POWER AND WEALTH (พลังและความมั่งคั่ง) - ตอนที่ 708 ความปรารถของหญิงสาวที่มากกว่าปกติ!

EP 708 ความปรารถของหญิงสาวที่มากกว่าปกติ!

ภายในห้องนอนของเก๋งโยฮวา

ตอนนี้ภายในห้องมืดมิดแสงจันทร์ส่องพลิ้วสอดส่องเข้ามาในบ้าน

“นายกโยฮวาคุณจะตื่นกี่โมง”

“… เจ็ดโมงเช้า!”

“ถ้าอย่างนั้นผมจะตั้งนาฬิกาปลุกตอนเจ็ดโมงเช้า”

“ไม่จําเป็น!”

“อย่างงั้นก็ได้ ถ้ายังงั้นเราเริ่มกันเถอะ”

แน่นอนว่าในมณฑลนี้ดงซูบินเองไม่มีญาติพี่น้องอยู่แถวนี้แต่พ่อแม่ของเกิงโยฮวาเองอาศัยอยู่ด้านล่างอาคารหากพวกเขามาหาเธออในตอนเช้าแน่นอนว่าพวกเขาจะต้องมาเรียกเกิงโยฮวามาทานข่าวด้วยกันอีกทั้งพวกเขายังมีกุญแจห้องของเกิงโยฮวาอีกด้วยถ้าพวกเขาดันมาเห็น

ดงซูบินกับลูกสาวของพวกเขานอนอยู่ที่เตียงด้วยกันดงซูบินคงจะต้องโดนไล่ตะเพิดออกจากห้องแน่ๆ โดยเฉพาะแม่ของเกิงโยฮวาที่ไม่ชอบดงซูบินเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว

ทันใดนั้นเกิงโญฮวาก็ไอขึ้นมา “แอะ, แอะ, แอะ!”

“อะไร?” ดงซูบินถามด้วยความเป็นห่วง: “คุณเป็นหวัดหรือเปล่า?”

เก๋งโยฮวาท่าเป็นไม่สนใจสิ่งที่ดงซูบินถามเธอเพียงพลิกตัวไปอีกด้าน ก่อนจะเปิดลิ้นชักโต๊ะข้างเตียงและดูเธอกําลังจะทานยาบางอย่าง

ดงซูบินกล่าวว่า: “ตั้งแต่ผมพบคุณครั้งสุดท้าย คุณไอติดต่อกันมานานขนาดไหนแล้วถ้าคุณทานเม็ดชะเอมสักเม็ดอาการอาจจะดีขึ้น” จากนั้นเขาก็เปิดไฟ

“ปิดมันเดียวนี้!”

“แล้วคุณจะทานยาได้อย่างไรกัน

“คุณไม่จําเป็นต้องทําอะไรทั่งสิ้น!”

“เข้าใจแล้ว ผมเข้าใจแล้ว”

หลังจากกินยาแล้ว เกิงโยฮวาดูเหมือนจะดีขึ้นและเขายังคงนอนอยู่บนหมอนเหมือนคนตาย

ดงซูบินพยายามมองเธอผ่านแสงจันทร์ที่สอดส่งเข้ามาในห้อง โดยรู้ว่ามันถึงเวลาที่เหมาะสม

แล้วในการกระชับความสัมพันธ์ระหว่างเขากับเธอและรอให้เกิงโยฮวาพูดบางอย่างออกมาแต่ดูเหมือนเธอเองก็ไม่มีอะไรจะพูด เป็นไปไม่ได้เลยที่จะวางมือของเขาไว้ใต้เตียงและมองหา ตําแหน่งตามเสื้อเชิ้ตสีขาวของเธอดงซูบินมองไปที่รอยแยกระหว่างกระดุมของเสื้อเชิ้ตและสัมผัสเนื้อสัมผัสบนฝ่ามือของเขาเบาๆ ดงซูบินบีบส่วนที่นุ่มที่สุดบนร่างกายของเกิงโยฮวาเธอไม่สวมเสื้อชั้นในหลังจากอาบน้ำเสร็จในเวลาเดียวกันดงซูบินก็เอนตัวเข้าหาเธอ ก้มศีรษะไปที่หูของเกิงโยฮวาค่อยๆขยับที่นั่งของเขาปากของเขาเข้าไปประชิดกับคางแหลมของเธอและในที่สุดก็จูบที่ริมฝีปากที่สวยงามของเธออย่างดูดดื่ม

