Rise of the White Dragon การตื่นขึ้นของมังกรขาว - ตอนที่ 235

ตอนที่ 235 อดีต – ตอนที่ 2

บอกตามตรง ลูเอนกลัวโดนปฏิเสธ หลังจากบอกทุกอย่างกับเธอ แต่เห็นได้ชัดว่าเขากังวลมากเกินไป และตอนนี้ที่เขาได้พูดออกไป เขาก็รู้สึกดีขึ้น แต่ก็รู้สึกสงบ

“ลูเอน?”

ลูเอนเริ่มเข้าสู่สภาวะแห่งการหยั่งรู้ อิงกริดเริ่มดึงเขาออกไปด้วยความประหลาดใจ จากนั้นเธอเห็นเสาแสงและเสียงกระทบกันภายในร่างของลูเอน และเห็นเขาพูดว่า “ผมผ่านด่านแรกของอาณาจักร 9 สมบัติสําเร็จแล้ว…”

อิงกริดยนจมูกของเธอและไม่รู้ว่าจะหัวเราะหรือร้องไห้ดี “นั่นเป็นเพราะคุณบอกฉันว่าอะไรกล็อคอยู่ในหัวใจของคุณงั้นเหรอ?”

“ดูเหมือนจะเป็นเช่นนั้น” ลูเอนพยักหน้า

“งั้นก็ดีแล้ว คราวนี้คุณแข็งแกร่งขึ้นขนาดไหน” อิงกริดถาม

“มังกร 3 ตัว” ลูเอนตอบ

“ดีมากเลยค่ะ!” อิงกริดมีความสุข

“บางครั้งคุณเป็นคนชิลๆ หน่อยก็ได้” ลูเอนให้ความเห็น

“ชิล ๆ ดีกว่าคิดมาก คิดและกังวลอย่างต่อเนื่องเกี่ยวกับสิ่งต่าง ๆ มันไม่เหนื่อยเหรอ ดีกว่าที่จะปรับตัวและทําให้ดีที่สุด ท้ายที่สุด แม้หลังจากสิ่งที่คุณบอกฉัน ฉันยังรักคุณและนั่นคือเกิดอะไรขึ้น” อิงกริดยิ้มอย่างสดใส

“คุณเก่งที่สุด” ลูเอนเดินเข้ามาดึงเธอไว้รอบเอว

“แน่นอน ฉันเป็นแบบนั้น!” เธอพูดอย่างเย้ยหยันและหัวเราะ

พวกเขากอดกันจนกว่าจะออกไปผจญภัยอีกครั้ง

“แล้วคุณคิดว่าเกิดอะไรขึ้นกับผู้หญิงคนนี้ที่นอกใจคุณ” อิงกริดถาม

“ผมไม่รู้ ถ้าเธออยู่กับร่างผมในอดีต คงแปลกถ้าวันหนึ่งผมได้พบเธออีกครั้ง” ลูเอนรู้สึกตัวสันเมื่อคิดว่าจะค้นพบตัวเอง แต่มีคนอื่นในร่างกายของเขา

“เธอไม่ได้แปลงร่างคุณเป็นผู้หญิงสักหน่อยเหรอ ฉันหมายถึง เธอกําลังฝึกเทคนิคที่ไร้สมรรถภาพและเต็มไปด้วยพลังหยินใช่ไหม คุณอาจจะเจอรุ่นน้องของคุณก็ได้! ฮ่าฮ่าฮ่า!” เมื่อนึกถึงฉากนี้ อิงกริดก็หัวเราะหนักมาก

ลูเอนรู้สึกกลัวเพียงแค่คิดว่าถ้ามันเกิดขึ้นจริง ยืม เขายังอยากจะฆ่าเธออยู่ ท้ายที่สุดเธอทรยศเขาไม่สําคัญว่าเขาจะกลับมามีชีวิตอีกหรือไม่ ความโกรธที่เขารู้สึกไม่หายไป

“แล้วฉันล่ะ คุณเคยเห็นฉันในชีวิตก่อนหน้านี้ไหม” เธอถามอย่างระมัดระวัง

“ใช่… คริสตินาด้วย เรื่องราวของคริสตินาก็ประมาณนี้แหละ” เขาบอกเธอทุกอย่าง

“ฉันเข้าใจ นั่นคือเหตุผลที่คุณช่วยชีวิตเธอ ฉันรู้อดีตของเธอแล้ว” อิงกริดกล่าว

“ใช่ ผมยังยอมรับด้วยว่าผมต้องการเธอเป็นพันธมิตร อย่างไรก็ตาม เธอมีเลือดของไททันเช่นเดียวกับป้าโคลอี้” ลูเอนกล่าว

