POWER AND WEALTH (พลังและความมั่งคั่ง) - ตอนที่ 577 การประลองกับหัวหน้าเก่า!

EP 577 การประลองกับหัวหน้าเก่า!

ในช่วงยามบ่าย.

แสงแดดส่องลงมาในยามบ่าย

เมื่อคณะตรวจสอบกลางจากไป ช่วงนี้งานส่งเสริมผู้สูงอายุก็หยุดชั่วคราว ตอนนี้ดงซูบินได้เคลียร์ปัญหาทุกอย่างเสร็จสิ้นแล้ว งานที่เขาควรจะทําก็ได้ดําเนินการเรียบร้อย ที่เหลือก็รอเรื่อง

ของโควต้า เขามีเวลาพักผ่อนเหลือเพียงสองวันเท่านั้น แน่นอนช่วงก่อนหน้านี้ดงซูบินนั้นเหนื่อยมา เมื่อข้าวเสร็จ เขาก็พักผ่อนสักหน่อยในช่วงพักกลางวัน เขาขับรถออกจากสํานักงานอย่างช้า

ก่อนที่จะหาบ่อน้ําแร่เพื่อผ่อนคลาย

เขาไม่คุ้นเคยกับหนานฉางมากนัก ดังนั้นเขาจึงขับรถไปตามถนนโดยมองหาบ่อน้ําแร่อย่างไร้จุดหมาย ในขณะนี้ โทรศัพท์มือถือที่ถูกโยนไว้ที่นั่งของผู้โดยสาร โทรศัพท์ส่งเสียงออกมา ดงซูบินไม่ได้ดูหมายเลขดังนั้นเขาจึงเอื้อมมือออกไปหยิบ และพูดออกไปว่า “สวัสดี นั้นใคร” “ทําไม นี้นายลบเบอร์มือถือหัวหน้าเก่าไปแล้วอย่างงั้นหรอ ฮ่าฮ่า” มันเป็นเสียงของหญิงสาว นั่นคือเสี่ยวหยาง

“โอ้ พี่สาวเสี่ยว ผมจะกล้าลบเบอร์ของคุณได้ที่ไหน ผมกําลังขับรถอยู่ แต่เสียงยังชัดเจน” เสี่ยวหยางยิ้มเบา ๆ : “คุณมาเมืองนี้นตั้งนานกว่าหนึ่งสัปดาห์แล้วไม่คิดจะชวนพี่สาวคนนี้ไปหาอะไรกินบางอย่างงั้นหรอ?”

ดงซูบินพูดอย่างเร่งรีบ “ไม่ใช่อย่างงั้นเลย พอดีว่างานของผมมันค่อนข้างหนัก เลยทําให้ไม่มีเวลาเลย เอายังงี้วันนี้คุณว่างหรือป่าว เราไปทานอาหารค่ํากันสักแห่งหนึ่ง”

” ถ้าพูดขนาดนี้แล้ว และถ้าไม่มีเวลาก็ต้องว่าง” ดงซูบินชะลอรถแล้วพูดด้วยรอยยิ้มว่า “ถ้าเช่นนั้นตกลงตามนี้คืนนี้ผมขอเชิญคุณไปทานอาหารค่ําคืนนี้? ”

‘พอดีว่าแผนที่วางไว้แต่แรกถูกยกเลิกไปก่อนเลยทําให้ระหว่างวันฉันพอมีเวลาว่าง คุณอยากไปไหนไหมช่วงระหว่างวันนี้?’

” เอาผมคิดว่าเราควรน่าจะหาพื้นที่สักแห่ง เจอกันสักหน่อย ที่ไหนดี?”

“มาที่โรงพยาบาลเกาอันซึ่งอยู่ในหนานฉางก็ได้เดียวฉันจะส่งที่อยู่ให้นายเอง” หลังจากนั้น เสี่ยวหยางถามว่า “นายขับรถอะไร ”

“… คาเยน”

“รถเบนซ์อยู่ที่ไหนแล้ว เปลี่ยนรถอีกแล้วเหรอ?”

