Rise of the White Dragon การตื่นขึ้นของมังกรขาว - ตอนที่ 314

ตอนที่ 314: การอพยพไปยังเมืองใต้ดิน

“โอ?” นอร่ารู้สึกประหลาดใจอย่างแท้จริงมันควรจะใช้เวลา 30 วันอย่างไรก็ตามพวกเขาใช้เวลาไปเพียง 16 วันเท่านั้นและลูเอน,อิงกริดและเลเนอร์กําลังจะออกมา

ทันทีที่ประตูห้องลับเปิดออก พลัง Qi อันทรงพลังของบุคคล 3 คนก็ปรากฏตัวขึ้น

สิ่งที่น่าแปลกใจที่สุดคือทั้งสามคนดูเหมือนจะมีความแข็งแกร่งของนักรบระดับ 6

เราคาดว่า พ่อลูเอนจะมีรูปร่างถึงระดับนี้ แต่… เลเนอร์ ขยี้ตาและบีบแขนเพื่อให้แน่ใจว่าเธอไม่ได้ฝันไป

สิ่งหนึ่งคือลูเอน อีกอย่างคือเลเนอร์ และอิงกริดด้วย พวกเขาอยู่ที่นั่นเพียง 16 วันเท่านั้น…

ไม่กี่วินาที ลูเอน, อิงกริด และ เลเนอร์ ก็เข้ามาใกล้เธอ หัวใจของนอร่าเต้นเร็วขึ้น ลูเอนในปัจจุบันคล้ายกับที่เธอรู้มาก โดยเฉพาะผมยาวสีขาวที่มีดวงตาสีแดงเย้ายวน

การหายใจของนอร่าขาดๆ หายๆ เธอรู้สึกว่าร่างกายของเธอสั่นเล็กน้อย และเริ่มรู้สึกว่าร่างกายของเธอร้อนขึ้นราวกับกาต้มน้ำ

นอร่าสูดหายใจเข้าลึกๆ ควบคุมตัวเอง แม้ว่าเธอจะมีความปรารถนาอย่างแรงกล้า ซึ่งทําให้ร่างกายของเธอกรีดร้องอยากจะตกไปอยู่ในอ้อมแขนของเขา แต่เธอก็รู้ว่าตอนนี้เขามีแฟนแล้ว… ในเสี้ยววินาทีก็มีแววตาเศร้าปรากฏขึ้นแต่เธอก็ปิดบังไว้ด้วยรอยยิ้มผืนๆ

การรับรู้ของอิงกริดเพิ่มขึ้นอย่างมาก เมื่อมีอํานาจเพิ่มขึ้น แม้จะเป็นเพียงครู่เดียวเท่านั้น แต่เธอก็สังเกตเห็นการเปลี่ยนแปลงและปฏิกิริยาของนอร่าเมื่อเธอมองไปที่ลูเอน สิ่งที่ทําให้เธอประหลาดใจที่สุดคือความจริงที่ว่านอร่าเคารพเธอและซ่อนความรู้สึกของเธอไว้

อิงกริดก้มศีรษะลงและไม่มีใครรู้ว่าเธอกําลังคิดอะไรอยู่ในขณะนั้น

เลเนอร์เป็นเด็กฉลาด ที่จะทําลายบรรยากาศที่ตึงเครียด เธอวิ่งไปกอดแม่ของเธอ “แม่ ฉันคิดถึงแม่!”

“มันไม่นานสําหรับแม่ แต่แม่ก็คิดถึงเธอเช่นกัน…” นอร่ายิ้มอย่างจริงใจในที่สุด

*บูม!*

“โอ?” ลูเอนมองไปทางผู้บุกรุก

การโจมตีพร้อมกัน 5 คนสามารถทําให้เกิดการระเบิดอย่างรุนแรงกับบาเรีย

“ดีใจที่พวกเขายังอยู่ที่นี่” ลูเอนพูดด้วยรอยยิ้มที่ชั่วร้าย: “ฉันอยากจะทดสอบความแข็งแกร่งของฉันตอนนี้จริงๆ ตอนนี้พวกเขายังอยู่ที่นี่… หึหึ…”

เลเนอร์คิดเหมือนกัน เธอไม่ได้แสดงอารมณ์อยากต่อสู้มากนัก แต่มัน ยากที่จะซ่อนความตื่นเต้นของเธอที่ต้องการทดสอบความแข็งแกร่งในปัจจุบันของเธอ

