แม้แต่เขตกันชนของจักรวาลก็เป็นสถานที่ที่คนธรรมดาไม่สามารถไปได้
ฮั่นเซินใช้พลังทำลายโลกในจุดที่ผู้นำหอเทพบอกให้เขาไปเพื่อเข้าถึง เมื่อเขาทำตามที่ได้รับคำสั่ง เขาก็สร้างอุโมงค์อวกาศขึ้นมา เขาได้นำคนจำนวนมากเข้าไปข้างใน
ทุกคนตกใจมากกับสิ่งที่พวกเขาเห็น มันใหญ่มากจนไม่สามารถจินตนาการได้ อาวุธทุกชนิด ทั้งใหญ่ ทั้งเล็ก ทั้งแปลก ทั้งประหลาด ถูกกระจัดกระจายอยู่ทั่วทุกแห่ง รวมถึงมีด หอก ดาบ ฮาล์เบิร์ด ขวาน โอโนส ตะขอ ไทรเดนท์ ลูกธนู โล่ มีด ค้อน พวกเขากำลังมองไปที่ป่าอาวุธที่ทอดยาวไปไกลสุดลูกหูลูกตา มันอยู่ไกลเกินกว่าที่ตามองเห็น ทั้งสถานที่เต็มไปด้วยอาวุธ มีมีดขนาดใหญ่จนเหมือนภูเขาเล็กๆ มีหอกศักดิ์สิทธิ์บางอันอยู่สูงขึ้นไปในท้องฟ้าที่สามารถฆ่าได้อย่างง่ายดาย มีมีดและดาบที่เน่าเสีย มีอาวุธทองแดง เหล็ก ไม้ และหิน อาวุธเหล่านั้นทำจากวัสดุหลากหลายชนิด มีพื้นผิวที่แตกต่างกันนับไม่ถ้วน และมีรูปทรงที่หลากหลาย
เจีย ชื่อ เจิ้น และ เซี่ยว เหมย รีช ได้ยินเรื่องราวเกี่ยวกับที่นี่ นี่เป็นครั้งแรกที่พวกเขาได้เห็นสถานที่นี้ เจียซือเจิ้นตกตะลึงอย่างสิ้นเชิง
ตำนานกล่าวว่าฟ้าครั้งแรกคือฟ้าดาบทหาร มันเป็นสวรรค์สำหรับอาวุธ มันเป็นความจริง! พันไมล์รีชมองไปที่มหาสมุทรของอาวุธด้วยความตกใจและถอนหายใจ
ฉินไป่ดูไม่ตื่นเต้นระหว่างทาง แต่ตอนนี้เขาดูตกใจ เขาถามว่า “อาวุธที่นี่เป็นของจริงหรือเปล่า?” คุณสามารถฆ่าคนด้วยพวกมันได้ไหม?
พันไมล์รีชกล่าวว่า “สามสิบสามวันดีกว่าจักรวาลเพราะที่นี่ไม่ถูกจำกัดโดยกฎของจักรวาล” คุณไม่สามารถใช้กฎและทฤษฎีของจักรวาลใหญ่ในการอธิบายสิ่งใดที่นี่ได้ ใน Soldier Knife Sky อาวุธทั้งหมดเหมือนกับดอกไม้ หญ้า ต้นไม้ และป่าในจักรวาล พวกเขามีชีวิตและจิตวิญญาณเป็นของตัวเอง เว้นแต่พวกเขาจะยินดีที่จะติดตามคุณไปเมื่อคุณจากไป พวกเขาจะกลายเป็นฝุ่นถ้าคุณพยายามบังคับให้พวกเขาออกไป หลังจากหยุดชั่วครู่ Thousand Mile Reach กล่าวเสริมว่า “ถ้าพวกเขายินดีที่จะติดตามคุณหลังจากที่คุณพาพวกเขาออกไปจากที่นี่ พวกเขาสามารถเป็นอาวุธที่ยอดเยี่ยมสำหรับคุณได้” แน่นอนว่าอาวุธเหล่านี้ก็เหมือนกับดอกไม้ธรรมดา หญ้า ไม้ และต้นไม้ มีหลายชนิด คุณสมบัติและพลังของพวกเขาต่างกัน ส่วนใหญ่จะเป็นอาวุธธรรมดา พวกมันจะเหมือนกับอาวุธระดับบารอนหรือวิสเคานต์ในราชวงศ์ฉิน
“นั่นไม่เลวเกินไป,” ฉินไป๋พูดอย่างไร้เดียงสา “ถ้าเราสามารถส่งพวกมันกลับไปได้มากๆ กองทัพของอาณาจักรเราจะไม่ต้องกังวลเรื่องขาดแคลนอาวุธอีกเลย”
