POWER AND WEALTH (พลังและความมั่งคั่ง) - ตอนที่ 574 ดงซูบินผู้ไม่เกรงกลัวใคร!

EP 574 ดงซูบินผู้ไม่เกรงกลัวใคร!

ในตอนเช้าช่วงสิบโมง.

สํานักงานเขตกวางหมิงที่ห้องประชุมเล็ก

ดงซูบินนั่งนิ่งในตําแหน่งของประธานก่อนจะเคาะโต๊ะแล้วพูดว่า: “ทุกคนน่าจะรับทราบแล้ว มีความเห็นว่าอย่างไรบ้าง”

ไม่มีเสียงใดโต้ตอบกเขากลับมาดูเหมือนว่าทุกคนยังตกใจกับสิ่งที่ดงซูบินได้ประกาศออกมา “ผู้อํานวยการซู” ดงซูบินเหลือบไปที่ ซูหยินเซียว “คุณมีความเห็นว่ายังไงบ้าง” ซูหยินเซียวครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนหน้านี้เขากัดงซูบินสิทสนมกันมาก ทันทีที่เขาถูกถาม เขาก็เข้าใจความหมายที่ดงซูบินพยายามจะสื่อเลย แต่เขาก็ดูตื่นเต้นนิดหน่อย ดังนั้นเขาจึงพูดว่า: “ฉันคิดว่ามันเป็นสิ่งที่ดี ทีมตรวจสอบกลางได้มีแนวทางออกมาเช่นนั้น มันแสดงให้เห็นถึงศักยภาพของเขตเราด้วย อีกทั้งเป็นทางนั้นที่เสนอมาเอง ก็เป็นการยากที่ปฏิเสธได้” ดงซูบินพยักหน้าอย่างพึงพอใจ “ผู้อํานวยการหวัง คุณมีความคิดเห็นว่ายังไงบ้าง”

หวังหยูริน กะพริบตาและพูดอย่างออกมาทันที: “เป็นการแข่งขันที่ยุติธรรม โควตาของหน่วยงานขึ้นอยู่กับความสามารถ ฉันไม่คิดว่ามีอะไรผิดปกติกับเรื่องนี้”

“การแข่งขันที่ยุติธรรม เป็นค่าพูดที่ดีเลย” ดงซูบิน กล่าว

เกาหมิงเฟิงลังเลและพูดว่า: “แต่เขตให้ความสําคัญกับสํานักงานผิงอันมาโดยตลอด ท่าแบบนี้ มณฑลจะ … “

อันที่จริงในเขตอื่นๆก็ต้องการตําแหน่งนี้เช่นกัน มีที่ไหนบ้างไม่อยากจะเป็นตัวแทนในครั้งนี้?

แต่เรื่องนี้ละเอียดอ่อนเกินไป และไม่มีใครอยากเข้าไปยุ่งเกี่ยวในเวลานี้ เก๋งเซียงยังคงเงียบ ดื่มชาอย่างเงียบ ๆ และไม่แสดงความคิดเห็น

ในเวลานี้ดงซูบินรับโทรศัพท์ ใบหน้าของเขาหันไปด้านข้างเล็กน้อย และเมื่อเขาวางสาย เขาก็พูดทันทีว่า:

“เรามาคุยเรื่องนี้กันก่อน หัวหน้าทีมตรวจสอบมมาถึงแล้ว ที่แรกที่จะไปตรวจคือศูนย์กิจกรรม เพื่อผู้สูงอายุ ในชุมชนฮวงยี่ยังไงก็ขอความร่วมมือกับงานตรวจสอบด้วย เมื่อถึงเวลานั้นเราค่อยมาคุยหลังจากประเมินผ่านไป โอเคปิดประชุมได๋” ก่อนจะปิดประชุมดงซูบินตะโกนเรียกคนๆหนึ่ง “ผอ.กัว คุณมีหน้าที่ในการดูแลครั้งนี้ คุณทําตามกระบวนการทั้งหมด ผู้กับกับเผิง ขอให้จัดตํารวจ

สองสามนายมาช่วยด้วยเกี่ยวกับเรื่องการรักษาความปลอดภัย”

ทันทีที่การประชุมสิ้นสุดลงดงซูบินก็ได้พาเจ้าหน้าที่ของเขาไปที่ชุมชนฮวงยี่

ทันใดนั้น เมื่อเจ้าหน้าที่ของสํานักเขตกวางหมิงรู้ว่าจะมีทีมจากส่วนกลางเข้ามาประเมินการเป็นตัวแทนในครั้งนี้ก็มีบางคนที่ดูกระตือรือร้นขึ้นมา แต่ก็ยังมีบางคนที่รู้สึกตกตะลึงเมื่อได้ยินเช่นนั้น

“ในตอนแรกทีมจากส่วนกลางจะไปตรวจที่ถนนผิงอัน ทําไมจู่ๆถึงมาที่นี่ล่ะ?”

