POWER AND WEALTH (พลังและความมั่งคั่ง) - ตอนที่ 568 การปะทะกันหน้าบ้านพักคนชรา

EP 568 การปะทะกันหน้าบ้านพักคนชรา

ในเช้าวันรุ่งขึ้น.

กลิ่นหอมของขนมปังและไส้กรอกลอยเข้ามาในห้อง แต่ดงซูบินเองก็ยังง่วงอยู่เขาจึงไม่ได้ลุกขึ้นมาในทันที เขาได้ฮัมเพลงและหลับไป

ลวนเสี่ยวปิงเตรียมอาหารพร้อมแล้ว “อาหารสุกแล้ว ตื่นได้แล้ว” ” วันนี้ผมเหนื่อยมากยังอยากนอนต่อ”

“เมื่อวานลูกบอกว่ามีงานที่บ้านพักคนชราที่ต้องทําไม่ใช่หรือยังไง”

“จริงสิ ผมได้บอกให้ลูกน้องไปรอแถวนั้นก่อนแล้ว เดี๋ยวผมค่อยตามไป” “ได้เวลาตื่นแล้ว เร็วเข้า ขนมปังเย็นหมดแล้ว”

สมัยที่ดงซูบินอยู่คนเดียว เขาเองค่อนข้างขยันตื่นเช้าเขาจะตื่นมาทําอาหารเช้า ทําความสะอาดบ้าน ทุกอย่างเขาทําเองทั้งหมด แต่เมื่อแม่ของเขามาที่นี้ดงซูบินก็แสดงความขี้เกียจออกมาทันที เขาใช้เวลานานมากกว่าจะลุกขึ้นมาจากเตียง และกว่าจะแปรงฟันและล้างหน้า ก่อนจะออกไปดูแม่ของเขาเตรียมโต๊ะสําหรับอาหารเช้า ดงซูบินนั่งลงบนเก้าอี้และเริ่มทานอาหารลวนเสี่ยวปิงเธอทานข้าวเร็วมาก และหลังจากทานขนมปังไปชิ้นหนึ่งแล้ว เธอขมวดคิ้วและพลิกหนังสือพิมพ์รายวันของเมือง “บ้านพักคนชราแห่งนี้ น่าอายมากยิ่งดูก็ยิ่งน่าโมโห” ดงซูบินท่าหน้ามุ่ยเหมือนไส้กรอกและกล่าวว่า “พวกนั้นมันจอมสร้างปัญหาจริงๆ .” ‘ลูกเองไม่ได้ดูแลเรื่องนี้อย่างงั้นหรอ?’
“1?”

“นั้นมันเป็นเขตการดูแลของถนนผิงอัน ซึ่งไม่เกี่ยวกับผมเลย”

การที่แม่ของคนๆหนึ่งหายไปทางโรงพยาบาลไม่คิดจะออกามาอธิบายอะไรเลยหรือยังไง

ตอนนี้ดงซูบินทานข้าวเสร็จแล้วแล้ว เอาผ้าเช็ดปากเช็ดมุมปากของเขา “ไม่ต้องห่วงเรื่องนั้นเลยครับแม่ เรื่องนี้เดียวผมจัดการเอง” ขณะที่เขาพูด โทรศัพท์มือถือของดงซูบินก็ดังขึ้นมาทันที นั้นเป็นสายของโจวหยินหยู “ท่านเลขาธิการ เป็นอย่างไรบางค่ะคุณกําลังติดงานอยู่หรือเปล่าค่ะ”

ดงซูบินรับโทรศัพท์แล้วยิ้ม “ไม่เลย ฉันเพิ่งทานข้าวเช้าเสร็จและกําลังจะเดินทางไปที่สํานักงาน เกิดอะไรขึ้น? ”

ระหว่างทางไปทํางาน ฉันเห็นบ้านพักคนชราทางฝั่งตะวันตกของถนนผิงอัน ดูเหมือนจะดูวุ่นวายมาก ผู้อําานวยการของสํานักงานถนน ผิงอันก็อยู่ที่นั่นทั้งหมด

“ห้ะ? เพราะว่าอะไร? ”

ดูเหมือนจะมีคนไปประท้วงทและฉันไม่ได้ยินมันอย่างชัดเจน ”

“อย่างั้นหรอ เอาล่ะ ”

เมื่อมีเสียงดังขึ้นโจวหยินหยูก็พยายามเพ่งสายตาไปในจุดนั้น. ดูเหมือนน่าจะมีคณะตรวจสอบกลางมาถึงจุดนั้นแล้วด้วย เหมือนจะมีปัญหากับบ้านพักคนชราในชุมชนของถนนผิงอัน. มันสร้างความสะใจให้กับสานักเขตกวางหมิงเอามากๆ.