“ฮ่าฮ่า ผมเปลี่ยนมาก่อนแล้ว”

“โอเคคุณขับช้าๆ ได้นะ ระวังตัวด้วย” ดงซูบินวางโทรศัพท์ก็มองดูโทรศัพท์ที่พึงวาวงไปก่อน จะบันทึกชื่อลงเสี่ยวหยาง ก่อนจะหันไปที่พวงมาลัยและขับรถออกไปอย่างรวดเร็ว หลังจากนั้นครึ่งชั่วโมง

ดูเหมือนที่แห่งนี้จะเป็นชุมชนเล็กๆ มีเพียงอาคารเพียงหลังเดียวในนั้น และดูเหมือนมันจะพึงสร้างขึ้นมา มันอยู่ไม่ไกลจากย่านการค้าสมัยใหม่ที่มีอาคารสูงตระหง่านและ ระดับไฮเอนด์ ที่อยู่อาศัยตั้งตระหง่าน ถ้าไม่ใช่คนแถวนี้จะไม่ทราบเลยว่านี่คือที่อยู่ของอาคารที่พักของสํานักงาน

ความมั่นคงแห่งรัฐเฟินโจวและหน่วยงานเทศบาลและหน่วยงานและคณะกรรมการพรรคเทศบาลตั้งอยู่โดยทั่วไป ในเขตซีผิง ซึ่งน่าจะเป็นหน่วยราชการในหนานฮาง และบางส่วนเป็นที่พักอาศัยของเจ้าหน้าที่ถึงแม้มันจะไม่ได้กินบริเวณกว้างมากนัก

ทันทีที่รถเข้าใกล้ ยามก็มองมาที่รถคาเยนน์อยู่ครู่หนึ่งก่อนที่จะเปิดประตูกั้นและปล่อยเขาไป ดงซูบินเข้าใจว่าเสี่ยวหยางน่าจะโทรบอกยามเอาไว้ มิฉะนั้น เขาจะไม่สามารถเข้าไปในอาคารครอบครัวของแผนกที่มีความปลอดภัยขั้นสูงขนาดนี้ได้
ดูเหมือนหนึ่งอาคารจะหกชั้น

ดึงด็อง, ดึงด็อง, ดงซูบินกดออด

ประตูเปิดออก และสาวสวยวัยกลางคนเปิดประตูอย่างไม่รีบร้อนด้วยรอยยิ้ม “มาแล้ว” ก่อนจะเปิดประตูให้เขาเข้าไปในห้องด้านข้างแล้วปิดประตู

“หัวหน้าเสี่ยว ไม่สิ พี่สาวเสี่ยว พอดีผมซื้อของมาระหว่างทางด้วย แต่ช่วงนั้นไม่ค่อยมีอะไรขายแล้ว”

“นี้คิดว่าที่นี้ไม่มีอะไรเตรียมไว้เลยอย่างงั้นหรอ จะซื้อมาทําไมคนกันเองทั้งนั้น?”

“เราไม่ได้เจอกันนาน ผมจะมามือเปล่าได้อย่างไรกัน จริงๆแล้วเย็นนี้ผมก็จะต้องมาทานข้าวที่นี่มันน่าอายออกถ้าไม่ได้เตรียมอะไรมาเลย”

“ไม่ขนาดนั้นหรอก ไม่จําเป็นต้องพิธีการอะไรมากมายก็ได้

ด้วยเหตุผลบางอย่างเสี่ยวหยางสวมชุดรัดรูปแนวสปอร์ตมากมันทําให้เห็นเสื้อชั้นในของเธอชัดเจนที่พยุงหน้าอกของเธอเอาไว้ ร่างกายส่วนบนเป็นเสื้อยืดแขนยาวและผมสูง ในเวลาเดียวกัน เธอไม่ได้ใส่รองเท้าแตะ แต่เป็นรองเท้าผ้าใบ ดวงตาของ ดงซูบินกระตือรือร้นที่จะเห็นและเธอก็แอบมองดูร่างอวบอ้วนของเธอเสี่ยวหยางที่ไม่ได้เจอกันมาเกือบปี เธอดูมีเสน่ห์เอามากๆอดไม่ได้ที่จะคิดถึงเธอในใจลึกๆ แต่เมื่อเขาคิดว่าพี่สาวเสี่ยวเอง ก็อยู่ในวัยสี่ปีแล้ว ดงซูบินก็รีบระงับความคิดและไอ .เสี่ยวหยางเป็นคนที่เขาเคารพมาก เขาสามารถเข้ามาในระบบราชการได้อย่างราบรื่น ส่วนหนึ่งก็คือการสนับสนุนของเสี่ยวหยาง แต่กลับกันดงซูบินเองก็ช่วยให้ เธอได้เข้ามาประจําอยู่ในเขต ซินเก่านี้เช่นกัน มันเป็นคนความสัมพันธ์ที่ซับซ้อนในการช่วยเหลือกัน

