POWER AND WEALTH (พลังและความมั่งคั่ง) - ตอนที่ 477 พิธีเปิด!

โรงแรมซินยี่

ณ ชั้น 1 ล็อบบี้ของโรงแรม

เจียหยานดึงดูดสายตาของพนักงานทุกคน ไม่มีใครคาดคิดว่าเขาจะไร้ยางอายขนาดนี้ คุณเข้ารับตําแหน่งหัวหน้าซูบินเพื่อขโมยผลงานของเขา และสร้างความวุ่นวายกับงานลงทุน เมื่อคุณเห็นว่างานกําลังจะล้มเหลว คุณแสร้งทําเป็นป่วยและซ่อนตัวอยู่ในโรงพยาบาลเพื่อหนีความรับผิดชอบ ตอนนี้ หลังจากที่หัวหน้าดงเชิญนักลงทุนกว่า 100 รายมางานนี้และประสบความสําเร็จ คุณถูกไล่ออกและกลับมาขโมยผลงานอีกครั้ง!? คุณคิดอะไรอยู่?!

เจียหยาน งงงวย ทําไมคุณทุกคนมองฉันแบบนี้?

เจียหยานอธิบายสั้น ๆ “เมื่อวานฉันเมามากกับนักลงทุนเมื่อวาน สถานการณ์ตอนนี้คืออะไร? หัวหน้าหลินบอกฉัน”

…” ลี่ปิงปิงเงียบและไม่สนใจเขา

“ฉันขอถามหน่อย!” เจียหยานโกรธมาก “เกิดอะไรขึ้นกับงาน?!”

ทุกคนจากสํานักงานส่งเสริมการลงทุนกําลังดูถูกการกระทําของเจียหยาน มันไร้ยางอายมากและจะทําทุกอย่างเพื่อเครดิต เขาไร้ประโยชน์และไม่สามารถทําอะไรได้เลย เมื่อเขาจะต้องรับผิดชอบ เขาทิ้งทุกอย่างและซ่อนตัวอยู่ในโรงพยาบาล ตอนนี้มีเครดิตที่ต้องอ้างสิทธิ์ และเขาก็ปรากฏตัวอีกครั้ง

หลัวไม่ถึงซึ่งยืนอยู่ไม่ไกลพูดอย่างประชดประชัน “หัวหน้าเจีย คุณรู้ว่าจะปรากฏตัวเมื่อใด”

เจียหยานโกรธมาก ทําไมทุกคนถึงให้ทัศนคติแบบนี้กับเขา? พวกเขาจะต่อต้านเขาอย่างเปิดเผยหรือไม่?

ทันใดนั้น รถของนายกเทศมนตรีเสี่ยว ก็มาถึง และพนักงานโรงแรมก็เปิดประตูผู้โดยสารด้านหลังเสี่ยวหลานและ ฮซินเยียนลงจากรถและเดินเข้าไปในล็อบบี้

“หัวหน้าเจีย?” เสี่ยวหลานสังเกตเห็น เจียหยานและหรี่ตาลง “คุณไม่ควรอยู่ในโรงพยาบาลเหรอ”

เจียหยานอธิบายอย่างรวดเร็ว “ไม่ เมื่อวาน…”

เสี่ยวหลานขัดจังหวะเขา “กลับมาหลังจากที่คุณหายดีแล้ว งานแสดงสินค้าการลงทุนได้ส่งมอบให้กับซูบิน ดูแลสุขภาพตัวเองด้วย”

เจียหยานตกตะลึง อะไร? งานแสดงสินค้าการลงทุนถูกส่งไปยัง ดงซูบิน?

ดึง! ประตูลิฟต์เปิดออก และตงเสวี่ยงก็เดินออกไปเพื่อดูท่าทางตกใจของเจียหยาน เขาหัวเราะในใจเพราะเขารู้ว่าเสี่ยวหลานได้จัดตั้ง เจียหยานไม่มีทางที่เขาจะอธิบายตัวเองและทําให้ขุ่นเคืองทั้งสองฝ่าย ดงซูบินเดินเข้ามา “นายกเทศมนตรี เสี่ยวสถานที่จัดงานได้รับการจัดตั้งขึ้นและมีนักลงทุนประมาณ 100 คน พิธีเปิดจะเริ่มเวลา 9.00 น. แบบนี้โอเคไหม”

