The Black Technology Chat Group of the Ten Thousand Realms - ตอนที่ 479

เมื่อคณะกรรมการบริษัทกาเดียร์กรุ๊ปต่างก็เห็นชอบกับการตัดสินใจของของสงเจิงฟาง โดยที่พวกเขาต่างก็ยินดีที่จะต้อนรับการร่วมลงทุนของบริษัทลู่เทคโนโลยี

แต่ในสถานที่ห่างไกลอย่างประเทศไนจีเรียในทวีปแอฟริกาตะวันตก บริษัทขุดเหมืองแร่ยักใหญ่อย่างบริษัทเม็กซ์ไซต์กิ้ง ตัวแทนอย่างจอร์นที่ตอนนี้เขากำลังดุด่าพวกรัฐบาลอย่างรุนแรง

เพราะเมื่อกรมที่ดินและทรัพยากรในท้องถิ่นของไนจีเรียได้เรียกคืนสิทธิ์สัมปทานการขุดของบริษัทกาเดียร์กรุ๊ป พวกเขาก็ได้ทำการขายสัมปทานเหมืองนี้ให้กับบริษัทเม็กซ์ไซต์กิ้งทันที

ซึ่งนั้นทำให้ทางผู้บริหารของบริษัทเม็กซ์ไซต์กิ้งต่างก็ได้ชื่นชมการกระทำที่มีประสิทธิภาพนี้ของจอร์นเป็นอย่างมาก แต่เมื่อพวกเขาได้เข้าไปสำรวจข้างในเหมืองจริงๆกับพบว่ามันไม่ได้เป็นอย่างที่พวกเขาคิดเอาไว้อย่างสิ้นเชิง!

“นี่เป็นการสมรู้ร่วมคิดทั่วร้ายมาก!” จอร์นผู้ซึ่งก่อนหน้านี้ได้อ้างตัวว่าเป็นสุภาพบุรุษชาวอังกฤษ มาตอนนี้เขากับพูดจาสบถออกมาอย่างไม่ปิดบัง “ไอ้คนของบริษัทกาเดียร์กรุ๊ปและคนผิวสีพวกนั้นมันรวมหัวกันหลอกเรา! และอะไรคือแร่เหล็กชั้นต่ำพวกนี้!!”

“ ดูสิ! ฉันเองก็คิดเอาไว้แล้วว่ามันมีอะไรแม่งๆตั้งแต่ที่พวกนั้นยอมถอนตัวออกไปง่ายๆแบบนี้ และไหนจะพวกรัฐบาลพวกนั้นที่มาหลอกเราอีก! ฉันจะต้องฟ้องร้องพวกโจรชั่วเหล่านั้นอย่างแน่นอน!”

“ ใช้! คนผิวสีพวกนั้นมันทรยศเราแบบซึ่งๆหน้า! ไม่เพียงแต่พวกนั้นจะหลอกเงินเราไปเท่านั้น แต่มันยังกล้าเอาเหมืองล้างชั้นต่ำแบบนี้มาขายให้เราด้วยราคาสูงอีก! ถ้าพวกนั้นเป็นคนของบริษัทของเราละก็ ป่านนี้พวกนั้นคงถูกไล่ออกไปหมดแล้ว!” เพื่อนร่วมงานของเขาเองก็มีหน้าตาน่าเกลียดมากเช่นกัน

เมื่อพวกเขาได้รับสัมปทานการขุดเหมืองมา พวกเขาก็ได้เข้าไปสำรวจเหมืองด้วยตัวเอง ก่อนที่พวกเขาจะพบว่าทรัพยากรแร่ที่นี่ไม่ได้มีมากเท่ากับข้อมูลที่พวกรัฐบาลเคยแสดงให้พวกเขาดู!

เพราะกลุ่มบริษัทกาเดียร์กรุ๊ปได้ทำการขุดเจาะไปแล้วประมาณ 90% ของพื้นที่เหมือง! ดังนั้นตอนนี้เหมืองนี้จึงเหลือเพียงแร่ที่มีคุณภาพต่ำและแร่ที่อยู่ลึกลงไปซึ่งยากต่อการขุดเอาไว้ให้พวกเขา!

