POWER AND WEALTH (พลังและความมั่งคั่ง) - ตอนที่ 698 การรื้อถอนป้ายโฆษณา

EP 698 การรื้อถอนป้ายโฆษณา

ในช่วงเช้า.

มีลมภายนอกกระทบเข้ามาบ้างเล็กน้อย

ดงซูบินรวบรวมรายงานข่าวไว้ในมือและพยายามหาทางว่าเขาควรทําอย่างไรดูเหมือนเขาจะเห็นถึงอะไรบางอย่างและพร้อมที่จะกลับไปที่สํานักงานเพื่อตรวจสอบสิ่งต่างๆ

จู่ๆก็มีโทรศัพท์เข้ามา

น้ําเสียงนั้นดูเร่งรีบเอามากๆ “เลขาซูบินฉันเองเซียวเฉินจากสํานักงานการเมืองพรรค!”ดงซูบินกล่าวว่า:”โทรมามีอะไรหรือเปล่า?”

“เพิ่งทราบข่าว ป้ายโฆษณานอกชุมชนหลิวเซียนพัง!”

“ป้ายโฆษณา?” ใบหน้าของดงซูบินเปลี่ยนไปทันที “ไม่มีใครจัดการกับป้ายโฆษณาพวกนั้นเลยหรอ?”

“พอดีฉันเพิ่งทราบข่าวจาก ฉันจึงรีบแจ้งคุณเป็นคนแรกเลย และยังไม่ทราบถึงสถานการณ์เฉพาะที่เกิดขึ้น!”

“เข้าใจแล้ว คุณรีบแจ้งผู้อํานวยการโจวเร่งด่วน และฉันจะลงไปพื้นที่เดียวนี้!”

เมื่อวางสายสีหน้าหนักใจก็ปรากฎขึ้นมาบนสีหน้าของดดงซูบิน เขาพยายาแก้ไขป้ายโฆษณาผิดกฎหมายมากมายจนป้ายโฆษณาพวกนั้นก็ปัญหาขึ้นมาจนได้เขาเองไม่รอช้าหยิบกระเป๋า

แล้วเดินลงไปข้างล่าง แล้วเปิดประตูรถซานทาก่อนจะขับมันตรงไปที่ยังที่เกิดเหตุ ระหว่างทางมีคนบอกดงซูบินว่ามีอะไรบางที่เกิดขึ้นในชุมชนหลิวเซียนคราวนี้ดงซูบินได้ทราบข่าวโดยละเอียด มากขึ้น มีคนมาถึงที่เกิดเหตุแล้วและบอกดงซูบินว่ามีผู้ได้รับบาดเจ็บ

หลังจากผ่านไปสิบกว่านาที

ณ ชุมชนหลิวเซียน

เมื่อดงซูบินขับรถผ่านไปเขาเห็นป้ายโฆษณาขนาดใหญ่ที่อยู่ห่างออกไปห้าเมตรซึ่งแกว่งไป

มาอยู่ข้างถนน มีการตรึงที่ด้านหนึ่งได้ถูกแยกออกจากกันแล้วมีเพียงสกรูและตัวยึดที่อยู่อีกด้าน

หนึ่งเท่านั้นที่ถูกตอกตะปูเข้ากับป้ายโฆษณา ข้างหลังป้ายนั้นอันตรายมากมันอาจจะล้มได้ทุกเมื่อ

หมด

โจวหยินหยูมาถึงที่เกิดเหตุแล้วเมื่อดงซูบินมาเขาก็ทักทาย”เลขาซูบิน!” ทันที”สถานการณ์เป็นอย่างไร”ดงซูบินมองไปที่นั่นตอนนี้ผู้คนมากมายมาชุมนุมกันจนวุ่นวายไป

โจวหยินหยูดูเหมือนเธอเองก็กําลังยุ่ง:”ป้ายโฆษณาถูกอุปกรณ์ยึดติดหลุดออกไปและดูเหมือนมันจะล้นลงมาทับชาวบ้านคนหนึ่ง”

“แล้วเขาเป็นยังไงบ้านตอนนี้?”

“โชคดีที่มันบาดเจ็บเพียงเล็กน้อยเท่านั้น”

“แล้วคนล่ะ?”