“ฉันจะทําตามข้อตกลงของคุณ” เสี่ยวหลานยิ้ม

ดงซูบิน ได้ตอบกลับ “ไม่เป็นอะไร. เราจะยึดตามแผนเดิม”

“ตกลง” เสี่ยวหลานมองไปที่นักลงทุนรอบล็อบบี้และพยักหน้า “ทําได้ดีมาก”

ทุกคนรู้ว่าดงซูบินและเสี่ยวหลานกาลังเดทกันอยู่ และมันตลกที่เห็นพวกเขาพูดแบบนี้ แต่พวกเขาเข้าใจว่าพวกเขากําลังทํางานอยู่และไม่เหมาะสมที่จะเรียกชื่อกัน และกัน

“โอ้ หัวหน้าเจีย คุณอยู่ที่นี่?!” ดงซูบิน มองไปที่ เจียหยานด้วยรอยยิ้ม “รู้สึกยังไงบ้าง”

เจียหยานระงับความโกรธของเขา “ฉันสบายดี แต่….”

“สบายดีไหม!” ดงซูบิน ไม่ได้ให้ใบหน้าใด ๆ แก่เขา “ดี, เรายังต้องการคนมาช่วยที่งานพี่ซุนมีหลายสิ่งเกินกว่าจะจัดการได้ขึ้นไปข้างบนเพื่อช่วยเขา”

เจียหยานไม่สามารถทนต่อการเปลี่ยนแปลงอย่างกะทันหันนี้ได้ เขายังคงสงสัยว่าทําไมผู้ดูแลงานแสดงการลงทุนจึงเปลี่ยนเป็นดงซูบิน

9 โมงเช้า

ห้องบอลรูมของโรงแรม

ทุกคนที่ควรจะอยู่ที่นี่ได้มาถึงแล้ว นักลงทุน 100 คนนั่งอยู่เจ็ดแถวหน้าเวทีและพวกเขากําลังพูดคุยและล้อเล่นกันเอง ดงซูบิน ตรวจสอบทุกอย่างเรียบร้อยและกลับไปที่แถวแรก เขากระซิบบางอย่างกับเสี่ยวหลาน, จ้าวจินหลงและผู้นํารัฐบาลของมณฑลอื่น ๆ และ เสี่ยวหลานก็พยักหน้า ดงซูบินยืนขึ้นและส่งสัญญาณให้ลี่ปิงปิง เธอรีบเดินขึ้นไปบนเวที

ลี่ปิงปิงดูดีและพูดเก่ง นั่นเป็นเหตุผลที่เธอได้รับเลือกให้เป็นพิธีกรในพิธีเปิดครั้งนี้

“อรุณสวัสดิ์ ท่านผู้นํา แขกรับเชิญ ท่านสุภาพสตรีและสุภาพบุรุษ” ลี่ปิงปิงยิ้มและพูดต่อ “ยินดีต้อนรับสู่เขตหยานไท่ที่สวยงามของเรา ก่อนอื่น เราขอขอบคุณทุกท่านที่สละเวลาเข้าร่วมงานมหกรรมการลงทุนของเรา…” เธอมีน้ําเสียงที่ไพเราะ และคําพูดเปิดของเธอกินเวลาประมาณสามนาที

ต่อจากนี้ท่านผู้นําเทศมณฑลจะเป็นผู้พูด

เสี่ยวหลานยิ้มและเดินขึ้นไปบนเวที เธอปรับไมโครโฟนและเริ่มแนะนําสถานการณ์ทางเศรษฐกิจของมณฑลหยานไท่

“หัวหน้า หัวหน้าซูบิน” ซุนชูลี่เรียกดงซูบินเบาๆ

ดงซูบินหันกลับมา “ฮะ? มีอะไรผิดปกติ?”

