POWER AND WEALTH (พลังและความมั่งคั่ง) - ตอนที่ 689 เสี่ยววินาทีของความเป็นความตาย!

EP 689 เสี่ยววินาทีของความเป็นความตาย!

ช่วงเวลาทุ่มครึ่ง

เหลือเวลาก่อนที่เซียวลี่ฮวาจะเสียชีวิตสี่สิบนาที!

ในห้องนั่งเล่น ดงซูบินหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาและบอกกับหลิวเฉินหลงด้วยความเร่งรีบเพื่อจะบอกว่าประธานเซียวกําลังอยู่ในอันตราย!

“ขออภัยค่ะ สายที่ทันเรียก ปิดใช้บริการอยู่ในขณะนี้ค่ะ…”

“เดี๋ยวนะ…” ติดต่อไม่ได้ดูเหมือนโทรศัพท์ของหลิวเฉินหลงนั้นจะแบตเตอรี่หมด!

แล้วฉันควรทํายังไงดี?ฉันจะบอกเขายังไงดีแล้วตอนนี้คุณอยู่ที่ไหนแต่ถึงแม้เขาจะรับสายฉันจะอธิบายเรื่องนี้กับเขายังไงดีล่ะ? จะบอกให้เซียวลี่ฮวาออกจากร้านกาแฟทันทีอย่างงั้นหรอ?บอกว่าจะมีอุบัติเหตุรถยนตร์เกิดขึ้นอย่างงั้นหรอ?ใครมันจะเชื่อเรื่องยังงี้กันเหล่า?อีกทั้งเธออาจจะคิดว่านี้เป็นเรื่องไร้สาระและก็ดื่มกาแฟต่อก็เป็นได้?

ไม่ต้องกังวล! ไม่ต้องกังวล!

ยังมีเวลา! นายยังมีเวลาดงซูบิน!

ดงซูบินเริ่มดูนาฬิกาถี่ขึ้นเรื่อยๆ ในที่สุดก็คว้ากุญแจและเปิดประตูและรีบลงไปข้างล่างระหว่างทางลงบันไดดงซูบินโทรหาหยูเหมยเซียวทันที

“สวัสดีค่ะ คุณลุง” เสียวนั้นเป็นเสียงของหยูเซียวเซียวรับแทน

ดงซูบินรีบพูดว่า “แล้วแม่ของเธอล่ะ?”

“แม่อยู่ในข้างในห้องค่ะ”

“ฉันขอสายแม่ของเธอหน่อยตอนนี้ รีบเลย!”

“เดียวหนูจะรีบเรียกแม่ให้นะคะ…..แม่ค่ะ!” เสียงรอยเท้ารีบวิ่งไปข้างหน้าดังออกมาจากปลาย

สาย “แม่ แม่ ลุงซูบิน ต้องการคุยกับแม่!ดูเหมือนคุณลุงจะกําลังรีบอยู่!”

หลังจากนั้นไม่นาน เสียงของหยูเหมยเซียวก็ดังขึ้น“ซูบิน?”

ดงซูบินกล่าวขึ้นมาด้วยความเร่งรีบ:”ช่วยรีบมาที่เมืองด่วน! เร็วเขา! ยิ่งเร็วเท่าไรก็ยิ่งดี!”

“……เกิดอะไรขึ้น?”

“แม่ของคุณกําลังจะเกิดอุบัติเหตุ! มาเถอะ!”

“เอ๋? เธอ เธอ…”

“ไม่ต้องถามอะไรทั้งนั้น ฉันไม่มีเวลาอธิบายตอนนี้ฉันไปรับคุณไม่ได้ ดังนั้นฉันจะให้เบอร์คุณไว้เขาชื่อเฟิงเหล่ยจากสํานักงานความมั่นคงสาธารณะเมืองหยานไถคุณเรียกเขาว่าให้เค้าหาคนไปส่งคุณที่เมือง!

“เข้าใจแล้ว! ได! ฉันจะรีบโทรทันที!”

