POWER AND WEALTH (พลังและความมั่งคั่ง) - ตอนที่ 677 ความลับของเกิงโยฮวา

EP 677 ความลับของเกิงโยฮวา

ณ ถนนที่ไม่รู้จัก

หลังจากเดินไปได้สองกิโลเมตร ดงซูบินก็พบสัญญาณที่ทางเข้าหมู่บ้านเขาโทรหาช่างแจ้งซ่อมรถในทันที จากนั้นจึงโทรหาเลขาของนายกเทศมนตรีโยฮวาแน่นอนดงซูบินไม่สามารถบอกความจริงกับเธอได้ หลังจากได้รับคําสั่งของเกิงโยฮวาและทําให้เขารู้ว่าพื้นที่แถวนี้อยู่ในพื้นที่ องต้าเฟิงและไม่มีสัญญาณบนโทรศัพท์มือถือและเท่าที่รู้พวกเขาจะกับไปได้ก่อนบ่ายโมงเวลาสิบโมงเช้า

ดงซูบินซึ่งนั่งบนถนนและตากแดด เสื้อผ้าก็เกือบจะแห้งแล้วแต่ดูเหมือนเขาก็จะไม่ได้รีบร้อนอะไรมากนัก เขาหยิบบุหรี่สองมวนและยังจําเรื่องราวเมื่อคืนได้ภาพของเกิงโยฮวายังติดตาของเขามา

สถานการณ์ที่นนั้นเป็นอย่างไร?

มันแย่กว่าที่คิดไว้!

ทันใดนั้น เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น และดูเหมือนว่าจะเป็นเบอร์จากสํานักงานโจวหยินหยูโทรเข้า

ดงซูบินหยิบขึ้นมา “เฮ้ ผู้อํานวยการโจว”

โจวหยินหยูที่ปลายอีกด้านตกตะลึง “เลขาซูบินเมื่อคืนคุณอยู่ที่ไหนฉันโทรหาคุณทั้งวันเลยกลัวว่าจะเกิดเรื่องไม่ดีกลับคุณ ตอนกลางคืนฝนตกหนักมากและเห็นว่าคุณออกเดินทางไปข้าง นอกด้วยคุณเป็นอะไรมากไหมพวกเราเป็นห่วงคุณแทบแย่

ดงซูบินยิ้ม “ไม่มีอะไรหรอก แล้วที่สํานักงานเราตอนนี้เป็นยังไงบ้าง?” “ตอนนี้นักลงทุนชาวญี่ปุ่นยังมาไม่ถึง?ส่วนใหญ่จะมาในตอนบ่ายนะ คุณ…”

“ตอนนี้ฉันจะต้องไปทํางานกับนายกเทศมนตรีโยฮวา อาจกลับไปไม่ได้แล้ว ไม่เป็นไรถ้ากลับมาไม่ได้คุณช่วยจัดการเรื่องนี้แทนผมที

“ถ้ายังงั้นฉันเข้าใจแล้ว”

ทันใดนั้น ตาของดงซูบินก็หันไปอีกางและพูดว่า: “คือว่า พี่โจว”

“…หม? มีอะไรอย่างงั้นหรอ?”

“ฉันจําได้ว่านายกเทศมนตรีโยวฮวายังไม่ได้แต่งงานใช่ไหม?”

แน่นอนวโจวหยินหยูพยายามกระซิบ “ดูเหมือนว่าจะเป็นอย่างงั้น”

“โอ้ นายกเทศมนตรีโยฮวาก็อายุเกินสามสิบแล้วทําไมเธอถึง….” ดงซูบินไม่สะดวกที่จะถามโดยตรงกับเรื่องนี้โจวหยินหยูพยายามกระซิบ “นี่…”

ดงซูบินยิ้มและพูดว่า: “จริงๆฉันเองก็อยากรู้เรื่องเกี่ยวกับเธอ แต่ถ้าคุณไม่รู้ก็ไม่เป็นไร”

