ฮันเซินดูดซับแหล่งน้ำของเจ้าชายแห่งราชาแห่งความสุดขั้ว ดังนั้นเขาจึงไม่แปลกใจกับพลังน้ำ การเคลื่อนไหวของเขาในน้ำไม่ได้รับผลกระทบในทางลบ เขาดูเหมือนปลาที่ได้รับน้ำ
หว่านเอ๋อร์ก็ไม่ได้รับผลกระทบจากของเหลวสีรุ้งเช่นกัน เหมือนผี เธอตามฮั่นเซิน
“ฉันสงสัยว่าอารามที่ปกป้องชั้นฟ้าที่สองอยู่ที่ไหน” ฮั่นเซินคิดในใจ
ในท้องฟ้าของ Soldier Knife ฮั่นเซินต้องดึงดาบเกรย์ขนาดหนึ่งนิ้วออกมาเพื่อทำให้ Weapon God ตกใจ มิฉะนั้น Soldier Knife Sky ใหญ่โตมากจน Weapon God จะไม่รู้ว่าเขาและลูกทีมของเขาได้เข้าไปใน Soldier Knife Sky โดยไม่ทำเช่นนั้น
ฮั่นเซินใช้การเคลื่อนย้ายผ่านกาแล็กซีเพื่อเคลื่อนที่ผ่านน้ำต่อไป แม้ว่าเขาจะไม่สามารถหาวิหารเทพเจ้าได้ การหาทางที่จะนำไปสู่สวรรค์ชั้นที่สามก็เป็นเรื่องที่ดีเช่นกัน
ฮั่นเซินคิดว่า วิหารเทพเจ้าที่กดขี่ในแต่ละอาณาจักรน่าจะเป็นจุดออก
การเคลื่อนย้ายข้ามกาแล็กซีของเขามาถึงจุดสิ้นสุด ฮันเซินรู้สึกว่าร่างกายของเขาถูกอะไรบางอย่างติดอยู่ทันที เขามองไปรอบๆ แต่ไม่เห็นสิ่งมีชีวิต มีของเหลวอยู่ทุกที่ เขาอยู่ในส่วนหนึ่งของทะเลที่มีของเหลวสีม่วง
ฮั่นเซินมองใกล้ๆ และสังเกตเห็นว่าเกิดอะไรขึ้น ของเหลวสีม่วงมีรูปทรงเหมือนวาฬยักษ์ เขาติดอยู่ในสมองของวาฬ
อาจเป็นเพราะฮันเซินอยู่ที่นั่น แต่ของเหลวสีม่วงรูปวาฬเริ่มเคลื่อนไหว มันแกว่งหางและเริ่มว่ายน้ำ มันดูเหมือนวาฬจริงแม้ว่าจะเป็นวาฬของเหลวสีม่วง “ในท้องฟ้าโลกน้ำนี้ สัตว์ทุกตัวดูเหมือนจะเป็นสัตว์เหลว” ฮั่นเซินตอนนี้เข้าใจทั้งหมดแล้ว
ปลาวาฬของเหลวสีม่วงเพิ่งเริ่มว่ายน้ำเมื่อแสงทองเริ่มเปล่งประกาย ร่างกายของวาฬถูกตัดด้วยแสงทอง ของเหลวสีม่วงจำนวนมากเริ่มไหลออกมาทั่วทุกที่
ฮั่นเซินมาช้าเกินไปที่จะใช้การเคลื่อนย้ายผ่านกาแล็กซีเพราะเขาติดอยู่ เขาไม่สามารถหนีได้อีกต่อไป ดังนั้นเขาจึงต้องดึงดาบเกรย์อินช์ออกมา เขาสร้างพลังทำลายโลกเพื่อหยุดแสงทอง
ดัง! แสงทองพุ่งเข้าชนดาบเกรย์ขนาดหนึ่งนิ้ว ฮั่นเซินรู้สึกถึงพลังที่ไม่อาจหยุดยั้งกำลังมาทางเขา มันเหมือนเขาถูกชนโดยรถไฟความเร็วสูง ร่างกายของเขาเหมือนกับสปริงเมื่อเขาบินออกไป
โชคดีที่ดาบสีเทาอินช์นั้นแปลกมาก มันไม่แตกเพราะแสงทอง นอกจากนี้ ฮันเซนยังเก่งมากเมื่อพูดถึงการยืมพลังของผู้อื่นและใช้มันเพื่อประโยชน์ของตัวเอง ด้วยพลังนั้นที่พุ่งเข้าหาเขา เขาได้ยึดมันไว้และทำให้การถอยกลับส่งเขาไปไกลขึ้น
ฮั่นเซินคิดว่า “การหนีแบบนั้นไม่ใช่วิธีที่ดีที่สุด” ถ้าฉันไม่สามารถทำให้หว่านเอ๋อร์มุ่งเน้นไปที่พรรคเทพแห่งความโกลาหลได้ ฉันจะไม่สามารถหลบหนีจากเธอได้
ขณะที่เขากำลังคิด เขาเห็นอาคารแปลกๆ ลอยผ่านความลึกของน้ำมา มันเป็นพระราชวังที่เหมือนคริสตัลกลางโลกแห่งน้ำ มันไม่ได้สัมผัสกับท้องฟ้าหรือสัมผัสกับพื้นดิน มันแค่ลอยอยู่ในน้ำ
ฮั่นเซินมองไปที่มัน ป้ายของวังมีคำสามคำเขียนอยู่: “วัดเทพเจ้าน้ำ”
“ผู้พิทักษ์ที่นี่ไม่ใช่เทพเจ้าแห่งน้ำ” มันคือเทพเจ้าแห่งของเหลว ฉันสงสัยว่าความแตกต่างระหว่างเทพเจ้าแห่งน้ำกับเทพเจ้าแห่งของเหลวคืออะไร หัวใจของฮั่นเซินเต้นแรง เขารีบไปที่วิหารเทพเจ้าแห่งของเหลวและชกที่ประตูของมัน
ปัง!
