Rise of the White Dragon การตื่นขึ้นของมังกรขาว - ตอนที่ 257

ตอนที่ 257: การช่วยเหลือประเทศอื่น พาร์ท 2

อิงกริดเพิ่งมาถึงเอกวาดอร์ เมื่อเธอเห็นเมฆสีแดงเลือดที่ใกล้เข้ามา เธอยิ้มเบาๆและรับเลือด แล้วกลืนยาเข้าไป ในเวลาต่อมา ดวงตาของเธอก็เย็นชาและคิดคํานวณ

เธอไม่กล้ากระทําการเลินเล่อเพียงลําพัง

ปัจจุบันประชากรของเอกวาดอร์มีประชากรประมาณ 14 ล้านคน นอกเหนือจากเผ่าพัน ธุ์อื่นๆ ที่จู่ๆ ก็ปรากฏขึ้น มีสิ่งมีชีวิตเกือบ 1 ล้านตัวจากเผ่าพันธุ์ฮาร์บี้ที่มีเมืองลอยน้ําและหินยักษ์ แม้ว่าจะทรงพลัง แต่ก็ไม่สามารถเคลื่อนไหวอย่างเร่งรีบได้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งนอกอาณา เขตของตน เนื่องจากความแตกต่างของขนาดนั้นชัดเจน และพวกมันก็สามารถทุบเมืองต่างๆ ด้วย เท้าได้หากทําได้

ด้วยความแข็งแกร่งของมังกร 9 ตัว อิงกริดจึงไม่มีศัตรูที่แท้จริงบนโลก หรืออย่างน้อยก็ไม่ มีใครเข้าใกล้เธอได้ อย่างมากที่สุด พวกมันก็มีพลังของมังกร 2 ตัว ซึ่งไม่อ่อนแอ แต่ไกลพอที่เธอจะต่อสู้ด้วย โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับชุดเกราะและอาวุธที่เธอใช้

แต่นั่นไม่ได้ทําให้อิงกริดมีความมั่นใจมากเกินไปและแสดงพฤติกรรมที่หุนหันพลันแล่น เธอระมัดระวังอย่างมาก ในขณะที่เธอฆ่ามอนสเตอร์อย่างเย็นชาและเพียงแค่เอาเลือดและทิ้งศพของพวกมันไว้บนถนน

เคียวสีแดงฉีกท้องฟ้าและผ่ามอนสเตอร์จํานวนมากออกเป็นครึ่ง และมันกระแทกพวกมันกลับคืนมา และป้องกันไม่ให้มอนสเตอร์ตกลงไปในสิ่งมีชีวิต

ด้านสว่างท้องฟ้าที่ปกติแล้วอันตรายกว่านั้นได้รับการดูแลโดยฮาร์บี้ ดังนั้นความกังวลที่ใหญ่ที่สุดคือสัตว์ประหลาดบนดินแห้ง

อิงกริดขว้างเคียวโลหิตและสังหารมอนสเตอร์จํานวนมาก สร้างความประทับใจให้ผู้ที่เห็นเธอ แม้แต่บางส่วนที่ต้องการกระสุนปืนใหญ่ก็ยังถูกเธอฆ่าอย่างง่ายดาย

ปัจจุบันแม้แต่ประเทศอื่นๆ ก็รู้จักชื่อ อิงกริด อันโจสแล้ว และเธอก็ได้รับฉายาว่า นางฟ้าสีเลือด หรือนางฟ้าแห่งความตายบนอินเทอร์เน็ต

โดยส่วนตัวแล้ว อิงกริดชอบที่จะถูกเรียกว่านางฟ้าสีเลือด หรือนางฟ้าแห่งเลือด นั่นเป็นเพราะบางครั้งผมของเธอเปลี่ยนเป็นสีแดง และดวงตาสีเขียวของเธอก็เปลี่ยนเป็นสีแดง

“นางฟ้าสีเลือดมาแล้ว!”

“ไชโย (ใช่) ทูตสวรรค์แห่งความตายมาแล้ว!”

