POWER AND WEALTH (พลังและความมั่งคั่ง) - ตอนที่ 681 สาวชุดแดง!

EP 681 สาวชุดแดง!

ราวๆสี่ทุ่ม เสียงลมช่วงกลางดึกนั้นโหยหวนและได้ยินชัดกว่าปกติ

ในหอพักดงซูบินยืนอยู่ในห้องนั่งเล่นเดือนนี้เป็นเดือนพิเศษที่มีระหว่างเขากับนายกเทศมนตรีโยฮวาดูเหมือนดงซูบินจะจําค่ําคืนนั้นได้ไม่ลืมอีกทั้งเสื้อผ้าในคืนที่ดงซูบินขอยืมเกิงโยฮวา

ในวันที่เข้าป่วยก็ยังอยู่ที่เขาและเขาคงไม่มีโอกาสคืนมันให้กับเกิงโยฮวาอย่างแน่นอนทุกอย่างกลับมาอยู่ในสภาวะปกติและคงไม่มีโอกาสแบบนั้นเกิดขึ้นมากับเขาอีกอย่างแน่นอนดงซูบินหยิบ เสื้อผ้าที่ซักแล้วไว้บนโต๊ะมันเป็นเสื้อผ้าที่พึงซักหลังจากผ่านค่ําคืนนั้นมาหยิบเตารีดแล้วรีดมันครั้งที่หนึ่ง…… สองครั้ง…

เมื่อไอน้ำลอยขึ้นมาเสื้อผ้าก็เริ่มเรียบ

ดงซูบินพยักหน้าด้วยความพึงพอใจและเริ่มรีดเสื้อของ เกิงโยฮวา

ไม่นานหลังจากนั้น จู่ๆ ทางเดินด้านนอกก็ได้ยินเสียงประตูเปิดประตูและการเคลื่อนไหวนั้นแรงกระแทกในการเปิดประตูกระทบดังมาถึงห้องของดงซูบินนายกเทศมนตรีโยฮวากลับมา?

ดงซูบินไม่รู้ว่าเธอไปทําอะไรต่อหลังจากที่เธอออกมาจากห้องบอลรูมของเกสต์เฮาส์เมื่อดงซูบินดูนาฬิกาก็พบว่ามันก็ยังไม่ดึกมากดงซูบินจัดเสื้อผ้าที่รีดอย่างเรียบร้อยทันทีใส่ลงในกระเป๋าแล้วใส่ลงในกระเป๋าก่อนที่จะนํามันเดินไปที่ทางเข้าและมองเข้าไปในกระจกเพื่อจัดผม

ให้เรียบร้อย ดงซูบินคิดอะไรอยู่สักพักและรู้สึกเขินเล็กน้อยเขาวางของไว้ที่หน้าห้องงน้ำและเขาไปแปรงฟันก่อนเพื่อกลบกลิ่นบุหรี่ในปากของเขาจากนั้นถือกุญแจและผลักประตูเดินไปที่ประตูฝั่งตรงข้ามและยกมือขึ้นกดกริ่งที่ประตูเบา ๆ

กรุ๊งกริ๊ง

เสียงฝีเท้าที่ฟังดูเร่งรีบดังขึ้นในทันทีก่อนที่ประตู

อ๊ะ ประตูเปิดออก หรือร่างที่สวมชุดลําลองและเสื้อเชิ้ตคิ้วขมวด มองไปยังประตูข้างนอก “มีอะไร” ดงซูบินยิ้มและยกมือของเขาขึ้น กระเป๋าด้านใน”เสื้อผ้าของคุณ ที่ผมยืมไปวันนั้น”

.” ดูเหมือนโยฮวาจะไม่ได้ตอบโต้อะไรกลับมา

“ผมซักและก็รีดให้คุณแล้ว จะเอายังไงต่อดี” ดงซูบินกระพริบตา

เก๋งโยฮวา ยื่นมือออกมาอย่างเฉยเมย เปิดประตู และเอื้อมมือออกไปคว้ากระเป๋าจากแขนของดงซูบิน “อืม มีอะไรอีกไหม” เดิมที ดงซูบินคิดว่าเขาจะได้เข้าไปในห้องของเกิงโยฮวาแต่กลับกันเขาได้แค่ยืนอยู่หน้าห้องเพียงเท่านั้น”ไม่มีแล้วครับ.”

“แค่นั้นแหละ!”