ฮั่นเซิน’s Break พลังโลกไม่ใช่พลังโจมตี แต่ประตูของวิหารเทพเจ้าของเหลวและห้องเล็กๆ ที่อยู่เบื้องหลังถูกทำลาย
“ใครทำลายวัดของข้า?” เสียงโกรธดังมาจากภายในวัดเทพเจ้า ฮั่นเซินไม่สนใจที่จะมองว่าเป็นใคร เขาแค่ใช้การเคลื่อนย้ายผ่านกาแล็กซีไปที่หลังวิหารเทพเจ้า
“ให้เทพน้ำนี้ได้พบกับหว่านเอ๋อร์เถอะ” ฮั่นเซินกล่าวในใจ บางทีอาจเป็นเพราะฮั่นเซินไม่ได้ทำอะไรไม่ดีในช่วงนี้ แต่พระเจ้าควรจะได้ตระหนักว่าฮั่นเซินเป็นคนดี เขาคิดว่ามีโอกาสที่พระเจ้าจะทำให้ทุกอย่างเป็นไปตามที่เขาต้องการ
เทพน้ำพุ่งออกมาจากวิหารเทพเจ้า เขาเห็นหว่านเอ๋อที่กำลังไล่ตามฮั่นเซิน เขาคิดว่าเป็นหว่านเอ๋อร์ที่ทำลายวัดของเขา ดังนั้นเขาจึงรีบพุ่งหนวดไปที่หญิงสาวทันที
ของเหลว พระเจ้าดูแปลกมาก เขาดูเหมือนปลาหมึกหรือแมงกะพรุน ร่างกายของเขาโปร่งใสเหมือนน้ำ เขามีหนวดหลายเส้นและของเหลวที่เหมือนสายรุ้งไหลเวียนรอบตัวเขา
เมื่อเห็นหนวดของเทพน้ำเหลวไปจับและมัดเธอ ว่านเอ๋อร่างกายของเธอก็เปล่งประกายด้วยไฟสีทอง มันเหมือนกับมีดคมที่กำลังจะตัดหนวดของเหล่าทวยเทพน้ำ
“ไร้เดียงสา.” ของเหลวไม่สามารถถูกโจมตีได้ มันอยู่ทุกที่ ไม่มีการโจมตีใดๆ ที่สามารถทำอะไรกับฉันได้ ก่อนที่พระเจ้าแห่งของเหลวจะพูดอะไรออกมา ร่างกายของเขาก็ถูกเปลวไฟทองคำทำให้กลายเป็นไม่มีอะไรเลย ไม่มีแม้แต่น้ำหยดเดียวเหลืออยู่เลย
แสงศักดิ์สิทธิ์ที่เปล่งประกายยังคงอยู่ที่นั่น มันทำให้วิหารเทพเจ้าแห่งของเหลวที่เหมือนคริสตัลกลายเป็นไม่มีอะไรเลย
ทั้งวัดเทพถูกเผาไหม้จนหมดสิ้น ไม่มีแม้แต่ฐานของเทพเจ้าหลงเหลืออยู่
ฮั่นเซินตกใจกลัว โหมดเทพเจ้าซูเปอร์ของเขามีความไม่สามารถถูกทำลายได้ การโจมตีของเขามักจะได้รับการปรับปรุงด้วยมัน แต่ก็ไม่มีอะไรเทียบได้กับสิ่งที่เธอสามารถทำได้
ชัดเจนว่า พลังของหว่านเอ๋อร์นั้นดุดัน มันตรงข้ามกับโหมดเทพเจ้าอันยิ่งใหญ่
จากนี้ไป นอกจากดาบเกรย์อินช์ในมือของฮั่นเซิน เขาไม่คิดว่าจะมีสิ่งใดที่สามารถปกป้องเขาจากการโจมตีของหว่านเอ๋อร์ได้
