POWER AND WEALTH (พลังและความมั่งคั่ง) - ตอนที่ 559 ปรึกษาภรรยา

EP 559 ปรึกษาภรรยา

ในช่วงเย็น

ณ ร้านอาหารของหลี่หลู่

ไฟฟ้าไม่มาครึ่งชั่วโมง

ไฟฟ้ามาไม่ถึงชั่วโมง

ผ่านไป 2 ชั่วโมงแล้วตั้งแต่ไฟฟ้าดับ ตอนนี้ลูกค้าก็เริ่มทะยอยออกจากร้านไป หลายคนเองก็ยังไม่ได้จ่ายบิลและมีเสียงบ่นออกมามากมาย เหลือเพียงหลี่ลู่ที่พยายามหายบริษัทพลังงาน(การไฟฟ้า)เฟิงโจว อยู่เพียงคนเดียวในร้าน

“ฉันจ่ายค่าไฟแล้ว! ทําไมถึงยังโดนตัดไฟอยู่อีกล่ะ? ฉันอยากให้คุณอธิบายให้ฉันฟัง!” หลี่ลู่ตะโกนออกไปเสียงดัง

“ไม่ใช่ไฟฟ้าดับ แต่เป็นการซ่อมแซมวงจรไฟฟ้าตั้งหาก” เสียงของเจ้าหน้าที่ที่นั่นดูเยือกเย็นและสงบมาก

“แล้วทําไมมีเพียงแค่เราทีเดียวที่ต้องซ่อม แล้วคนอื่นๆล่ะ แล้วธุรกิจอื่นๆ ที่อยู่ข้างๆ เขาล่ะ ทําไมพวกเขาถึงไม่ต้องซ่อมแซมวันนี้?”

“ก็แค่วงจรของร้านอาหารของคุณมีปัญหา แน่นอนว่า มันเป็นที่ร้านของคุณร้านเดียว” แสดงว่าบริษัทของคุณอยากมีปัญหาสินะได้! ฉันบอกไว้เลยนะ ! ถ้าไฟไม่กลับมาติดในภายในหนึ่งชั่วโมง! เราเจอกันที่ศาล!” หลี่หลู่เริ่มขู่เจ้าหน้าที่

“ก็วงจรไฟฟ้ากับสายไฟมันมีปัฯหา ถ้าไม่ซ่อมใครจะรับผิดชอบในปัญหานี้ โปรดเข้าใจว่านี่คือความปลอดภัยในการใช้ไฟฟ้าของคุณด้วย เราได้แจ้งให้คุณทราบทางโทรศัพท์ก่อนหน้านี้แล้ว มันยังไม่ชัดเจนอีกหรือยังไงกัน, พรุ่งนี้เราจะส่งเอกสารแจ้งเหตุและเหตุที่ไฟฟ้าดับจะมีการระบุไว้อย่างชัดเจน คือ แต่ถ้าคุณอยากฟ้องเราจริงๆเราเองก็ไม่ได้ห้าม โปรดเตรียมเอกสารการนําเนินคดีและส่งไปยังศาลได้เลย” ตุ๊ดตู้ด ปลายสายได้วางสายไปในทันที

ให้ตายเถอะ! หลี่ลู่ตบโทรศัพท์อย่างโกรธจัดลงบนโต๊ะ นี้มันเกิดบ้าอะไรขึ้นกันแน่?

หลี่หลู่เองเข้าใจดีว่านี้มันไม่ใช่เรื่องปกติแน่นอนเขารู้ว่าดงซูบินนั้นต้องพยายามแก้แค้นเขาแน่ๆ ไม่อย่างงั้นบริษัทพลังงานเฟิงโจวคงไม่รีบตัดบทสนทนาของเขาเร็วขนาดนี้แน่นอน หลี่หลู่รู้ดีว่าบริษัทพลังงานเป็นอย่างไร เป็นรัฐวิสาหกิจ และน่าสนใจหรือไม่ ไม่ต้องพูดถึงว่าเขาจะชนะคดีได้หรือไม่ แค่การเลื่อนการพิจารณาคดีออกไปสองเดือนนั้นไม่ใช่ปัญหาใหญ่สําหรับพวกเขา “ถึงแม้คดีจะชนะ แต่บริษัทพลังงานก็แค่เสียเงิน และจํานวนเงินน้อยนิดนั้นก็ไม่ได้มีผลกระทบอะไร? หรืออาจจะไม่พอกับค่าเช่าสถานที่สามเดือนด้วยซ้ํา”

