POWER AND WEALTH (พลังและความมั่งคั่ง) - ตอนที่ 702 เงินกู้ถูกระงับ!
ช่วงกลางดึก
ณ หอพักของสํานักงานเขตกวางหมิง
เป็นเบอร์โทรศัพท์โจวหยินหยูโทรเขามาหาดงซูบิน “เลขาซูบิน ฉันมีเรื่องจะรายงานให้คุณทราบ”
ซูบินที่กําลังสูบบุหรี่อยู่นั้นวางบุหรี่ลง
“นอกชุมชนหลิวเซียนโรงกลั่นเหล้าองุ่นกําลังนําป้ายโฆษณามาติดตตั้งใหม่อยู่”ดงซูบินกล่าวออกมาทันที”ตอนนี้สถานณการณ์เป็นยังไงบ้าง”
โจวหยินหยูกล่าว “ยังอยู่ในระหว่างการก่อสร้างฉันส่งคนไปหยุดพวกเขาแล้วแต่คนเหล่านั้นไม่ฟังคนของเราเลยและดูเหมือนพวกเขาต้องการทํามันให้เสร็จในคืนนี้ด้วยฉันจึงรีบโทรหาคุณก่อน ) (และมันเป็นจุดเดียวกันกับที่เกิดเหตุก่อนหน้านี้ด้วย?”ทางเขตเองมีคําสั่งให้รื้อป้ายโฆษณาซ่งชิงหมิงไม่เพียงแต่ไม่ฟัง แต่ยังยืนยันที่จะติดตั้งป้ายโฆณาใหม่อีกครั้งสิ่งนี้ทําให้โจวหยินหยูโกรธมาก โรงกลั่นเหล้าองุ่นของซ่งชิงหมิงเป็นการยั่วยุอย่างเปิดเผยกับสํานักงานเขตทั้งๆที่เขาเป็นเพียงแค่ส่วนธุรกิจแท้แต่กลับกล้าขัดคําสั่งคนของรัฐบาลแสดงว่าซ่งชิงหมิงนั้นไม่ธรรมดาทีเดียว
“ผู้อ่านวยการโจว แจ้งให้คนของเรากลับมา” “แต่ว่า…” โจวหยินหยูยังอยู่ในอารมณ์โมโหอยู่
“เดี๋ยวเรื่องนี้ฉันจัดการเองถ้าพวกนั้นอยากจะติดก็ปล่อยพวกนั้นติดไป”
ดูเหมือนโจวหยินหยูไม่รู้ว่าในหัวของดงซูบินกําลังคิดอะไรอยู่กันแน่ “ค่ะ.”
ดูเหมือนเรื่องวันนี้จะสร้างความรําคาญให้กับดงซูบินอยู่ไม่น้อยประกอบกับที่ดงซูบินจะต้องเผชิญหน้ากับซ่งชิงหมิงซึ่งยังไม่รู้จักดงซูบินดีพอดังนั้นดงซูบินคิดว่าไม่จําเป็นจะต้องพูดยืดยาวหรือเจรจากับเขาอีกต่อไปแล้ว
ทันทีหลังจากดงซูบินทานอาหารเย็นเสร็จเขากดหมายเลขโทรศัพท์มือถือของเซียวลี่ฮวาดูตูตู้ดสายปลายทางกดรับ“สวัสดีนั้นเบอร์ใครนะ”
“สวัสดีครับ นี้ใช้เบอร์ของป้าเซียวหรือเปล่าผมเองดงซูบิน”
“ซูบินเองงั้นหรอ ที่แท้ก็เป็นเบอร์โทรศัพท์ของคุณนี้เอง”“ครับผมใช้เบอร์นี้อยู่”
“งั้นฉันขออนุญาตบันทึกเบอร์โทรของเธอไว้นะ”
“ยินดีเป็นอย่างยิ่งครับ แล้วพี่สาวหยูเธอเป็นยังไงบ้าง”
เมื่อเซียวลี่ฮวาฟังสิ่งนี้เธอยิ้มบนใบหน้าของเธอ”อ๋อทุกอย่างเรียบร้อยดี.ฉันเดินทางมาหยานไทช่วงเช้าเพื่อมาส่งทั้งคู่ตอนนี้ฉันก็อยู่ที่หยานไทเราอยู่ด้วยกันทั้งวันเลยและฉันก็พึงจะท่าอาหารให้ทั้งคู่เสร็จอีกด้วย”
ทั้งคู่พูดคุยกันไม่กี่คํา
ดงซูบินก็พูดขึ้นทันที: “ป้าเซียวครับพอดีผมมีเรื่องอึดอัดใจเล็กน้อยอยากให้คุณป้าช่วยผมช่วยใจเย็นๆและฟังเรื่องที่ผมกําลังจะขอให้หน่อยนะครับ”
“ได้สิ คุณช่วยชีวิตทั้งฉัน ช่วยลูกสาวและหลานสาวของฉันฉันสามารถช่วยคุณได้ไม่จําเป็นจะต้องพูดอ้อมค้อม
“เรื่องมันเป็นแบบนี้ครับ”ดงซูบินบอกเธอเกี่ยวกับเรื่องที่เขาเจอมาในช่วงกลางวันเซียวลี่ฮวาขมวดคิ้ว“ทําไมคนพวกนั้นยังกล้าเอาป้ายมาติดตั้งใหม่อีก?คนพวกนั้นไม่มีจิตสํานึกเลยหรือยังไงกัน”
ดงซูบินกล่าวว่า:”ตอนนี้ทางสํานักงานเขตของเผมเองก็โดนกดดันจากหลายฝ่ายร่วมถึงใน
หน่วยงานอื่นๆก็ไม่ให้ความร่วมมือในการแก้ไขปัญหานี้กับเราและไม่มีทางที่จะรื้อถอนป้าย
โฆษณาของโรงกลั่นเหล้าองุ่นได้ดังนั้นผมอยากจะขอความช่วยเหลือจากป้าเซียว”“มีอะไรให้ช่วยล่ะ?”
