POWER AND WEALTH (พลังและความมั่งคั่ง) - ตอนที่ 659 ติดต่อเลขาซูบิน ด่วน!

EP 659 ติดต่อเลขาซูบิน ด่วน!

ในช่วงบ่าย.

โรงพยาบาลแห่งแรกของเขตหนานฉาง

เลขานุการเป่ยหยุดที่ประตูวอร์ดและปิดกั้นเจ้าหน้าที่ที่เดินทางมาเยี่ยมพื้นที่

ภายใน หมอซู กําลังนวดให้ หวังอันซีด้วยความระมัดระวังอย่างยิ่ง เขาอยากให้เขากดเขา ตั้งแต่หัวจรดเท้าเพื่อบรรเทาอาการปวดอาจเป็นชั่วโมง

หวังอันซิไม่เพียงรู้สึกว่าอาการของเขาบรรเทาลง แต่เขาเจ็บปวดมากขึ้นเรื่อยๆ ดูเหมือนหนึ่งปีของการหายใจออกและการหายใจเข้า และความเจ็บปวดของเขากําลังจะฆ่าเขา

เมื่อซูดาฟูนวดเสร็จสิ้น “เลขาหวังคุณรู้สึกเป็นอย่างไรบ้าง”

หวังอันซิร่าคาญ: “คุณนวดอะไร เฮ้ ทําไมมันไม่เห็นได้ผลเลย”

“อาการคุณป่วยหนักมากแล้ว” ซูดาฟูรู้ว่าเขาจะไม่มีผลการรักษามากนัก เขาว่า “ถึงเวลาต้องผ่าตัดให้เร็วที่สุด ถ้านวดแล้วจริงๆ…”

ตอนนี้มือของหวังอันซิกุมไปที่ท้อง: “พอแล้ว! มีหมอคนอื่นอีกไหมโรงพยาบาลนี้! เฮ้! ไม่ก็ไปตามหมอจาโรงพยายบาลอื่นมา!” ตอนนี้หวังอันซิเริ่มโวยวาย

ครึ่งชั่วโมงต่อมา เลขานุการเป่ยได้โทรศัพท์แจ้งและติดต่อโรงพยาบาลในเขตหนานซาน โรงพยาบาลไม่กี่แห่งสุดท้ายได้ส่งกลุ่มผู้เชี่ยวชาญไปที่ หวังอันซิเพื่อขอคําปรึกษา หลังจากการทดสอบในห้องปฏิบัติการ ผู้เชี่ยวชาญหลายคนสรุปว่าแนะนําให้ทําการผ่าตัด ไม่ การรักษาแบบประคับประคองด้วยการให้ยาและการกินยาก็สามารถทําได้เช่นกัน แต่หวังอันซี ไม่ฟัง และการนวดแผนจีนก็เสร็จสิ้น และพวกเขาขอให้หมอนวดหลายคนรักษาเขา

เขาถูกส่งตัวมาในช่วงบ่าย

หมอนวดก็เปลี่ยนไปแล้วสามถึงสี่คน แต่ก็ไม่มีผล

หวังอันซิเริ่มจะโมโหขึ้นมาอีกครั้ง เขาจําได้ว่าดงซูบินแค่ลูบท้องเขาสองถึงสามครั้ง ก็ทําให้เขาหายเจ็บได้แล้ว และเขาไม่ป่วยอีกสามหรือสี่วันแล้ว แต่ทําไมหมอนวดพวกนี้ถึงทําไม่ได้? พวกเขามีใบอนุญาตแพทย์ด้วย! แต่กลับทําบรรเทาความเจ็บปวดเขาไม่ได้ไม่ถึงครึ่งของดงซูบิน

หมอนวดแผนจีนคนสุดท้ายบอกกับหวัง อันซี: “ถ้าอาการป่วยแบบนี้สามารถช่วยบรรเทาได้จะต้องเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านการนวดแผนจีนเท่านั้น เราเองช่วยคุณได้เท่านี้จริงๆ”

แพทย์สองสามคนข้างๆ ก็เงียบไปเช่นกัน

หวังอันซิเงียบและเขาก็ตระหนักว่าทักษะทางการแพทย์ของดงซูบินนั้นยอดเยี่ยมมาก! ถ้าไม่อยากแบกรับความเสี่ยงของการผ่าตัด โรคนี้ ดงซูบินเท่านั้นที่รักษาเขาได้? ?