เมื่อเกิงโยฮวาได้ของประตูก็ปิดเสียงดังตอนนี้สีหน้าของดงซูบินนิ่งไปเหมือนชายหนุ่มที่ทําตัวไม่ถูกเมื่อถูกแฟนสาวบอกเลิก

คราวนี้ ดงซูบินต้องการทดสอบความสัมพันธ์ระหว่างเขาทั้งคู่ ฉากที่การเต้นรําทําให้ดงซูบินรู้ว่าเกิงโยฮวาเป็นคนที่เก็บซ่อนความนุ่มนวลของความรู้สึกไว้มากขนาดไหน ถ้าเป็นไปได้ดงซูบิน

อยากคุยกับเธอตามล่าพังอีกครั้ง และดงซูบินก็พยายามจะใช้โอกาสนี้แต่ถึงอย่างงั้นเกิงโยฮวาพูดกับเขาเพียงสองประโยคเท่านั้นและปิดประตูไปดงซูบินได้แต่ยิ้มและกางมือออกข้างนอก ประตูแล้วแอบกลับห้องของเขานี่จะไม่พูดถึงวันนั้นเลยเหรอ?

ทําไมนายกเทศมนตรีโยฮวาถึงทําเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น? คุณต้องการอะไรกันแน่และฉันเองควรทําตัวยังไงกับคุณดี? หลังจากตื่นนอนในเช้าวันนั้นดงซูบินเองก็สัมผัสได้ถึงความเย็นชาของเก๋งโยฮวาเธอไม่รู้สึกอะไรเลยหรือยังไงกันฉันไม่รู้ว่านายกเทศมนตรีโยฮวามีความคิดแบบนั้นหรือเปล่าถ้าเป็นเช่นนั้นทําไมเธอถึงไม่พูดอะไรเลยหรือเธอต้องการให้ฉันเดากับสิ่งที่เธอกําลังคิด?

ดงซูบินรู้ว่าเขาไม่ควรยั่วยุให้เกิดสิ่งนี้แต่เขาก็ต้องยอมรับด้วยว่าเขาชอบเกิงโยฮวอยู่บ้างและเขาก็ได้ทํามันลงไปแล้วถึงแม้สุดท้ายเขาจะรู้สึกผิดก็ตามลืมไป ลืมไป!

ดงซูบินนายนี้มันไม่รู้จักพอจริงๆ! เห็นไหมว่านี่คือการหลอกลวงให้กินเนื้อหงส์!ดงซูบินโทษตัวเองเขาพยายามปล่อยเรื่องนี้ไปกลับห้องของเขาและถอดเสื้อผ้าออกก่อนจะไปนอนที่เตียงแน่นอนว่าถึงตอนนี้แล้วเขาก็ยังรู้สึกไม่สบายใจอยู่ดี

ทําไมเธอถึงยอม?อย่าคิดมากที่กว่าพักผ่อนๆ!

แน่นอนว่าเรื่องของเกิงโยฮวาทําให้เขาเก็บไปฝันเช่นกกัน

ไม่รู้ว่าเขาหลับไปนานแค่ไหนจู่ๆกริ่งประตูก็ดังขึ้น!

ครับ! เสียงนั้นปลุกดงซูบินจากการนอนหลับของเขาและนี่คือฝันร้ายเขาตะโกนและลุกขึ้น

จากเหงื่อเย็นเยียบท่วมตัว

กริ๊ง! กริ๊ง! เสียงกริ่งประตูดังขึ้นอีกครั้ง!

ดงซูบินหายใจเข้าลึก ๆ นั่งยอง ๆ เขาพยายามคร่ำหาสวิทต์ไฟ งและจับมือเขาเพื่อปิดกั้นแสงสะท้อนของดวงตาและมองไปที่ประตู! ดูเหมือนฟ้ายังไม่สว่าง!

กัน?

ดงซูบินงุ่มง่าม คิดในใจว่านั้นใคร? มาปลุกเขากลางดึกกลางคืนเช่นนี้!

กริ๊ง! กริ๊ง! กริ่งหน้าห้องของเขายังดังอยู่!

ดงซูบินเองก็รู้สึกรําคาญเล็กน้อย นี้ไม่เห็นใจกันบางเลยหรือยังไง? ยังกดอยู่อีกนี้มันบ้าอะไร

โดยพื้นฐานแล้วโทรศัพท์มือถือของเขาเปิดอยู่ตลอด 24 ชั่วโมง ดงซูบินกลัวว่าจะมีบางอย่าง เร่งด่วนในสํานักงานเขตจึงสะดวกต่อการติดต่อ แต่ตอนนี้โทรศัพท์มือถือไม่ดังและไม่มีสายที่ไม่ ได้รับดังนั้น ดงซูบินที่รู้ว่าน่าจะไม่เกี่ยวกับเรื่องงานของเขา . ตอนนี้ดงซูบินมึนงงนิดหน่อย อยาก รู้ว่าใครเป็นคนกดกริ่ง ? ทําไมคนๆนั้นไม่โทรมาที่เบอร์มือถือของเขา? คนที่ ดงซูบินรู้จักก็ไม่มี ใครเสียมารยาทขนาดนี้? แล้วเสียงกริ่งดังอีกครั้ง ใครกันที่ทําบ้าเช่นนี้!

