“ล่า การทำลาย เทพวิญญาณ ยีน เผ่าพันธุ์ เกลียด ผี”
มันเป็นเพียงประกาศง่ายๆ ที่เล่นไปโดยไม่มีอะไรตกหล่น แม้แต่ฝุ่นของผีเกลียดก็ถูกดูดซับโดยสารไท่จื้อ การสังหารนั้นสะอาดมากจนไม่มีแม้แต่เศษเสี้ยวของเขาเหลืออยู่เลย
ลูกกลมตกลงมา มันมีขนาดเท่ากับลูกบอลมังกร มันไม่มีฝุ่นอยู่เลย มันดูเหมือนไข่มุก
“พลังทำลายโลกของพระสูตรตงซวนช่างน่ากลัวจริงๆ” ฮั่นเซินยื่นมือออกไปคว้าโคมไฟ ใบหน้าของเขาแสดงออกถึงอารมณ์ที่หลากหลาย
เขาต้องยอมรับว่าเขาตกใจ เขาแค่เปลี่ยนกฎเกี่ยวกับผีเกลียดเพื่อให้เฟืองจักรกลจักรวาลหมุนได้เร็วขึ้น นั่นคือสิ่งที่สร้างผลกระทบที่น่ากลัวนั้น มันเพิ่งฆ่าชนเผ่าพันธุ์ยีนเทพแห่งการทำลายล้างไป มันน่ากลัวมาก
โชคดีที่พลัง Break World ของฮันเซินเพิ่งเกิดขึ้น ประสิทธิภาพของมันไม่ยาวนานนัก มันสามารถอยู่ได้นานแค่สองวินาทีเท่านั้น สารไท่จีที่ถูกปรับเปลี่ยนกลับไปเป็นเหมือนเดิม
มันก็น่าประทับใจอยู่แล้ว ฮั่นเซินได้ทำการเปลี่ยนแปลงเพียงเล็กน้อยเพื่อปรับขนาดของเฟืองเท่านั้น เขาไม่ได้ปรับความเร็วในการทำงานของลำดับโซ่ของสารทั้งหมด แต่เขาก็สามารถทำสิ่งที่น่ากลัวเช่นนั้นได้ นั่นเป็นเพียงการเปลี่ยนแปลงง่ายๆ เท่านั้น ถ้าเขาทำการเปลี่ยนแปลงที่ซับซ้อน เขาก็ไม่มีทางรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น
ฮั่นเซินกำลังเข้าสู่ดินแดนที่ไม่เคยมีใครสำรวจมาก่อนด้วยพระสูตรตงซวน ไม่มีอะไรให้เรียนรู้เพิ่มเติมกับมันอีกแล้ว ตอนนี้เขาต้องทำทุกอย่างด้วยตัวเองในทุกก้าวที่เขาก้าวไป เกี่ยวกับผลกระทบของการเปลี่ยนเฟืองจักรวาล ฮั่นเซนจะต้องค้นหาทั้งหมดนี้ด้วยตัวเอง
ฮั่นเซินคิดว่า “จะไปถึงจุดสิ้นสุดของเส้นทางโลกแตกได้อย่างไร?” เส้นทางไหนที่จินซิ่วได้เดินผ่าน? พลังของเกราะคริสตัลดำลึกลับมาก แม้แต่ The Story of Genes ก็ถูกสร้างขึ้นด้วยความช่วยเหลือของเกราะคริสตัลดำ ถ้าจินซิ่วสามารถควบคุมเกราะคริสตัลดำได้ ฉันก็ไม่สามารถประเมินความแข็งแกร่งของเขาได้อย่างแม่นยำ
“พ่อครับ ลูกบอลนี้ดูสวยจัง” ขอได้ไหมคะ? เป่าเอ๋อร์มองไปที่ฮั่นเซินที่กำลังถืออัญมณีหลีกเลี่ยงฝุ่นอยู่ในมือ
ฮั่นเซินถืออัญมณีหลีกเลี่ยงฝุ่น เขารู้สึกถึงสารไท่จี้ของดัสต์สกายที่หลบมัน เขารู้แล้วว่าออร์บลูกนั้นทำอะไร
ความพยายามทำลายโลกของเขาด้วยพระสูตรตงเซวียนประสบความสำเร็จแล้ว กฎของ Dust Sky ตอนนี้ไม่มีผลกับเขาแล้ว ดังนั้น การจับลูกแก้วไว้จึงไม่มีประโยชน์สำหรับเขา
“แน่นอน คุณทำได้” ถ้าเธอต้องการ และตราบใดที่มันไม่ทำร้ายใคร ฉันจะให้มันกับเธอ ฮั่นเซินยื่นลูกแก้วหลีกเลี่ยงฝุ่นให้เป่าเอ๋อและลูบหัวเธอ