โจวหยินหยู พูดตระกุกตระกัก: “ฉันรู้ อืม มันเป็นแบบนี้ นายกเทศมนตรีโยฮวาอาศัยอยู่ในหอพักเขตของเราเป็นเวลานานพ่อแม่ของเธอเองก็มาอาศัยอยู่ที่นี้ด้วยฉันเคยได้ยินมาบ้างแล้วอาจประมาณครึ่งปีที่แล้วสักสี่ห้าเดือนก่อนจําไม่แม่นแต่วันนั้นกลับบ้านเย็นจนได้ยินว่าพ่อแม่ของนายกโยฮวาทะเลาะกันดูเหมือนจะเป็นเรื่องของนายกโยฮวานั้นแหละฉันได้ยินมาเบาๆดู

เหมือนนายกโยฮวาจะเป็นคนที่กลัวพ่อและแม่ของเธอมาก”

“อย่างงั้นหรอ?”

“ฉันเองก็พึงเจอพวกเขาและทักทายไปด้วย แต่พ่อของเธอดูจะไม่สนใจฉันด้วยซ้ำและดูเหมือนจะไม่ค่อยเป็นมิตรด้วย”

“ใช่ไหม?”

“ฉันได้ยินมาว่าเลขาธิการพรรคคนก่อนต้องการผูกสัมพันธ์ไมตรีด้วย โดยให้ลูกชายของเขาออกเดทกับนายกโยฮวา แต่มันก็นานมาแล้วตอนนี้เธอยังไม่ได้รับตําแหน่งนี้ด้วยซ้ำแต่ได้ยินมาว่าลูกของเลขาธิการพรรคคนก่อนพูดคุยกัยนายกโยฮวาได้สองสามวันเท่านั้นและทั้งคู่ก็แยกย้ายกันไปตั้งแต่นั้นก็ไม่เห็นเธอจะคุยกับใครอีกเลยค่อนข้างแปลกไม่รู้ว่าสถานการณ์เป็นอย่างไร”วางสายแล้ว ดงซูบินก็รู้สึกแปลกมาก

เกิงโยฮวาไม่ต้องการแต่งงาน? เลยปฏิเสธไปอย่างงั้นหรอ? ไม่สิ นี่มันวัยนี้แล้วขนาดฉูหยวนของฉันยังอยากจะแต่งงานใจจะขาดมีเหตุผลใดบ้างที่จะไม่พูดถึงเรื่องแต่งงาน?หรือเป็นเพราะงาน? งานเยอะจนไม่มีเวลา? มันไม่น่าจะเกี่ยวกันถ้าจะไปต่อจริงๆควรพิจารณาเรื่องครอบครัวแต่งงานคงจะไม่ปล่อยตัวยังโสดมาถึงตอนอายุสามสิบขนาดนี้หรอกหรืออาจเป็นเพราะว่าด้วย

ตําแหน่งหน้าที่และการปกครอง

หรืออาจจะบุคลิกของเธอทําให้ผู้ชายเองไม่สามารถทนความเย็นชาพวกนั้นได้?

อันที่จริงมันมีบางอย่างผิดปกติ. เธอเองก็น่าจะเคยออกเดทแล้ว พวกเขาควรจะเข้าใจเกิงโยฮวาบ้าง อย่างน้อยก็มีความพร้อมทางด้านจิตใจ ต่อให้ทั้งคู่เข้ากันไม่ได้จริงๆ พวกเขาควรติดต่อพวกเขาเป็นเวลาหนึ่งหรือสองเดือนทําไมใช้เวลาเพียงสองสามวันเท่านั้น? หรือว่าไม่มีเวลาที่จะมาเจอกัน?ในหัวของดงซูบินเองเต็มไปด้วยข้อสงสัยมากมายตอนนี้เพราะเกิงโยฮวานั้นเป็นคนที่สวยงมากและหุ่นของเธอก็น่าดึงดูด ดงซูบินเพิ่งได้ลิ้มรสมันเขายังจำความรู้สึกนั้นได้อยู่เลยเธอเป็นผู้หญิงที่สวยมากถึงแม้ว่าเธอจะเป็นพวกผู้หญิงเย็นชาก็ตามแต่มันก็ไม่เพียงพอที่จะไม่มีใครมาจีบเธอเลย? ถ้าเธอจะแต่งงานจริงฉันเองก็เชื่อว่ามีผู้ชายนับสิบที่จะยอมรับสิ่งที่เธอเป็นได!