“อยู่ข้างใน.”

ดงซูบินถอนหายใจด้วยความโล่งอกและเดินเข้าไปในป้ายโฆษณา ไวน์เพื่อสุขภาพเป็น

โฆษณาของโรงกลั่นเหล้าองุ่นเพื่อสุขภาพดงซูบินรู้ดีว่าไม่ใช่แค่เหตุแผ่นดินไหวเท่านั้นที่จะเกิดขึ้นเรื่องป้ายโฆษณาที่อาจจะสร้างความอันตรายให้กับประชาชนด้วยในเขตกวางหมิง!

ดงซูบินเดินแวกท่ามกลางฝูงชน

ดงซูบินเห็นสาววัยกลางคนกําลังโต้เถียงกับชายวัยกลางคนในชุดสูท

ดูเหมือนว่าหญิงคนนี้จะได้รับบาดเจ็บและเสื้อผ้าที่แขนของเธอก็ขาดออกและดูเหมือนเธอจะกําลังโมโหและพูดว่า: “คุณมันเป็นพวกฆาตกร!ถ้าฉันหลบไม่ทัน!ฉันคงตายไปแล้วล่ะ!”ชายวัยกลางคนกล่าวโดยไม่แสดงอารมณ์ใดๆว่า“นี่เป็นเพียงอุบัติเหตุ”

“อุบัติเหตุอะไร ลมกระโชกแรงทําให้ป้ายพังลงมาคุณต้องชดใช้ค่าทําขวัญและค่ารักษาพยาบาลให้ฉันด้วย!ไม่เช่นนั้นเรื่องนี้ไม่จบง่ายๆแน่!”

ชายวัยกลางคน: “ฉันชื่อ ซ่งชิงหมิง เจ้าของโรงกลั่นเหล้าองุ่นเพื่อสุขภาพเราเสียใจมากเกี่ยวกับอุบัติเหตุครั้งนี้แต่ฉันสามารถบอกคุณได้ชัดเจนว่าความรับผิดชอบไม่ได้อยู่กับเราป้ายโฆษณาเป็นของบริษัทรับท่าป้ายโฆษณาและเราเคยแจ้งให้พวกเขาปรับปรุงป้ายแล้ววคุณเอง

คงจะต้องไปฟ้องบริษัทโฆษณาแทน”

หญิงวัยกลางคนโวยวายขึ้นมาทันที:”แล้วบริษัทโฆษณาล่ะ?”

“บริษัทของพวกเขาคงปิดตัวลงแล้ว เราเองก็ไม่สามารถติดต่อพวกเขาได๋” ซ่งชิงหมิงกล่าวอย่างไม่ใยดี

หญิงสาวเริ่มโกรธขึ้นมา “ก็โฆษณาเป็นของคุณ!แล้วมันจะไม่อยู่ในความรับผิดชอบของคุณได้อย่างไร?”

ซงชิงหมิงส่ายหัว“ฉันบอกว่าขั้นตอนทําป้ายโฆษณาอื่นๆไม่ใช่ความรับผิดชอบของโรงกลั่นเหล้าองุ่นของเรามันไม่เกี่ยวอะไรกับเราแต่ฉันขอให้คุณใจเย็นๆก่อนเราไม่อยากให้เรื่องมันปานป้ายใช่ หากเป็นเพียงค่ารักษาพยาบาลเราสามารถช่วยออกค่าใช้จ่ายแทนบริษัทโฆษณาได้แต่ค่าใช้จ่ายอื่นๆเราคงไม่สามารถให้ได้เราไม่ใช่องค์กรการกุศล”ในทางหนึ่งคือการปัดความรับผิดชอบ

หญิงสาวยังไม่ปฏิเสธ เพราะสิ่งที่เธอเจอนั้นน่ากลัวมาก ใครเล่าจะสงบได้?