“ฉันได้ยินมาว่าเลขาธิการซูบินใช้เส้นสายส่วนตัวจัดการเรื่องนี้ให้

“โควตาหน่วยต้นแบบ นี้ไม่ใช่เรื่องเล็กๆแล้ว”

“ใช่มันไม่ใช่เรื่องเล็กๆแล้ว มันเป็นเรื่องระดับมณฑลเชียวล่ะ!”

“นี้มันเหมือนเป็นการข้ามหน้สํานักงานถนนผิงอันเลยไม่ใช่หรือยังไงกัน แต่ก็ดูเหมือนมันจะไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร”

“อย่างไรก็ตามปัญหามันไม่ได้อยู่ตรงนั้นว่าใครจะได้เข้าชิง ปัญหานั้นอยู่ที่เลขาธิการซูบินจะจัดการเรื่องนี้ยังไงตั้งหาก?”

ในเวลาเดียวกัน

สํานักงานถนนผิงอัน อาคารหลัก

ชูชิงฮวากําลังดูเอกสารในสํานักงาน คิดเกี่ยวกับกระบวนการและแผนการตรวจสอบเฉพาะกับทีมของส่วนกลางในวันนี้ และทันใดนั้น ประตูก็ถูกเคาะอย่างเร่งรีบ

ชิงหวาขมวดคิ้ว

“ผอ.ชู! เกิดเรื่องแย่ขึ้นแล้ว!”

“เกิดเรื่องอะไรขึ้น? เรื่องแย่อะไรกัน?” เขาวางแฟ้มไว้ในมือ

เจ้าหน้าที่ที่เข้ามาหน้าซีดอย่างวิตกกังวลและพูดว่า: “ผมเพิ่งไปที่โรงแรมเพื่อไปรับทีมจาก

ส่วนกลาง แต่… แต่พวกเขาออกจากโรงแรมกันไปหมดแล้ว”

ชูชิงฮวาถึงกับไม่เชื่อในสิ่งที่ลูกน้องของเขาพูด: “พวกเขาอาจไม่ต้องการความวุ่นวายและคงมุ่งหน้าที่สถานที่ประเมินกันแล้วจะทําการประเมินแบบส่วนตัว แต่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ เอะอะอะไร แต่น่าแปลกพวกเขาไม่ออกจากโรงแรมเร็วไปหน่อยหรือยังไง?”

“ไม่!” เจ้าหน้าที่ นั้นพูดอย่างกังวล: “ทันทีที่ผมได้รับข่าว หัวหน้าทีมเฉิน ก็พาคนไปที่สํานักงานเขตกวางหมิง!”

ชูชิงฮวารู้สึกประหลาดใจ “… พวกนั้นไปทําไมกันที่นั้น เกิดอะไรขึ้นอย่างงั้นหรอ?” ” ดูเหมือนว่าจะเป็น… การประเมิน ”

“อะไรนะ การประเมินอย่างงั้นหรอ”

“ผมได้ยินมาว่า ดงซูบินจากสํานักงานเขตกวางหมิงได้ติดต่อหัวหน้าทีมเฉินเป็นการส่วนตัว มีคนเห็นเขาสองคน จากนั้นสร้อยคอหยกของหัวหน้าทีมดูเหมือนจะได้รับการซ่อมแซม ผมเพิ่งโทรไป เพื่อขอให้เงินชดเชย หัวหน้าทีมเฉิงก็บอกปฏิเสธและยังบอกว่าการประเมินถนนของเราสิ้นสุดลงแล้ว”
“ประเมินเพียงแค่วันเดียวอย่างงั้นหรอ”

“ตอนนี้ดงซูบินไดเพาคนออกไปแล้ว!”

การแสดงออกของชูชิงฮวาเปลี่ยนไปในที่สุดและเขาโมโหมาก จากนั้นเขาก็ตบโต๊ะ

ดงซูบิน!