ชาสมุนไพรสองถ้วยถูกเสิร์ฟบนโต๊ะ

ดงซูบินจิบเครื่องดื่มและทันใดนั้นร่างกายของเขาก็เย็นลง “พี่สาวเสี่ยว ทําไมคุณถึงตัดสินใจโทรหาผม”

เสี่ยวหยางยิ้ม “ทําไมอย่างงั้นหรอ ฉันจะโทรลูกน้องเก่าของฉันไม่ได้เลยหรือยังไงกัน” “เอา นั่นไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น” ดงซูบินยิ้มแห้งๆ

เสี่ยวหยางซึ่งนั่งอยู่ข้างๆ เขายิ้มและตบหลังมือของเขา “จริงๆมีเรื่องใหญ่ๆมากๆ เพราะพี่สาวของนายอยากจะหาคนคุยด้วยเนื่องจากอยู่บ้านคนเดียว“ . ดงซูบินกล่าวอย่างมีความสุข”ถ้าอย่างงั้นแสดงว่าวันนี้คุณคงกําลังจะหาเพื่อนคุยอยู่สินะ..? ”

เสี่ยวหยางตอนนี้หน้าอกของเธอค่อนข้างเห็นได้ชัดและมันอยู่ใกล้ดงซูบิน” พอดีฉันมีธุระอยู่ด้วย แต่ก็คุยไปท่าไปก็ไม่เสียหายอะไร”

ธุระเหรอ? คําพูดเหล่านี้ทําให้ดงซูบินหน้าแดงเล็กน้อย และเขามักจะรู้สึกคลุมเครือกับคําพูดเหล่านั้น?

“เมื่อครั้งที่ฉันพบกับนายครั้งสุดท้ายตอนที่อยู่ตาเฟิง นายไม่เคยแสดงทักษะการป้องกันตัวออกมาเลยไม่ใช่หรือยังไง มาเถอะ ฉันอยากจะทดสอบฝีมือของนายสักหน่อย ถือเป็นการแนะนํา

ฝีมือก็แล้วกัน” เสี่ยวหยานตบไหล่ดงซูบินก่อน เสี่ยวหยางยืนขึ้นแล้วพูดว่า “ฉันเปลี่ยนเสี่ยวผ้าแล้ว นั้นร่วมถึงตอนนี้ในห้องเองก็เคลียร์ของหมดแล้ว” เหตุการณ์ที่เกาหลีที่เสี่ยวหยางได้ช่วยดง ซูบินให้ไปที่นั้นกลายเป็นข่าวดังเนื่องจากการจัดการกับปรมจารย์เทควันโด จริงๆแล้วหัวหน้า
เสี่ยวเองเธออยากจะคุยกับดงซูบินมากๆแต่ไม่มีเวลาเลย และไม่คิดว่าเธอจะได้ดงซูบินที่นี้อีกครั้ง

ดงซูบินกล่าวอย่างมีความสุข: “ผมคงไม่เปลี่ยนชุดหรอก ครับ แต่หัวหน้าเสี่ยวไม่ใช่สิพี่สาวเสี่ยวช่วยอ้อมมือให้ผมด้วยนะครับ”

เสี่ยวหยางชี้ไปที่เขา “ฉันยังไม่รู้เลยว่านายมีฝีมือมากขนาดไหน อีกทั้งนายไม่ต้องมาทําเป็นถ่อมตัวขนาดนั้นก็ได้ ? ถ้าอย่างงั้นไปที่หลังบ้านกันเถอะ”