แม่ของเธอกําลังจะประสบอุบัติเหตุและหยูเหมยเซียวเองก็กลัวว่าจะไม่ได้พบกับเธออีก!

ในเวลานี้ ดงซูบินวิ่งออกจากทางเดินและวางสายโทรศัพท์ก่อนจะรีบออกจากหอพักตรงไปที่ถนนหลู่กูในทันที่ซึ่งเป็นทางแยกระหว่างหนานฮางและซิงผิงกว่าทศวรรษที่แล้วถนนหลู่กูอยู่ภายใต้เขตการดูแลของซิงผิงดังนั้นจึงอยู่ไกลจากใจกลางเมืองหนานฉางซึ่งเป็นที่ตั้งของดงซู

บิน ซึ่งด้วยระยะเวลาและระยะทางดงซูบินจึงต้องเร่งรีบกว่านี้เขาโทรหาคนที่รู้เกี่ยวกับหมายเลขโทรศัพท์มือถือของเซียวลี่ฮวาและจะให้เขารีบไปที่เกิดเหตุ!

ยังมีเวลาอีกครึ่งชั่วโมงตอนนี้เป็นเวลาสองทุ่ม!

หากเวลาเวลาในข่าวนั้นไม่คลาดเคลื่อนหรือเป็นเวลาที่เธอเสียชีวิตดงซูบินก็จะเหลือเวลาเพียงยี่สิบนาทีเท่านั้น!

ไม่นานหลังจากนั้นดงซูบินที่ขับรถก็ได้เบอร์โทรศัพท์มาแต่เขาไม่แน่ใจว่านั้นเป็นเบอร์โทรศัพท์ของเซียวลี่ฮวาหรือเปล่า

ตุ๊ดตูด ตุ๊ด โทรศัพท์กําลังเชื่อมต่อ แต่ไม่มีคนรับ!

ดงซูบินพยายามกดโทรไปอีกครั้งแต่ก็ยังไม่มีคนตอบอยู่ดี!

เขาโยนโทรศัพท์มือถือไปที่เบาะรองนั่งดงซูบินหยิบพวงมาลัยด้วยการถอนหายใจและมองไปที่ถนนที่ค่อนข้างติดเล็กน้อยด้านหน้าเขาเหยียบคันเร่งขึ้นไปทันทีจนทําให้คนแถวนั้นหันมา

มองที่รถของเขาหลังจากผ่านรถติดมาเขาก็เลาะตรอกซอกซอยเข้าไป!

เร็วเข้า!

เร็วขึ้นอีก!

ดงซูบินพยายามขับทะลุซอยต่างๆอย่างเร่งรีบ!

ในเวลาเดียวกัน.

ถนนหลู่กู หนานฉาง

ร้านกาแฟสไตล์ญี่ปุ่นเซียวลี่ฮวาและหลิวเฉินหลงนั่งหันหน้าเข้าหากันที่มุมกระจกล้อมรอบด้วยดนตรีคลาสสิกจางๆและบรรยากาศก็ดี

หลิวเฉินหลง สวมชุดสูทที่เป็นทางการในวันนี้ชายผู้นั้นแต่งตัวดูดีมาก และแม้แต่ผมของเขาก็ยังมันวาวเขาเองดูเด็กขึ้นมากเซียวลี่ฮวาเป็นชุดทํางานที่มีสีหน้าสดใสการแต่งหน้าบนใบหน้าของเธอนั้นไม่หนามาก ตีนกาที่หางตาของเธอกําลังเหล่มองเขาดูเหมือนเป็นบรรยากาศที่ดูสนิทสนมกันมาก

“ดูเหมือนโทรศัพท์จะดังหลายครั้งแล้ว” หลิวเฉินหลงมองไปที่เขา “ทําไมไม่รับ”

เซียวลี่ฮวากวนกาแฟด้วยช้อน “มันเป็นเบอร์ที่ไม่รู้จักนะ”

หลิวเฉิงหลงส่ายหัว “กลัวว่ามันจะเป็นเรื่องด่วน? เดียวจะไม่ทันการเอา…”

เมื่อเซียวลี่ฮวาได้ยิน เธอก็ยังมีท่าที่เฉยเมยต่อไป: “ฉันไม่ต้องการรับมันนะ ฉันเลยไม่คิดจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาคุณไม่ต้องมาสนใจเรื่องของฉันหรอก!”