ประตูวอร์ดถูกเปิดออกอย่างกะทันหัน

“คุณลุง เป็นไงบ้าง” หวังหยูรินได้รับข่าวผลักประตู

เลขานุการเป่ยก็เดินตามวอร์ดไปด้วย และผู้นําคนอื่นๆ ถูกเขาขัดขวาง แต่หวังหยูรินนั้นมีฐานะเป็นสาว และเลขานุการเป่ยเองก็คงหยุดเธอไม่ได้แน่ๆ

หวังอันซิจับมือและไม่พูด ดูเหมือนสีหน้าของเข้าแสดงออกถึงความทรมาน

หมอข้างๆบอกถึงอาการกับหวังหยูหรินทันที

เมื่อเลขานุการเป่ยได้ยินก็กังวลเล็กน้อย มองไปที่หวังอันชิ เขาแนะนําว่า: “ถ้าต้องการให้อาการของเลขาหวังดีขึ้นผมเกรงว่าเรา……. ต้องโทรเรียกดงซูบิน”

หวังอันซิไม่ได้พูดอะไร ตอนนี้เขาแทบจะทําตัวไม่ถูก

เลขานุการเป่ยต้องมองไปที่ หวังหยูรินและพยายามสื่อให้รู้ว่าจะขอให้หวังหยูรินบอกดงซูบินเกี่ยวกับเรื่องนี้ที

เมื่อ หวังหยูรินมองไปที่การแสดงออกของเลขานุการเป่ยเธอก็ดึงหน้าของเธอลงทันที “เลขาเป่ย โทรหาเลขาซูบินทันที ไม่ต้องสนใจเรื่องอื่น!” เมื่อ หวังอันซิต้องการย้ายดงซูบิน หวังหยูรินเองก็พยายามช่วยดงซูบินอย่างเต็มกําลัง และไม่ต้องการให้ลุงของเขาทํากับดงซูบินเช่นนี้น

นอกจากนี้ เธอยังกล่าวอีกว่าหากไส้ติ่งอักเสบเกิดขึ้นอีก ดงซูบินเป็นเพียงคนเดียวเท่านั้นที่จะช่วยเขาได้ แต่ หวังอันซิไม่ได้จริงจังกับข้อเสนอนี้ เขายังคงจะย้ายดงซูบินโดยไม่คํานึงถึงสถานการณ์ ตอนนี้เขากัลบป่วยอีกแล้ว ดี? หวังหยูรินรู้สึกว่าเธอไม่มีหน้าไปพบกับดงซูบินอีกเขตหนานฉาง ถนนสายกลาง

ดงซูบินขับรถอยู่ในหอพักของโรงเรียนของแม่ และเขาก็ออกจากสํานักงานมาตอนเที่ยง เขามาที่นี้เพราะมาสกัดกันไม่ให้แม่ถามหยางจ้าวเต๋อ อีกทั้งช่วงเย็นเขามีนัดทานข้าวกับหยางจ้าวเต๋อด้วย เพราะเขาได้ช่วยเหลือเขาไว้อีกแล้วครั้ง แน่นอนเขามาที่นี้เพื่อแสดงการขอบคุณ ในทันใดนั้นเสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้นมา

ผู้อํานวยการพรรคและหน่วยงานรัฐบาล โจวเหยียนหยู ที่โทรหาเขา คุณเคยได้ยินเกี่ยวกับเรื่องนี้ไหม

“หืม? ได้ยินอะไรหรอ?” ดงซูบิน ลดความเร็วลง

“เลขาคณะกรรมการมณฑล เลขาหวัง จ่าโรคหรือไส้ติ่งอักเสบได้

ทันใดนั้นดงซูบินก็เอะใจขึ้นมาทันที คือ “เฮ้? ช่วยอธิบายละเอียดๆมาได้ไหม”

โจวหยินหยู เล่าให้ดงซูบินฟังทันทีเกี่ยวกับเรื่องที่เธอได้ยินมา

ดงซูบินมีความสุขเมื่อเขาได้ยินมัน หวังอันซิป่วย ล้มที่สํานักงาน? รถพยาบาลพาเขาไปที่โรงพยาบาลในตอนบ่ายหรือไม่? ?