อาคารที่พักอาศัย

แน่นอนห้องที่ทั้งคู่มานั้นเป็นห้องโลง ไม่มีกลิ่นฉุน พื้นเป็นพื้นไม้ ทําความสะอาดแล้วและมันกว้างขวางมาก

ทันทีที่ดงซูบินเข้าไป ดงซูบินเห็นเสี่ยวหยางรัดเสื้อผ้าของเธอ “แน่นอนฉันเองก็เคยเป็นนักแม่นปืนมา และฝึกฝนศิลปะการต่อสู้มาก่อนและไม่เคยแพ้เลย อย่างไรก็ตาม ฉันทํางานบริหารมาสองสามปีแล้ว ถึงฝีมือจะตกไปบ้างและอายุของฉันก็มากขึ้น แต่อย่าคิดว่าฉันจะสามารถจัดการได้ง่ายๆ“ดงซูบินพยายามพูดยกยอเธอ:”อะไรนะ พี่สาวเสี่ยวยังดูไม่อายุมากขนาดนั้นหรอก”

“ผู้ชายสี่สิบอาจถือว่าเป็นวัยที่กําลังดูดี แต่สําหรับผู้หญิงวัยสี่สิบนั้นมันดูกลับกันมา” “มันไม่ใช่อย่างงั้นหรอก!” ดงซูบินเขาสงสัยว่าเสี่ยวหยางอาจ รูเรื่องการสั่งอาหารในงานเลี้ยงงานแต่งงานหรือไม่ เขารีบเปลี่ยนเรื่องและกล่าวว่า “ถ้าอย่างงั้นเราจะทําอะไรต่อไป?”

“เดียวเราจะต้องมาทําการประลองกัน”

“โอเค.”

“ระวังตัวด้วยนะ ฉันจะไม่อ้อมมือให้นายอย่างแน่นอน?”

“เข้าใจแล้วครับ.”

ทันทีที่เสียงหายไป ดวงตาของเสี่ยวหยางก็ดูจริงจังและเธอก็ก้าวไปข้างหน้าและคว้าแขนของดงซูบิน ดงซูบินไม่ได้จริงจังกับการประลองนี้จริงๆ หัวหน้าเสี่ยวนั้นเป็นผู้บังคับบัญชาเก่าของเขา เธอเองก็ไม่เคยเห็นทักษะการต่อสู้ของดงซูบิน แต่ถึงอย่างงั้นดงซูบินเองไม่คาดคิดว่าเธอจะจริงจังขนาดนี้? เพียงคิดว่านี้คงเป็นการประลองฝีมือกันเฉยๆ ดังนั้น ดงซูบิน จึงไม่ได้เตรียมที่จะโกงด้วยการใช้ย้อนกลับหรือการหยุดเวลา และในตอนนี้ฝีมือการต่อสู้ของดงซูบินก็พัฒนาขึ้นมามากแล้วเหมือนกัน

แต่ในวินาทีต่อมาสิ่งที่ดงซูบินคิดก็ผิดไปสู่ะหมด!

เธอต้องการประลองกับดงซูบินจริงๆและไม่ใช้การล้อเล่น เธอเริ่มออกแรงเมื่อเสี่ยวหยางคว้าแขนของดงซูบิน ในวินาทีนั้นมันก็สายไปเสียแล้ว๋ว และดงซูบินรู้สึกทุกอย่างเบาหวิวไปเสียหมด และด้วยเหตุผลบางอย่าง ร่างกายของเขาก็ลอยขึ้นในทันใด จิตใจเขาเหมือนหลุดลอยไปในอากาศ และสัมผัสอันเจ็บปวดมาจากด้านหลังจากการกระแทกก็เกิดขึ้นทันที ในชั่วพริบตา ดงซูบินเองก็นอนลงไปที่พื้นหลังจากถูกเสี่ยวหยางจับทุ่ม !

เวรแล้วล่ะ!

นี้มันเป็นไปได้อย่างไร! ?