แต่ตอนนี้ สถานการณ์… ค่อนข้างแปลก

ข้างในมันต้องมีอะไรแน่ๆ! มีบางอย่างที่ฉันไม่รู้อย่างแน่นอน!

ฉันไม่เข้าใจดงซูบินคิดเรื่องนี้อยู่ครู่หนึ่งก่อนที่จะใช้มือลูปไปที่หัวของเขาแล้วก้าวถอยหลังอย่างรวดเร็วอย่างไรก็ตามเขาได้เป็นคนเปิดบริสุทธิเกิงโยวฮาและนั้นเป็นครั้งแรกของเธอดงซู

บินรู้สึกได้ว่าตัวเขากระปรี่กระเป๋ามากขึ้นแต่ก็อดกังวลไม่ได้

เมื่อดงซูบินกลับมาเกิงโยฮวายังคงอยู่ในตําแหน่งที่เขาเห็นเมื่อเขาจากไปนั่งที่เบาะหลังและมองผ่านเอกสารดงซูบินจงใจให้ความสนใจกับมันพบว่าเลือดมันเริ่มแห้งและมันก็เริ่มจางไป ราวกับว่ามันถูกเช็ดออก

ดงซูบินทักทายเกิงโยฮวา “นายกโยฮวาผมโทรไปบอกเลขาหม่าและผู้อํานวยการโจวแล้ว””…อืม”เกิงโยฮวาไม่ได้แสดงท่าทีแปลกใจอะไรออกมา

ดงซูบินหัวเราะ และเมื่อเขาดึงประตูเขาเดินเข้าไปในรถและนั่งคุกเข่าของเกิงโยฮวาเขานั่งข้างเธอกระพริบตาขยับศีรษะและวางเอกสารทําทุก
อย่างเรียบร้อย: “คุณคิดอย่างไร?ใช่”เก๋งโยฮวาค่อนข้างเย็นชา “คุณต้องการถามอะไรกันแน่?”

“เพิ่มผมพูดเล่น” ดงซูบินเองก็ทําตัวไม่ถูก เขาพยายามเบี่ยงเบนความสนใจ ไอออกมาและพยายามสูบบุหรี่โดยไม่รู้ตัว

บรัช ก๋วยเตี๋ยวฮ่าวเยว่ฮวาเปิดหน้าเอกสาร “ออกไป!”

ดงซูบินเบ้าควันบุหรี่ออก”แอะๆ”

กลิ่นควันยังลอยออกมาลอยอยู่ในรถ

เกิงโยฮวาเดินมาข้างหน้าของเขาก้มลงและลงจากรถทันใดนั้น เธอสูดลมหายใจเข้าปากและจับโคนต้นขาอย่างรวดเร็วและย่อตัวลงใต้ฝ่าเท้า

เธอปวดขาหรือเปล่า?

เธอเป็นอะไรกันแน่?

ดงซูบินรีบไปช่วยเธอ “ไม่เป็นอะไรใช่ไหม?”

ใบหน้าของเกิงโยฮวดูไม่ดีเล็กน้อยแต่เธอก็ไม่ได้ขอความช่วยเหลือจากดงซูบินแต่อย่างมด

เธอหันกลับมาและจับประตูรถไว้กับรถและอ่านเอกสารต่อไป

บรรยากาศค่อนข้างอึดอัดดงซูบินไม่ได้พูดอีกต่อไปยืนอยู่ข้างๆอย่างเงียบ ๆ เพื่อมองดูว่าเกิงโยฮวาทํางานอะไรไม่รู้ว่าคนอื่นคิดอย่างไรแต่ดงซูบินชอบมุมนี้ของเธอเป็นพิเศษความจริงจังของงานนายกเทศมนตรีลุคโฉบเฉี่ยวคือเธอสวยเป็นพิเศษในเวลานี้ ไม่ใช่เรื่องของผู้หญิงแต่เป็นอารมณ์และรูปร่างเป็นที่น่าสนใจมาก
ความเย็นชา…

คิ้วโค้ง…

ร่างกายอวบอิ่ม…

ยิ่งดูยิ่งชอบ

เฮ้ ความลับของนายกเทศมนตรีโยฮวาคืออะไรกันแน่? ?