“มันไม่ง่ายอย่างนั้นหรอก” Thousand Mile Reach กล่าว “อย่าพูดถึงความจริงที่ว่าคนธรรมดาไม่สามารถเข้าสู่ขอบเขต Solder Knife Sky ได้เลย แต่ถึงแม้พวกเขาจะสามารถเข้าได้ พวกเขาก็สามารถนำอาวุธไปได้ทีละชิ้นเท่านั้น” ถ้าเราผลักพวกเขาออกไป ส่วนใหญ่จะกลายเป็นฝุ่น คุณไม่สามารถเอาพวกเขาทั้งหมดไปได้ นอกจากนี้ อาวุธบางชนิดเหล่านี้มีการดำรงอยู่ที่น่ากลัว พลังของพวกเขาอาจน่ากลัวกว่าพลังของเทพเจ้าเสียอีก แม้ว่าคุณจะสามารถนำพวกเขากลับมาได้ แต่ถ้าคุณทำให้พวกเขาตกใจ คุณอาจจะไม่รอดพอที่จะเริ่มทำเช่นนั้นได้เลย “หมายความว่าอาวุธเหล่านี้เป็นการแข่งขันพันธุกรรมจริงๆ หรือเปล่า?” ฮั่นเซินถาม
“คุณอาจจะพูดแบบนั้น แต่เหล่าอาวุธเหล่านี้แตกต่างจากการแข่งขันยีนทั่วไป” Thousand Mile Reach กล่าวหลังจากคิดครู่หนึ่ง “เริ่มต้นกันที่พวกเขายังไม่อยู่ในโหมดไข่” พวกเขาไม่มีเครื่องหมายของพระเจ้า พวกมันเป็นเพียงอาวุธครึ่งหนึ่งและเผ่าพันธุ์ยีนครึ่งหนึ่งเท่านั้น ดังนั้นพวกมันจึงไม่สามารถเคลื่อนที่ได้ด้วยตัวเอง แม้ในขณะที่พวกเขาหลับ พวกเขาจะตื่นขึ้นมาเมื่อถูกดึงเท่านั้น
“ถ้าฉันสามารถดึงอาวุธที่ดีเท่ากับวิญญาณเทพออกมาได้ นั่นหมายความว่าเราจะมีอาวุธเทพได้ไหม?” ฉินไป๋แสดงความสนใจอย่างมาก เขามองไปที่อาวุธรอบตัวเขา เขาดูเหมือนจะจริงจังที่จะลองทำดู
“ถ้าคุณสามารถได้รับการอนุมัติอาวุธได้ นั่นจะใช้ได้” Thousand Mile Reach กล่าวด้วยความจริงจัง “ดีที่สุดคือไม่ลองทำสิ่งนั้น” ถ้าคุณไม่ขออนุญาตใช้อาวุธและดึงมันออกมา อาจจะทำให้เกิดฉากต่อสู้ได้ ถ้าคุณแพ้มันจะทำลายตัวเองและกลายเป็นฝุ่น มันจะไม่ยอมให้คนอื่นใช้มัน
“เข้าใจแล้ว” ฉินไป๋ยักไหล่และยกเลิกความคิดที่จะได้อาวุธใหม่ทั้งหมด
อาวุธเทพเจ้านั้นยอดเยี่ยม แต่ฉินไปไม่คิดว่ามันสนุกอะไร เขามีอยู่ที่บ้านแล้ว ดังนั้นเขาจึงไม่จำเป็นต้องเสี่ยงชีวิตเพื่อสิ่งเหล่านี้
ฮั่นเซินไม่ได้พูดอะไร เขามองไปรอบๆ เขาสนใจอาวุธที่เขาเห็นมาก ถ้ามีอาวุธที่ทรงพลังเหมือนเทพเจ้า เขาก็ไม่รังเกียจที่จะลองใช้ดูบ้าง
อาวุธทั้งหมดหลับอยู่ ไม่สามารถบอกได้ว่าคนๆ นั้นดีหรือไม่ดีจากภาพลักษณ์เพียงอย่างเดียว นอกจากนี้ พวกเขายังมีจำนวนมากเกินไปอีก เขาไม่สามารถไปตรวจสอบทั้งหมดได้ ถ้าเขาอยากลองทำแบบนั้น เขาคงตายเพราะแก่ตาย
ความสนใจของเป่าเอ๋อมีมากกว่านั้นมาก เธอวิ่งไปที่ดาบเล็กๆ ที่เหมือนอัญมณีซึ่งฝังอยู่ในดิน เธอยื่นมือออกไปหยิบมันขึ้นมา
“ระวัง!” เส้นทางพันไมล์และเจียชือเจินต่างตกตะลึงด้วยความตกใจ