แล้ว!”

เมื่อลุกจากที่น้อน ดงซูบินก็ไปที่ห้องนั่งเล่นก่อนที่จะทะลุไปที่ประตูทันที “หยุดกดได้แล้ว! มา
ดูเหมือนเขายังไม่ตื่นเต็มที่ เขาหาวแล้วถามว่า “ใครกัน?”

ไม่มีใครพูดนอกประตู

จะบ้าหรอ! โรคจิตหรือยังไงกัน?

ดงซูบินมองออกไปข้างนอกในกระจกมองข้าง ไฟทางเดินไม่ทีไฟ เขามองไม่เห็นอะไรเลย ดูเหมือนว่าเขาเห็นเพียงกระโปรง ดูเหมือนจะเป็นผู้หญิง หากเรื่องนี้เปลี่ยนไปเป็นอย่างอื่น ประมาณว่า จําเป็นต้องวัดปริมาณและตื่นตัว ท้ายที่สุดมันก็ดึกแล้ว ดงซูบินคือใคร? เขาไม่เคยกลัวอะไรเลยแม้ว่าจะมีศัตรูในตอนกลางคืนด้วยมีดและปืนเพื่อค้นหาประตูดงซูบินจะเปิดประตูไม่มีอะไรลังเลเลย ดงซูบินยกมือขึ้นและเปิดประตูพยายามดูว่าคนที่อยู่หน้าประตูนั้นเป็นใครกันแน่

ทันที

ในขณะที่ประตูเปิดออก ดงซูบินก็ตกใจ เมื่อมองดูผู้หญิงที่อยู่นอกประตู เขาสะดุ้งตื่นขึ้นมา

ไม่มีแสงไฟในห้องและไฟทางเดินก็ไม่สว่างเช่นเดียวกัน แต่ร่างของดงซูบินยังคงจํามันได้อย่างรวดเร็ว

“นายกเทศมนตรีโยฮวา!?” ดงซูบินไม่ได้คาดหวังว่าจะเป็นเธอจริงๆ ดงซูบินตกใจมากเกิงโยฮวาพูดขึ้นมาทันทีว่า:”ทําไมเปิดประตูนานจัง”เธอยังกล้าถามฉันนี้มันกี่โมงกี่ยามแล้ว

คิดว่าคนเราไม่ต้องหลับต้องนอนหรือยังไงกัน

แต่แน่นอนว่าดงซูบินไมได้พูดออกไป ดงซูบินถึงกลับทําตัวไม่ถูก: “พอดีว่า ฉันไม่คิดว่าจะเป็นคุณ… มีอะไรหรือเปล่าครับ?”

.อย่างงั้นหรอ” “งั้นก็คุณก็เข้ามาข้างในก่อนสิครับ”

,ตกลง.”

ดงซูบินปล่อยให้เธอเข้ามาทันทีจากนั้นก็ปิดประตู ตอนนี้หัวใจของดงซูบินเริ่มเต้นแรงขึ้นกลางดึกเช่นนี้เกิงโยฮวามาทําอะไรกันแน่ มีเรื่องใหญ่อะไรเกิดขึ้นหรือเปล่า?หรือว่าหวังอันซิ เกิดอาการโคม่า? ต้องการให้ฉันส่งคุณไปที่โรงพยาบาลอย่างั้นหรอ?หรือว่าแก๊สระเบิดที่ห้องของเก๋งโยฮวา?หรือพ่อแม่ของคุณเกิดอุบัติเหตุทางรถยนต์? หรือไม่เกี่ยวกันเลย?เกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่?

ห้องนั่งเล่นก็เงียบลงในทันใด

ภายในบ้านมืดดงซูบินเห็นภาพของเกิงโยฮวาไปที่ด้านหน้าของโซฟาเบาะโซฟายุบลงเมื่อเก๋งโยฮวานั่งลงไป

ตง เสวี่ยปืนรีบถาม “นายกเทศมนตรีโยฮวาเกิดอะไรขึ้น?”อย่างไรก็ตาม ประโยคต่อไปของเกิงโยฮวาทําให้ดงซูบินถอนหายใจและเธอก็เอื้อมมือไปหยิบกระเป๋า“เสื้อผ้าพวกนี้คุณเป็นคนซักมันใช่ไหม!”

ดงซูบินพยักหน้าเล็กน้อยแล้ว “อืม เกิดอะไรขึ้น?”

“…เกิดอะไรขึ้น?”

“คุณ…มัน….,…กล้าถามว่าเกิดอะไรขึ้น?”

ดงซูบินถอนหายใจและไม่กล้าถามต่อ “คุณไม่ต้องการเสื้อผ้าคืนอย่างงั้นหรอ?”