ฉันเกลียดแก!

เจ้าหน้าที่สํานักงานพูดว่า: “ผู้อํานวยการชู พวกเราควรทําอย่างไรตอนนี้” “ฉันจะไปหาคณะกรรมการพรรค!” ชูชิงฮวาโกรธจัด หยิบของและลงไปชั้นล่าง เขาไม่คิดว่า ดงซูบินจะเล่นวิธีสกปรกเช่นนี้ โดยการยืมมือของทีมตรวจสอบ และใช้ข้ออ้างของเหตุวุ่นวายฉวยโอกาสนี้ไป เห็นชัดเจนว่าเป็นไปไม่ได้อย่างแน่นอนสําหรับสองหน่วยงานที่อยู่ใกล้เคียงของเขตกวางหมิง และผิงอันที่ทําการเขตที่จะเสนอชื่อพร้อมๆกัน โควตาของหน่วยงานต้นแบบ ซึ่งครั้งนี้ดงซูบินจะปล้นมันไป และ ชูชิงฮวาและคนอื่นๆ ก็มาถึงทางตัน ไม่เพียงแต่พวกเขาล้มเหลวครั้งนี้ แต่เหมือนว่าพวกเขาถูกเหยียบศักดิ์ศรี และนี้เหมือนเป็นการตบหน้าพวกเขาด้วย และชูชิงฮวาจะไม่ยอมเด็ดขาด ถ้าเกิดเรื่องแบบนี้พวกเขาคงจะไม่มีกล้าไปสู้หน้าคนในมณฑลอย่างแน่นอน!

สิบนาที…20 นาที…”ครึ่งชั่วโมง…ในชุนฮุยยื่นอกชุมชน

ดงซูบินยิ้มและพูดว่า “หัวหน้าเฉินคุณมีคําแนะนําอะไรบ้างสําหรับงานพยาบาลของเราบ้าน? คุณเห็นว่ายังมีอะไรที่เราจะต้องปรับปรุงหรือป่าว? ”

เฉินหยานดงยิ้ม” ผมคิดว่ามันค่อนข้างดีและคุณก็ทําได้ดีในทุกด้าน “

คนในทีมตรวจสอบที่ด้านหลังก็พยักหน้าเล็กน้อย อันที่จริง การทํางานในบ้านพักคนชราของเขตกววาวงหมิงนั้นไม่ต่างจากงานที่ถนนผิงอันมากนัก”

“แล้ว…” ดงซูบินกล่าว “ผมคงจะตอบสอบถามหัวหน้าชุมชน อีกครั้งหรือไม่ เอาล่ะ นําทางไปให้หน่อย” เฉินหยานดงพาคนเข้าไปในรถ

เจ้าหน้าที่สองสามคนที่มากับพวกเขาเห็นว่ากลุ่มผู้นํามีทัศนคติเช่นนี้และทุกคนก็ซาบซึ้งในหัวใจ พวกเขาตั้งใจจริงๆที่จะเป็นตัวแทน พวกเขาบอกว่าเลขาธิการซูบินนั้นดูมุ่งมุ่นและมีความสามารถด้วย . ซึ่งดูเหมือนทางสํานักงานตั้งใจจะเป็นตัวแทนให้มณฑลจริงๆ ฉันต้องบอกว่านี่เป็นโอกาสครั้งหนึ่งในชีวิตสําหรับที่สํานักงานเขตของกวางหมิงจะได้รับการเป็นตัวแทนครั้งนี้ ชั่วขณะหนึ่งเกาหมิงเฟิงคิดว่าต่อให้ผลกระทบจะออกมาทางดีหรือทางร้ายก็ตาม ท่าทีของเขาก็เต็มไปด้วยความกระตือรือร้น

ตึง ตึง, ตึง ตึ๊ง, โทรศัพท์มือถือของดงซูบิน สั่น

นั้นเป็นเบอร์โทรศัพท์ของทางมณฑล “สวัสดีครับ ผมดงซูบิน”

“ฉันเอง รองนายกเทศมนตรี!” นั่นคือเสียงของรองนายกเทศมนตรีมันฟังดูเหมือนว่าเขากําลังโมโห “มาที่สํานักงานของเดียวนี้!”