เกิงโยฮวาหลับลงทันทีและไม่ขยับร่างกายไปไหน ตอนนี้เสียงหายใจของเธอเร็วขึ้นเล็กน้อยร่างกายของเธอน่าดึงดูดจริงๆ แค่ได้ลิ้มรสสองสามครั้งดงซูบินก็อดไม่ได้ที่จะกระโจนเข้าไปค่อมเธอ

อย่างไรก็ตามดงซูบินไม่ได้ลืมจุดประสงค์ของวันนี้แต่ไม่ใช่เพื่อให้ตัวเองมีความสุขแต่เพื่อพิชิตร่างกายของเก๋งโยฮวาเพื่อที่เธอจะได้ฟังความคิดเห็นของเขาบางในการเตรียมรับมือป้องกันแผ่นดินไหวที่กําลังจะเกิดขึ้นดังนั้นดงซูบินจึงไม่รีบใจร้อนดงซูบินค่อยทําทุกอย่างอย่างละเมียดละไมปรับจูนกับเธอ กระดุมบนเสื้อของ เกิงโยฮวาถูกปลดออกดงซูบินแยกเสื้อเชิ้ตของ
เก๋งโยฮวาออกไปทั้งสองข้างและโยนมันไปที่ปลายเตียง

ส่วนกางเกงเองดงซูบินจะต้องใช้วลานานก่อนที่เขาจะปลดเข็มขัดกางเกงของเกิงโยฮวาได้

เขาคายซิปของเธอออกแล้วรีดเข็มขัดของเธอลงไม่นานก็เผยให้เห็นสะโพกที่อวบอันของเธอเธอไม่ได้ใส่กางเกงชั้นในเห็นสวดทรงของบั้นท้ายเธอจนแน่นในขณะที่ต้นขาของเธอนั้นเรียวสวยเหมือนสาววัยแรกรุ่น

ดงซูบินโยนกางเกงออกจากเตียง จับขาขาวสวยของเธอขึ้นมา

เกิงโยฮวายังคงเงียบ แต่เมื่อดงซูบินสัมผัสตักของเธอซ้ำแล้วซ้ำอีก เกิงโยฮวาก็ใช้มือแล้ว

สอดผมของเธออย่างเขินอาย

ดงซูบินเงยหน้าขึ้นมอง “ทําไมไมใส่กางกางชั้นในล่ะ?”

“… ไม่อยากใส่!”

“ครั้งสุดท้ายที่ผมเอากางเกงในสีเขียวเข้มมาให้ คุณไม่ชอบมันหรือยังไง?”

“…ฉันก็บอกไปแล้วไง! วันนี้ฉันไม่อยากจะใส่!”

“ผมพูดด้วยความจริงใจเลยนะกางเกงชั้นในของคุณมันมีเสน่ห์มาก

“ฉันจะใส่กางเกงสี่อะไร เกี่ยวอะไรกับคุณ คุณใช้เกณฑ์อะไรมาตัดสิน?” “โอเค ผมไม่พูดแล้วไม่พูด คุณจะได้สบายใจ”

มันเป็นอย่างที่ดงซูบินคิดว่าเขาไม่สามารถคุยกับเธอเหมือนคนปกติคุยกันได้ เวลาที่เธอพูดกับเขาเธอมักจะพยายามใช้ถ้อยคําที่ตัดบทสนทนาอยู่ตลอดเวลา และไม่มีอารมณ์ขันเอาเสียเลยและมันมักจะทําลายบรรยากาศการพูดคุยตลอดเวลาดังนั้นดงซูบินจึงเปลี่ยนจากการพูดคุยมา

เป็นการลูปไม้แทน เขาพยายามใช้ทั้งมือและใบหน้าของเขาลูปไล่ไปตามตัวของเกิงโยฮวาโดยเขาเริ่มต้นจุดแรกที่ริมฝีปากของเธอ ก่อนที่จะขยับไปที่เอวของเกิงโยฮวาขยับขาของเธอออกและในที่สุดดงซูบินก็เลียไปตรงถึงจุดด้านล่างและคิดว่านี้จะเป็นจุดที่ดีที่สุดในการพิชิตร่างกายของเก๋งโยฮวา

เอาล่ะอย่ารอช้าเลย

พร้อม.