ในไม่ช้า อิงกริดก็มุ่งความสนใจไปที่กลุ่มศัตรู เมื่อพวกเขาทั้งหมดเริ่มมองมาที่ศัตรูตรงหน้า อิงกริดแสดงความตื่นเต้นมากกว่าเลเนอร์ เมื่อนึกถึงการต่อสู้ ต้นกําเนิดของเธอเริ่มตื่นเต้นกับความต้องการที่จะทดสอบในขณะนี้ว่าเธอสามารถทํางานเต็มกําลังได้

“มนุษย์หมาป่า แม้แต่ผู้ชายที่มีรูปร่างวัวกระทิงก็ปรากฏตัวขึ้น… มีผู้หญิงคนหนึ่งที่มีพลัง Qi จํานวนมากและมีความสัมพันธ์กับน้ำ” ลูเอนแตะคางขณะมองดูศัตรู “การโจมตีหยุดทันที่ที่เรามาถึงพวกมันกําลังระมัดระวังและพยายามวิเคราะห์ระดับพลังของเราพวกมันไม่ได้โง่อย่างที่คิด แต่… พวกมันก็ยังโง่อยู่ดี”

“ใช่ ดูเถอะ แม้พวกมันจะไม่แน่ใจ แต่พวกมันก็ยังไม่ยอมไป” นอร่าหัวเราะอย่างโหดเหี้ยม: “ฉันเบื่อเสียงพวกมันจะแย่แล้ว ถึงเวลาล้างแค้นแล้ว ฉันจะทําให้พวกมันเป็นเนื้อสับ ฮิฮิฮิง”

“แม่คะ รอยยิ้มของแม่ช่างชั่วร้ายเหลือเกิน” เลเนอร์ กล่าวด้วยรอยยิ้มที่ขัดแย้งกับสิ่งที่เธอพูด

ในขณะเดียวกัน ศัตรูที่อยู่นอกบาเรียกําลังตกอยู่ในภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออก..

โบนที่รู้จักกันดีในชื่อสาวกแห่งน้ำถามออกมาทันทีว่า “มีใครในพวกท่านรู้จักพวกเขาไหม”

หมาป่า มาร์ลอนพูดอย่างไม่แน่ใจ “ฉันไม่รู้เกี่ยวกับคนอื่น แต่คนที่มีผมสีขาว เขาชวนให้นึกถึงข่าวลือของจักรพรรดิขาว..”

อีวานจักรพรรดิแห่งราตรี ซึ่งเป็นลูกครึ่งแวมไพร์และมนุษย์หมาป่า ตกใจกับสิ่งนี้

หลายปีก่อน พ่อของอีวานราชาแวมไพร์แห่งตระกูลแวนสตอฟต่อสู้กับจักรพรรดิขาว เพื่อแย่งชิงสมบัติและเสียชีวิตลง พ่อของเขาซึ่งเป็นโมเดลของเขา ไม่สามารถทําร้ายจักรพรรดิขาวได้แม้ว่าแม่ของเขาจะบอกว่าการแก้แค้นกับคนประหลาดนั้นเป็นไปไม่ได้…

เมื่อเขารู้เรื่องการหายตัวไปของจักรพรรดิขาว อีวานก็มีความสุขมากกว่า แต่… ถ้าเป็นเขาจริงๆบางทีเขาควรหาทางแก้แค้นในตอนนี้งั้นเหรอ เขาไปถึงขั้นของนักรบลําดับที่ 6 แล้ว? เขามีโอกาสหรือไม่?หรือว่าพวกเขาไม่มีโอกาส? อย่างน้อยเขาก็ไม่ได้อยู่ตัวคนเดียว มีผู้ฝึกตนคนอื่นๆ ที่เข้มแข็งพอๆกับเขา แม้แต่ 2 คนที่แข็งแกร่งกว่าเขา… ความสงสัยที่ปะปนกับความกลัวเริ่มหลอกหลอนหัวใจของอีวาน

“ยังไงก็ตาม ลูเอน ในตอนนี้ความแข็งแกร่งของคุณคืออะไร?” นอร่าถามเมื่อมองมาที่เขา เธอเห็นริมฝีปากหยักเล็กๆ เธอรู้สึกว่าหัวใจของเธอเต้นเร็วขึ้น