เมื่อวางสายแล้ว ดงซูบินก็หายจากอาการง่วงนอนทันที เมื่อรู้ว่าคําสั่งที่เขามอบให้เกาแพนเหว่ยแกล้งเป็นนักข่าวจากสํานักข่าวหนานกิง เมื่อวานนี้สําเร็จลุล่วง ดงซูบินบอกลาแม่ของเขา และหยิบกระเป๋าออกไป วันนี้ดงซูบินไม่ต้องการขับรถไปเองเขาโบกรถแท๊กซี่ไปแทน และสั่งให้รถจอดข้างทา ถึงเขตดูแลที่ว่าการถนนผิงอันแล้ว มันใช้เวลาเพียงสอง หรือสามนาทีแล้วสั่งให้คนขับกลับรถให้ด้านหน้ารถอยู่ในจุดที่เห็นบ้านพักคนชราได้ชัดๆ หลังจากนั้นไม่นานรถก็หยุดอยู่

นอกสวนฮวาของย่านที่อยู่อาศัย ชุมชนเหมยจวง ที่ประตูลานเก่า

ดงซูบินที่เดินลงมาจากรถเห็นว่ามีคนอยู่ไม่ไกลซึ่งส่วนใหญ่เป็นชาวชุมชนใกล้เคียงและมีชูชิงฮวาอยู่ตรงกลาง เจ้าหน้าที่สํานักงานถนนผิงอันหลายคนก็เห็นหญิงวัยกลางคนที่กําลังตะโกน และสมาชิกของทีมตรวจสอบกลางที่เพิ่งพบเมื่อวานนี้

“ครึ่งปีแล้ว! แม่ไม่ได้เจอมาครึ่งปีแล้ว! ‘

, “เราเข้าใจความรู้สึกของคุณนะ น้องเจีย แต่นี่มันเรื่อง”

“เธอนี่มันบ้าอะไร เข้าใจมั้ย! นี้แม่ฉันหายไปทั้งคน! แต่พวกคุณทําตัวนิ่งเฉยดูไม่รีบร้อนเลย!

“นี้มันกล่าวหากันลอยอย่าใช้ถอยค่าหยาบคายเช่นนี้นะ ?

“หยาบคายอย่างงั้นหรอ? แม่ของฉันทั้งคน! ถ้าไม่ใช่เพราะความประมาทของพวกคุณในบ้านพักคนชรา! แม่ของฉันก็คงไม่หายไปเช่นนี้! แล้วคิดว่าที่แม่ของฉันหายไปไม่ใช่ความผิดของพวกคุณหรือยังไงกัน! มันเป็นไปได้หรอคนที่อยู่ในบ้านพักคนชราที่มีเจ้าหน้าที่ดูแลจะหายไปเฉยๆเช่นนี้! เพราะคามไร้ผิดชอบของบ้านพักคนชรานี้ไง! คุณเก็บเงินเรา! เราทําตามขั้นตอนทุกยอ่าง! แต่เมื่อเกิดปัญหาขึ้นพวกคุณกับปัดความรับผิดชอบดื้อๆอย่างงั้นหรอ! พวกคุณมันก็แค่พวกปรสิตของเมือง!”

“ใจเย็นก่อน!”

“ฉันจะใจเย็นได้อย่างไรกัน แม่ของฉันหายไปทั้งคน! จนตอนนี้ก็ยังหาไม่เจอ!” ซูเสี่ยวชุนชี้ไปที่เจ้าหน้าที่ผู้รับผิดชอบสํานักงานถนนผิงอันและเจ้าหน้าที่บ้านพักคนชรา

หลายคน เธออารมณ์เสียมาก เธอถูกรายล้อมไปด้วยผู้คน มีทั้งชายที่น่าจะเป็นสามีของเธอ และญาติๆของซูเสี่ยวชุน เธอพยายามดุสามีของเธอที่คอยบอกให้เธอใจเย็น และญาติคนอื่นๆของเธอก็เริ่มผสมโรงด้วย!