ซุนชูลี่รีบถาม “หลังจากนายกเทศมนตรีเสี่ยว เสร็จสิ้นการกล่าวสุนทรพจน์ ก็จะถึงคิวตัวแทนของนักลงทุน ตัวแทนที่คุณพูดอยู่ที่ไหน”

“ฉันโทรหาเขาแล้วและเขาจะมาในไม่ช้” ดงซูบิน มองไปที่โทรศัพท์ของเขา “บอกหัวหน้า ให้เปลี่ยนกาหนดการและปล่อยให้วิทยากรคนอื่นไปก่อน เราจะรอเขา”

ซุนซูลี่ได้ตอบกลับ “แล้วถ้าเขามาไม่ทันล่ะ? เราควรจะเปลี่ยน…”

ดงซูบิน ยิ้ม “อย่ากังวล ตัวแทนนี้มีความสําคัญต่อเรามาก มารอเขากัน ตัวแทนคนอื่นๆ ไม่ได้มีอิทธิพลเท่ากับเขา ฮาฮา…”

ซุนซูลี่ และ หลัวไร่ถึงงงงวย ทรงอิทธิพล? มีเพียงพาร์คยงเท่านั้นที่ถือว่ามีอิทธิพลในหมู่นักลงทุนที่นี่ ไม่เพียงแต่เขาเป็นปรมาจารย์เทควันโดของเกาหลีเท่านั้น แต่เขายังมั่งคั่งและเป็นนักลงทุนต่างชาติอีกด้วย เขาเป็นคนที่ดีที่สุดที่จะเป็นตัวแทน เขาสามารถให้ความมั่นใจแก่นักลงทุนรายอื่นในการลงทุนในอําเภอหยานไท่ นี่หมายความว่าหัวหน้าดงได้เชิญคนที่โดดเด่นกว่าเขาหรือไม่?

ริง…ริง… ริง… ดงซูบินดังขึ้น

ดงซูบิน มองไปที่ตัวเลข “เขาอยู่ที่นี่พี่ซุนช่วยฉันดูแลสถานการณ์ที่นี่ ฉันจะลงไปรับเขาที่ชั้นล่าง

หนึ่งนาที่…

ห้านาที…

สิบนาที…

ประตูห้องบอลรูมเปิดออก และดงซูบินก็เข้ามาพร้อมกับชายวัยกลางคน

เจ้าหน้าที่สํานักงานส่งเสริมการลงทุนและนักลงทุนรับทราบทันที่ กลุ่มการลงทุนของปักกิ่งบางกลุ่มเป็นเพื่อนกับเขา

“อาจารย์ม?”

“ท่านมู่ ท่านมาที่นี่ทําไม”

มู่เจิ้งจงยิ้มและทักทายเพื่อน ๆ ของเขาก่อนที่จะเดินไปด้านหน้าพร้อมกับดงซูบิน

มู่เจิ้งจงมีชื่อเสียงมาก นอกเหนือจากการปรากฏตัวในรายการทีวี พิพิธภัณฑ์ของเขาได้จัดแสดงนิทรรศการเมื่อเร็วๆนี้ บางคนรู้อยู่แล้วว่าญี่ปุ่นได้แลกเปลี่ยนมรดกทางวัฒนธรรมของจีนสองสามชิ้นเป็นสมบัติของชาติ หลายคนกําลังคุยกันว่าเขาได้สมบัติของชาติของญี่ปุ่นมาได้อย่างไร

ยิ่งไปกว่านั้น ไม่มีนักลงทุนรายใดในห้องบอลรูมเทียบได้กับความมั่งคั่งของ มู่เจิ้งจง

คนที่เกี่ยวกับโบราณวัตถุมีเงินเท่าไหร่? พระธาตุใด ๆ ในพิพิธภัณฑ์ของมู่เจิ้งจงมีมูลค่านับล้าน ถ้าเขานําของเก่าไปประมูล เขาจะได้เงินจํานวนมหาศาลจากพวกมันแจกันลายครามชิ้นหนึ่งของเขาขายได้กว่า 100 ล้านหยวนในต่างประเทศ หนังสือ ภาพวาด เครื่องประดับหยกของเขาบางเล่มมีมูลค่ามากกว่าร้อยล้านหยวนต่อเล่ม

ทรัพย์สินเหล่านี้เป็นเพียงสิ่งที่มู่เจิ้งจงเปิดเผยเท่านั้น

ไม่มีใครเชื่อว่ามู่เจิ้งจงใช้ทรัพย์สมบัติทั้งหมดของเขาเพื่อซื้อของเก่ามาจัดแสดง ในพิพิธภัณฑ์ของเขา นักลงทุนบางส่วนในห้องบอลรูมมีทรัพย์สินไม่กี่ร้อยล้านหยวน พวกเขาสามารถซื้อของเก่าได้มูลค่ากว่าร้อยล้าน แต่ไม่กล้าท่า หลายคนประเมินว่า

มู่เจิ้งจงมีทรัพย์สินมากกว่าหนึ่งพันล้านหรือหลายพันล้าน

หลายพันล้าน?!