หลิวเฉิงหลงพูดอย่างไม่เต็มใจ: “ลี่ฮวา มันเป็นความผิดของผมในตอนแรก หลังจากที่ลูก หายตัวไปผมเองก็ไม่ควรไปพึ่งแอลกอฮอล์ มันทําให้ผมอารมณ์เสียทุกวัน ผมเข้าใจเรื่องนี้แล้ว

ตลอดระยะเวลาหลายปีที่ผ่านมาผมทําให้คุณเสียใจและผมพยายามทําความเข้าใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นและพยายามจะสงบอารมณ์ของผม”

เซียวลี่ฮวา ถอนหายใจด้วยความโล่งอก“อย่าพูดถึงลูกสาวของฉัน!” ดูเหมือนเธอกําลังจะร้องไห้ออกมา

หลิวเฉิงหลงถอนหายใจ“ตั้งแต่เราหย่ากันผมตามหาคุณมาโดยตลอดผมไม่รู้ว่าคุณกําลังทํา

อะไรอยู่ แต่ผมแน่ใจว่าคุณอาจเจอที่ที่ดีกว่าแล้ว บางทีคุณอาจจะแต่งงานแล้วและมีลูกไปแล้ว”“คุณมาหาฉันก็เพียงพูดเรื่องพวกนี้อย่างงั้นหรอ”

“ผมอยากจะบอกว่า…” หลิวเฉิงหลงหยุดชั่วคราวและมองตาของอดีตภรรยา “พวกเราก็อายุ
มากแล้ว และคุณเองก็กําลังจะเกษียณในไม่ช้านี้ แล้วอนาคตของคุณ….คุณคิดว่าจะทํายังไงต่อไป”

เซียวลี่ฮวาตะโกนใส่เขา “คุณหมายความว่าอย่างไร”

หลิวเฉิงหลงกล่าวอย่างเคร่งขรึม: “ผมหมายถึง… แต่งงานใหม่กัน เราทั้งสองกลับมาอยู่ด้วยกันนะ”

เซียวลี่ฮวากล่าวอย่างเด็ดขาดว่า “เป็นไปไม่ได้!”

“แต่หลังจากที่เราหย่ากันผมรู้ว่าผมเป็นหนี้คุณผมไม่ดีต่อคุณแต่ตอนนี้ผมได้คิดทบทวนเรื่องต่างๆดูแล้วดังนั้นผมอยากจะชดใช้ให้คุณตลอดชีวิตที่เหลือของผม”

“อย่าคิดเกี่ยวกับการแต่งงานใหม่!”

“ลี่ฮวา ผมรับรองได้เลยว่าในอนาคตผมจะเลิกดื่มเหล้า และจะต้องเป็นคนที่ดีขึ้น…”

“คุณไม่จําเป็นต้องสัญญาอะไรหรอก!เว้นแต่คุณจะเอาลูกสาวฉันคืนมาได้!”

“ผมพยายามตามหาเธออย่างสุดความสามารถณ แต่ว่า…”

“งั้นก็รอให้คุณหาเจอก่อน!”

“แต่คุณอยู่คนเดียวมาหลายปีแล้วผมไม่รู้ว่าคุณ…”
11

“คุณมีอะไรอีกหรือป่าว?”เซียวลี่ฮวาหยิบกระเป๋าขึ้นมาและยืนขึ้น “ถ้าเช่นนั้นฉันขอตัวก่อน!”