“นั่นเป็นเหตุผลที่คุณอยากให้เธอเป็นลูกศิษย์ แต่กลับกลายเป็นว่าแม่ของคุณรับเธอมา” อิงกริดกล่าว

“แน่นอน สําหรับผมแล้ว เธอเป็นเหมือนน้องสาวคนเล็ก” ลูเอนยิ้มออกมา

“คุณป้องกันไม่ให้เธอกลายเป็น คริสตินาที่บ้าคลั่ง และให้ครอบครัวกับเธอ ฉันคิดว่าคุณทําได้ดี” อิงกริดกล่าว

“และฉันก็ยังคงถูกพี่สาวของฉันหลอกอยู่ แล้วฉันก็เจอคุณงั้นเหรอ” อิงกริดถาม

เมื่อถึงจุดนี้ลเอนตัดสินใจโกหกอีกครั้ง “ใช่ แต่ในตอนนั้นผมไม่มีพลัง ผมจึงไม่ได้ ช่วยคุณด้วยมือของผมเอง…”

“ฉันเข้าใจค่ะ…” น้ําตาของอิงกริดไหลริน เธอรู้สึกว่าเขากําลังโกหกเพื่อเธอและไม่ได้ตําหนิเขาลูเอนกอดเธอแน่นและเงียบ

“ฉันดีใจที่คุณย้อนเวลากลับไปและเปลี่ยนแปลงทุกอย่าง” ในเวลานี้เธอขอบคุณเขาอย่างสุดซึ้งเธอไม่อยากจินตนาการเลยว่าชีวิตก่อนหน้านี้ของเธอต้องทุกข์ขนาดไหน เธอจําได้ว่าเธอโดนมอมยาพร้อมกับผู้ชายที่ถ่ายหนังโป๊ พลางมีผู้ชายอีกหลายคนที่อยู่กับเขา

“โอเค หยุดพูดถึงมันได้แล้ว มีสัตว์ประหลาดอยู่ข้างหน้า” ลูเอนกระซิบข้างหูของเธอ

“ถูกต้อง” อิงกริด ยังคงรู้สึกเจ็บปวด แต่บังคับให้ตัวเองกลืนความรู้สึกของเธอ เธอสูดหายใจเข้าลึกๆ หลายครั้งและเดินต่อไปข้าง ลูเอน ”ขอบคุณ.”

“อืม” ลูเอนเข้าใจและเพียงแค่พยักหน้า

หมีผิวเหล็กปรากฏขึ้น

“ลูเอน ฉันรู้ว่าฉันฆ่า 2 ตัวแรกแล้ว แต่ฉันจะฆ่าตัวนี้ด้วยได้ไหม” เธอจําเป็นต้องระบายความโกรธและความคับข้องใจที่เธอรู้สึก

“แน่นอน” ลูเอนพยักหน้า

อิงกริดถีบพื้นเกือบลื่นไถลไปกับพื้นด้วยโมเมนตัม และเมื่อเธอเข้าใกล้ เธอเตะพื้นอีกครั้งแล้วแทงด้วยปลายเดียวของเธอเข้าที่หน้าอกของหมีผิวเหล็กแล้วดึงมันด้วยการกระโดดเนื้อและกระดู กฉีกตั้งแต่ท้องถึงหัว

อิงกริดอยู่ห่างจากหมีไม่กี่ฟุต และสังเกตว่าตอนนี้เลือดไหลออกมามากมาย ขณะที่มันตกลงมา * แพล่ด!* มันล้มลงกับพื้นและชักกระตุก เธอสุดหายใจเข้าลึก ๆ อีกครั้งแล้วดูดเลือดทั้งหมดออกจากหมีสิ่งนี้มันทําให้เธอสงบ

จากนั้นเธอก็เห็นข้อความที่เหมือนเดิมคือ 55 คะแนนเปลี่ยนเป็น 41 เธอไม่สนใจและเปลี่ยนมัน

[แปลง [หมีเหล็ก] เป็น 41 คะแนน?]