กลุ่มการลงทุน 20 คนจากสินทรัพย์รวมของมณฑลซานตงอาจไม่ถึงสองสามพันล้านหยวน นั่นเป็นเหตุผลที่ไม่มีใครกล้อ้างว่าพวกเขาร่ํารวยกว่ามู่เจิ้งจง

แต่… มู่เจิ้งจงเก็บสะสมของเก่าเท่านั้น ทําไมเขาถึงมาที่นี่เพื่อลงทุน? นี่ต่างหาก! ทุกคนงงงวย

ลี่ปิงปิงที่กําลังพูดอยู่บนเวที่เห็นสัญญาณของดงซูบิน และประกาศ “ขอต้อนรับ ตัวแทนนักลงทุนของเรามาพูดคุยกันสักสองสามคํา”

ผู้ชมปรบมือ

ดงซูบินยิ้ม “ท่านอาจารย์ม่ ถึงคราวของท่านแล้ว”

“ฉันพูดไม่เก่ง คุณกําลังทําให้ฉันอยู่ในตําแหน่งที่ยากล่าบาก” มู่เจิ้งจงตอบกลับ แต่เขาได้สัญญากับดงซูบิน ทางโทรศัพท์แล้ว เขาเดินขึ้นไปบนเวทีแล้วหยิบไมโครโฟนขึ้นมา “เป็นเกียรติที่ได้เข้าร่วมงานมหกรรมการลงทุนของมณฑลหยานไท่ก่อนอื่น ผมต้องขอโทษที่มาสาย ฉันได้ชะลอตัวลงเพื่อเพลิดเพลินกับทิวทัศน์ระหว่างทางที่นี่ ฮ่าฮ่า…ฉันเคยมาที่นี่เมื่อสองสามปีก่อน และการเปลี่ยนแปลงในมณฑลหยานไท่ทําให้ฉันประหลาดใจ..” มู่เจิ้งจงเริ่มยกย่องเทศมณฑลหยานไท

เสี่ยวหลานพยักหน้า

จ้าวจินหลงก็เหลือบมอง ดงซูบิน พวกเขาไม่ควรหาใครมาแทนที่ซูบินในฐานะผู้รับผิดชอบงานนี้ ซึ่งต่างจากสถานการณ์เมื่อวาน
พิธีเปิดสิ้นสุดลง

หลังจากที่นักลงทุนทั้งหมดออกจากห้องบอลรูมเสี่ยวหลานและ จ้าวจินหลงก็เรียก ดงซูบินเข้ามาและเดินไปทักทาย มู่เจิ้งจง

“ไม่คิดว่าเราจะเชิญคุณมู่มาที่นี่ได้” เสี่ยวหลานจับมือของเขาด้วยรอยยิ้ม

จ้าวจินหลง, ซุนซูลี่และคนอื่น ๆ ก็สงสัยว่าทําไมคนอย่างมู่เจิ้งจงถึงมาที่เขตของ
พวกเขา

มู่เจิ้งจงหัวเราะ “ผมกับหัวหน้าซูบินเขตของคุณเป็นเพื่อนเก่า และฉันจะปฏิเสธค่าเชิญของเพื่อนได้อย่างไร? ฮ่าฮ่า… นอกจากนี้ สภาพแวดล้อมการลงทุนในมณฑล ของคุณค่อนข้างดี ฉันมาถูกเวลาแล้ว”

ในที่สุดทุกคนก็เข้าใจ มู่เจิ้งจงและหัวหน้าซูบินเป็นเพื่อนกัน

หัวหน้าดงได้เชิญ VIP อีกแล้ว!

เจียหยานซึ่งอยู่ไม่ไกล รู้สึกว่า ดงซูบิน หลอกเขา ถ้าซูบินแสดงความสามารถของเขาก่อนหน้านี้ เขาจะไม่ดื่มกับนักลงทุนคนนั้นเมื่อวานนี้! เขาควรจะเป็นคนที่อยู่ภายใต้สปอตไลท์ตอนนี้! เขายังไม่รู้ตัวว่าไม่มีอาหารกลางวันฟรีในโลกการเมืองแห่ง