เขาพูดจบก็วางสายไปในทันที

ดงซูบินรู้ดีว่าแรงกดดันกําลังมาถึง ดังนั้นเมื่อเขาวางโทรศัพท์ไป เขาก็ขอโทษทางเฉินหยานดงเล็กน้อย จากนั้นจึงขอให้เกาหมิงเฟิงและโจวหยินหยูพาหัวหัวหน้าทีมตรวจสอบสํารวจพื้นที่ และดงซูบินก็ขึ้นรถซาตาน่าคันใหม่ที่ได้มาจากร้านอาหารหลี่

รัฐบาลเขตหนานฉาง

อาคารสํานักงานใหญ่

ดงซูบินขึ้นไปชั้นบนเพื่อค้นหาสํานักงานของเฉิงเฟย และยืนอยู่ที่ประตูและเคาะเบา ๆ

“เข้ามา!” เสียงของเฉิงเฟยนั้นดูเย็นยะเยือก

ดงซูบินรู้สึกไม่พอใจเล็กน้อยกับทัศนคติของเขา แต่เขาก็ยังเปิดประตูเข้าไป เดินเข้าไปอย่างช้าๆ และเมื่อเขาเข้าไปในห้อง ชูชิงฮวาก็อยู่ที่นั่นจริงๆ นั่งอยู่กับใบหน้าของเขาบนโซฟาต่อหน้าแขก“หัวหน้าเฉิง โอ้ ผู้อํานวยการชูอก็ยู่ที่นี้ด้วย มีอะไรหรือเปล่าที่เรียกหาผม”

ใบหน้าของชูชิงฮวานั้นดูจริงจังเอามากๆ ที่เห็นดงซูบินท่าเป็นไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น เฉิงเฟิงตบกระดาษในมืออย่างแรงบนโต๊ะ “ตอนนี้สํานักงานเขตกวางหมิงกําลังทําอะไรอยู่?

ตอบฉันมาเดียวนี้!”

ดงซูบินแสร้งท่าเป็นไม่แน่ใจและพูดว่า “หัวหน้าเฉิง มีอะไรผิดปกติหรือเปล่า?”

“อย่ามาทําเป็นไขสือ!” เฉิงเฟิงชี้ไปที่เขา: “หัวหน้าทีมตรวจสอบกลางมาที่นี้เพื่อประเมินถนนผิงอันไม่ไช่หรือยังไง แล้วทําไมพวกเขาถึงเปลี่ยนไปประเมินที่เขตกวางหมิงของคุณได้?” ดงซูบินแสร้างท่าเป็นตกใจ “อ๋อ เรื่องนี้ผมเองก็กําลังจะรายงานมาให้คุณอยู่พอดี น่าจะเป็นการเข้าใจผิดเพราะจุดประสงค์ของทางเราไม่ได้ต้องการแย่งหรือแข่งขันกับใคร แต่มันเป็นการตัดสินใจของหัวหน้าทีมเฉิน ตอนนั้นผมเองยังอึ้งอยู่เลย ไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น แต่ทุกคนก็พูดแบบนี้ จะให้ตอบยังไง จะให้ผมปฏิเสธไปอย่างงั้นรึ มันไม่น่าจะใช่เรื่องดีสักเท่าไร จริง หม ?มันยังส่งผลกระทบต่อการประเมินที่ถนนผิงอันอีก ดังนั้นผมจึงรับปากตกลงไปก่อน”

ชูชิงฮวาพูดด้วยไฟ: “คุณพยายามเล่นแง่กับพวกเราอย่างงั้นรึ!”