เธอหยุด และเธอก็ยิ้ม: “ตอนนี้อยากจะประลองกับฉันอย่างจริงจังหรือยัง?” ดงซูบินลุกขึ้นจากพื้นและพูดอย่างเวียนหัว: “นี้ฝีมือของคุณลดลงแล้วอย่างงั้นหรอ คุณเคยฝึกแซมบ้ามาก่อนหรือเปล่า”

“ฮ่าฮ่า, หลายปีมานี้ฉันไม่ได้ฝึกทักษะการต่อสู้เลย”

“ตอนที่ฉันเข้าทํางานในหน่วยราชการเป็นครั้งแรก ไม่ใช่เพราะแซมบ้า แต่ฉันเชี่ยวชาญในการต่อสู้สําหรับควบคุมอาชญกรและฉันได้ฝึกฝนมาบ้าง ในที่สุดดงซูบินก็ได้รู้ที่มาของทักษะการต่อสู้ที่น่ากลัวของเสี่ยวหยาง และแน่นอนมันจะน่าอายถ้าเขาปล่อยให้เธอล่มเขาได้อีกครั้ง” “ถ้าเช่นนั้นมาลองกันอีกครั้ง?”

“โอเค”

แววตาของเสี่ยวหยางเปลี่ยนไปอีกครั้ง เป็นเรื่องยากที่จะจินตนาการว่าผู้หญิงที่อยู่ใน สํานักงานมานานกว่าสิบปีจะมีหน้าตาที่อาฆาตแค้นเช่นนี้ และทั้งสองจะประลองกันอีกครั้ง!

ตูม!

ดงซูบิน ร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด ในชั่วพริบตาเสี่ยวหยาง ก็ทุ่มให้เขาอีกครั้ง!

เขาถึงกับไหล่ตกจริงๆ! ดงซูบินไม่ได้แม้แต่จะตอบโต้อะไรเธอได้! หลังจากกระพริบตา ดงซูบินยังคงนอนอยู่บนพื้น และร่างกายของเขาเจ็บปวดไปทั้งตัว

เสี่ยวหยางส่ายหัวและพูดว่า “นายช่วยพูดอย่างจริงจังหน่อยได้ไหม?”

ผมนะ! ทําดีที่สุดแล้ว! แต่ทักษะการต่อสู้ของคุณมันแข็งแกร่ง! นี้คงไม่ใช้มือสมัครเล่นแล้ว?

บ้าจริง!

ดงซูบินเองก็เป็นคนถ่อมตัวอยู่เสมอ แต่เขาไม่เคยคาดหวังว่าเสี่ยวหยางจะแข็งแกร่งขนาดนี้!

ทักษะการต่อสู้ของเธอนั้นไม่ตกลงไปเลยจริงๆหรอเนี่ย?

ไร้สาระ! จริงๆแล้วต่อให้เป็นมีฝีมือพอตัวสามถึงห้าคนอาจจะเข้าใกล้ตัวคุณไม่ได้ด้วยซ้ํา! อย่างไรก็ตาม ดงซูบินก็ฝึกฝนได้ดีเช่นกัน ยืนขึ้นด้วยรอยยิ้มที่บิดเบี้ยว และประลองกับเสี่ยวหยางต่อไป อันที่จริง หากดงซูบินต้องการโค่นเสี่ยวหยางลง แม้ว่าเธอจะเก่งมาก เธอก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของดงซูบินแต่นั่นก็ไร้ความหมาย พี่เสี่ยว กําลังพยายามจะฟื้นฝีมือของเธอและต้องการหาใครสักคนมาเป็นคู่ประลองด้วยแน่นอนดงซูบินไม่กล้าที่จะทุ่มเสี่ยวหยางลงอย่างแน่นอน

สามครั้ง…

ห้าครั้ง…

สิบครั้ง…

ดงซูบินถูกทิ่มไปที่พื้นไม้ครั้งแล้วครั้งเล่า

ความแข็งแกร่งของเสี่ยวหยางไม่ได้ดีขนาดนั้น มันน่าจะแย่กว่าดงซูบินมาก แต่ความเฉลียวฉลาดนี้ทําให้มันเข้าที่ ถ้าดงซูบินไม่พึ่งพาพลังย้อนกลับและวิธีการอื่น ๆ เขาคงจะไม่มีทางเอาชนะเสี่ยวหยางได้ แต่ถึงอย่างงั้นความประทับใจของดงซูบินที่มีต่อเสี่ยวหยางตอนนี้ก็เริ่มๆเปลี่ยนไปเช่นกัน.