“อย่าพึง”หลิวเฉิงหลงกล่าวว่า“เราจะไม่ดื่มกาแฟกันก่อนสักแก้วอย่างงั้นหรอ?ผมจะไม่พูดถึงเรื่องแต่งงานใหม่ ผมจะพูด”

เซียวลี่ฮวาพยายามสงบสติอารมณ์และค่อยๆนั่งลง

หลิวเฉินหลงถอนหายใจในใจและรู้ว่าอดีตภรรยาของเขายังไม่ให้อภัยตัวเองลูกสาวของพวกเขาหายตัวไปเมื่อเขาอายุเธอได้เพียงแค่ห้าขวบนั้นคือเรื่องจริงที่ทั้งคู่เผชิญมา เหตุการณ์นี้ทําให้เกิดความแตกแยกอย่างมากในความสัมพันธ์ระหว่างคนทั้งสองการทะเลาะวิวาทความขัดแย้งและการหย่าร้างล้วนเกิดจากเหตุการณ์นี้เช่นเดียวกับที่เซียวลี่ฮวากล่าวตราบใดที่วันหนึ่งไม่สามารถหาลูกสาวได้หนามในหัวใจของคนสองคนก็ไม่สามารถกําจัดให้หมดภายในวันเดียวได้ แล้วการแต่งงานใหม่จะเป็นไปได้อย่างไร?

แต่ลูกสาวของเธอหายไปเกือบสามสิบปีแล้ว

ต้องการหาเธอ? มันยากที่จะเป็นไปได้!

เมื่อนึกถึงร่างที่น่ารักเมื่อตอนที่เขายังเด็ก หลิวเฉินหลงก็รู้สึกเจ็บปวดในใจและเงียบ

ตรงกันข้ามกับเซียวลี่ฮวาก็ไม่ได้พูดอะไรแต่แววตาของเธอฉายแววเศร้าโศกและกังวลแต่ยังจําลูกสาวได้นึกถึงเสียงร้องของเธอ “พ่อค่ะ แม่ค่ะ” เจ้าตัวน้อยที่กําลังไล่ตามตูดของพวกเขาเธอสบายดีไหม

ตอนนี้เธออยู่ที่ไหน ?

ในขณะนี้เซียวลี่ฮวาและหลิวเฉินหลงกําลังคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ ไม่มีใครสังเกตว่าตรงสามแยกข้างร้านกาแฟมีรถยนตร์เจตตาสีเงินก็เลี้ยวขวาแล้วเลี้ยวตรงสี่แยกไฟแดงร้านกาแฟนั้นอยู่ริมถนนพอดี!

“ผมมีค่าถามมากมายที่อยากจะถามคุณ” หลิวเฉิงหลงวางถ้วยกาแฟลงแล้วพูดว่า: “ตราบใดที่ผมมีชีวิตอยู่ผมจะหาวันมาพบคุณ!” เซียวลี่ฮวามองลงไปที่ขนมและไม่พูดอะไรทันใดนั้นใครบางคนในร้านกาแฟก็กรีดร้องว่า “อ๊ะ!”
“รถ! รถกําลังจะมา!”

“ระวัง! ระวัง!”

“อ๊ะ! ไปให้พ้น!”

เซียวลี่ฮวาและหลิวเฉินหลงมองไปที่ด้านข้างของคู่รักที่กําลังกรีดร้องอย่างไม่ทันตั้งตัว พวกเขาเห็นว่าพวกเขาทั้งหมดมองดูตัวเอง พวกเขาอดไม่ได้ที่จะมองหน้ากันและมองออกไปนอก
กระจก

รถยนต์เจตต้ายกขึ้นลอยมาที่ตรงหน้าของเขาอย่างเร็ว!

ทิศทางเป็นที่ที่ เซียวลี่ฮวานั่ง!

“ลี่ฮวา!” หลิวเฉิงหลงยืนขึ้น “ระวัง!” เอื้อมมือออกไปคว้าตัวเธอ แต่มีโต๊ะยาวคั่นกลาง มันเป็นระยะที่ไกลเกินไปสําหรับเขา!

เซียวลี่ฮวาตะลึง คิดที่จะลุกขึ้นกระโดด แต่ก็สายเกินไปแล้ว!

