POWER AND WEALTH (พลังและความมั่งคั่ง) - ตอนที่ 579 ความงดงามในอดีต
EP 579 ความงดงามในอดีต
ในช่วงบ่าย.
ที่ห้องเสี่ยวหยางมีน้ํากระเซ็นอยู่ในห้องน้ํา
เนื่องจากประตูห้องน้ํานั้นเป็นประตูกระจกแบบฝ้า ดงซูบินจึงสามารถเห็นเงาดําที่พลิ้วไหวอยู่
หลังกระจกอย่างคลุมเครือ บางครั้งก็เห็นเป็นรูปทรงของร่างกายหญิงสาว และบางครั้งก็ถูหัวเขา ดงซูบินผู้เปี่ยมด้วยจินตนาการเสมอมา คงเดาได้เหมือนกัน ภาพพี่สาวเสี่ยวอาบน้ําในห้องน้ํา หัวใจเต้นเร็วขึ้นเล็กน้อย ดงซูบินถูหน้าผากของเขา และคว้ารีโมททันทีเพื่อดูทีวีเหมือนการเบี่ยงเบนความสนใจ
นี่มันเหมือนเป็นเรื่องบังเอิญ
ละครเกาหลีที่เปิดขึ้นมาก็มีฉากของของห้องน้ําที่เป็นหญิงสาวที่ออกจากอ่างอาบน้ําก็ปรากฏขึ้นที่ด้านหน้าของดงซูบิน
นี่มันต้องบ้าแน่ๆ!
ดงซูบินรีบเปลี่ยนช่องด่วน!
หนึ่งนาที…
เฟิงนาที…
ยี่สิบนาที…
ในตอนนี้ดงซูบินเองเริ่มเบื่อแล้ว วางรีโมทลง ลูบเอวที่พึงโดนเสี่ยวหยางทุ่มไป และลุกขึ้นยืนบนโซฟาพร้อมกับเสียงน้ําในห้องน้ํา ดงซูบินเริ่มเดินเล่นรอบบ้าน มองซ้าย มองขวา และสุดท้ายก็เดินไปที่ระเบียงเพื่อเขย่าเสื้อผ้าที่เพิ่งซักแดดในฤดูร้อนร้อนมาก ด้านนี้เป็นด้านที่มีแดดพอดี แต่ตอนนี้เริ่มจะเย็นแล้วดูเหมือนเสื้อผ้าก็จะใกล้แห้งแล้ว ดงซูบินจุดบุหรี่ที่ขอบหน้าต่างและสูบ
ลมร้อนจากออกภายนอก และสุดท้ายก็สะบัดก้นบุหรี่และเดินออกจากระเบียง บ๊ะ นี่มัน?
ยืนอยู่ในห้องนอนใหญ่ จู่ๆดงซูฐินก็พบกรอบกระจก เขากระพริบตาและเดินขึ้นไปอย่างสงสัย มองลงไปที่รูปถ่ายที่ยืนอยู่บนตู้ของห้อง
ฉากหลังของภาพดูเหมือนปักกิ่ง มองไปข้างหลัง 80% คือ สวนสาธาณะจินฉาง, ดงซูบินเคยไปแถวนั้น
ดงซูบินเคยไปหลายครั้งแล้ว และก็จ่ามันได้ในทันที แต่คนในรูปภาพทําให้เขาดูน่าสงสัย และหัวใจเต้นที่น่าทึ่งก็โผล่ออกมา ในภาพมีคน 2 คน ด้านขวาเป็นเด็กชายตัวเล็ก ๆ อายุ 6-7 ขวบกําลังยิ้มหวาน ด้านซ้ายเป็นหญิงสาววัยสามสิบ กําลังอุ้มเด็กน้อยไว้ในมือข้างหนึ่งด้วยความรัก จากรูป หุ่นรูปร่างเธอดูสวยเอามาก และดูสดใสจริงๆ ใครสวยเท่านายกเทศมนตรีโยฮวา ??