อาจเป็นเรื่องน่าขันเล็กน้อย อย่างที่คนสุดท้ายพูดอิงกริดยังคงแสดงสีหน้าเป็นกลางและเย็นชา และยังคงฆ่ามอนสเตอร์ต่อไปโดยไม่สนใจสิ่งอื่นใด

“ฉันต้องเร็วกว่านี้” ดวงตาของอิงกริดเป็นสีแดง และผมสีบลอนด์ของเธอก็เปลี่ยนเป็นสีแดงเลือดนก เธอกินยาเม็ดพลัง Qi อยู่หน้าฝูงมอนสเตอร์ จากนั้นเริ่มโจมตีด้วยเคียวสีแดง ฉีกมอนสเตอร์ให้เป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย พวกมันเป็นสัตว์ประหลาดจากยุคประวัติศาสตร์ เช่น ไดโนเสาร์และเผ่าพันธุ์อื่นๆ ที่มนุษย์คิดว่าสูญพันธุ์ไปแล้ว แต่ในความเป็นจริง พวกมันถูกแยกออกเป็นรอยแยก

“ขอบคุณ ขอบคุณ!

“ว้าว ขอบคุณนะ นางฟ้าแห่งเลือดคนสวย!”

เด็กๆ ในสถานเลี้ยงเด็กกําพร้าที่กําลังจะถูกฆ่ากําลังร้องไห้ ขณะที่พวกเขาขอบคุณอิงกริดที่เพิ่งช่วยชีวิตพวกเขา

ความไม่แยแสบนใบหน้าของอิงกริดหายไปแล้ว เธอยิ้มและโบกมือ หลังจากนั้นเธอก็บินไปกําจัดมอนสเตอร์และไปที่เปรู

3 ชั่วโมงต่อมา อิงกริดหอบหายใจ ขณะที่เธอกลืนยาเม็ดแห่งพลังและพลัง Qi ทันทีที่เธอจัดการกับสัตว์ประหลาดที่อันตรายที่สุดในประเทศ

เธอไม่ได้รําคาญที่จะเรียกเก็บเงิน ถ้าเธอต้องการจะจัดการทุกอย่างกับพวกเขาในภายหลังก็เป็นเรื่องง่าย เธอบันทึกจํานวนมอนสเตอร์ที่เธอฆ่า และหากพวกเขาไม่ต้องการจ่ายอะไรก็ตาม เธอก็คงไม่ช่วยถ้าพวกเขาต้องการมันอีก

เมื่อเธอมาถึงเปรู เธอเห็นแล้วว่าท้องฟ้ารายล้อมไปด้วยเมฆ และพบลูเอนผ่านออร่าของเขา เธอเดินไปหาเขา เธอหยุดอยู่ข้างๆเขาแล้วพูดว่า “ฉันกลับมาแล้ว”

“อืม” ลูเอน มองดูเธอและพูดว่า “คุณพร้อมหรือยัง คุณสามารถเริ่มดึงเลือดของมอนสเตอร์ที่ถูกจับได้แล้ว”

” พร้อมแล้วค่ะ!” อิงกริด ทําหน้าจริงจังแล้ววางมือของลูเอน พลังของพวกเขาเชื่อมโยงกัน และเธอเริ่มดูดเลือดจากมอนสเตอร์ที่ติดอยู่ในเมฆ ท้องฟ้ากลายเป็นสีแดงปรอท

เมฆสีแดงเริ่มเข้ามาหาพวกเขา และในเวลาไม่ถึง 1 ชั่วโมง สัตว์ประหลาดในเปรูก็ถูกกําจัดออกไป การใช้ต้นกําเนิดร่วมกันเป็นไปอย่างรวดเร็วมาก

“ฉันคิดว่ามันง่ายกว่าสําหรับเราที่จะลงมือทํา” อิงกริดถอนหายใจ เธอคิดว่าเธอแข็งแกร่งกว่า แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าเธอสามารถทําสิ่งที่ลูเอน ทําได้ แม้เธอรู้ว่าลูเอนเสร็จก่อนเธอและได้ ครอบคลุมทั้งประเทศก่อนที่เธอจะมาถึง ซึ่งแสดงให้เห็นว่ามีพลังและเก่งในการฆ่าโดยใช้ต้นกําเนิดเพียงใด