เจตตาสีเงินอยู่ใกล้แค่เอื้อม! เหมือนพายุเฮอริเคนพุ่ง!
“ลี่ฮวา!!”

“ระวัง!”

“อ๊ะ! รถกําลังจะชนเธอแล้ว!”

คนทั้งคาเฟ่ถูกอุทานและหลายคนปิดตาด้วยความสิ้นหวัง!

ความเร็วของระยนตร์เจตต้านั้นเร็วเกินไป กระจกชั้นนอกของร้านกาแฟแทบจะแตกละเอียดไม่มีทางที่จะหยุดมันได้ ขนาดเทพเจ้าก็ไม่สามารถช่วยเธอได้ในเวลานี้!

ดูเหมือนรถกําลังทะลุกระจกร้านเข้ามา!

เมื่อ เซียวลี่ฮวายืนขึ้นและกระโดดแต่ติดเก้าอี้กับโต๊ะหลิวเฉินหลงพยายามเอื้อมมือออกไปและพยายามจับอดีตภรรยาของเขา แต่เขาก็คว้าไว้ไม่ทันทันใดนั้นก็มีชายคนหนึ่งที่ไม่รู้มาจากไหน ทุบกระจกแล้วพุ่งไปข้างหน้ากระโดดเข้าไปในร้านกาแฟด้วยความเฉื่อย และชายหนุ่มก็อยู่

ด้านหลังรถยนตร์เจตตา เขาพยายามกระโดดมาทับเธอเอาไว้!

บูม!

ชายหนุ่มล้มลงบนโต๊ะระหว่างหลิวเฉิงหลงและเซียวลี่ฮวาแขนกระแทกพื้นและยืมกําลังในตําแหน่งที่แทบจะเป็นไปไม่ได้เขากระโดดขึ้นอีกครั้งและอีกมือหนึ่งถูกตบอาศัยอยู่ในเอวของเซียวลี่ฮวาหมอบอยู่ในอ้อมแขนของเขาจับเธอไว้ที่ด้านข้างของพื้นกระเบื้อง!

วินาทีถัดมา!

รถเจตตาเกยอยู่บนเก้าอี้ของร้าน!เก้าอี้ที่เซียวลี่ฮวาถูกกระแทกจนพัง!

ตุ้ม!

เสียงดังลั่นคาเฟ่!

“ไม่นะ!”

“ลี่ฮวา!”

ตอนนี้หลิวเฉินหลงแทบจะคลั่งออกมาเขารีบไปหาเซียวลี่ฮวาซึ่งล้มลงกับพื้นและกอดเธอ

“เป็นยังไง? คุณเป็นยังไงบ้าง?”

ร่างกายของ เซียวลี่ฮวาเต็มไปด้วยเศษแก้วและมีเลือดออก!

“รถพยาบาล! โทรเรียกรถพยาบาล!” หลิวเฉิงหลงตะโกน!

ถัดจากพนักงานร้านกาแฟก็รีบหยิบโทรศัพท์ออกมาและเรียกรถพยาบาลชายหนุ่มที่กระโดดเข้ามาช่วยเธอไว้นั้นคือดงซูบินเขายังถูกกระแทกและตกลงไปที่ที่ห่างจาก เซียวลี่ฮวาสองเมตร

ตัวเขาลอยไปในอากาศ

ทันแล้ว!

ในที่สุดก็ทัน!

ดงซูบินยิ้มและลุกขึ้นนั่งเมื่อเห็นหลิวเฉินหลงเผชิญหน้าตัวเอง และดูแลความกระตือรือร้นและความอบอุ่นของภรรยาเก่าของเขา ดงซูบินก็รู้สึกดีใจและดูเหมือนเขาจะช่วยเหลือเธอไว้ได้ทัน

อย่างไรก็ตาม ทุกคนรอบตัวพวกเขามองดงซูบินด้วยความประหลาดใจว่าเขามาอยู่ตรงนี้ได้อย่างไร!

ยังมีคนที่กล้าบ้าบิ่นทําเช่นนี้อยู่บนโลกใบนี้อีกอย่างงั้นหรอ! !