ฮึก!”

“เอาป้าของพวกเราคืนมา!”

“อย่างนั้นแหละ และยังมีหน้ากล้าจะเป็นตัวแทนโมเดลการส่งเสริมคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุ ฮึก!

“ทุกคนอย่าไปยอม! เรายอมรับกลับพฤติกรรมเช่นนี้ไม่ได้!”

เหมยซงเป็นหมมู่ชนบทก่อน. เป็นของคณะกรรมการหมู่บ้านก็ถูกรวมเข้าไปในเมืองและกลายเป็นคณะกรรมการย่านชุมชนหลังจากได้รับการต่ออายุ. ดังนั้นครอบครัวซูเสี่ยวก็เป็นครอบครัวดังเดิมที่อยู่ที่นี้มายาวนาน. และทุกคนรู้ดีว่าครอบครัวนี้ดุขนาดไหน สิ่งนี้เกิดขึ้นเมื่อครึ่งปีที่แล้วและผู้อยู่อาศัยโดยรอบก็เคยได้ยินเรื่องนี้เช่นกัน เมื่อเห็นซูเสี่ยวชุนกับมาเรียกร้องอีกครั้งก็ทําให้คนอื่นๆในชุมชนสนับสนุนเธอเพราะปัญหาของซูเสี่ยวชุนนั้นยังไม่ได้รับการแก้ไขจริงๆ

“เป็นไปไม่ได้จริงๆ ที่จะให้เหตุผลในเรื่องนี้”

“ใช่ไหม ฉันจะจ่ายให้พวกเขา 10,000 หยวนนั้นน่าจะเพียงพอแล้ว!” “คนๆหนึ่งๆมีค่าตัว10,000 หยวนเพียงเท่านั้นสินะ ? ? ”

ตอนนี้ตรงหน้าของดงซูบินนั้นเต็มไปด้วยความวุ่นวาย ทุกคนว่ากันไปมา เหมือนสถานการณ์จะเริ่มโกลาหลมากขึ้นเมื่อ ซู เสี่ยวชุน ถึงกับพับแขนเสื้อของเขาราวกับว่าเธอกําลังจะเข้าจะมีเรื่อง ดงซูบินเองก็ไม่คิดว่าครอบครัวนี้นี้จะดุดันขนาดนี้ ครอบครัวเสี่ยวชูนั้นมีอิทธิผลกับคนในระแวกนี้จริงๆ ดงซูบินเองยังไม่เดินผ่านเข้าไปบริเวณนั้นแต่เขาเหมือนกับสัมผัสได้ถึงอะไรบางอย่าง อยู่ด้านนอกความวุ่นวายนั้นซึ่งอยู่ไม่ไกล นั่งบนม้านั่งเอียงตัวอย่างสบายใจ สูบบุหรี่และมองดูความวุ่นวายนั้น เมื่อเขาเห็นใบหน้าของคนๆนั้น นั้นคือชูชิงฮวาที่แอบหนีออกมาก่อน ดงซูบินลังเลและพูดอยู่ภายในใจของเขาว่า ตาแก่นี้ไม่เคยเข้าไปปะทะตรงๆ แต่แอบมาอยู่ด้านหลัง อย่างงั้นหรอ? ฉันยังจําได้ดีตาแก่นี้ทําอะไรกับฉันไว้บ้าง วันนี้และเราจะได้เห็นดีกัน! ดูเหมือนดงซูบินนั้นจะเล่นเกมการเมืองเริ่มเก่งขึ้นแล้ว จริงๆแล้วทุกครั้งที่เกิดปัญหาเขาจะเข้าไปจัดการกับปัญหานั้นตรงๆ แต่ตอนนี้ เขาจะใช้สมองของเขาในการวางแผนกลยุทธ์ต่างๆแทน

ดูสีหน้าของชูชิงฮวาดูเหมือนเขาจะทําอะไรไม่ถูกสีหน้าดูหมองหม่น ปอดของเขาก็กําลังจะระเบิด ช่างเป็นเรื่องบังเอิญเช่นนี้ได้อย่างไร ทันทีที่ทีมตรวจสอบกลางมาถึง พวกเขาก็สร้างปัญหาขึ้นมา? เหตุการณ์นี้ไม่เคยมีการรายงานในหนังสือพิมพ์ เพียงเพราะกลัวว่าจะมีใครฉวยโอกาสสร้างปัญหา สุดท้ายมันก็สร้างปัญหาจนได้!