หากไม่มีความช่วยเหลือจากตุ๊กตาเล็กของเป่าเอ๋อ เขามีโอกาสถึง 90% ที่จะเผชิญกับเหตุการณ์ที่เลวร้าย
เป่าเอ๋อเก็บลูกแก้วหลีกฝุ่นและวางมันลงในน้ำเต้าตัวน้อยอย่างมีความสุข เธอเอามันไปไว้ข้างหูแล้วเขย่า จากนั้นเธอก็เก็บน้ำเต้าลง
“นี่ไม่ใช่ที่ที่เราควรอยู่ต่อไปอีกนาน” เราควรคิดถึงการออกไปจากที่นี่ ฮั่นเซินอุ้มเป่าเอ๋อร์และใช้พลังวาร์ปหนีไป เขารู้ว่าเขาไม่ใช่ศัตรูของจินซิ่ว แต่การอยู่ต่อไปก็ไม่มีประโยชน์ นอกจากนี้ ฮั่นเซินต้องการกลับไปยังจักรวาลเจโน เขาต้องบอกคนในสวนอวกาศว่าพวกเขาต้องเตรียมตัวให้พร้อม
ชินซิ่วมีพรรคเทพแห่งความโกลาหลอยู่เคียงข้างเขา 33 สวรรค์กำลังจะถูกทำลายเร็วๆ นี้ สองจักรวาลจะไม่ถูกแยกออกจากกันตลอดไป
“ให้ข้าไปพบผู้นำหอเทพก่อนเถอะ” ฉันควรบอกเขาว่า Qin Xiu ได้กลับมาเกิดใหม่แล้ว ฮั่นเซินออกจาก 33 ท้องฟ้า เขาสวมมงกุฎเทพเจ้าแห่งสวรรค์และเข้าไปในวัดเทพเจ้าแห่งความมั่งคั่ง เขาใช้วิหารเทพเจ้าแห่งความมั่งคั่งเพื่อเข้าสู่ห้องเจโน
“เข้าใจแล้ว” ไม่แปลกใจเลยที่ฉันไม่สามารถหาวิญญาณของฉินซิ่วได้ ฉันไม่คิดว่าเขาจะทำอะไรแบบนี้เลย ผู้นำห้องเทพตกอยู่ในภาวะครุ่นคิดอย่างลึกซึ้งเมื่อได้ยินเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นจากฮันเซิน
“เกราะคริสตัลสีดำอันนั้นคืออะไร?” ฮั่นเซินมักจะสงสัยเกี่ยวกับเรื่องนั้นเสมอ
พลังของเกราะคริสตัลดำช่างน่าทึ่ง มันทำให้สิ่งมีชีวิตทุกประเภทวิวัฒนาการ พลังนั้นเพียงพอที่จะทำให้ทั้งจักรวาลตกตะลึงได้ นอกจากนี้ เกราะคริสตัลดำต้องมีพลังอีกอย่างที่ฮั่นเซินยังไม่รู้จัก
แม้ว่า Han Sen จะครอบครองเกราะคริสตัลดำมานานแล้ว แต่เขาก็ยังไม่ได้ควบคุมหรือใส่ใจมันมากนัก ในความเป็นจริง เขาไม่รู้จักมันมากนักเลย
“ถ้าฉันเดาถูก มันคือจุดกำเนิดของยีน” ผู้นำห้องพระเจ้ากล่าว
“ต้นกำเนิดของยีนคืออะไร?” ฮั่นเซินเคยได้ยินเรื่องนี้มาก่อน แต่เขาไม่เคยเข้าใจว่ามันหมายความว่าอะไร
ผู้นำหอเทพถอนหายใจและกล่าวว่า “มันเป็นสิ่งที่อธิบายได้ยากมาก” คุณสามารถถือว่ามันเป็นจุดเริ่มต้นของยีนได้
“สิ่งเหล่านี้มีอยู่จริงหรือ?” ฮั่นเซินไม่กล้าจะเชื่อเลย
สิ่งมีชีวิตแต่ละชนิดเกิดในสภาพแวดล้อมที่แตกต่างกัน โครงสร้างของยีนของทุกสิ่งแตกต่างกัน ถ้าสิ่งมีชีวิตทั้งหมดมีต้นกำเนิดเดียวกัน ซึ่งเป็นสิ่งที่ถูกเสนอแนะ ฮันเซินพบว่ามันเป็นไปไม่ได้ที่จะเชื่อ
หัวหน้าห้องพระเจ้าหัวเราะและกล่าวว่า “อย่าพูดถึงเรื่องที่คุณไม่เชื่อเลย แต่มีช่วงเวลาที่ฉันก็ไม่เชื่อเหมือนกัน” ฉันได้ยินสิ่งที่คุณพูดแล้ว มันฟังดูเหมือนต้นกำเนิดของยีนในตำนานจริงๆ ถ้ามันไม่ใช่จุดเริ่มต้นของทุกสิ่ง แล้วมันจะทำให้สิ่งมีชีวิตเหล่านั้นวิวัฒนาการได้อย่างไร?