มีคนเดินผ่านมาข้างนอกร้านเป็นระยะๆ ทุกคนต่างพากันชื่นชมยินดี

คนเหล่านี้เป็นคนธรรมดาที่ขอให้หลี่ลู่ลดเสียง ลําโพงก่อนหน้านี้และบางส่วนก็เป็นคนจากสํานักงานเขตกวางหมิงพวกเขาเห็นว่าร้านอาหารที่พยายามทําตัวกร่างตอนนี้เปรียบเสมือนร้านคนใบ้ ทุกคนมีความสุขมาก พวกเขาเดิรผ่านไปเห็นความตื่นเต้น บางคนชี้ไปที่ประตูและดู มันกลายเป็นเรื่องตลกไปในทันใด” ดูเหมือนว่าจะหมดเสียงแล้ว ลําโพงไม่มีไฟฟ้าก็เหมือนปากไม่มีลิ้นจริงไหม?

อันที่จริงคนในเขตกวางหมิง ก็ไม่ได้รังเกลียดร้านแห่งนี้หรอก แต่เนื่องจากร้านอาหารเองก็ไม่ได้เกรงใจคนในระแวกนั้นเลยเพราะร้านนี้อยู่ภายใต้เขตอํานาจของสํานักงานถนนผิงเออ ดูเหมือนว่าตอนนี้สํานักงานถนนผิงเออเองก็ไม่สามารถทําอะไรได้แล้ว เพราะไม่อยากโดนหางเร่ไปด้วย ” จริงๆแล้วสิ่งที่เขตกวางหมิงทําก็ไม่ถูกไปล่ะหมด จริงๆแล้วถ้าเป็นปกติสํานักเขตกวางหมิงก็ทําได้เพียงนั่งนิ่งๆอยู่ในสํานักงานรอจนกว่ากิจกรรมจบ แต่นั้นคงไม่ใช่สําหรับเลขาธิการซูบิน เขามุ่งตรงไปที่ร้านอาหารของหลี่หลู่เพื่อจัดการปัญหานี้ โดยการกดโทรออกเพียงครั้งเดียว” นี้ถือเป็นวิธีการจัดการที่เด็ดขาดและเป็นการสอนบทเรียนให้กับร้านอาหารที่มีการกระทําเช่นนี้!

ในทางกลับกัน หลี่หลู่กังวลมาก ไฟฟ้าดับมานานกว่า 1 นาทีแล้ว ดังนั้นเขาจึงโทรออกอีกสองสามสายในทันที

ในถนนผิงอันนี้หลี่หลู่จําเป็นจะต้องใช้เส้นสายมากมายในการจัดการทุกคนได้ประโยชน์ แต่เมื่อเกิดปัญหาสิ่งที่เขาได้รับการกลับมาก็ทําให้หลี่ลู่รู้สึกเย็นชา