ดงซูบินมองเขาอย่างเย็นชา “ผู้อํานวยการชูเราไม่ ผมเองไม่เคยเสนอด้วยตัวเองเลย” ” ไม่จริงฉันได้มาว่าคุณนําเอาสร้อยคอหยกนําไปให้กับหัวหน้าทีมเฉิน” เฉิงเฟิงกล่าวว่า “นี้คุณแอบไปคุยกับทางเจ้าหน้าที่ส่วนกลางด้วยอย่างงั้นหรอ นี้มันส่อถึงการทุจริตเลยก็ว่าได้ ในข้อหาติดสินบนเจ้าหน้าที่ของรัฐเพื่อหาประโยชน์!” ดงซูบินเองดูไม่ได้กังวลกับเรื่องนี้เลย “หัวหน้าเฉิง ทําไมผมถึงเข้าค่ายการทําทุจริตได้ล่ะ มันก็ถูกแล้วที่ผมขอให้ใครซักคนช่วยซ่อมสร้อยคอให้หัวหน้าทีมเฉิน เพราะนั้นคือสมบัติล้ําค้าของตระกูล การกระทําเช่นนี้ถือเป็นการทุจริตอย่างงั้นหรอ เรื่องนี้ลองถามจากผู้อํานวยการชูดูน่าจะได้ความมากกว่า!ว่าหัวหน้าทีมเฉิน ขอให้คุณจ่ายชดเชยสร้อยคอมรกตหรือไม่“เมื่อเห็นชูชิงฮวาเงียบ ดงซูบินจึงพูดต่อ”นั่นมันสร้อยคอมูลค่ากว่า 1 ล้านหยวน !ผมพยายามช่วยจัดการเรื่อง ความไม่พอใจจากคนของส่วนกลาง นี่ผมพยายามช่วยถนนผิงอันอยู่ด้วยซ้ํา มันยังถือว่าเป็นการ ทุจริตอยู่อย่างงั้นหรอ “ทําไมผมถึงต้องยอมจ่ายเงินเพื่อช่วยเหลือคุณแต่ยังถือว่าผมทําผิดอยู่อีก นอกจากนั้น ผมยังช่วยประหยัดเงินค่าสร้อยคอให้คุณด้วย!ผู้อํานวยการชู!ผมต้องถามคุณตั้งหาก! คุณทํางานไม่ถูกต้อง ผมจึงหันมาช่วยคุณ! แต่คุณกับท่าตัวเหมือนเด็กประถมเอาเรื่องมาฟ้องถึงที่นี่!”

ตอนนี้ชูชิงฮวาดูมีสีหน้าที่ไม่สบายใจอย่างเห็นได้ชัด ใครใช่ให้คุณช่วย! แต่เขาไม่สามารถพูดได้ มันเป็นความผิดพลาดของทางสํานักงานถนนผิงอันเอง ในการทํางานที่ดีซึ่งทําให้ดงซูบินสามารถใช้ประโยชน์จากช่องโหว่นี้ได๋! แต่เมื่อเขาคิดว่าเรื่องของซู เสี่ยวชูเกิดจากตง ดงซูบิน เรื่องเหล่านี้คงไม่เกิดขึ้น ชูชิงฮวารู้สึกหงุดหงิดยิ่งกว่าเดิม และเขาแทบอยากจะตะโกนออกมา! ในแง่ของการทํางานเองดงซูบินนั้นก็ไม่เคยเกรงกลัวใครเลย เขามองไปที่เฉิงเฟิงแล้วกล่าว

ว่า “หัวหน้าเฉิง ตอนนี้เป็นเช่นนี้ หัวหน้าทีมได้เสนอให้ตรวจสอบถนนของเราแล้ว ถ้าทางคุณรู้สึกจริงๆ ว่าพวกเรากําลังเล่นแง่ ผมจะโทรบอกคนให้ยกเลิกการประเมินนี้ทันที และบอกทางส่วนกลางว่าให้เขาไปหามณฑลใหม่ในการประเมินได้เลย และบอกว่าที่เขตกวางหมิงของเราไม่ต้อนรับพวกเขา!

เรื่องนี้โอเคไหม?” แม้ว่ารองนายกเทศมนตรีเขตจะยังเป็นคณะกรรมการมณฑลด้วย สมาชิกคณะกรรมการประจําอยู่ด้วย แต่คนที่ตัดสินใจได้มีเพียงหวังอันซี และเกิงโยฮวาเพียงเท่านั้น และเขาเองก็ไม่มีอํานาจใดๆที่ไปสั่งการให้ดงซูบินทําอะไรหรือไม่ทําอะไร

เฉินเฟิงเองก็รู้สึกอายกับคําพูดของเขาที่ ชายหนุ่มคนนี้ดูจะไม่เกรงกลัวใครเลย? เขานิ่งไปสักพัก ทําไมเขตหนานฉางานถึงมีคนเช่นนี้มาได!

อย่างที่ทุกคนรู้ มันเป็นเรื่องธรรมดาที่ดงซูบินจะขัดแย้งกับผู้นําระดับสูงมากอยู่บ่อยครั้ง นับประสาอะไรกับผู้นําคนหนึ่งที่ไม่มีอํานาจมาสั่งการเขา จริงไหม!