หมีเหล็กกลายเป็นอนุภาคของแสงและเข้าไปในร่างของอิงกริด

“ดีไหม?” ลูเอนเดินขึ้นข้างเธอ

“ค่ะ” เธอไม่ยิ้ม แต่เป็นความจริงที่เธอรู้สึกดีขึ้น

“มีหมาป่าอยู่ฝูงหนึ่งอยู่ไม่ไกล พวกมันคือสัตว์ที่อยู่ในลําดับที่ 1 และมี 21 ตัว คุณสามารถฆ่าพวกมันได้ถ้ามันจะทําให้คุณรู้สึกดีขึ้น” ลูเอนกล่าว

“ฉันต้องการ” อิงกริดไม่ได้ปฏิเสธ

“โอเค ผมจะบอกทางให้” ลูเอนเริ่มนําโดยอิงกริดตามข้างเขา

ใกล้ทะเลสาบ หมาปาจํานวนมากกําลังดื่มน้ํา เมื่อพวกมันสังเกตเห็นการปรากฏตัวของลูเอนและอิงกริด พวกมันก็เดินเข้าไปหาเธอและเขาพร้อมกัน

อิงกริดจับเคียวและเดินไปข้างหน้า อันแรกได้เจาะหัวจากบนลงล่าง แล้วดึงกลับ ฉีกหัวครึ่งหนึ่งแล้วบิดเคียวเป็นแนวทแยงมุม นั่นตามแนวนอน หมาป่า 2 ตัวถูกตัดออก เปลี่ยนทิศทางของใบมีดไปทางขวาอีกครั้ง เธอกรีดในแนวนอนและหมาป่าก็ผ่าครึ่ง

หมาปา 2 ตัวกระโดดเข้าหาไหล่ของเธอ อิงกริดกระโจนกลับแล้วเหวียงเคียวเข้าหาหัวของพวกมัน ตอนนี้มันโดนแทงทะลุและฉีกร่างออก จากนั้นเธอก็ใช้เคียวเป็นก้อน ตอกหัวหมาปาอีกครั้ง 

“ปัง! ปัง! ปัง!*

รูหลายรูปรากฏขึ้นที่พื้น และต้นไม้ที่ใกล้ที่สุดก็ได้พังทลายลง เลือดไหลเวียนและทะเลสาบก็เปลี่ยนเป็นสีแดง

ตัวสุดท้ายที่เหลืออยู่คือตัวที่อยู่ขั้นของนักรบลําดับที่ 2 เธอหยิบมันจากล่างขึ้นบนแล้วใช้เลือดเป็นใยเพื่อล็อคกะโหลก ขณะที่เธอถือหอก เธอเหวี่ยงทุกอย่างไปข้างหน้าโดยมีหมาปาติดอยู่ที่ ปลายหอก

*บูม!*

ลึกเกือบ 4 เมตร มีรูเปิดลงไปในดิน หัวของหมาป่านั้นไม่มีให้เห็น มีเพียงร่างที่ไม่มีหัวที่ ด้านล่างของปล่องภูเขาไฟ

“ดีขึ้นมากแล้ว” เธอยิ้ม

“” ลูเอนกลับมามีสติแล้วพูดว่า “ก็ดี”

อิงกริดเปลี่ยนจากหมาปาเป็นคะแนนแล้วพูดว่า “พวกมันให้คะแนนทั้งหมด 494 คะแนน

“ใช่ นั่นเป็นเหตุผลที่ดีที่จะโจมตีกลุ่มมอนสเตอร์” ลูเอนกล่าว

แน่นอนว่าไม่ใช่ทุกคนที่สามารถฆ่าคนจํานวนมากได้ ดังนั้นพวกเขาจึงชอบจับสัตว์ที่เดินตัวเดียว นี่คือสิ่งที่ทําให้ลูเอนมีพลังมากก่อนหน้านี้: เขามีเรดาร์ที่ดีกว่าคนอื่น ๆ และเขาสามารถสัมผัสได้ถึงสิ่งมีชีวิตที่อยู่ห่างไกลหลายไมล์ และถ้าสิ่งนี้ยังดําเนินต่อไปเช่นนี้ อีกไม่นานพวกเขาจะทําคะแนนได้มากกว่า 10,000 คะแนน

“ไปกันเถอะ.. ผมรู้สึกถึงการปรากฏตัวของเหยี่ยวที่บินอยู่ไม่ไกล และมันอยู่ในนักรบลําดับที่ 3” ลูเอนกล่าว