POWER AND WEALTH (พลังและความมั่งคั่ง) - ตอนที่ 699 วางระเบิด!

EP 699 วางระเบิด!

ในวันถัดมา

ช่วงของเช้าวันเสาร์

วันนี้เป็นวันพักผ่อนของดงซูบินแต่ภายในหัวของดงซูบินนั้นได้แต่คิดซ้ําไปซ้ํามาเกี่ยวกับเรื่องแผ่นดินไหว!แผ่นดินไหว!แผ่นดินไหว!

เขาหายใจเข้าลึก ๆ และดูเหมือนเวลาจะผ่านไปรวดเร็วมากเขานั่งลงบนโซฟาทันทีและหยิบจดหมายข่าวและสมุดบันทึกออกมาหนึ่งเดือนต่อมาเพื่อปรับปรุงแผนซึ่งเป็นแผนที่เขาคิดขึ้นมา

เอง และพยายามเขียนบางสิ่งที่ต้องทําและบันทึกไว้ในหนึ่งเดือนก่อนเกิดแผ่นดินไหวในหมู่พวกเขาจุดเน้นอยู่ที่แผนเหล่านั้นหนึ่ง การแก้ไขและพยายามลดผู้บาดเจ็บและผู้เสียชีวิตของสํานักงานเขตกวางหมิงเป้าหมายของดงซูบินคือการทําให้ความตายเป็นศูนย์ ประการที่สองโน้มน้าวหยางจ้าวเต๋อและเสี่ยวหลานให้เชื่อในสิ่งที่เขาพยายามจะบอกเรื่องแผ่นดินไหวให้ได้ถึงจะล้มเหลวกี่ครั้งก็ตาม

ช่วงเวลาของแผ่นดินไหวได้เข้าสู่การนับเวลาถอยหลัง!

ตอนนี้ดงซูบินเหมือนถูกไฟลนกันอยู่จํานวนผู้เสียชีวิตจะสามารถลดลงได้อย่างไรและแผนที่เขาพยายามทําอยู่จะทําให้คนอื่นๆเชื่อใจเขาได้อย่างไรสิ่งเดียวที่ดงซูบินทําได้ตอนนี้คือพยายามทําตามแผนของเขาที่คิดไว้ทุกวันให้ทุกคนเห็นหากไม่สําเร็จปลายทางของดงซูบินคือการถูกสั่งการจากรัฐบาลกลางให้ไล่ออกทันทีและผู้คนหลายพันคนจะต้องเสียชีวิตดังนั้นดงซูบินจึงแพ้ไม่ได้ยังมีเวลาอีกเดือน!

มันจะสําเร็จหรือล้มเหลวมาแล้ว!

หลังจากเสร็จสิ้นแผนเท่านั้นถึงจะบอกได้ว่าชีวิตของเขาจะเป็นอย่างไรและเขาพร้อมที่จะทําทุกอย่าง

หลังจากนั้นดงซูบินก็ยิ้มออกมาก่อนจะเปิดคอมพิวเตอร์และเชื่อมต่อกับโทรศัพท์มือถือตามแผนเขาเริ่มพิมพ์ “วางระเบิด” ของข้อความสั้นและอีเมลถึงเสี่ยวหลานและเกิงโยฮวาข้อความที่ตัดตอนมาของดงซูบินเกี่ยวกับจํานวนแผ่นดินไหวและผู้บาดเจ็บล้มตายในจีนและทั่วโลกในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมาข้างล่างนี้พวกมันถูกส่งไปหาพวกเขาต่างหากไม่ใช่ข้อความปกติแต่มันเป็นรายละเอียดของแผ่นดินไหวที่กําลังจะเกิดขึ้นและข้อความประมาณหลายสิบฉบับ!

มันถูกส่งออกไปทั้งหมดแล้ว!

ส่ง!

ส่ง!

ดงซูบินไม่รู้ว่า เสี่ยวหลานและเกิงโยฮวาจะเป็นอย่างไรหลังจากได้รับข้อความมากมายเหล่านี้อย่างไรก็ตามดงซูบินสามารถเดาได้ว่าสีหน้าของเธอทั้งสองคนคงจะไม่ดีแน่ๆ

เสียงกริ่งดังขึ้นและโทรศัพท์ดังขึ้น

ดูเหมือนจะเป็นเบอร์ของเกิงโยฮวาเมื่อดงซูบินหยิบมันขึ้นมาเขาก็รับสายของเกิงโยฮวาทันทีที่ปลายสายอีกด้านหนึ่ง:”ดงซูบิน!คุณต้องการทําอะไรกันแน่!”