“ไม่มาก… แค่ ความแข็งแกร่งของมังกร 80 ตัวเท่านั้น” ลูเอนกล่าวด้วยรอยยิ้มเล็กน้อย

“… ก็แค่ ฮะๆ ฉันอาจจะคิดว่ามันเล็กน้อยถ้าเป็นคนอื่น แต่ถ้าเป็นนาย ฮิฮิฮิง”นอร่าหัวเราะ เสียงหัวเราะของเธอดังก้องไปทั่วทั้งกลุ่ม สิ่งนี้ทําให้ศัตรูประหลาดใ พวกเขาไม่ได้ยินสิ่งที่พวกเขากําลังพูดถึงแต่พวกเขาสังเกตเห็นวิธีที่นอร่าทํามันง่ายที่จะบอกว่าเธอหัวเราะมากเกินไปท้ายที่สุดแม้แต่ไหล่ของเธอก็สั่นขณะที่เธอหัวเราะ

หากพวกเขาฟังสิ่งที่ลูเอนพูด พวกเขาจะคิดว่าถึงแม้จะเป็นเรื่องยากที่จะจัดการกับเขา แต่นั่นคือทั้งหมดเพราะมีบางคนที่มีความแข็งแกร่งเกินกว่าความแข็งแกร่งของมังกร 80 ตัว

“ลูเอน” นอร่าถาม “เรามาเริ่มกันเลยไหม หรือนายอยากเตรียมตัวก่อนดี”

“ไม่จําเป็นต้องรอ” ลูเอนพูดด้วยน้ำเสียงที่เป็นกลาง “เราพักก่อน 1 วันก่อนออกเดินทาง เราพร้อมมากที่จะเริ่มต้น”

“ฉันก็คิดเหมือนกัน” อิงกริดตกลง

เลเนอร์พยักหน้าเพื่อยืนยันคําพูดของลูเอน

“เอาล่ะ…” นอร่ามองไปทางศัตรูอีกครั้ง รอยยิ้มที่โหดร้ายปรากฏขึ้นอีกครั้ง “ฆ่าพวก

มันให้หมด!”

“แต่ก่อนหน้านั้น…” ลูเอน มองดูแวมไพร์ของตระกูลแวน สเตฟฟาน “เราต้องอพยพคนของเธอไปยังที่ปลอดภัย”

“ค่าๆ ฉันจะจัดการให้เดี๋ยวนี้” นอร่าพูดในตอนนั้นเอง มีปีกคู่หนึ่งปรากฏขึ้นข้างหลังเธอ พลางโบยบินเธอกล่าวว่า “ระวัง! ทุกคนอพยพไปที่เมืองใต้ดิน เราจะหยุดศัตรูของเรา และฉันไม่อยากให้คุณติดอยู่ในภวังค์อย่ากังวลจักรพรรดิขาวอยู่ข้างเรา ไม่มีทางที่เราจะแพ้!”

“จักรพรรดิสีขาว?!?” การประกาศนั้นยังคงมีน้ำหนักมหาศาล ในบรรดาจักรพรรดิ จักรพรรดิขาวถือว่าแข็งแกร่งที่สุด

เสียงร้องของผู้คนก้องกังวาน มันไม่ได้ออกมาจากบาเรียเพราะ ลูเอน แยกเสียงออก เพื่อที่พวกเขาจะได้ไม่ได้ยินว่าเขาคือจักรพรรดิขาว มันจะน่ารําคาญ ถ้าพวกเขากลัวและวิ่งหนีไป

ตามคําสั่ง แวมไพร์พลเมืองของเผ่าเริ่มจัดระเบียบและซ่อนตัวอยู่ในเมืองใต้ดิน

เมืองใต้ดินมีขนาดไม่ใหญ่นัก อย่างไรก็ตาม มีการเสริมกําลังอย่างหนักและเป็นที่หลบภัย เป็นเวลานานหลายปี นอร่าได้ทดสอบเวทมนตร์ทุกประเภท และสร้างเมืองที่แทบจะผ่านเข้าไปไม่ได้การส่งคนของเธอไปยังเมืองใต้ดินเป็นวิธีที่ปลอดภัยที่สุดสําหรับพวกเขาในการต่อสู้โดยไม่ต้องกังวลกับความเสียหาย..