยังทำแบบนี้ต่อให้ใช้เวลาสิบปี นายก็ไม่มีทางแซงหน้าพวกนั้นได้! “
“ไอ้เด็กนี้!”
“เอาละ! ประธานลู! จะเป็นอะไรไหมถ้าผมจะขอนำหุ่นยนต์ของฝั่งผมมาทดสอบใยตอนนี้? “เซียวไบได้หันไปถามลูชิน
“ไม่มีปัญหา” ลูชินได้พยักหน้าเป็นการอนุมัติ
“เออ! หัวหน้า! จะดีเหรอครับที่เราจะเริ่มตอนนี้ เรายังไม่ได้ทดสอบครั้งแรกเลย ผมกลัวว่า… ” ข้างหลังของเขาทีมวิจัยต่างก็เข้ามาเตือนหัวหน้าเซียวของพวกเขาอย่างระมัดระวัง
“ ไม่จำเป็น! พวกเราได้ทำการจำลองผ่านทางคอมพิวเตอร์ควอนตัมมาแล้วนับหมื่นครั้ง และฉันยังได้ทำการคำนวณด้วยตัวเองอีกด้วย ดังนั้นมันจะไม่เกิดข้อผิดพลาดขึ้นอย่างแน่นอน” เซียวไบได้พูดออกมาอย่างมั่นใจ “เอา! ขึ้นไป!”
ทันทีที่เสียงของเขาจบลง เหล่าลูกทีมก็ได้ทำการนำชิ้นส่วนของหุ่นยนต์อัจฉริยะที่พวกเขาเพิ่งทำเสร็จทำการประกอบเข้าด้วยกันทันที
ในการวิจัยก่อนหน้านี้และการพัฒนา พวกเขาได้ทำชิ้นส่วนทั้งหมดเสร็จเรียบร้อยแล้วและยังได้ทำการจำลองผลกระทบโดยรวมโดยใช้คอมพิวเตอร์อีกด้วย แต่พวกเขายังไม่เคยทำการทดสอบภาคสนามมาก่อน อาจจะพูดว่านี้เป็นครั้งแรกของพวกเขาก็ว่าได้
ดังนั้นจึงไม่แปลกเลยที่ระหว่างการประกอบหุ่นยนต์อยู่นั้นเหล่าลูกทีมต่างก็แสดงสีหน้ากังวลออกมาตลอดเวลา