อย่างไรก็ตาม ซ่งชิงหมิงนั้นแสดงสีหน้าที่สงบนิ่งอยู่เสมอ สุดท้ายเขาก็เริ่มจะทนหญิงสาวคนนั้นไม่ไหวเขากล่าวว่า:”ผมคิดว่าเราได้ทําทุกอย่างถูกต้องแล้วคุณไม่ได้รับบาดเจ็บและเราก็ได้

จ่ายเงินให้กับบริษัทโฆษณาไปแล้วทางนั้นจะต้องเป็นคนรับผิดชอบ และมันก็ไม่ใช่หน้าที่ของเราเมื่อคิดตามหลักการแล้วจริงไหม? นอกจากนี้ค่ารักษาพยาบาลที่คุณจ่ายไปฉันบอกว่าสิ่งนี้ไม่ เกี่ยวกับโรงกลั่นเหล้าองุ่นของเรา เรายินดีที่จะไปที่ศาลไปเลยไหม!”

ผู้หญิงคนนั้นพูดไม่ออก

ซ่งชิงหมิง พูดกับผู้ช่วยที่อยู่ถัดจากเขา: “ไป”

“คุณคิดว่ามันจะจบง่ายเช่นนี้หรอ!” หญิงสาวตะโกน

ซ่งชิงหมิงไม่ฟังเธอและเดินไปที่รถเมอร์เซเดสที่จอดไว้ข้างถนน

ดงซูบินตะโกนใส่เขา และเดินไปช้าๆ ยืนอยู่ข้างหน้ารถเมอร์เซเดส สีดํา และมองดูเขา “คุณคุณจะไปไหน”

ดวงตาของซ่งชิงหมิงเย็นชา“ถ้าอยากได้เงินมากนักก็จะฟ้องเอา? ต้องขอตัว!”

ดงซูบินยิ้ม “คุณพูดถูก ผมเองก็จะรับฟ้องด้วย”

โจวหยินหยูกล่าวอย่างทันท่วงที: “นี่คือเลขาซูบิน เลขาธิการสํานักงานเขตกวางหมิง”

“เลขาธิการซูบิน?” ซ่ง ชิงหมิงตกตะลึงใบหน้าของเขาเปลี่ยนไปอย่างรวดเร็วเขายิ้มและเอื้อมมือออกไป“คุณคือเลขาธิการซูบินผมเคยได้ยินชื่อนี้คุณเองโด่งดังมากและชื่อเสียงของคุณใครๆก็รู้จัก ผมต้องขอโทษด้วยที่ไม่ได้ทักทายคุณ”

ดงซูบินเอื้อมมือออกไปและจับมือเขา“ไม่เป็นไรเหตุการณ์มันเป็นยังไงกันแน่?”

ซ่งชิงหมิง กล่าวอย่างใจเย็น:“มันเป็นปัญหาสําหรับบริษัทโฆษณา เมื่อป้ายนี้เปิดอยู่มันก็กําลังตามทันกับความล้มเหลวของบริษัทของพวกเขาด้วยเหตุนี้อาจมีปัญหาบางอย่างในกระบวนการเลขาซูบินคุณวางใจได้ผมโทรหาบริษัทโฆษณแล้วสักพักจะมีคนมาซ่อมป้ายและจะไม่มีอุบัติเหตุเกิดขึ้นอีกทางเราต้องขออภัยจริง”

ดงซูบินยิ้มเล็กน้อย “ยังต้องติดตั้งอีกเหรอบอสซ่งคุณไม่ได้จริงจังกับมันจริงๆ”

“มีปัญหาอะไรหรือเปล่า” ซ่งชิงหมิงหัวเราะ

“มันมีปัญหาอีกมาก”ดงซูบินมองไปที่ดวงตาของเขาและพูดว่า: “ฉันคิดว่าสิ่งที่คุณต้องทําตอนนี้คือเพื่อชดเชยค่ารักษาพยาบาลของพี่สาวที่ได้รับบาดเจ็บก่อนพาเธอไปโรงพยาบาลแล้ว

เรื่องป้ายโฆษณาคุณจะต้องรื้อถอนออกเราจะหาคนมารื้อหรือมิฉะนั้นคุณจะต้องรับผิดชอบเรื่องนี้”

เมื่อซ่ง ชิงหมิงได้ยินสิ่งนี้ ใบหน้าของเขาดูแย่เล็กน้อย“รื้อออก? มันจําเป็นไหม?” “อะไรสําคัญไปกว่าความปลอดภัยของผู้อยู่อาศัย? หากเกิดอุบัติเหตุจะไม่อนุญาตให้ครั้งที่สองและสาม!”