ดงซูบินพูดด้วยน้ำเสียงเฉยเมย: “นายกเทศมนตรีโยฮวาอย่าโกรธผมเลยผมแค่อยากให้คุณรู้ถึงอันตรายของแผ่นดินไหวเรื่องนี้สําคัญมากไม่มีอะไรต้องตื่นตระหนก”

“คุณมันบ้าไปแล้ว!” เกิงโยฮวาวางสายไปในทันที

วินาทีถัดมา ข้อความสั้นๆ ของเสี่ยวหลานก็มาถึง

ขึ้นจอมือถือ : คุณตั้งใจกวนฉันหรือเปล่า?

ดงซูบินตอบว่า:คุณต้องเก็บเรื่องที่ผมให้คําแนะนําไปผมพูดจริงๆ ใครจะรู้ว่าแผ่นดินไหวจะมาเมื่อไร?

ข้อความของเสี่ยวหลานตอบกลับข้อความ:ถ้าคิดจะล้อเล่นกับฉันหรอ,ถ้าเช่นนั้นฉันจะลองเก็บไปคิดก็ได้

ดงซูบิน: ผมไม่ได้ล้อเล่นกับคุณเลยผมพูดจริงคุณคิดว่าฉันล้อเล่นหรอ?

เสี่ยวหลาน:ฉันคิดได้แค่นี้ก่อน อย่าส่งข้อความมารบกวนฉันอีก นานๆครั้งที่ฉันจะได้พักผ่อนเช่นนี้

ดงซูบินหันมามองและรู้ว่ามันไม่ง่ายเลยที่จะพูดออกไปเช่นนั้น แต่ทัศนคติของเสี่ยวหลานยังคงทําให้ดงซูบินเห็นความหวังบางอย่าง

ในเวลานี้ กริ่งประตูก็ดังขึ้น

เมื่อดงซูบินเปิดประตู ชายหนุ่มสวมชุดส่งเอกสารก็ปรากฏตัวขึ้นด้านนอก “คุณใช่คนที่โทรหาคนส่งของเหรอ”ชายคนนั้นถาม

“ใช่พอดีฉันมีบางอย่างต้องทํา” ดงซูบินขอให้เขาเข้าไปในบ้านจากนั้นดึงสิ่งของที่บรรจุออกมาสองสามชิ้นแล้วมอบให้เขา“นี่คือสําเนาสองชุดไปยังเขตหยานไทนี่คือสําเนาของหนานฉางสองชุด” นี่คือสําเนาของเมืองฉันจะบอกที่อยู่คุณเขียน” สิ่งเหล่านี้เป็นเรื่องเกี่ยวกับแผ่นดินไหวและไฟล์ภาพนอกจากนี้ยังมีภาพยนตร์และหนังสั้นอีกหลายเรื่องซึ่งดงซูบินได้รับเมื่อคืนนี้ในหยานไทเขาส่งไปสองชุดถูกส่งไปยังหน่วยเสี่ยวหลานและที่หอพักของเธอ . ที่หนานฉางมอบให้เกิงโยฮวาและเมืองนี้มอบให้กับแม่ของเขา
เสร็จแล้วคนส่งของก็กลับไปในทันที

ดงซูบินโทรหาลวนเสี่ยวปิง “แม่ครับ วันนี้เป็นวันหยุดของแม่ไหม”

ลวนเสี่ยวปิง “ใช่แล้วลูกแม่กําลังจัดบ้านอยู่ มีอะไรหรือเปล่า”

“พอดีว่า ผมส่งบางอย่างเกี่ยวกับข้อมูลแผ่นดินไหวให้แม่นะ”

“แผ่นดินไหวเหรอ ลุงหยางของลูกก็พึงคุยเรื่องนี้กับแม่เมื่อวาน….”

“เดี๋ยวผมอธิบายให้แม่ฟังนะครับ ยังไงก็ขอถามคุณสักคําแม่ยังอยู่กับลุงหยางอยู่หรือเปล่า”

ลวนเสี่ยวปิงกล่าวด้วยรอยยิ้ม: “เจ้าลูกบ้า”

ดงซูบินยิ้มและพูดว่า: “ไม่เป็นไรแม่ต้องช่วยผมหน่อยรอให้คนส่งของมาถึงในตอนกลางคืนเมื่อลุงหยางกลับบ้านคุณจะให้ข้อมูลข้างในกับเขาแม่ต้องเปิดภาพยนตร์เรื่องใดเรื่องหนึ่งขึ้นมาและให้ลุงหยางดูด้วยผมจะให้ข้อมูลเกี่ยวกับแผ่นดินไหวของเขตที่ลุงหยางดูแลให้”

“ลูกกําลังหาอะไรอยู่กันแน่?”

