Rise of the White Dragon การตื่นขึ้นของมังกรขาว - ตอนที่ 223

ตอนที่ 223: ใครกําลังยั่วยวนคุณ

หน้าผากของลูเอนเต็มไปด้วยหยดเหงื่อ ร่างกายของเขาเหมือนถูกไฟไหม้ ในหยาดเหงื่อ มีร่องรอยของสารสีเข้มจาง ๆ แต่มีเพียงเล็กน้อยเท่านั้น นี่คือสิ่งเจือปนที่อยู่ภายในร่างกายของลูเอน พลังงานจากเม็ดยายังคงผลักสิ่งสกปรกออกไปอย่างแรง ซึ่งทําให้เกิดความเจ็บปวดมากขึ้น เมื่อผิวฉีกออกจากกัน บางครั้งลูเอน รู้สึกอยากจะกรีดร้องกรีดร้องออกมาดังๆ แต่เขากลับรั้งไว้จากรูขุมขนก็สามารถมองเห็นสารที่หนืดออกมาได้ ออกมาทีละน้อยๆ แต่มันไม่ใช่จุดจบ มันไม่ง่ายอย่างนั้น

เวลาดูเหมือนจะผ่านไปอย่างช้าๆ เมื่อเวลาผ่านไป 2 ชั่วโมงเต็ม ลูเอนรู้สึกเหมือน 1 ปีผ่านไป แต่ตอนนี้เขาอยู่ในขั้นตอนสุดท้ายแล้ว สิ่งเจือปนถูกขับออกไปแล้วและลูเอน ก็เริ่มดูดซับพลังงานส่วนสุดท้าย เขาเปิดปากของเขาและอาเจียนเป็นเลือดดําเต็มปาก อาเจียนไม่หยุดจริงๆ ลูเอนยังคงอาเจียนเป็นเลือด หลังจากนั้นอยู่นาน เขาก็อาเจียนออกมาจนหมด

ไขกระดูกและเลือดเชื่อมโยงกันอย่างแยกไม่ออก ไขกระดูกสร้างเลือดและเลือดชุบไขกระดูกจําเป็นต้องสร้างเลือดใหม่เพื่อทําให้ไขกระดูกอ่อนลง

ลูเอนทรุดตัวลงกับพื้นอย่างเหน็ดเหนื่อย มันหายใจไม่ออกและยาก แต่เขาจัดการได้ โอกาสที่เขาจะประสบความสําเร็จอยู่ในความคาดหวังของเขา ปัญหาเดียวคือความเจ็บปวดที่กระบวนการทําให้เขาต้องผ่านไปให้ได้

แกนกลางของมอนสเตอร์ที่อยู่ในรูปดาว 5 แฉกยังคงมีพลังงาน ลูเอนไม่เสียเวลาทําสมาธิ ตอนนี้เขาอยู่ที่ชั้น ปรับแต่งร่างกายด้วยความแข็งแกร่งที่แข็งแกร่งขึ้น 80 เท่า

ปรับแต่งร่างกาย เป็นสิ่งที่เหมือนกับชื่อของมันเอง มันคือการปรับแต่งร่างกายเพื่อสร้างร่างกายกึ่งเทพ ซึ่งเกือบจะทําลายไม่ได้ นี่เป็นขั้นตอนที่ยากที่สุดเช่นกันสําหรับคนอื่น ๆ ที่ไม่รู้ว่าต้องทําอย่างไร สําหรับลูเอน ที่รู้วิธีปรับแต่งร่างกาย มันเป็นสิ่งที่ยากแต่ก็ทําได้ง่าย

“ยังไม่เริ่มอีกเหรอ?” เมื่อนอนลง เขาเงยหน้าขึ้นและเห็นอิงกริดมองกลับมาตาของเธอเต็มไปด้วยน้ำตา

“เฮ้อ~*

ลูเอนลุกขึ้น เขาไม่ได้กอดเธอเพราะร่างกายของเขาเต็มไปด้วยสิ่งเจือปน “ยัยบ้า ผมบอกแล้วว่ามันจะต้องเจ็บ ร้องไห้ทําไม ไม่ร้องนะครับ” เขาปาดน้ำตาของเธอทิ้ง

ฉันเจ็บปวดใจที่เห็นคุณเจ็บปวด…” เธอพึมพํา

ลูเอนแทบทนไม่ได้ เขาต้องการจูบเธออย่างมากในตอนนั้น

เขาเช็ดมือบนส่วนที่สะอาดที่สุดของเสื้อผ้า เขาลูบหัวเธอแล้วยิ้ม ” ขอบคุณที่ห่วงใยผมขนาดนี้”