ปรากฎว่าไฟดับตามคําสั่งของผู้จัดการของบริษัทพลังงานไฟฟ้าเฟินโจว

และไม่มีเส้นสายของเขาคนไหนจะช่วยจัดการเรื่องนี้ได้

หลี่หลู่คิดว่าเรื่องนี้ทําไมมันเกิดขึ้นง่ายจังและไม่เคยคิดว่าดงซูบินจะน่ากลัว และไม่คาดคิดมาก่อนว่าเด็กหนุ่มวัยยี่สิบต้นๆคนนี้จะมีพิษสงมมากมายขนาดนี้ แผนกที่รับผิดชอบอุปกรณ์ไฟฟ้า และผู้จัดการทั่วไปของ บริษัท พลังงานในเขตเมืองอยู่ห่างจากนายพลหลายช่วงตึก ผู้จัดการ. ก่อนที่กรมไฟฟ้าจะปฏิรูปบริษัทพลังงานเทศบาลนั้นเทียบเท่ากับสํานักงานพลังงานเขตก่อนหน้านี้และผู้นําระดับสูงคือผู้นําระดับผู้อํานวยการ “คุณสามารถจินตนาการได้ว่ามันสูงแค่ไหน อยู่ที่ระดับเมือง มันยังคงเหมือนกันตอนนี้และยิ่งกว่านั้นอีก บริษัทของรัฐวิสาหกิจมีความเป็นอิสระ มากมีการจัดการแบบชั้นบังคับบัญชาอย่างเต็มที่และมีส่วนแยกกับรัฐบาลท้องถิ่น “อาจไม่มีความเกี่ยวข้องมากนักเพราะแม้แต่เลขาธิการคณะกรรมการพรรคเมณฑลก็แทบจะไม่สามารถตัดสินใจได้ เขาเองยังไม่มีสิทธิโยกย้ายคนในบริษัทนี้ด้วยซ้ํา” ระหว่างพวกเขากับรัฐบาลท้องถิ่นไม่ค่อยมี มีแต่บริษัทพลังงานไฟฟ้าและแผนกพลังงานระดับสูงสามารถกําหนดการโอนย้ายบุคลากรได้ หลี่ลู่เข้าใจลึกซึ้งในทันทีว่าต่อให้พูดคุยกับผู้นําของบริษัทพลังงานไฟฟ้าเขต อย่างไรก็ตาม ก็ไม่มีประโยชน์ เพราะไฟฟ้าที่ร้านเขาก็จะยังไม่ติดอยู่ดดี

ตอนนี้หลี่หลู่กําลังคิดอยู่ว่าเขาทําอะไรได้บ้าง?

แน่นอนว่านี้มันเหนือสิ่งที่เขาคาดหวังไว้!

หลี่หลู่ต่อยหมัดลงบนโต๊ะ เพราะในตอนบ่ายเขาส่งเสียงดังและรบกวนผู้คนมากมาย แต่เนื่องจากเขาได้ประสานกับทางสํานักงานถนนผิงอันแล้ว หลี่หลู่จึงเพิกเฉยต่อการตักเตือนต่างๆ

และเขาคิดว่าเขาได้รับการนุญาตแล้ว แต่สถานการณ์ปัจจุบันมันพลิกผันไปเสียหมด หลี่หลู่ยังได้ลิ้มรสความรู้สึกของการถูกครอบงําโดย บริษัท พลังงาน มันน่าอึดอัดอย่างแน่นอน มองไปที่ร้านอาหารที่ไม่ควรมีใครในเวลานั้น เมื่อธุรกิจเป็นช่วงเวลาที่ดีที่สุด เขากัดฟันแน่นด้วยความแค้น! “เจ้านาย” พนักงานคนหนึ่งเดินขึ้นมาจากด้านหลัง” “ตู้เย็นดับแล้ว มันจะทําให้เนื้อจะเกือบทั้งหมดได้กลิ่นถ้ายังเป็นแบบนี้ต่อไป มันคงอยู่ได้อีกไม่นาน

พนักงานเสิร์ฟยังบอกอีกว่า “วันนี้ฉันไม่ได้ทําบัญชีเลย ทุกคนอยู่ในคอมพิวเตอร์ ดูไหม” เวลานี้มีคนเข้ามาเจ็ดหรือแปดคน พวกเขาจองโต๊ะไว้ก่อนหน้านี้แล้ว แต่ร้านอาหารดันปิด มันทําให้ลูกค้ารู้สึกไม่พอใจ “ฉันจองห้องส่วนตัวเมื่อวานนี้! แล้วนี้มันอะไรกัน” พนักงานเสิร์ฟรีบอธิบาย แต่ดูเหมือนลูกค้าเองก็จะไม่สนใจและบอกว่าจะไม่มาร้านนี้อีก

หลี่หลู่กําลังจะระเบิดอารมณ์ออกมา การไม่มีไฟฟ้ามันจะทําให้ทุกอย่างพัง!

สถานการณ์นี้จะดําเนินต่อไปอีกสัปดาห์? หนึ่งเดือน?