ดงซูบินไม่เคยเห็นผู้หญิงที่สวยขนาดนี้มาก่อนเลยเลย ดงซูบินอดไม่ได้ที่จะเพ่งสายตาอย่าง ตั้งใจมองอีกครั้ง ดงซูบินรู้สึกว่าผู้หญิงในนั้นดูคุ้นเคยมาก คล้ายกับเสี่ยวหยางมาก
นี่คือหัวหน้าเสี่ยวสมัยสาวๆอย่างงั้นหรอ หรือเป็นรูปญาติของเธอ
บ้านเธอ ทําไมเอารูปญาติๆ มาแปะไว้
แค่คิดดู” ทันทีที่ประตูห้องน้ําที่ประตูหลังเปิดออก หมอกและกลิ่นสบู่ก็ลอยออกมาจากห้องน้ํา และชั่วขณะหนึ่งมันก็มีเสียงดังอยู่ในบ้าน
ดงซูบินวางรูปถ่ายลงอย่างรวดเร็ว “พี่สาวเสี่ยวคุณอาบน้ําเสร็จแล้วอย่างงั้นหรอ”
“อ๊ะ นายอยู่ที่ระเบียงห้องอย่างงั้นหรอเสี่ยงรองเท้าแตะของเสี่ยวหยางดังเป็นจังหวะ ช้าๆเดินเข้ามา “นายไม่ได้ดูทีวีหรือยังไงกัน”
“พอดีผมออกมาชมวิวสักเล็กน้อย
“1
เสี่ยวหยางก็เปลี่ยนเสื้อผ้าของเธอด้วย ขณะนี้เธอสวมชุดยาวหลวมๆ ซึ่งเป็นสไตล์ที่ใช้กัน ทั่วไปในการเต้น เธอมีเสื้อเชิ้ตแขนสั้นห้อยอยู่บนร่างกายส่วนบนของเธอ กระดุมทั้งหมดถูกมัดเข้าด้วยกันและการแต่งตัวของเธอดูย้อนยุคไปสักหน่อย แต่ก็เต็มไปด้วยเสน่ห์ “มองอะไร?” ” “พอดีผมเห็นภาพนี้อยู่บนตู้ “ดงซูบินเพิ่งจ่าได้ว่าต้องถามว่า”พี่สาวเสี่ยวครับนี่ใครกัน?”
เสี่ยวหยาง
เหลือบมองที่ตู้ของเธอและยิ้ม “คุณคิดว่าเป็นใคร?” ดงซูบินประหลาดใจใช่มั้ย ความหมายคืออะไร? คุณหมายถึง…
แน่นอนว่าเสี่ยวหยางยิ้มและพูดว่า “ลูกชายของฉันอยู่ทางขวา ฉันถ่ายรูปนี้เมื่อฉันพาเขาไปที่สวนสาธารณะจินชาง สมัยยังสาวๆ คนทางซ้ายก็เป็นฉันเอง สมัยสาวๆ.”
อะไรนะ! นั้นคุณ?
แม้ว่าจะมีการคิดถึงความเป็นไปได้นี้ แต่ดงซูบินก็ยังคิดไม่ถึงอยู่พักหนึ่ง!
ไม่มีอะไรอีกแล้ว ช่องว่างระหว่างเสี่ยวหยางซึ่งอยู่ในวัยสี่สิบของเธอ และ เสี่ยวหยางซึ่งอยู่ในวัยสามสิบของเธอนั้นค่อนข้างใหญ่!
แม้ว่าปัจจุบันเสี่ยวหยางก็ยังดูสวยอยู่ แต่ดงซูบินก็ไม่คิดว่าสมัยสาวๆเธอจะสวยขนาดนี้”ผมคิดว่าสมัยนั้นคุณสวยมากเลยนะครับ “ นั้นเป็นคําชมที่ดงซูบินมีให้กับเสี่ยวหยาง ในตอนนี้ความสวยของเธอก็ยังไม่ลดลงไปมาก และก็ยังเสน่ห์อยู่ ซึ่งเอาจริงๆก็ถือว่าเธอยังดูดีอยู่ แต่เสี่ยวหยาง เมื่อสิบปีที่แล้วแตกต่างกันจากปัจจุบันมาก เธอนั้นสวยจริงๆซึ่งเทียบได้กับสาวงามหลายๆคนเลย
ซึ่งใบหน้าที่สวยงามที่เทียบเท่ากับที่ของนายกเทศมนตรีของโยฮวา และเสี่ยวหลานเลยถึงมันจะเปลี่ยนไปมากก็เถอะ!