ดงซูบินหยิบถุงยางอนามัยออกจากกระเป๋ากางเกงก่อนที่จะรู้สึกอายเล็กน้อย เมื่อเขาทําสิ่งต่าง ๆไปเพราะดงซูบินไม่เคยทําสิ่งเหล่านี้กับผู้หญิงที่ผ่านมือเขามาก่อนเลยมันแตกต่างจากครั้งอื่นๆมากแต่สิ่งที่เขาคิดอยู่ในใจมีเพียงอยู่อย่างเดียวเท่านั้นเพื่อชีวิตของคนหลายพันคนในหนานฉางหากคุณไม่สร้างความพึงพอใจสูงสุดให้กับเก๋งโยฮวาก็คงไม่มีทางที่จะดําเนินเตรียม

การการป้องกันแผ่นดินไหวต่อไปได้นี้ถือเป็นการเสียสละที่ยิ่งใหญ่ “ตอนนี้ผมกําลังจะขึ้นไปแล้ว?”ดงซูบินพยายามส่งเสียงบอกเธอ

ภายในดวงตาของเกิงโยฮวายังเย็นชาและพูดด้วยน้ำเสียงที่ไม่แยแส: “คุณใส่มันหรือเปล่า?”

ดงซูบินกล่าวว่า: “แน่นอนผมใส่แล้วตอนนี้ผมสามารถเข้าไปได้หรือยัง”

เกิงโยฮวาเองได้แต่หลับตาและพูดปัดๆ ออกมาว่า “นั้นมันเรื่องของคุณ! คุณไม่ต้องถามฉัน!”อะไรกันเธอจะพูดดีๆกับฉันไม่ได้เลยหรือยังไงกันทําไมต้องทําให้บรรยากาศมันดูแปลกล่ะ!ทั้งๆที่ฉันใช้ลิ้นของฉันไม่เลียจุดอย่างว่าให้แล้วแท้ๆ!

ดงซูบินเองก็รู้สึกมีอารมณ์ขึ้นมาทันทีเขาใช้มือซ้ายยกขาซ้ายของเกิงโยฮวาขึ้น และมือขาวก็ทําแบบเดียวกัน เขาเริ่มเผด็จศึกเธอโดยกดตัวลงไปอย่างแรง

ดงซูบินคิดในใจเลยว่าคืนนี้เขาต้องเหนือแน่ๆ และเขาต้องพิชิตร่างของนายกเทศมนตรีโยฮวาให้ได้เขากระแทกไปครั้งสองครั้ง จนเกิงโยฮวาเริ่มหายหอบขึ้นก่อนที่เขาจะกระแทกเขาไปอย่าง แรงแต่อย่างไรก็ตามหลังจากผ่านไป 50 นาทีดงซูบินเข้าใจว่าสิ่งที่เขากําลังทํามันอาจจจะดูพื้นฐานเกินไปด้วยเหตุที่ว่าเขาอาจจะประเมินตัวเองสูงเกินไปและประเมินเกิงโยฮวาต่ำเกินไป

ด้วยกับการมีความสัมพันธ์ในครั้งนี้เลยทําให้ดงซูบินรู้สึกเหนื่อยมากทั้งที่ดงซูบินเองสําเร็จไป

สองครั้งแล้ว แต่เกิงโยฮวาเองก็ยังนอนตัวแข็งเป็นหินเหมือนกับเธอไม่ได้สนุกสนานไปกับเขา

เลยสิ่งที่เธอท่าตรงหน้าเขาตอนนี้คือเพียงหายใจหอบเล็กๆน้อยๆเท่านั้น ดงซูบินไม่ได้ยินแม้กระทั้งเสียงที่ครวญครางของเธอหรือแม้แต่สีหน้าที่มีความสุขด้วยซ้ำความมั่นใจของดงซูบินในตอนแรกตอนนี้เหมือนว่ามันจะลดลงเล็กน้อย

ข้อเท็จจริงนี้ทําให้ดงซูบินเริ่มคิดแล้วสิ่งที่เขาเผชิญอยู่ตรงหน้าไม่ใช่หญิงสาวที่พึงเสียบริสุทธิ์ให้กับชายเป็นครั้งแรกเท่านั้นแต่เปรียบเสมือนเหมือนหมาป่าที่หิวโหยทานเท่าไรก็ไม่ยอมอิ่ม

เขาพยายามเร่งความเร็วของเอวของเขาให้เร็วมากยิ่งขึ้น จนทําให้เขาเริ่มปวดหลังเธอยังไม่พอใจเลยเราเลยหรอเนี่ย?แค่แสดงความรู้สึกเล็กๆน้อยออกมาก็ยังไม่มีเลย?เธอคิดจะหายใจอยู่ อย่างเดียวเพียงเท่านั้นจริงๆอย่างงั้นหรอ ?