เสียงของ เกิงโยฮวา เย็นชา “ฉันไม่ต้องการเสื้อผ้าคืน ฉันต้องการเอาพวกมันไว้ที่นี้!”ดงซูบินเป็นลมเกือบล้ม ฉันไปตีหนึ่งแล้ว คุณกดกริ่งหน้าประตูไม่หยุดก็เพื่อเอาเสื้อผ้ามาคืนอย่างงั้นหรอ? ฉันตื่นนอนหรือเดินละเมอ? เพื่อสิ่งนี้!นี้คุณต้องการแกล้งฉันหรือเปล่าเนี่ย? ?

บรรยากาศเงียบสงัด

เกิงโยฮวาเริ่มพูดต่อว่า “โคมไฟบ้านของคุณเสียหรือจ่าเป็นต้องประหยัดพลังงานไฟฟ้าอย่างงั้นหรอ”

เนี่ย!

“เฮ้ ลืมไปเลย” แค่กังวล ฉันไม่ได้สนใจ ดงซูบินกดเปิดโคมระย้าในห้องนั่งเล่นทันทีตอนนี้ไฟในห้องติดขึ้นมาแล้ว

หลังจากเห็นดวงจันทร์บนโซฟาแล้ว ดงซูบินก็ตกตะลึงและเหลือบไปที่ดวงตามัน… อะไรกัน

เกิงโยฮวา สวมชุดสีแดงสดจริงๆ!

กระโปรงยาวสีไม่สว่างเกินไป สลิงสองอันห้อยอยู่บนไหล่ของเกิงโยฮวาที่ดูขาวกระโปรงถูกกดทับเข่า สะโพกสุดเซ็กซี่ของเธอ ถุงน่องหรือถุงน่องสีดําอยู่ที่ข้าทั้งสองข้าง สวมรองเท้าส้นสูง หัวแหลม รองเท้ายังคงเป็นสีแดงง ทั้งตัวเป็นชุดที่ร้อนแรงและสูงส่งและมีเสน่ห์และมีเสน่ห์มัน แทบทําให้ดงซูบินละสายตาไปไหนไม่ได้เลย!

สถานการณ์คืออะไร?

มันทําให้ฉันตื่นขึ้นมาทันที?

ดงซูบินกลัวชุดสุดฮอตของ เกิงโยฮวาและเขาไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น

ผู้หญิงที่หัวโบราณจะใส่ชุดแบบนี้ได้ยังไง?

เธอไม่พูดจาอะไร ก่อนจะเหยียดขาพร้อมถุงน่องสีดํา จับไหล่และขมวดคิ้ว จ้องไปที่หน้าจอทีวีที่ปิดอยู่โดยไม่พูดอะไร

“ผมจะหาชาให้คุณก่อน คุณดื่มอะไร” ดงซูบินสงบลง ดงซูบินพยายามหลบสายตาจากเธอขอแบบร้อนๆนะ”

“โอเค งั้นรอสักครู่นะครับ” ดงซูบินไปดื่มชา ไม่นานเขาก็มาถึงพร้อมถ้วยน้ำชาและยื่นถ้วยให้กับเธอดวงตาอดไม่ได้ที่จะเหลือบมองไปที่ชุดสีแดงของเธอมันสวยมากน่าตื่นเต้นเกิงโยฮวาเข้ามาและก้มศีรษะและพูดว่า “คุณนอนหลับอยู่หรือเปล่า”ดงซูบิน”ไม่มีอะไร ตอนนี้ยังไม่ง่วง เมื่อวานผมนอนมามากพอแล้ว”เกิงโยฮวาพูดขึ้นมาทันทีว่า “เปิดทีวีให้ฉันหน่อยสิ!” เกิงโยฮวาพยายามหันหน้าไปทางทีวีในทันใดนั้นดงซูบินก็รีบหารีโมททีวีอย่างอุตลุคก่อนจะเปิดมัน“คุณอยากดูรายงานอะไร”

วางถ้วยชา “…ข่าว!”

“ผมจะเปิดมันให้เดียนี้ ตอนนี้อาจจะไม่มีรายการ และส่วนใหญ่ก็เป็นข่าวซ้ำ”ดงซูบินมองไปที่

ใบหน้าที่เรียบเฉยของเกิงโยฮวาซึ่งเขาก็อดไม่ได้ที่จะมองดูชุดที่ร้อนแรงของเธอเช่นนี้เหมือนกัน

“กระโปรงกับส้นสูงมาที่บ้านฉันเพื่อเอาเสื้อผ้ามาให้?”และมาดูทีวีอย่างงั้น?จู่ๆก็มีความคิดบางอย่างเข้ามาในหัวของดงซูบินหรือนี้อาจหมายความว่านายกเทศมนตรีโยฮวานั้นต้องการเจอฉันเป็นการส่วนตัว ……? ?!.