“ฉันจะเป็นห่วงคุณเสมอ” เธอพูดเหมือนเป็นสิ่งที่แน่นอนที่สุดในโลก

“ถ้าคุณยังทําตัวน่ารักและยั่วยวนผมอีก ผมจะพาคุณไปที่ห้องนอนแล้วกินคุณซะ!” ลูเอนกล่าว

“ใครกัน ใครเป็นคนยั่วยวนคุณ ฉันก็แค่พูดความจริง ตาบ้า!” เธอเดินจากไป

ลูเอนหัวเราะออกมา เขาต้องรีบไปอาบน้ำ

หลังจากอาบน้ำ ลูเอนมองดูอิงกริดเริ่มทําความสะอาดไขกระดูก การมองดูเธอเจ็บปวด มันไม่ใช่สิ่งที่เขาชอบเลย แต่เขาต้องการสัมผัสความกล้าหาญของผู้หญิงของเขา เขารู้ว่าเธอไม่ได้อ่อนแอ และนี้จะไม่ใช่สิ่งที่ทําให้เธอตกต่ำ เขายังไปที่ดาว 5 แฉกที่ยังคงมีพลัง Qi จากแกนกลางของมอนสเตอร์ และใช้มันเพื่อฟื้นฟูพลัง Qi ที่หายไปของเขา

นอกจากนี้ เขาพร้อมแล้วในกรณีที่มีบางอย่างหลุดมือไป จากนั้นเขาก็สามารถช่วยเธอได้ แน่นอนลูเอน ไม่ได้เพียงแค่จ้องเขม็ง เขาหยิบหมึกเลือดจากมอนสเตอร์ระดับ 3 และเริ่มสร้างเครื่องรางของขลัง

เครื่องรางที่เขาสร้างขึ้นนั้นมีไว้เพื่อจุดประสงค์เดียว เพื่อเพิ่มความแข็งแกร่งของผู้ที่ใช้มันเป็น 2 เท่า ใช้งานได้แม้กระทั่งกับคนในนักรบลําดับที่ 3 แม้ว่าจะกินเวลาเพียง 1 ชั่วโมง แต่มันก็มีค่ามาก ถ้าวางตลาดจะขายได้ราคาดี แต่แน่นอนว่าสิ่งที่ดีที่เขาเก็บไว้สําหรับตัวเองและครอบครัวของเขา

แต่ละจังหวะคือปริมาณพลัง Qi ที่ลูเอนใช้จดหมายดูเหมือนมีชีวิต และมีลักษณะที่ต่างไปจากเดิม ระหว่างรอเขาสร้างยันต์ 120 อัน อย่างไรก็ตาม เขาสามารถสร้างผลงานได้อย่างรวดเร็วในขณะที่รออิงกริด

เขาส่งมอบมันจํานวน 10 อันให้สมาชิกแต่ละคนในครอบครัวของเขา ส่วนที่เหลือให้อีเลียสเพื่อแจกจ่ายให้กับ “อีเลียส มานี้”

หลังจากทุกข์ทรมานนานกว่า 3 ชั่วโมง อิงกริดก็สามารถประสบความสําเร็จได้ เธอยังปรับแต่งกระดูกได้ ดังนั้นเธอจึงใช้เวลานานกว่าลูเอน แต่เธอก็ลงเอยด้วยการใช้ยาเสริมพลัง Qi จํานวน 2 เม็ด

แม้ว่าเธอจะอยู่ในระดับเดียวกับลูเอน แต่ก็มีความแตกต่างอย่างมากในด้านความแข็งแกร่ง เมื่อลูเอน ฝึกฝนเทคนิคที่ให้ร่างกายจิตวิญญาณศักดิ์สิทธิ์แก่เขาแล้ว และความแข็งแกร่งในปัจจุบันของเขารวมกับร่างของมังกรจนมีพลัง Qi อยู่ที่ 101 ขณะที่อิงกริดมี 91 แม้ว่าจะดูเล็กน้อย แต่ก็สร้างความแตกต่างได้ทั้งหมด

เขารวมร่างกายและพลัง Qi จนลูเอนมีพลังต่อสู้ 192 ในทางกลับกันอิงกริดคือ 172 เธอทําได้ดีมาก แน่นอน เครดิตครึ่งหนึ่งต้องขอบคุณ ลูเอนที่คอยช่วยเหลือเธอเสมอ แต่ถ้าเธอไม่ชนะอุปสรรค มันก็เป็นไปไม่ได้ที่จะแข็งแกร่งขึ้นในเวลาอันสั้นเช่นนี้

ตอนนี้อิงกริดแข็งแกร่งกว่านักรบระดับ 3 ส่วนใหญ่แล้ว อาจกล่าวได้ว่าเธออยู่ที่จุดสูงสุดของพลังเหนือมนุษย์ทุกคนบนโลกในขณะนั้น