เจ้าหน้าที่ในสํานักงานถนนผิงอันโดยรอบก็ดูมีสีหน้าแย่เช่นกัน และไม่มีใครคิดว่าเรื่องเช่นนี้

จะเกิดขึ้นในวันที่วิกฤติเช่นนี้ การที่ทางสํานักเพิ่งเสนอชื่อเป็นตัวแทนของมณธฑลในการเป็นโมเดลส่งเสริมคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุ ทีมตรวจกลางเพิ่งลงมาสอบสวนพบว่าดูเหมือนจะมีปัญหากับที่นี้ ? และด้วยเหตุนี้คงจะเป็นเรื่องง่ายที่ตัดสินว่าถนนผิงอันสมควรจะได้รับสิทธิ์เป็นตัวแทนหรือไม่!

เมื่อเห็นว่าเจ้าหน้าที่บางคนไม่สามารถห้ามการประท้วงครั้งนี้ได้ ชูชิงฮวาจึงพูดขึ้นในที่สุด “ทุกคน เราไปพูดอะไรข้างในกันก่อน ใจเย็นๆ ใจเย็นๆ!”

ซูเสี่ยวชุนตะโกนว่า “ถ้ามีอะไรจะพูดก็ให้ทุกคนแสดงความคิดเห็นออกมาตรงนี้เลย !” ชูชิงฮวาบูดบึ้งพูดว่า:”?!!! คุณต้องแก้ปัญหาหรือปัญหาที่จะเข้าไปข้างใน มีอะไรที่เราไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับมัน แก้ไขถนนของเราจะรับผิดชอบกับสิ่งที่ทําผิดไปอย่างแน่นอน ”

,” เราจะมั่นใจได้ยังไงกัน?”ชูชิงฮวาพยายามอธิบายต่อ: “ไม่ต้องห่วง! คราวที่แล้วที่ออฟฟิศ เราได้เจรจากับบ้านพักคนชรา! มันเป็นความคิดของทางถนนของคุณที่จะไม่ให้ค่าชดเชยแก่เรา!

พูดที่นี่วันนี้!” เธอโมโหมาเป็นเวลานานและทุกคนสังเกตถึงมัน บางคนหันหลังกลับ หันไปมองคนไม่กี่คนที่ไม่ได้พูด แล้วพูดเสียงดังว่า “คุณคือผู้นําของรัฐบาลกลางใช่หรือไม่ คุณต้องรับผิดชอบในเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นด้วย!”

ใบหน้าของชูชิงฮวา เปลี่ยนไป แม้กระทั่งคนจากส่วนกลาง รัฐบาล ทุกคนรู้? เขาคิดว่าเรื่องไม่ง่ายขนาดนั้น! อาจมีคนอยู่เบื้องหลัง!

คนทั้งหมดหกหรือเจ็ดคนมาจากทีมตรวจสอบ

หัวหน้าทีมเฉินหยานดงมองไปที่ ซูเสี่ยวชูและพูดด้วยน้ําเสียงอ่อนโยนว่า “ตอนนี้ผมได้ยินไม่ชัดนัก คุณช่วยเล่ารายละเอียดเกี่ยวกับแม่ของคุณให้เราฟังได้ไหม”

ซูเสี่ยวชุนดีใจมากเมื่อเขาได้ยินเรื่องนี้ แม่เมื่อครึ่งปีที่แล้ว … ”

เมื่อเห็นว่าทีมตรวจสอบกังวลมาก และมีบางคนใช้ปากกาบันทึก ชูชิงฮวาก็สูดหายใจเข้าในใจ และแอบกระซิบกับลูกน้องของเขา