“นี่เป็นเพียงอุบัติเหตุ และอนาคตจะไม่เกิดเรื่องเช่นนี้อีก”

“คุณไม่สามารถรับประกันสิ่งนี้ได้”

แน่นอนว่าในเขตกวางหมิงแห่งนี้มีข้อพิพาทกันมากมาย ทั้งเรื่องค้างค่าจ้างรื้อถอนและขอรื้อ

ป้ายโฆษณา สํานักงานเขตมีสิทธิ์จัดการเรื่องที่เกี่ยวข้องกับชีวิตความเป็นอยู่ของประชาชนในเขตการดูแลด้วยซึ่งทางสํานักงานเขตให้ความสนในเป็นอย่างมากอีกทั้งดงซูบินเองก็รับรู้อนาคตมาแล้วว่าจะเกิดคดีสะเทือนขวัญที่เกิดจากป้ายโฆษณาของเจ้าของโรงกลั่นไวน์อย่างซงชิงหมิงหลังเกิดเหตุแผ่นดินไหวซึ่งมีผู้เสียชีวิตถึง 43 คน!

“ป้ายนี้ต้องรื้อทิ้ง” โจวหยินหยูพูดพร้อมด้วยสีหน้าจริงตัง: “มันเกิดเรื่องใหญ่ขึ้นมาขนาดนี้เราคงปล่อยมันไว้ไม่ได้หรอก”

ดวงตาของซงชิงหมิงดูเย็นชา เขาได้รับการตั้งโรงงานอยู่ในหนานฉางมานานกว่าสิบปีทุกแง่มุมของความสัมพันธ์มาถึงแล้วเขาคุ้นเคยกับสํานักงานของดงซูบินเป็นอย่างดีเมื่อไม่กี่วันมานี้โต๊ะไวน์มักจะได้ยินคนพูดถึงเขาว่าเขาคือคนดังแต่เมื่อพูดถึงความสนใจของเขาเองซ่งชิงหมิงจะไม่ยอมให้ใครเห็น โรงกลั่นเหล้าองุ่นของเขาประสบปัญหาความยุ่งยากในการปฏิบัติงานแล้วและเขากําลังจะตายตอนนี้เขากังวลมากที่สุดเกี่ยวกับการโฆษณาและการประชาสัมพันธ์ถ้าป้าย

นี้รื้อถอนไม่ได้แน่นอนในระยะเวลาอันสั้นนั่นคือการสูญเสียโรงกลั่นเหล้าองุ่นทุกวัน

“ผมกลัวว่ามันจะเป็นไปไม่ได้”ซ่งชิงหมิง ส่ายหัว “พวกเราประมูลป้ายนี้เราจ่ายเงินไปแล้ว

และยังมีสัญญา”

ดงซูบินกล่าวว่า: “บอสซ่ง คุณอาจเข้าใจผิดผมไม่ได้หมายถึงป้ายโฆษณานี้ โฆษณาของ บริษัทของคุณในเขตกวางหมิงจะต้องถูกรื้อถอนทั้งหมด ถ้าบริษัทโฆษณามีปัญหาแน่นอนผม

ต้องตรวจสอบทั้งหมดอีกครั้งผมรับผิดชอบประชาชนของเรานี่ไม่ใช่เรื่องเล็กน้อย!”

โจวหยินหยูถึงกับตกตะลึง รื้อถอนทั้งหมด?

ใบหน้าของซ่งชิงหมิงก็เปลี่ยนไปเช่นกัน“คุณไม่มีสิทธิ์นี้!”

“ผมกลัวว่าเรามีมันจริงๆ”ดงซูบินหันไปหาโจวหยินหยู:”ฉันจะกลับไปตรวจสอบเอกสารการ

ขอติดตั้งป้ายโฆษณาของโรงกลั่นเหล้าองุ่นเพื่อสุขภาพเพื่อดูว่าผิดกฎหมายหรือไม่”

“… เข้าใจ.”โจวเหยียนหยูหันและซ้าย

ใบหน้าของซ่งชิงหมิงเข้มขึ้น“เลขาซูบิน! มันจําเป็นต้องทําขนาดนี้เลยหรอ?”“มันมีความจําเป็นอย่างมากที่จะต้องทําเช่นนี้!”ดงซูบินแสดงสีหน้าที่จริงจังอกมาเพราะเขา

เชื่อว่าโฆษณาของโรงกลั่นเหล้าองุ่นเพื่อสุขภาพไม่อยู่ภายใต้การอนุมัติอย่างเป็นทางการอย่างแน่นอน!