หลี่หลู่ไม่กล้าคิดเรื่องนี้อีกต่อไป ถ้าดงซูบินนั้นโหดร้ายเหมือนที่เขาซื้อกัน เขาอาจจะไม่ได้เปิดร้านอาหารอีกต่อไป และอาจจะต้องเจ๋งไปตามระเบียบ

“พี่หลี่” ภรรยาของหลี่หลู่ลงจากรถแท็กซี่และเดินเข้าไปในร้านอาหารอย่างรวดเร็ว “เกิดอะไรขึ้นกัน”

หลี่ลู่พูดด้วยน้ําเสียงที่ไม่พอใจ แม้ว่าภรรยาของเขาเองอาจะไม่ได้เข้ามาจัดการกับร้านอาหารนี้โดยตรง แต่หลี่ลู่ก็รู้ว่าเธอเป็นคนฉลาดมากกว่าเขา ดังนั้นเขามักจะปรึกษาเธอทุกเรื่อง และในครั้งนี้เขาก็อธิบายเรื่องนี้ตั้งแต่ต้นจนจบ ในตอนท้าย เขาพูดอย่างขมขื่นว่า “ดงซูบินคนนี้ต้องการจัดการฉันไปให้พ้นๆ!”

ภรรยาของฉันถอนหายใจ “เห็นไหม! อย่างที่ฉันบอกคุณว่า เราเป็นเพียงประชาชนอย่าคิดไปมีปัญหากับพวกเจ้าหน้าที่รัฐ แล้วเป็นยังไงล่ะ”

หลี่ลู่กล่าวว่า “แต่นี้มันไม่ถูกต้อง การกระทําของเขามันไม่ถูกต้อง หมอนั้นใช้เส้นสายกลั่นแกล้งฉัน มันเป็นสิ่งที่ถูกหรือยังไง!”

“แล้วคุณจะเอายังไงต่อคุณมีอะไรไปต่อกรกับเขา”

หลี่ลู่ไม่ได้พูดอะไร

“นั้นน่าจะร่วมถึงเรื่องเมื่อตอนเที่ยงด้วย” ภรรยาพูด “นั่นอาจเป็นเหตุผลหลัก คุณก็รู้ว่าเมนูหญิงวัยสี่สิบมันรสชาติแย่ขนาดไหน แต่คุณก็ยังจะทํามันไปเสริฟ์โดยไม่แนะนําอะไรเลย นั่นอาจจะเป็นการจุดฉนวนในครั้งนี้ก็เป็นได้”

หลี่ลู่โบกมือให้ “เธอรู้อะไรไหม เราอยู่ภายใต้เขตอํานาจของถนนผิงอัน และร้านอาหารยังคง เปิดดำเนินการอยู่ ฉันเองก็ต้องมีสายสัมพันธ์ที่ดีกับชูชิงฮวาสิ”

“ฉันไม่เข้าใจ คุณเองก็แค่ถูกใช้เป็นเครื่องมือไม่ใช่หรือยังไง!” “มีความขัดแย้งระหว่างสองสํานักงาน มันเป็นเรื่องที่ทั้งสองสํานักงานต้องจัดการกันเองแล้วเกี่ยวอะไรกับคุณ คุณไปเกี่ยวข้องอะไรแม้ว่าดงซูบินจะไม่ได้มีอํานาจในถนนของเรา แต่เขาเป็นถึงเลขาธิการสํานักงานเขตกวางหมิง ดูสิ และยังสามารถโทรเพียงครั้งเดียวตัดไฟร้านเราได้ แล้วยังคิดอยู่หรอว่าจะไปมีปัญหากับเขาอยู่ ฉันเองก็ได้ยินมาผู้ช่วยรัฐมนตรีหนานฉานเองก็มีปัญหากับดงซูบิน และเขาก็ถูกยกเลิกโควต้าการเขาไปศึกษาในสถาบันของพรรคคอมมิวนิวส์!นั้นเขาเป็นถึงผู้ช่วยรัฐมนตรีเลยนะ ! ขนาดคนระดับนั้นยังไม่รอดแล้วคุณเป็นใครกัน?