“ก่อนหน้านี้ผมได้ยินว่าซงชิงหมิงพยายามจะขอเงินกู้จากทางธนาคารอยู่”
“เงินกู้? ธนาคารไหน”
“ดูเหมือนว่า จะเป็นธนาคารอุตสาหกรรมและพาณิชย์แห่งชาติและดูเหมือนจะเป็นผู้อํานวยการถังดูแลอยู่”
เซียวลี่ฮวารุ่นคิด “ถังหมิงนั้นนะให้เครดิตคนพวกนั้น?”
“ผมไม่รู้สิ่งที่ผมได้ฟังมามันผิดหรือไหม ผมเพียงแค่ฟังมาข้างเดียวเท่านั้นอย่างไรก็ตามโรงกลั่นเหล้าองุ่นกังวลเรื่องเงินทุนที่เป็นไปได้ในการติดต่อเงินกู้ผมได้ยินมาว่าโรงกลั่นของพวก
เขาช่วงนี้กิจการไม่ค่อยดีเท่าไร”
เซียวลี่ฮวายิ้มและกล่าวว่า “ฉันไม่ได้สนใจเงินกู้ที่น้อยกว่า 10 ล้านหยวนมากนัก ฉันแค่ดูรีวิวสุดท้ายเท่านั้น วิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อมแบบนี้ ฉันเลยให้ถังหมิงรับผิดชอบคุณบอกว่าผู้อํานวยการถึงก็น่าจะเป็นเขาโอเครู้แล้วโรงกลั่นเหล้าองุ่นเพื่อสุขภาพหรือเปล่าเดี๋ยวฉันโทรไปเช็คถ้าสาขาของเราอนุมัติจริงๆฉันจะสั่งการใหม่ให้ยกเลิกผลอนุมัตนั้นส่ะ”“คุณป้าเซียวขอบใจนะ”
“ด้วยความยินดี คุณเป็นผู้มีพระคุณของครอบครัวเราสิ่งเล็กน้อยแค่นี้ฉันสามารถช่วยได้เสมอ”
วันถัดไป.
อาทิตย์เช่า.
ผู้อํานวยการดังอยุ่ที่ธนาคารสาชาตอนนี้พนักงานกําลังรับประทานอาหารเช้าที่บ้าน และโทรศัพท์ก็ดังขึ้น
เมื่อเขาเห็นเบอร์โทรศัพท์ผู้อํานวยการถังมองไปที่มันทันทีและหยิบมันขึ้นมา:”ท่านประธาน”มีเสียงเย็นชาจากหญิงวัยกลางคน “ถังหมิง? อยู่ไหม?”
“ครับตอนนี้ผมอยู่ที่สาขาครับท่านประธาน”ถังหมิงรู้ดีว่าคนที่อยู่ตรงข้ามโทรศัพท์ไม่ใช่รองประธานแต่เป็นประธานธนาคารเพื่อการอุตสาหกรรมและการพาณิชย์แห่งประเทศจีนดังนั้นเขา
จึงต้องพูดกับเธออย่างสุภาพและระมัดระวังในคําพูด
“คุณรับผิดชอบเรื่องการอนุมัติเงินกู้ของโรงกลั่นเหล้าองุ่นเพื่อสุขภาพใช่หม่
ถังหมิงกล่าวว่า “ผมเองครับผมได้ตรวจสอบแล้วกับทางโรงงานแล้วเลยไม่ได้รายงานเรื่องเล็กๆเช่นนี้ให้กับท่านครับ”
“แต่ฉันต้องการรู้เรื่องรายงาน ฉันได้ยินมาว่าป้ายของโรงกลั่นเหล้าองุ่นมีปัญหาด้านคุณภาพอย่างร้ายแรง คุณจะต้องหยุดการอนุมัติเดียวนี้!”