ดงซูบินเสร็จไปอีกครั้ง

ตอนนี้ใบหน้าของดงซูบินเริ่มจะซีดเพราะเขาใช้แรงไปมหาศาลในการเสร็จแต่ล่ะครั้ง

นี้ฉันพยายามอย่างสุดความสามารถแล้ว? ดงซูบินพยายามอย่างดีที่สุดแล้ว!

จะบอกว่าอยู่ได้ 30 นาทีนี่ระดับปกติจริงๆ สี่สิบนาที ไม่เป็นไร ห้าสิบนาที? อีกทั้งเสร็จมากกว่าหนึ่งครั้ง? ดงซูบินเองแทบจะหมดแรงเมื่อเขามาถึงจุดนี้ถึงแม้จะพูดไม่ได้ว่ามากน้อยแค่ไหนแต่อย่างน้อยมันก็มากกว่าทุกครั้งที่เขาเคยทํามามันยังไม่เพียงพออย่างงั้นหรอ? แต่สิ่งที่ร่างกายของเกิงโยฮวาตอบสนองกับดูเหมือนการกระทํานี้เป็นการกระทําของเด็กพึ่งหัดเดินดงซู

บินเองรู้สึกหดหู่และอับอายมากฉันอยากรู้จริงๆว่าผู้หญิงวัยสามสิบจะพึงพอใจเรื่องอย่างว่ามีลิมิตขนาดไหน?สองชั่วโมง?ถ้าเป็นเช่นนั้นจริงฉันคงจะอยู่ในสภาวะช็อกอย่างแน่นอน!นี้เธอกะจะให้ฉันช็อกตายเลยหรือยังไงกัน?นอกจากนี้เมื่อดูจากสีหน้าท่าทางของเกิงโยฮวาแล้วดงซู บินยังสงสัยว่าแม้ว่าต่อให้เขาจะสามารถมีอะไรกับเธอถึงสองชั่วโมงเขาอาจจะไม่สามารถเติมเต็มความพอใจของนายกเทศมนตรีสาวสวยคนนี้ได้อย่างสมบูรณ์นี่มันแย่มาก!

มันน่าอับอายสิ้นดี!ฉันจะไม่สามารถทําให้เธอพอใจได้เลยหรือยังไงกัน!น่าอัปยศจริงๆ!

ดงซูบินเองรู้สึกโมโหตัวเองและมองไปที่เกิงโยฮวา และดูเหมือรเขาจะเหนื่อยมากๆเขารู้สึกว่าเกิงโยฮวาเองคงจะเป็นพวกถึงจุดสุดยอดยากอันที่จริงเธอเองก็น่าจะพอใจกับสิ่งที่ดงซูบินทําให้เธอแล้วแต่ยังไม่ได้ดีที่สุดดงซูบินจึงใช้โอกาสนี้ถามเธออีกครั้งว่า “เรื่องการเตรียมการป้องกันแผ่นดินไหว คุณคิดว่า…”

จังหวะการหายใจของ เกิงโยฮวาค่อยๆสงบลง

เมื่อได้ยินค่านั้น ใบหน้าของเธอก็เปลี่ยนไป “หมายความว่าไง ทําไมยังพูดเรื่องนี้”

ดงซูบินตบหัวของเขาแสดงว่าสิ่งที่เขาท่ายังใช้ไม่ได้

เกิงโยฮวา ตะโกนใส่เขา “คุณทําเสร็จแล้ว?”

ดูเหมือนว่าเกิงโยฮวาเองจะโมโหขึ้นมาเล็กน้อยเมื่อดงซูบินถามคําถามนี้ขึ้นมาอีกครั้ง

“ฉันถามคุณ!” เกิงโยฮวาดึงใบหน้าของเธอลงเล็กน้อย “ไม่เสร็จเหรอ?”

ดงซูบิน ถอนหายใจ:“ยังเลยผมแค่ช้าลงนิดหน่อดูเหมือนผมคงกังวลบางอย่างนิดหน่อย!”เกิงโยฮวาเอื้อมมือไปดึงผ้าเช็ดปากแล้วตบเบา ๆ กลับหัวเอนหลังพิงหมอนและไม่พูดอะไรดูเหมือนว่าเธอกําลังรอให้ดงซูบินท่าต่อ

คุณจะโกรธฉัน!

นี้เธอยังไม่พออีกหรือยังไงกัน! ?