อันที่จริงแล้วแผนกที่ดินและทรัพยากรของไนจีเรียเองก็ได้ค้นพบปัญหานี้ด้วยเช่นกัน แต่พวกเขารู้ว่าถ้าพวกเขานำข้อมูลนี้ไปให้จอร์นดู พวกเขาจะต้องไม่ได้รับเงินจากเรื่องนี้ ดังนั้นพวกเขาจึงได้จงใจปกปิดข้อมูลข้อเท็จจริงเรื่องนี้เอาไว้

และเมื่อเรื่องนี้เกิดขึ้น จอร์นเองก็ได้ส่งคนของตัวเองมาสอบสวนคนเหล่านี้ทันที แต่เห็นได้ชัดว่าพวกนั้นพยายามบ่ายเบี่ยงปัญหานี้ออกไป ซึ่งนั้นทำให้บริษัทเม็กซ์ไซต์กิ้งจำเป็นจะต้องทนรับภาวะขาดทุนในครั้งนี้เอาไว้แต่เพียงผู้เดียว!

“ฉันจะไม่ยอมจบลงแบบนี้อย่างแน่นอน!” จอร์นได้สาปแช่งออกมา และเขาจะไม่หยุดยั้งการฟ้องร้องเรียกคืนค่าเสียหายในครั้งนี้จากฝ่ายที่ดินและทรัพยากรเช่นกัน

แต่มันก็มีความเป็นจริงที่ไม่อาจจะปฏิเสธได้นั้นก็คือ ถึงแม้ว่าเขาจะเป็นนายทุนชาวอังกฤษก็ตาม แต่เมื่อพวกเขาได้มาอยู่ต่างถิ่น พวกเขาก็มีอำนาจจำกัด ดังนั้นสำหรับการขาดทุนครั้งนี้ พวกเขาไม่สามารถทำอะไรได้นอกจากยอมรับมันเท่านั้น

……

จอร์นและกระทรวงที่ดินและทรัพยากรของไนจีเรียต่างก็ได้ต่อสู้กันมาตั้งแต่นั้น ซึ่งเหตุการณ์นี้เองทางกลุ่มบริษัทกาเดียร์กรุ๊ปไม่ได้รับผลกระทบมากนัก

พวกเขาได้ต้อนรับการร่วมลงทุนของบริษัทลู่เทคโนโลยีอย่างยินดี ด้วยที่พวกเขาได้ยกหุ้นให้ถึง 15% ของหุ้นทั้งหมดในบริษัท ซึ่งนั้นทำให้ตอนนี้ตัวบริษัทลู่เทคโนโลยีกลายเป็นผู้ถือหุ้นรายใหญ่ไปเป็นที่เรียบร้อย!

และทางบริษัทกาเดียร์กรุ๊ปเองก็ได้เพิ่มความพยายามในการพัฒนาตลาดแอฟริกาอย่างต่อเนื่อง พวกเขายังได้ให้การขนส่งวัตถุดิบที่มีเสถียรภาพแก่ระบบอุตสาหกรรมของกลุ่มบริษัทลู่เทคโนโลยีอีกด้วย

แต่เห็นได้ชัดว่าเวลาแห่งการต่อสู้ของพวกเขาในวงการเหมืองแร่เพิ่งจะเริ่มขึ้น!

“เดือนที่แล้วราคาขายระหว่างประเทศคู่ค้าของเราได้ลดลงไปอยู่ที่ 18.3% ซึ่งนั้นทำให้มูลค่าของแร่เราที่ทำการขุดในประเทศนั้นได้รับผลกระทบไปด้วย ในตอนนี้ราคาแร่ของเรากำลังลดลงอย่างรวดเร็ว!” ภายในห้องประชุมของบริษัทกาเดียร์กรุ๊ป ผู้ช่วยส่วนตัวของสงเจิงฟางได้รายงานข่าวนี้ขึ้นมา