“เอามันออกมา พวกมันสามารถเพิ่มความแข็งแกร่งของคุณเป็นเวลา 1 ชั่วโมง หากจําเป็นจงใช้มัน” ลูเอน มอบยันต์ 10 ชิ้นให้อิงกริด

“ขอบคุณ.” อิงกริดยิ้ม

“ไม่ต้องขอบคุณผม แล้วอีกอย่าง” ลูเอน จับจมูกแล้วหัวเราะ “เธอตัวเหม็นๆนะ”

อิงกริดวิ่งหนีไป

“ฮ่าๆๆๆ” ลูเอน หัวเราะออกมาดังลั่น

หลังจากที่เธอจากไป ลูเอนก็กลับมาจริงจัง แม้จะเฉยเมยและเย็นชาเล็กน้อย เขาไปหาอีเลียสและพูดว่า “ให้ฉันสอนพวกเขาหน่อยเถอะ”

แม้ในระยะไกล ลูเอนได้ค้นพบข้อบกพร่องมากมายในการฝึกฝนของพวกเขา และทั้ง 21 ก็เกรงกลัวเขาจนตัวเกร็ง เพราะลูเอนเป็นคนที่พวกเขาบูชา เขาทําลายมอนสเตอร์จํานวนมากเพียงลําพัง จนสามารถสร้างภูเขามอนสเตอร์ได้ รัฐบาลเองก็กลัวเขา และแม้แต่ญี่ปุ่นก็ไม่สามารถต่อต้านเขาได้ ความสําเร็จของลูเอน นั้นยอดเยี่ยมมากจนยากจะหายใจรอบๆ ตัวเขาได้

แน่นอนว่าอีเลียสเป็นคนงี่เง่า เขาเอามือคล้องคอของลูเอน แล้วพูดว่า “โอ้ นายจะฝึกพวกเขาสักพักไหม ดีมาก มีบางอย่างที่ฉันทําเองไม่ได้”

“นายทําได้ดี แต่ฉันต้องบอกว่ามีข้อบกพร่องในการฝึกของพวกเขา” ลูเอน กล่าว

“ก็…” อีเลียสเกาหัวแล้วหัวเราะ

“นายด้วย อีเลียส ไปอยู่กับคนของนายซะ นายมีข้อผิดพลาดที่ต้องแก้ไข ฉันจะใช้ประโยชน์จากอารมณ์ที่ดีของฉันในวันนี้ และช่วยนาย” ลูเอนกล่าว

อีเลียสรู้สึกเหมือนอยากจะหัวเราะแต่ไม่กล้า อีเลียสเกาหัวอีกครั้งแต่ไม่กล้าปฏิเสธคําขอของลูเอน ดังนั้น เป็นเวลา 2 ชั่วโมงต่อจากนี้จนถึงเวลาพักกลางวัน ลูเอน จึงกลั่นกรองข้อบกพร่องทุกอย่างและปรับแต่งสิ่งต่างๆ แม้จะเป็นเพียงคําแนะนําเล็กๆ น้อยๆ จาก ลูเอน ก็ตาม การพัฒนาที่พวกเขามีนั้นเพิ่มขึ้นกว่าเท่าตัว

“อย่างที่คาดไว้ ลูเอนนั้นยอดเยี่ยมมาก” หลายคนมองดูเขาด้วยความตกตะลึง โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเห็นว่าพลังของพวกเขาเพิ่มขึ้นมากจนยากที่จะเชื่อ

ลูเอนยังแจกจ่ายยาพลัง Qi อื่น ๆ เพื่อให้อีเลียสได้แบ่งปันกับกลุ่มในภายหลัง

“ยังไงก็เถอะ เป็นเวลานานแล้วที่ฉันเคยได้สั่งสอนเธอและคริสตินาเป็นการส่วนตัว” ลูเอนมองไปที่ คาธารีน่า ที่สั่นเทา เมื่อพูดถึงการฝึกลูเอนอาจจะค่อนข้างเข้มงวด

“เรา- เราสบายดี! ฉันฝึกซ้อมอย่างจริงจัง ฉันสาบาน” คาธารีน่า กล่าว

“เดี๋ยวฉันหาให้ไม่ต้องห่วง ฉันจะเป็นคนดี” ลูเอน ยิ้ม

สําหรับ คาธารีน่า รอยยิ้มของ ลูเอน เป็นเหมือนรอยยิ้มที่จะตัดสินประหารชีวิตเธอ

“ฉันขอปฏิเสธได้ไหมครับ” คาธารีน่า ถาม

“ไม่!” ลูเอน ก็หนักแน่น

คริสตินา ยอมรับชะตากรรมของเธอแล้ว เธอรู้ว่าการต่อต้านนั้นไร้ประโยชน์เมื่อต้องฝึกฝน