“ทําไมกันครับ?” ถังหมิงกล่าวว่า “แต่…”
“ฉันไม่ต้องการที่จะพูดครั้งที่สอง!”ตอนนี้สายได้ถูกตัดไปในทันที!
ตอนนี้ภายในใจของถังหมิงเต้นแรงขึ้นมาทันทีเขาไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น เมื่อเขาตั้งสติได้เขาก็หยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาทันทีและโทรหาซ่งชิงหมิง
ในขณะนี้ซ่งชิงหมองมาถึงโรงกลั่นแล้วและกําลังคุยกับหุ้นส่วนธุรกิจสองราย
“พี่ซ่ง เงินทุนของเราน่าจะลากไปไกลที่สุดได้อาทิตย์หน้า”ชายวัยกลางคนดูไม่มีความสุขเสียเลย
ซ่งชิงหมิง ยิ้มและพูดว่า:”น้องลู่เงินกู้ธนาคารได้รับการอนุมัตแล้ว และเงินจะสามารถใช้ได้ก่อนสัปดาห์หน้าฉันสัญญากับคุณว่าทันทีที่เงินมาถึงฉันจะผ่านทันที”
ก่อน”
เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นมาทัที.
ซ่งชิงหมิงขอตัวจากหุ้นส่วนธุรกิจของเขาสักครู่หนึ่ง “เดี๋ยวก่อน ฉันขอตัวออกไปรับโทรศัพท์เมื่อไปที่ทางเดินซ่งชิงหมิงหยิบขึ้นมา ฮิฮิยิ้ม: “พี่ถัง”เขาคิดว่าเงินกู้ของเขาได้รับอนุมัต อย่างเป็นทางการแล้ว และจะโทรเรียกเขาไปดําาเนินการด้านเอกสสาร
แต่ค่าพูดของถังหมิงทําให้ซ่งชิงหมิงถึงกับสะดุ้ง
ถังหมิงกล่าวว่า: “เงินกู้ถูกระงับ”
“อะไร?” ซ่งชิงหมิงถึงกับพูดผิดๆถูก: “ผู้อํานวยการถัง คุณไม่ได้ล้อเล่นกับผมใช่ไหมพวกมันทั้งหมดได้รับการอนุมัติไม่ใช่หรือ?”
“ตอนแรกมันเป็นเช่นนั้นแต่ประธานาธิบดีเพิ่งโทรหาผมและออกคําสั่งให้ระงับการจ่ายเงินกู้และบอกว่าคุณภาพป้ายโฆษณาของคุณเป็นปัญหาร้ายแรง”
“ป้ายโฆษณา เกี่ยวอะไรกับเงินกู้”
“ฉันเองก็ไม่เข้าใจเหตุผลของท่านประธานเช่นเดียวกัน”
“แต่ว่าธุรกิจของผมกําลังแย่และเราก็ตกลงกันไปแล้วทางโรงงานของเราก็มีปัญหาในเรื่องเงินทุนของโรงกลั่นเหล้าองุ่นถ้าแก้ไม่ได้ทางโรงงานก็ต้องปิดได้อย่างเดียวเงินกู้ครั้งแรกไม่
สามารถคืนได้ นอกจากนี้ยังเป็นการสูญเสียครั้งใหญ่ต่อธนาคารของคุณ”
ถังหมิง: “ผมเองก็รู้ดีเรื่องนี้แต่คนที่ออกคําสั่งเป็นประธานธนาคาร”
ถ้าเป็นหัวหน้าแผนกสินเชื่อหรือประธานสาขาเขตหรือรองผู้ว่าการสาขาเมืองก็ยังจะสามารถเจรจากันได้อยู่แต่ตอนนี้ประธธานธนาคารอุตสาหกรรมและการพาณิชย์แห่งชาติที่สั่งให้ระงับเคสนี้ แค่คําสั่งโดยวาจาก็เพียงพอแล้วไม่จําเป็นจะต้องมีลายเซ็นใดๆ เงินกู้นี้ไม่สามารถจัดการได้อย่างแน่นอนและนี่คือสิ่งที่คุณไม่ต้องการที่จะนึกถึงเมื่อวางสายโทรศัพท์ซ่งชิงหมอถอนหายใจซึ่งเต็มไปด้วยความกังวล
เมื่อวานทุกอย่างยังปกติดีวันนี้กลายเป็นแบบนี้ไปได้ยังไง?เรื่องนี้ไปเกี่ยวอะไรกับประธานธนาคารกันแน่?ซ่งชิงหมิงรู้สึกว่าเขาไปเหยียบโดนตอเขาส่ะแล้ว!
เกิดบ้าอะไรกันขึ้นกันแน่!
ทําไมฉันถึงได้โชคร้ายขนาดนี้!
ในไม่ช้าซ่งชิงหมิงก็คิดถึงความเป็นไปได้เพียงอย่างเดียวนี้! นั้นก็คือ…….