เฉินหยานดงฟังอย่างเฉยเมย พยักหน้าและขมวดคิ้วเป็นบางครั้ง นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เขาตรวจสอบงานนี้ เขารู้ว่าบ้านพักคนชราหรือศูนย์กิจกรรมสําหรับผู้สูงอายุบางแห่งจะต้องมีปัญหาแบบนี้อย่างแน่นอน และทุกหน่วยงานก็สามัคคีกัน เป็นไปไม่ได้ที่กลุ่มจะเกิดขึ้นในพื้นที่เดียว ข้อพิพาทและเรื่องดังกล่าวไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้ทุกที่เป็นเรื่องปกติ แต่เฉิงหยานดงคิดว่าหากเกิดปัญหาขึ้น เรื่องแม่ของซู่เสี่ยวฉุนลากไปครึ่งปีไม่มีคําพูดใด ๆ สิ่งนี้ทําให้เขาไม่พอใจเล็กน้อย ไม่ต้องพูดถึงว่าเขาไม่กลัวปัญหา แต่ตอนนี้พวกเขาลงมาสอบสวนแล้ว แต่ ณ เวลานี้ มีคนสร้างปัญหาอยู่ต่อหน้าพวกเขา นี่มันอะไรกัน? ทั้งนี้เพราะงานของคุณในถนนผิงอันยังทําได้ไม่ดีนัก! เมื่อเทียบกับสิ่งอื่น นี่คือปัญหาที่ใหญ่ที่สุด!

หนึ่งนาที…

ห้านาที…

เฟิงนาที…

ในที่สุดซู่เสี่ยวชุนก็พูดจนหมด

อย่างไรก็ตาม ผู้รับผิดชอบบ้านพักคนชรานั้นดูค่าพูดของซูเสี่ยวชุนนั้นลําเอียงมาก พวกเขาบอกว่าบ้านพักคนชราของพวกเขาเป็นเหมือนรังสีดํา ซึ่งทําให้มันยอมรับไม่ได้ และยังโกรธครอบครัวของซูเสี่ยวชุนที่พูดจาเช่นนั้น แต่เพราะตอนนี้มีหัวหน้าทีมตรวจสอบอยู่ตรงหน้า ทําให้พวกเจ้าหน้าที่ไม่กล้าโต้แย้งใดๆ

ซูเสี่ยวชุนจ้องไปที่เฉินหยานดงก่อนที่ชูชิงฮวาจะพูดแทรกขึ้นมาว่า”ทั้งหมดนี้เป็นควาจริงใช่ไหม? เราเขียนในเวลาที่สัญญาเป็นกฎที่ชัดเจน! แม่ของคุณ มีโรคอัลไซเมอร์ สถานรับเลี้ยงเด็ก ของเราไม่รับผิดชอบต่อปัญหาใด ๆ ! สัญญาเขียนไว้อย่างชัดเจน! อย่าพูดเรื่องไร้สาระ!” ซูเสี่ยวชุนหงุดหงิด“”คุณแค่ดูแลเรื่องเงิน!“ไม่สนใจว่ามีอะไรผิดพลาดหรือไม่? ถ้ามีอะไรผิดพลาดเป็นความรับผิดชอบของเราเอง? ทําไม? ทําไม! ?”ผู้รับผิดชอบบ้านพักคนชราตะโกนว่า “ก็เพราะนั้นเป็นปัญหาของพวกคุณเอง!” ”

ทัศนคติของเขาทําให้ครอบครัวซูเสี่ยวระเบิดอารมณ์ออกมา. หกเดือนที่ผ่านมาคนนี้ไม่ได้สูญเสียเงินไปแต่กลับไม่สนใจใยดีแม่ของเขาเลย พวกเขาจะไม่มีวันลืมหน้านี้

เวลานี้ซูเสี่ยวชุนโกรธ. เธออยากจะกระโดดเข้าไปซัดหน้าเจ้าหน้าที่คนนั้นมาก แต่เธอถอนหายใจเพื่อไม่ให้อารมณ์โมโหคอบงําาเธอ”!

แต่ดูเหมือนเธอเองจะทนไม่ได้อีกต่อไป!” ฝ่าเท้าของเธอพุ่งเข้าไปที่หน้าของชูชิงฮวา!

ชูชิงฮวาพยายามจะหยุดมัน” “หยุด! คุณกําลังทําอะไรอยู่? นี้มันทําร้ายร่างกายชัด? ”

ครอบครัวของเธอ ซูเสี่ยวจิงก็พุ่งไปข้างหน้าเช่นกัน!,

“แกมันไอ้สารเลว!”
”
“ฉันจะฆ่าแก!” ”

, “แม่ของฉันอยู่ที่ไหน! แม่ของฉันหายไปทั้งคน! เอาแม่ของฉันกลับมา! เอากลับมา! ” ซูเสี่ยวฉุนและหลายคนล้อมเจ้าหน้าที่ไว้ในทันทีและกําลังจะเริ่มการปะทะกันขึ้น!!!.