“สิ่งที่คุณพูดมีเหตุผล แต่ก็ยังยากที่จะเชื่อเรื่องแบบนั้นอยู่ดี” ฮั่นเซินไม่กล้าที่จะเชื่อมัน
“ตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่จะพูดแบบนั้น” ผู้นำห้องเทพกล่าว “ถ้าฉันเดาถูก จินซิวยังไม่ได้ควบคุมต้นกำเนิดยีนอย่างเต็มที่” เราต้องฆ่าเขาก่อนที่เขาจะควบคุมต้นกำเนิดยีนได้เต็มที่ หรือหาวิธีเอาต้นกำเนิดยีนกลับมา
“นั่นคือสิ่งที่คุณต้องพิจารณา” ฉันเป็นแค่มนุษย์ตัวเล็กๆ ดังนั้นฉันจึงไม่มีความสามารถที่จะทำความสะอาดความยุ่งเหยิงเหล่านี้ หลังจากฮั่นเซินพูดจบ เขาหันหลังกลับและเดินออกไป
เขามีความแค้นต่อฉินซิ่ว แต่เขาไม่ต้องการเป็นทหารหุ่นเชิดของเทพเจ้า
พระเจ้า หัวหน้าหอไม่ได้วางแผนที่จะหยุดฮั่นเซิน เขามองเขาเดินจากไป เขาพูดกับตัวเองว่า “แม้ว่าฉันจะเป็นพระเจ้า ฉันก็ไม่สามารถคาดการณ์จักรวาลได้ และไม่สามารถมองเห็นอนาคตได้” ชินซิ่วคำนวณมาอย่างมากมาย แต่เขาจะไม่มีวันรู้ว่ามีอุบัติเหตุเกิดขึ้น อนาคตขึ้นอยู่กับอุบัติเหตุครั้งนั้น ถ้าอุบัติเหตุอยากเปลี่ยนกระแส กระแสก็จะเปลี่ยน
ฮั่นเซินกลับไปที่วัดเทพเจ้าแห่งโชคลาภ เขาใช้มงกุฎเทพเจ้าแห่งฟ้าเพื่อรับความสามารถอีกอย่างหนึ่ง วิญญาณเทพทุกตนมีความสามารถนั้น แต่พวกเขามีเวลาจำกัด
มงกุฎเทพเจ้าแห่งสวรรค์กำลังหมุน ร่างกายของฮั่นเซินถูกห่อหุ้มด้วยแสงศักดิ์สิทธิ์ขณะเดินทางผ่านอวกาศ เมื่อการมองเห็นของฮั่นเซินกลับคืนมา สิ่งรอบตัวเขาได้เปลี่ยนแปลงไปแล้วจนพลิกฟ้าคว่ำแผ่นดิน
“นี่คือ…” Extreme King… ข้ากลับมาแล้ว…” ร่างกายของฮั่นเซินรู้สึกเบามาก เขาไม่ถูกจำกัดโดยจักรวาลที่เขาอยู่ในอีกต่อไป เขามองไปรอบๆ และรู้สึกดีใจอย่างแท้จริง แม้ว่าการใช้มงกุฎเทพเจ้าแห่งฟ้าเพื่อเข้าสู่จักรวาลจีโนจะมีเวลาจำกัด แต่ก็ไม่สำคัญมากนัก เขากลับมาแล้ว และนั่นคือสิ่งที่สำคัญที่สุด
ฮั่นเซินแทบจะรอไม่ไหวที่จะใช้การเคลื่อนย้ายผ่านกาแล็กซีเพื่อเข้าสวนอวกาศเป็นคนแรก
การเคลื่อนย้ายผ่านกาแล็กซี่สามารถหยุดคนอื่นได้ แต่ไม่ใช่ฮั่นเซิน เขาโทรจิตไปยังสวนอวกาศ แต่ที่นั่นแทบจะไม่ใช่สถานที่ที่เขาจำได้เลย เขาไม่อยากเชื่อว่ามันดูเป็นแบบนี้
สวนอวกาศน่ากลัวกว่าที่เคยเป็นมาก พืชระดับพระเจ้า Xenogeneics และพืชที่น่ากลัวอยู่ทุกที่
“ฉันแค่หายไปสองปีเอง” ฮั่นเซินกล่าวด้วยความตกใจ “ทำไมถึงมีการเปลี่ยนแปลงใหญ่โตมากมายขนาดนี้?”