เมื่อเป่าเอ๋อร์ดึงดาบสั้นสีมรกตออกมา ดาบสั้นสีมรกตทำเสียงดาบกรอบแกรบ มันบินออกจากมือของเป่าเอ๋อ
เส้นทางพันไมล์และเจียชือเจินรู้สึกประหม่า พวกเขาจะช่วยเธอ แต่พวกเขาจำปลาเล็กที่บินได้ได้และรู้ว่าตัวเล็กๆ นั้นแข็งแกร่งแค่ไหน อย่างไรก็ตาม พวกเขาไม่คิดว่าเป่าเอ๋อที่ยังเป็นเด็กจะมีพลังมากขนาดนั้น
ถ้าปลาบินตัวเล็กไม่ตอบสนองข้างๆ เป่าเอ๋อ เธอจะตกอยู่ในอันตราย
ก่อนที่พวกเขาจะขยับตัว พวกเขาได้ยินเสียงของเป่าเอ๋อร์พูดว่า “หันหลังกลับ…”
ดาบเล็กสีมรกตฟังเธอ มันโคจรรอบๆ เป่าเอ๋อและวาดวงกลมให้เธอ
เบาเอ๋อคิดว่ามันตลกมาก เธอโบกมือไปที่ดาบสั้นสีเขียวที่เหมือนอัญมณีที่กำลังบินอยู่ เธอกำลังสนุกกับมันมาก
เธอทำตัวเหมือนกับว่ามันไม่สนุกเลย เป่าเอ๋อถือดาบสั้นสีมรกตไว้ในมือข้างหนึ่ง มันดูเหมือนว่ามีชิ้นส่วนของมรกตแตกกระจายอยู่ทั่วมัน เธอหยิบมันออกมาทั้งหมด
ทันใดนั้นก็มีดาบสั้นสีมรกต 30 ถึง 40 เล่ม เส้นทางพันไมล์และเจียชือเจินตกใจ พวกเขาต้องการหยุดเธอ แต่ฮั่นเซินไม่ได้พูดอะไร พวกเขากัดลิ้นตัวเองและไม่พูดในสิ่งที่พวกเขาต้องการ
วิธีที่เธอหยิบมันออกมาทำให้ดูเหมือนว่าถ้ามีดาบมรกตเล่มใดเล่มหนึ่งไม่เชื่อฟัง เป่าเอ๋อร์จะตกอยู่ในอันตราย พวกเขาพร้อมสำหรับบางอย่างที่จะเกิดขึ้น ดังนั้นพวกเขาจึงพร้อมที่จะช่วยเธอได้ทุกเมื่อ
ดาบสั้นสีมรกตทั้งหมดยึดตามเจตจำนงของเป่าเอ๋อ ไม่มีใครในนั้นปฏิเสธเธอ หลังจากที่เป่าเอ๋อร์ดึงพวกมันออกมาแล้ว ดาบสั้นสีมรกตทั้งหมดก็เชื่อฟังคำสั่งของเธอ พวกเขากลายเป็นรูปร่างมนุษย์ ถัดไป พวกเขาสร้างรูปร่างของอักษรจีนที่แปลว่า “ใหญ่” พวกเขาบินวนอยู่ในอากาศเหมือนทหารที่กำลังฝึกการจัดแถว
ชินไปคิดว่านี่มันตลกมาก เขาคิดว่า “ดูเหมือนว่า Thousand Mile Reach จะแค่หลอกคนอื่น” เบาเอ๋อร์ถอนออกไปมากมาย แต่เธอก็ยังสบายดี ทั้งหมดนี้ต้องดึงออกมาได้ง่ายมากแน่ๆ “ฉันจะไปเอามา!” ชินไป๋มองกลุ่มดาบสั้นสีมรกตที่ถูกควบคุมโดยเป่าเอ๋ออย่างง่ายดาย มันตลกมาก เขาไม่สามารถห้ามตัวเองไม่ให้พยายามทำแบบเดียวกันได้ เขามองไปรอบๆ และคิดว่าชิ้นไหนจะเหมาะกับเขาที่สุดที่จะหยิบขึ้นมา
“ท่านเจ้าชายพระองค์ใหญ่ ท่านต้องระวังตัวให้ดี” ท่านพันไมล์รีชกล่าวอย่างรวดเร็ว
“ฉันรู้,” ฉินไป่กล่าวเห็นด้วย เขาไม่ได้ใส่ใจมัน เขาจับจ้องไปที่ดาบใหญ่เพชรยาวสามฟุตที่สูงกว่าตัวเขา
จินเปียคิดว่า “เบาเอ๋อเล็กมาก ดังนั้นมันจึงสมเหตุสมผลที่เธอจะวาดดาบสั้น” ข้าพเจ้าเป็นเจ้าชายรัชทายาท ฉันต้องการอันใหญ่เพื่อให้ดูเท่ เขาเดินไปยังดาบใหญ่เพชร