หลี่ลู่สูดหายใจเข้า “ฉันไม่ได้โง่นะ ฉันเองก็ไม่อยากมีปัญหากับใครหรอก แต่บางเรื่องเธอไม่รู้หรอก ในตอนเที่ยง ถ้าเกิดชูชิงฮวาไม่พอใจฉันขึ้นมา ธุรกิจของเราจะเป็นอย่างไรกัน ถ้าฉันไม่ทําอย่างงั้น ไม่ว่ามันจะเที่ยงหรือแค่ตอนนี้ ฉันก็ต้องพยายามไว้หน้าชูชิงฮวา ทุกอย่างมันก็จะกลายเป็นปัญหากับทางสํานักงานถนนผิงอัน ดังนั้นเราก็ต้องยอมให้กับชูชิงฮวา เขาเองก็สัญญาว่าจะมีงานเลี้ยงจัดขึ้นที่ด้วยในช่วงเย็น เธอรู้หรือไม่ว่าเงินที่ได้รับในหนึ่งเดือนได้รับเท่าไหร่” กริ๊ง กริ๊ง หมายเลขโทรศัพท์ของชูชิงฮวาปรากฏบนหลี่ โทรศัพท์ของหลี่หลู่หลี่ลู่รีบหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมา “ผู้อํานวยการชู”

ชูชิงฮวาพูดเบา ๆ ว่า “ฉันติดต่อกับทางนั้นให้แล้ว บริษัทพลังงานเขตนั้นค่อนยุ่งมาก รอสักครู่เดียวสักพักไฟฟ้าก็จะมาแล้ว”

“ถ้าอย่างงั้นหวังว่ามันจะมาเร็วนี้”

“อาจจะช้าหน่อยฉันจะพยายามเจรจาให้

หลี่ลู่ลดมือลงและกัดฟันพูดว่า: “ชูชิงฮวาติดต่อบริษัทพลังงานไม่ได้ เราจึงทําได้แค่รอเท่านั้น”

ภรรยาหยูพูดอย่างเย็นชา“ชูชิงฮวาเองก็ถือเป็นต้นเหตุเหมือนกัน!”

“หยุดพูดเรื่องนี้ได้แล้ว เรามาคิดดีกว่าว่าเราจะเอายังไงดีกับเรื่องนี้”

“”ไฟฟ้าดับไม่มีกําหนด คุณไม่เห็นหรือยังไง?” ภรรยาของเขาเองเป็นคนที่ค่อนข้างละเอียดรอบคอบ ‘แม้บริษัทพลังงานในเขตเมืองไม่สามารถหยุดการจ่ายฟฟ้าให้กับเราหนึ่งเดือนโดยไม่มีเหตุผล. พวกเขาไม่สนใจผลกระทบหรือชื่อเสียงหรือยังไงกัน?’

หลี่หลู ขมวดคิ้วและพูดว่า “คุณหมายถึง …

“มันไม่ควรพูดกว้างเช่นนี้ มันต้องมีกําหนดเวลาคือหนึ่งวันและหนึ่งปี สามารถถึงเส้นตายได้ตลอดเวลาดงซูบินกําลังต้องการให้เราขอโทษเขา ไร้ประโยชน์ที่จะโทรหาบริษัทพลังงาน ตราบใดที่ดงซูบินไม่ยอม เราเองตั้งหากที่จะต้องเห่ ”

หลี่หลู่พูดอย่างเย็นชา “ขอโทษ? เป็นไปไม่ได้!”

ภรรยาของเขาถาม: “แล้วฉันจะถามคุณว่าศักดิ์ศรีหรือธุรกิจสําคัญ

“เธอคิดว่าทางบริษัทไฟฟ้าเขาจะตัดไฟนานขนาดนั้นเลยหรอ?”

“สามวันหรือห้าวัน? จะคํานวณการสูญเสียในช่วงเวลานี้อย่างไร? และฉันบอกแค่ว่ามันเป็นไป

ได้ในกรณีที่มีคนกังวลเขาจะตัดเราเป็นเวลาหนึ่งเดือนจริงๆ…”

หลี่ลู่หยุดพูด คนอื่นไม่ได้พูด พวกเขาคิดว่าพวกเขาโชคไม่ดีจริงๆ และดงซูบินเคยพูดคํานี้ออกมาด้วย “ฉันจะจัดการกับแก” ยังแสดงให้เห็นถึงทัศนคติของดงซูบิน ข้อเท็จจริงดังกว่าคําพูด และหลี่หลู่ ตอนนี้ต้องยอมรับมัน เขาไม่สามารถต่อต้านดงซูบิน ไม่ได้จริงๆ! ไฟดับวันนี้ ไฟดับน้ําพรุ่งนี้ แล้วเมื่อไรไฟมันจะมา?
ใครจะทนไหวล่ะทีนี้! .