ดงซูบินคาดว่าอาการของ หวังอันซิจะเกิดซ้ําขึ้นมาในช่วงสองวันที่ผ่านมา เดิมทีเขาวางแผนที่จะใช้พลังย้อนกลับเพื่อบรรเทาอาการเจ็บป่วยของเขาเป็นเวลาสามหรือสี่วัน เมื่อมีอาการขึ้นมาอีก ดงซูบินก็ไปปฏิบัติต่อเขาอีกครั้งและบรรเทาลงเป็นเวลาเจ็ดวันครึ่ง หลายเดือน นี่เป็นการพิสูจน์ทักษะทางการแพทย์ของ ดงซูบินและประการที่สองคือการปล่อยให้ หวังอันซิเป็นหนี้ความรู้สึกของมนุษย์เล็กน้อย เพื่อให้ดงซูบินเตรียมพร้อมสําหรับ หวังอันซิกระชับความสัมพันธ์กับผู้นํา เพื่อที่จะสร้างความแน่นแฟ้นและให้หวังอันซิสนับสนุนเขา แต่ตอนนี้เห็นได้ชัดว่าดงซูบินกลับมาสะใจ และเขาก็หยิบบุหรี่เข้าปากและขับรถต่อไป

เสียงกริ่งดังขึ้นและโทรศัพท์ดังขึ้นอีกครั้ง

เมื่อเห็นตัวเลขนี้ดงซูบินก็ขมวดคิ้วผู้นําหลักของเขตมีการติดต่อทางโทรศัพท์ มีคนตั้งมากมายทําไมติดต่อหาเขา

ดูเหมือนจะเป็นข้อความโดยตรงจากทางมณฑล!

ดงซูบิน ไม่ต้องการหยิบมันขึ้นมา แต่เขาคิดเกี่ยวกับมันหรือกดปุ่มคําตอบ “สวัสดี เลขาธิเป่ย?”

เสียงของเลขานุการเป่ยดังขึ้นในตอนท้าย “เลขาซูบิน ตอนนี้คุณอยู่ที่สํานักงานไหม?” ดงซูบินไม่ได้แสดงท่าที่อะไรออกมา: “ไม่ เกิดอะไรขึ้น?”

เลขานุการเป่ยค่อนข้างไม่พอใจกับน้ําเสียงของเขา แต่เนื่องจากมีบางอย่างที่ต้องทํา เขาไม่ได้แสดงออกมา เขาอดทนต่ออารมณ์โมโหและพูดว่า: “ตอนนี้เลขาหวังเกิดอาการไส้ติ่งหนังสือ เข้ารับการรักษาในโรงพยาบาล สถานการณ์เป็นอันตราย ฉันขอถามว่าคุณพอมีเวลาตอนนี้ไหม การนวดครั้งสุดท้าย จําไว้ว่าคุณช่วยเขา เราต้องการให้คุณทํามันอีกครั้ง”

ดงซูบินรู้สึกว่าเขาจะฟังผิด “คุณพูดอะไร”

เลขาธิเป่ยพูดซ้ํา: “ทางเราต้องการให้คุณมาที่โรงพยาบาล คุณเข้าใจไหม”

คุณล้อเล่นหรือเปล่า อะไร? เขาต้องการให้ฉันช่วยอย่างงั้นหรอ? เขาลืมไปแล้วหรือยังไงว่าทำอะไรกับฉันไว้? ทั้งที่ฉันเองพยายามจะช่วยแต่หวังอันซิวอนหาที่เอง? และคิดจะเป็นศัตรูกับฉัน!

อีกทั้งในตอนแรกก็ทําเหมือนเป็นลม ไม่มีใครวนใจ! แต่ดูตอนนี้สิ! มาคิดถึงฉันเนี่ยนะ? แล้วฉันควรจะทําตัวยังดีล่ะ โอ้! รักษาโรคให้คุณ! ให้คุณใช้ชีวิตและทํางานเพื่อกลับมากําจัดฉัน? ย้ายฉันออกไป? และการช่วยครั้งนี้คุณจะเห็นฉันเป็นเพียงคนไร้ตัวตนอยู่อีกไหม?

หวังไปเถอะ! ทุกอย่างคุณเป็นคนเริ่ม!

แน่นอนว่าถ้าเป็นคนธรรมดาทั่วไปเขาจะใช้โอกาสนี้ในการซ่อมแซมความสัมพันธ์กับผู้บริหารสูงระดับนี้แน่นอนแต่อย่าลืมดงซูบินนั้นไม่ใช่คนธรรมดา!

เลือกกลับมาหาฉัน! ฉันจําเป็นต้องรักษาคุณไหม

สําหรับเรื่องนี้! หวังอันซิตายหรือยังมีชีวิตอยู่ เกี่ยวอะไรกับฉัน! ?

ดงซูบินพูดอย่างเย็นชา: “ฉันเป็นเจ้าหน้าที่ข้าเขตไม่ใช่สํานักงานสาธารณสุข ฉันจะรักษาโรคอะไร คุณกําลังมองหาคนผิดหรือเปล่า”

“คุณ……”

ก่อนที่เขาจะพูดอะไรดงซูบินก็วางสายไปในทันที!! .