เบาเอ๋อร์นั่งอยู่บนไหล่ของฮั่นเซินตลอดเวลา เธอชี้ไปข้างหน้าแล้วพูดว่า “พ่อ ดูเหมือนว่าจะมีอะไรอยู่ที่ 11 นาฬิกา” ฮั่นเซินมองไปที่จุดที่เธอชี้และเห็นการหมุนวนขนาดใหญ่ปรากฏในของเหลวของอาณาจักร มันเหมือนกับหลุมดำ มันเคลื่อนไหวอย่างรุนแรงในอวกาศ “นั่นคือทางเข้าสู่สวรรค์ชั้นที่สามหรือเปล่า?” ฮั่นเซินรีบวิ่งไปที่วังวนทันที เหล่าทวยเทพน้ำเพิ่งถูกโจมตีอย่างรุนแรงและถูกฆ่าโดยหว่านเอ๋อร์
หลังจากนั้น พรรคเทพเจ้าแห่งความโกลาหลก็จะมีเรื่องบาดหมางกับหว่านเอ๋อ ในขณะนี้ แผนการของฮั่นเซินในการดึงหายนะไปทางทิศตะวันออกได้ประสบความสำเร็จไปแล้วครึ่งหนึ่ง
ในขณะที่ฮั่นเซินกำลังจะไปยังสวรรค์ชั้นที่สาม ที่สำนักงานใหญ่ของพรรคเทพแห่งความโกลาหล สมาชิกหลักและผู้นำของพรรคเทพแห่งความโกลาหลได้เปิดหน้าจอแสง มันเลื่อนผ่านท้องฟ้าน้ำ
สมาชิกพรรคเทพแห่งความโกลาหลกล่าวอย่างโกรธเคืองว่า “เทพน้ำจากสำนักงานใหญ่หายไปแล้ว” วัดเทพน้ำหายไปแล้ว ใครกล้าทำแบบนี้กับเรา?
สมาชิกอีกคนของพรรคเทพแห่งความโกลาหลกล่าวอย่างเย็นชา “ถ้าฉันเดาถูก คนๆ นั้นตอนนี้ได้เข้าสู่ท้องฟ้าที่สามแล้ว” ให้เทพเงาของชั้นฟ้าที่สามตรวจสอบศัตรู
“ติดต่อเทพเจ้าเงา” ผู้นำกล่าวขณะที่เขามองไปที่สมาชิกทุกคนที่อยู่เบื้องหน้าเขา
หน้าจอแสงแสดงให้เห็นถึงเผ่าพันธุ์เทพวิญญาณที่มีลักษณะเหมือนตัวตลกในละครสัตว์อย่างรวดเร็ว ตัวตลกถอดหมวกออกและก้มหัว “ผู้นำของข้า ท่านต้องการอะไร?”
“ศัตรูได้บุกรุกสามสิบสามวันแล้ว” ผู้นำกล่าว “เขาจะอยู่ในสวรรค์ชั้นที่สามตอนนี้”
“คุณต้องการให้ผู้บุกรุกตายหรือมีชีวิตอยู่?” เทพแห่งเงาถามอย่างสุภาพพร้อมกับรอยยิ้มแปลกๆ “ใครกล้าก่อความวุ่นวายในสามสิบสามวัน?” ผู้นำพรรคเทพแห่งความโกลาหลถามอย่างเย็นชา “ไม่ว่าใครก็ตาม ฉันจะไม่ยอมให้คนแบบนั้นมีอยู่”
“เข้าใจแล้ว,” เทพแห่งเงากล่าวพร้อมกับหัวเราะ ดวงตาของเขาดูมีความชั่วร้ายเล็กน้อย “อย่ากังวลไปเลย ผู้นำ”
“อ้อ ลืมบอกไป เปิดหน้าจอแสงจิตของเธอด้วย” ผู้นำกล่าว “ฉันอยากดูนายฆ่าศัตรู”
“โอเค ผู้นำ” รอคอยการแสดงของฉันด้วยความตื่นเต้น ฉันจะไม่ทำให้คุณผิดหวัง เทพเงาเดินออกจากวิหารเทพเจ้า