แต่ก็นะมันผ่านมาตั้งสิบปีแล้ว
ดงซูบินอดไม่ได้ที่จะอุทานคําโบราณว่าเป็นความจริงผู้หญิงมีสามสิบครั้งแรกกําลังกัดมันและผู้หญิงจะเริ่มแก่จริงตอนวัย 40 ปี ซึ่งวัยต่างกันเพียงสิบปีความแตกต่างก็จะเห็นได้ชัดช่วงนั้น เสี่ยวหยางถือรูปถ่ายในมือด้วยความคิดถึงเล็กน้อยและยิ้ม: “เกิดอะไรขึ้น?จ่าพี่สาวเสี่ยวของนายไม่ได้เหรอ? ”
ดงซูบินยิ้มอย่างขมขื่น:” สมัยสาวๆคุณนั้นสวยก็สวยมากแล้วและก็มาถึงตอนนี้ “ “จริงเหรอ” “เสี่ยวหยางส่ายหัวและยิ้ม
“และตอนนี้คุณก็ยังสวยอยู่ “ดงซูบินรีบพูดกลบเกลื่อน นี่คือความจริง แม้ว่าพี่สาวเสี่ยวจะอายุมากแล้ว แต่ดงซูบินก็คิดว่าเธอดูดีจริงๆ
“หนุ่นน้อย ไม่ต้องมาประจบฉันเลยนะ” “เสี่ยวหยางวางภาพลง” เมื่อสมัยยังสาวทุกอย่างก็ยังดูมีความสุขดี แต่แล้วเมื่อฉันอายุสามสิบครอบครัวและงานของฉันก็ไม่ค่อยดี ฉันหย่าร้างและลูกของฉันก็ตัดสินใจไปอยู่กับพ่อของเขา สิบปีนี้เป็นสิบปีที่พี่สาวของเสี่ยวเปลี่ยนแปลงมากที่สุดเช่นกัน แก่เร็วขึ้รและไม่น่าแปลกใจเลยที่นายจะจําไม่ได้ เพื่อนหลายคนของพี่สาวเสี่ยวของคุณ ก็พูดแบบเดียวกันเช่นกัน ”
ดงซูบินพูดอย่างลําบากใจ: “ไม่จริง ตอนนี้คุณก็ยังสวยอยู่” ”
เสี่ยวหยางโบกมือชี้ไปที่ถุงใต้ตาและมุมตาของเธอด้วยรอยยิ้มที่บิดเบี้ยว “เห็นไหม ฉันไม่รู้ว่ามันมีกี่ชั้น ฉันเคยนับ แต่ต่อมาฉันไม่ได้สนใจมันแล้ว สุดท้ายฉันต้องอยู่กับปัจจุบัน” เหมือนเธอจะมีกระเล็กๆ ในตอนนี้ “จุดนี้ใหญ่ขึ้นและมืดลงทุกวันและแก่ขึ้นเรื่อยๆ ถ้าเราไม่ยอมรับมัน เราก็จะยึดติด ไม่มีใครเปลี่ยนอายุได้”
ดงซูบินมองดู ดูสิ “มันก็ยังมีไม่มาก น้อยกว่าผู้หญิงในวัยเดียวกัน และมันก็ไม่ได้เห็นชัดอะไร ถ้าไม่ได้ตั้งใจดูก็คิดว่าคุณแต่งหน้าอยู่ แต่จริงๆแล้วนั้นคือหน้าสดของคุณเลย”
เธอยิ้มและพูดว่า “ฉันเพิ่งทาครีมมาส์กหลังจากอาบน้ํา” เธอพูดอย่างใจเย็น แต่ดงซูบินเป็นอึดอัดเล็กน้อยเมื่อเธอได้ฟัง. ซึ่งผู้หญิงที่ไม่ได้ความงามความรัก? มองไปที่ใบหน้าสดใสที่ใช้จะได้รับวันเก่าโดยวันอย่างมันเป็นสิ่งที่เจ็บปวดมาก.
เฮ้!
รอสักนาที!
เสี่ยวหยาง ทําให้ภายในใจดงดงซูบิน แวบวาบแล้วเหมือนมีแสงวาบ
ริ้วรอย กระ อายุ
อ๋อ อ๋อ ดงซูบินมีเจตนา เขาเคยใช้พลังย้อนกลับมาก่อน แต่เขาลองกับสิ่งของหรือสิ่งไม่มีชีวิตเท่านั้นและเขายังไม่เคยลองกับสิ่งมีชีวิต ถ้าเขาสามารถย้อนเวลาให้กับสิ่งมีชีวิตได้ล่ะ และถ้านั้นเป็นคนด้วยจะเป็นอย่างไรกัน??