“เรื่องนั้นเดียวค่อยอธิบายที่หลังนะครับ โอเคไหม?”

“…ก็ได้”

“ขอบคุณครับแม่ รอรับเอกสารนะครับ”

เขาวางสายการโน้มน้าวใจของดงซูบินในวันนี้ก็เสร็จสิ้นในขั้นต้นเช่นกันรอพรุ่งนี้วันมะรืนวันมะรืนดงซูบินกําลังเตรียมที่จะทิ้งระเบิด เสี่ยวหลานวันละครั้งและพวกเขาจะต้องให้ความสนใจกับมันนี่สําหรับชาวเมืองเฉินโจวสําหรับการพิจารณาในอนาคตของเสี่ยวหลาน และเกิงโยฮวาดงซูบินเลขาธิการเขตจะถูกบังคับให้ลาออกหลังจากเกิดแผ่นดินไหวแต่เขาไม่รู้ว่าเสี่ยวหลานและเกิงโยฮวาพวกเขาจะถูกลงโทษด้วยหรือไม่? เลิกจ้าง?ถูกไล่ออก?ดังนั้นดงซูบินจึงไม่สามารถละทิ้งงานโน้มน้าวใจของเขาอยู่ดีและเขาต้องปฏิบัติตามทีละขั้นตอน

10.00 น.

เขาดื่มมัน. จิตใจของดงซูบินแน่วแน่ จบแล้ว ขั้นตอนต่อไป

Dong Xuebin ไม่มีสิทธิ์สั่งพวกเขาทําได้แค่เตือนและเตือนได้เท่านั้น แต่ดงซูบินสามารถทําได้หลายอย่างในเขตอํานาจศาลของเขาเอง แน่นอน ไม่ดีแน่ที่จะตะโกนว่าแผ่นดินไหวกําลัง

จะมา คําพูดของลุงหยางเมื่อวานนี้เตือนดงซูบินว่าการเผยแพร่ข่าวลือเรื่องแผ่นดินไหวนั้นผิดกฎหมายแต่การทํางานป้องกันล่วงหน้าสําหรับการป้องกันแผ่นดินไหวและการลดภัยพิบัติล่วง

หน้านั้นสมเหตุสมผลและถูกกฎหมายดงซูบินพลิกสมุดบันทึกไปที่หน้าแรก ซึ่งเป็นหมายเลขผู้บาดเจ็บที่คัดลอกมาจากหนังสือพิมพ์ในอนาคต มีผู้เสียชีวิต 43 รายนี่คือจํานวนผู้เสียชีวิตที่เกิดจากป้ายโฆษณาของโรงกลั่นเหล้าองุ่นเพื่อสุขภาพริมถนนทั้งทางตรงและทางอ้อมในบริเวณถนนกวงหมิงรายงานในอนาคตมีความชัดเจนมากป้ายโฆษณาทั้งหมดของโรงกลั่นเหล้าองุ่นเพื่อสุขภาพนี้มีอยู่แล้วปัญหาด้านคุณภาพจํานวนมากในขณะที่เกิดแผ่นดินไหวโฆษณาไวน์เพื่อ

สุขภาพสี่ในห้ารายการในเขตหวางหมิง พังทลายลง รูปภาพของดงซูบินในหน้าแรกของรายงานข่าวได้ลดลงแล้วป้ายโฆษถาบางแห่งอยู่ในพื้นที่ที่มีประชากรหนาแน่นนอกชุมชนบางแห่งตาม พื้นที่สาธารณะข้างถนนหลังเกิดแผ่นดินไหวมีผู้เสียชีวิต 43 ราย หรือเสียชีวิตจากอุบัติเหตุทางรถยนต์ที่เกิดจากการถล่มของป้ายโฆษณา

การรื้อถอนป้ายโฆษราของโรงกลั่นเหล้าองุ่น – นี่คือการปรับโครงสร้างองค์กรครั้งแรกของดงซูบิน!

คนธรรมดาสี่สิบสามคน ดงซูบินไม่สามารถปล่อยให้พวกเขาตายจากแผ่นดินไหวอีกต่อไป

เขาไม่ต้องการให้ประชาชนที่อยู่ในเขตที่เขาดูแลได้รับอันตราย!

อาจดูเหมือนยังไม่มีอะไรคืบหน้า แต่ดงซูบินจะต้องพยายามต่อไป!! .