หรอ”

ซ่งชิงหมิงยิ้ม “แสดงว่าคุณจะไม่ไว้หน้าผมเลยสินะ?”

ดงซูบินกางมือของเขา“ผมเองก็อยากจะทําเช่นนั้นเหมือนกัน แต่คุณก็เห็นที่ผมทําแล้วไม่ใช่

แน่นอนว่าดงซูบินไม่ใช้พวกใจเสาะป้ายโฆษณาของบริษัทคุณได้ทําร้ายผู้คนและเกือบฆ่าคนตอนนี้สํานักงานเขตเข้ามาเพื่อจัดการกับปัญหาแล้ว เขายังกล้าที่จะติดตั้งป้ายโฆษณาใหม่อีกหรือ? หากมีสิ่งผิดปกติเกิดขึ้นในอนาคตนี่ไม่ใช่ความรับผิดชอบของดงซูบินอย่างงั้นหรือ? อีกทั้งเขายังไม่ไว้หน้าซ่งชิงหมิงอีกตั้งหาก! ดงซูบินชัดเจนถึงคําสั่งที่เขาสั่งออกไปมันจะมีผลดีใน

อีกหนึ่งเดือนข้างหน้า และมันไม่ใช่เรื่องบาดหมางส่วนตัวกับซ่งชิงหมิงแต่อย่างใด!ทันใดนั้นพนักงานของโรงกลั่นเหล้าองุ่นก็พูดว่า “บอสซ่ง, ผู้จัดการใหญ่ของบริษัทธนาคารและสินทรัพย์ของจีนโทรมาครับ,เงินกู้”

ซ่ง ชิงหมิงมองดงซูบินอย่างรวดเร็วหยิบโทรศัพท์มือถือและเดินจากไปเล็กน้อยอย่างสุภาพมาก: “ผู้อ่านวยการถึงสวัสดีผมเองซงชิงหมิง…”

ไม่กี่นาทีต่อมา ซ่ ชิงหมิง ซึ่งจัดการเรื่องนี้เสร็จแล้ว วางสายโทรศัพท์มือถือและพูดกับเจ้าหน้าที่ข้างๆเขาว่า “ติดต่อทางผู้จัดการใหญ่ให้เขาหาคนมาติดป้ายโดยเร็วที่สุด!”พนักงานบอกว่า.

ดงซูบิน เพิ่งจะทําการรื้อป้ายโฆษณานี้เสร็จซงชินหมิงกับสั่งการเช่นนี้ต่อหน้าดงซูบินเห็นได้ ชัดว่าเป็นการยั่วยุเล็กน้อยท้ายที่สุด ซ่งชิงหมิงมองไปที่ดงซูบิน“เลขาซูบินดูเหมือนผมจะงาน ยุ่งคงไม่มีเวลาโต้เถียงกับคุณแล้ว”

ดงซูบินกระพริบตา “บอสซ่ง คุณเป็นนักธุรกิจ คุณควรรู้ผลที่ตามมาจากการเผชิญหน้ากับรัฐบาล”

ซ่งชิงหมิงยิ้มเล็กน้อย:“เว้นแต่เขตจะได้รับเอกสารขั้นตอนการรื้อถอนป้ายโฆษณาเหล่านี้เป็นทรัพย์สินถาวรของบริษัทเราไม่ใช่ใครที่จะบอกว่าพวกเขาสามารถถูกรื้อถอนได้และสํานักงานเขตไม่มีสิทธิ์นี้!”

ดงซูบินพยักหน้าเบา ๆ ตกลงต้องการจะมีปัญหากับฉันสินะ! ? แน่นอนดงซูบินไม่ได้มีเรื่องกับใครมาหลายวันแล้ว! ดูเหมือนดงซูบินจะคันไม้คันมือในศึกครั้งนี้มากเป็นพิเศษ!!.