“ตอนนี้ในตลาดต่างประเทศได้แสดงให้เห็นว่าราคาของตัวสกัดตะกรันไทเทเนียมระดับสูง ที่เกี่ยวข้องกับแร่ไทเทเนียมโดยตรงนั้นกำลังมีทิศทางเพิ่มขึ้น เช่นเดียวกันราคาของแร่จำพวกโลหะเองก็มีการเปลี่ยนแปลงราคาส่งออกของวัตถุดิบลดลงอย่างรวดเร็ว นั้นจึงทำให้เหมืองขนาดใหญ่หลายแห่งของเราที่กำลังทำการขุดเจาะสินแร่พวกนี้อยู่กำลังได้รับผลกระทบอย่างรุนแรง…”

ผู้ช่วยได้อ่านรายงานอีกซักระยะก่อนที่จะหยุดไป นั้นทำให้สงเจิงฟางรู้สึกปวดหัวเป็นอย่างมากกับสถานการณ์แบบนี้ แน่นอนว่าตัวบริษัทกาเดียร์กรุ๊ปของเขานั้นเป็นยักษ์ใหญ่ในการขุดของโลก แต่ปัญหาที่พวกเขาได้พบเจอเองก็ไม่มีทีท่าว่าจะลดลงแต่อย่างใด!

ตัวอย่างเช่น ราคาตลาดของวัตถุดิบได้ถูกควบคุมโดยยักษ์ใหญ่ด้านการขุดมาโดยตลอด เช่น บริษัทเม็กซ์ไซต์กิ้ง พวกเขานั้นมีทรัพยากรแร่ที่อุดมเป็นอย่างมาก และไหนจะพวกเทคโนโลยีการถลุงโลหะขั้นสูงและควบคุมตลาดวัตถุดิบอีก ซึ่งนั้นเป็นสาเหตุใหญ่ๆที่ทำให้กำไรของบริษัทกาเดียร์กรุ๊ปของพวกเขาลดลง

“เห็นได้ชัดว่าผลกระทบของแร่เหล็กและแร่ทองแดงนั้นไม่ดีเป็นอย่างมาก ซึ่งประเทศจีนของเราต่างก็เต็มไปด้วยแร่จำพวกนี้ ซึ่งนั้นอาจจะทำให้การส่งออกของเราได้รับผลกระทบจากเรื่องนี้ไปด้วย แต่ถ้าเราจะข้ามขั้นไปยังระดับที่สูงขึ้นอีกระดับก็ยังเป็นเรื่องยากสำหรับเราอยู่” สงเจิงฟางได้ไตร่ตรองถึงปัญหานี้อย่างจริงจัง เขาเองก็เคยคาดหวังไว้ว่าจะเข้าสู่อุตสาหกรรมไททาเนียมในอนาคต แต่ด้วยปัญหามูลค่าของโลหะไทเทเนียมที่เพิ่มสูงขึ้นตลอดเวลา มันจึงทำให้แผนการนี้ของเขาต้องหยุดลง

“ ประธานสงครับ! ถ้าเกิดราคาแร่ดิบอย่างพวกอิลามไนท์ลดลง มันจะส่งผลให้ราคาของแร่ไทเทเนียมเพิ่มสูงขึ้น นี้เป็นสัญญาบ่งบอกว่าตัวสารจำพวกตะกรันไทเทเนียมเองก็จะพลอยมีค่าเพิ่มสูงขึ้น” ผู้ช่วยได้เอ่ยเตือนถึงเรื่องนี้ขึ้นมา

มันถือว่าเป็นเรื่องปกติ เพราะการที่จะสกัดแร่ไทเทเนียมเข้มข้นสูงออกมาจากแร่ธาตุอื่นๆนั้น จำเป็นจะต้องใช้ตัวสกัดอย่างตะกรันไทเทเนียมระดับสูงเป็นตัวสกัด ซึ่งมันจะทำปฏิกิริยาระหว่างไทเทเนียมไดออกไซด์กับตะกรันไทเทเนียม จนเกิดกรดฟองน้ำไทเทเนียมและวัตถุดิบอุตสาหกรรมอื่นๆออกมา