เธอเป็นอะไรที่รู้สึกสบายมากขึ้นถ้าเธออยู่คนเดียว

“ไม่ต้องอาย.” ลูเอนยิ้มและขยี้ผมของเธอ ซึ่งเปลี่ยนจากสีแดงเข้มกลับเป็นสีบลอนด์ “คุณทําได้ดี การคิดถึงภาพรวมเป็นสิ่งสําคัญ และสิ่งที่คุณเลือกอาจผิดพลาดได้ และในขณะเดียวกันก็ไม่เป็นเช่นนั้น ในที่สุดผมก็ทําได้ จับกุมมอนสเตอร์ทั้งหมดก่อนที่สถานการณ์จะทวีความรุนแรง

” ค่ะ” อิงกริด สูดหายใจเข้าลึกๆ แล้วยิ้ม “ตอนนี้เราจะไปเวเนซุเอลากันไหม”

“ใช่ นี่เป็นประเทศสุดท้ายที่เราจะเข้าไปช่วยเหลือ ส่วนที่เหลือได้รับการสนับสนุนจากประเทศอื่นและสิ่งมีชีวิตอื่นๆแล้ว” ลูเอนพูดช้าๆ

เขาแน่ใจว่าพวกเขาสามารถทําอะไรได้มากมาย แต่พวกเขาไม่สามารถปล่อยให้คนอื่นคิดว่าพวกเขาจะทําทุกอย่าง และจบลงด้วยการพึ่งพาความช่วยเหลือจากพวกเขาเสมอ และไม่พยายามทําให้แข็งแกร่งขึ้น

เมื่อมาถึงเวเนซุเอลา ประชาชนได้รับการติดตั้งอาวุธอันทรงพลัง แต่มีไม่มากนัก อาวุธเหล่านี้ถูกจัดเตรียมโดยคนแคระ พวกเขาเป็นช่างตีเหล็กที่อาศัยอยู่ภายในรอยแยกมิติที่เปิดออกในเวเนซุเอลา

นอกจากคนแคระแล้ว ยังมีสิ่งที่ฉลาดพอๆ กับมนุษย์อีกด้วย และพวกมันก็ต่อสู้กับสัตว์ประหลาดหลังจากเจรจากับประเทศ

เมื่อลูเอนมากับอิงกริด เขาก็ลงมือแล้ว การสร้างเมฆทั่วเวเนซุเอลา สัตว์ประหลาดถูกจับและในไม่ช้าก็ระบายออก และเมฆเลือดก็ลอยไปที่ที่ลูเอนและอิงกริดอยู่ จากนั้นอิงกริดก็เริ่มย่อยพวกมัน

“โอเค กลับกันเถอะ” ลูเอนบอกเธอ

เขาสังเกตเห็นความผิดปกติในร่างกายของอิงกริดและรู้ว่าเธอต้องการความช่วยเหลือจากเขา ยาเม็ดหยินเพียงอย่างเดียวไม่เพียงพอสําหรับปริมาณเลือดที่เธอได้รับในตอนนี้

เมื่อพวกเขามาถึงเกาะ พลังของอิงกริดเพิ่มขึ้นอย่างมาก เนื่องจากการตื่นรู้ที่เธอได้รับก่อนหน้านี้ต้องขอบคุณนางฟ้า และด้วยความช่วยเหลือจากลูเอน มีโอกาสมากที่ความแข็งแกร่งของเธอจะถึงจุดที่เธอมีมังกรถึง 10 ตัว ลูเอนก็อยู่ในจุดแข็งแกร่งนั้นเช่นกัน ดังนั้นมันจึงเป็นไปได้มากที่มันจะเพิ่มขึ้นด้วยการฝึกแบบคู่ของเธอกับลูเอน