อันที่จริงดงซูบินไม่ได้โกรธเธอแต่เขาโกรธตัวเองความสามารถของเขาในเรื่องอย่างว่านั้นยังไม่ดีพอเขาทําได้แค่มาตรฐานของผู้ชายคนอื่นๆท่าได้เท่านั้นหากความสามารถเรื่องบนเตียง

เขาเก่งขึ้นมันคงจะเป็นเรื่องง่ายที่จะพูดคุยกับเกิงโยฮวาและจัดการเรื่องที่เขาเตรียมมาแต่ต้นได้สําเร็จดงซูบินได้แต่หัวเราะออกมาปิดปังความคับแค้นใจแต่ความเป็นจริงมักโหดร้ายเพราะเขา

สามารถเป็นนักสู้ที่เก่งขึ้นได้โดยการฝึกฝน เป็นนักแม่นปืนที่ยิงได้แม่นมากโดยการฝึกแต่สําหรับเรื่องบนเตียงแล้วเขาแย่สุดๆ ดงซูบินไม่รู้วิธีฝึกฝนจริงๆเขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าจะทําอย่างไรให้เกิงโยฮวาพอใจ?

เมื่อมองตาที่หลับรออยู่ของเกิงโยฮวาภายในใจของดงซูบินก็เริ่มสับสนมากยิ่งขึ้น

นายกเทศมนตรีโยฮวาเองพยายามยั่วยวนเขาเมื่อเดือนที่แล้ว แต่เมื่อถึงเวลาออกศึกบนเตียงอย่างจริงจังเห็นได้ชัดว่าความแข็งแรงของดงซูบินไม่ได้ไร้ประโยชน์และเกิงโยฮวาก็ไม่รู้สึกเลย อีกทั้งมันยังไม่เพียงพอที่จะเติมเต็มความรู้สึกของเธอด้วยซ้ำต่อให้ดงซูบินจะเสร็จครั้งที่สอง?

แล้วครั้งที่สาม? กล่าวอีกนัยหนึ่งปัญหาคือดงซูบินไม่สามารถเติมความปรารถนาของเก๋งโยฮวาได้เพียงพอและความปรารถนาเรื่องเซ็กส์ของเธอนั้นมันมากกว่าหญิงสาวที่ดงซูบินเคยได้เจอและวิธีการแก้ปัญหาเดียวได้ตอนนี้มีเพียงดงซูบินจะต้องเติมเต็มความปรารถนานั้นได้เท่านั้นจะใช้วิธีอะไร?

ฉันควรจะนอนเลยไหม? หรือบอกว่าฉันทําไม่ได้จริงๆ? หรือแค่ยอมรับความพ่ายแพ้?

ดงซูบินคิดว่าถ้าเขาพูดแบบนี้ออกไปในอนาคตฉันกลัวว่าเมื่อเผชิญกับเก๋งโยฮวาในดงซูบินจะไม่กล้าสู้หน้าเธอไปตลอดชีวิต!และเธอคงหัวเราะเยาะเขาอยู่ภายในใจ!

ไม่เรายอมแพ้กับเรื่องนี้ไม่ได้!

ไม่นานหลังจากนั้นเกิงโยฮวาลืมตาขึ้นด้วยคิ้วและมองที่เขาเมื่อเขาเอื้อมมือออกไป เธอก็ไปดึงกระดาษชําระ “ฉันก็เหนื่อยเหมือนกัน นอนกันดีกว่า!”เธอเองอาจจะคิดว่าดงซูบินคงเป็นแค่พวกไร้น้ายา

ดงซูบินรู้สึกได้ถึงความอับอายมากขึ้นและทันใดนั้นเขาก็คิดอะไรบ้างอย่างขึ้นมาได้! ใช้แล้ว!ดงซูบินนายเองมีพลังพิเศษในการย้อนกลับไม่ใช่หรือยังไงกัน ?

โอ้ย! ลืมไปได้ยังเนี่ย!

ตอนนี้ด้วยเหมือนดงซูบินจะกลับมามั่นใจมากยิ่งขึ้น และเขาก็จดจ่ออยู่กับตัวเองในทันทีและเขาพยายามใช้มือเพ่งพลังไปที่จุดน้องชายของเขาราวๆ 4 วินาที!

ดงซูบินอยู่ในอาการชา วินาทีต่อมา ความรู้สึกอ่อนล้าก็หายไปในทันใด และร่างกายของเขาก็ฟื้นคืนสภาพเหมือนก่อนหน้านี้! มันกลับมาแข็งอีกครั้ง!