ดังนั้นสารสัดอย่างตัวตะกรันไทเทเนียมระดับสูงถือว่าเป็นวัตถุดิบระดับสูงเป็นอย่างมาก และยังเป็นส่วนสำคัญที่ขาดไม่ได้อีกด้วย

และด้วยการพัฒนาขึ้นอย่างต่อเนื่องของเทคโนโลยีอุตสาหกรรม มันจึงทำให้มีความต้องการวัตถุดิบในอุตสาหกรรมไทเทเนียมเพิ่มมากขึ้นเช่นกัน ดังนั้นราคาของไทเทเนียมเข้มข้นและตัวสกัดอย่างตะกรันไทเทเนียมระดับสูงเองก็เพิ่มขึ้นเช่นกัน

“ หากเราสามารถปรับสภาพอิลเมนต์ให้เป็นตะกรันไทเทเนียมระดับสูงได้ ฉันคิดว่าเราคงจะสามารถทำเงินจากมันได้เป็นจำนวนมากอย่างแน่นอน แต่เราเองก็โชคไม่ดีที่เรายังคงต้องขายแร่ไทเทเนียมให้กับต่างประเทศก่อนที่จะเราจะซื้อแร่ไทเทเนียมบริสุทธิ์กลับมาอีกครั้ง” สงเจิงฟางได้พูดออกมาด้วยความไม่พอใจเล็กน้อย

พวกเขานั้นต่างก็มีวัตถุดิบและวัสดุแปรรูปพร้อมสรรพ แต่พวกเขาก็ยังคงติดปัญหาที่ใหญ่ที่สุดอยู่ นั้นก็คือพวกเขานั้นขาดเทคโนโลยีหลักที่จำเป็น

“ประธานสง! ทำไมประธานไม่ลองไปติดต่อเรื่องนี้กับบริษัทลู่เทคโนโลยีละครับ! ไม่แน่ว่าพวกเขาอาจจะช่วยเราได้?” ในเวลานี้จินทูได้ได้เสนอความคิดขึ้นมา

“เฮ้อ! นี่เป็นปัญหาในเรื่องวัตถุดิบ ฉันคิดว่าทางกลุ่มบริษัทลู่เทคโนโลยีเองก็คงไม่สามารถช่วยพวกเราได้” สงเจิงฟางได้พูดออกมาอย่างอับจน

จินทูที่ได้ฟังแบบนั้นก็ได้ส่ายหัวออกมาแล้วพูดว่า “แต่ถ้าเราไม่ทำอะไรเลย ด้วยปัญหาที่เกิดจากประเทศคู่ค้าของเรา มันจะส่งผลกระทบต่อบริษัทของเราและบริษัทลู่เทคโนโลยีด้วยตรง ซึ่งผมคิดว่าพวกเขาจะไม่ยอมให้เกิดปัญหานี้ขึ้นอย่างแน่นอน”

“และความต้องการสารสกัดตะกรันไทเทเนียมระดับสูงที่กำลังเพิ่มขึ้นอย่างมากตอนนี้ แต่ด้วยที่โรงงานแปรรูปของเราเองนั้นได้ถูกจำกัดด้วยเทคโนโลยีที่ล้าหลัง ผมจึงคิดว่าในเรื่องนี้บริษัทลู่เทคโนโลยีสามารถเข้ามาช่วยเราได้ โดยที่พวกเขานั้นมีความแข็งแกร่งในด้านนี้และมันคงดีกว่าการที่เราจะต้องส่งแร่ไทเทเนียมดิบระดับสูงของเราไปยังบริษัทต่างประเทศเจ้าอื่น “

“ เฮ้อ! เดียวฉันจะลองนำเรื่องนี้ไปปรึกษากับประธานลูชินดูก็แล้วกัน แต่ฉันคงต้องพูดเอาไว้ตรงนี้เลยว่าพวกคุณเองก็อย่างคาดหวังอะไรมากก็แล้วกัน ” สงเจิงฟางพูดออกมาด้วยเสียงที่มีความกังวลอย่างชัดเจน