POWER AND WEALTH (พลังและความมั่งคั่ง) - ตอนที่ 476 หน้าไม่อาย!

เช้าวันรุ่งขึ้น

เป็นพิธีเปิดงานมหกรรมการลงทุน พนักงานทุกคนมาถึงโรงแรมซินยี่เพื่อเตรียมการ

ดงซูบินไม่ได้กลับมาเมื่อวานนี้และนอนที่โรงแรม หลังจากที่เขาตื่นขึ้น เขาก็ลงไป ชั้นล่างทันทีและเห็นซุนซูลี่ หลัวไร่ติง และคนอื่นๆ กําลังรอเขาอยู่ “ผู้อํานวยการหลัว โปรดนําบุคคลและพนักงานโรงแรมของเราบางส่วนมาจัดสถานที่ ตรวจสอบให้แน่ใจว่าไมโครโฟน ลําโพง ฯลฯ ใช้งานได้พี่ซุนค่ากล่าวของวิทยากรยืนยันแล้วเหรอ?”

“เจียหยานเป็นคนวางแผนนี้”

“ใครคือตัวแทนของนักลงทุน?”

“มันคือปรมจารย์พาร์ค แต่ตอนนี้

“เปลี่ยนมัน ฉันมีคนอื่นอยู่ในใจ”

ดงซูบินหันหลังและตะโกนไปที่ลี่ปิงปิงซึ่งกําลังคุยกับใครบางคนที่แผนกต้อนรับ “เสียวลี่แสดงเอกสารส่งเสริมการขายให้ฉันดู”

ลี่ปิงปิงรีบเดินไปพร้อมกับโบรชัวร์ชุดหนึ่ง

ดงซบินมองไปที่มันและพยักหน้า “นี่เป็นเรื่องปกติ ไปเตรียมชุดอีกสองสามชุด”

“เราต้องการชุดเพิ่ม! โอวตกลง, ฉันจะไปเดี๋ยวนี้” ลี่ปิงปิงไม่ได้ถามและออกไปปฏิบัติตามคาสั่งของดงซูบิน

“เสียวเจียง” ดงซูบินมองไปที่เจียงไห่เหลียงซึ่งยืนห่างจากเขา “หาคนไปประจําการข้างนอก และแจ้งให้ฉันทราบทันทีเมื่อมีนักลงทุนมาถึง!”

“ใช่!”

นักลงทุนบางส่วนมาถึงเมื่อเช้านี้ และมีผู้เข้าร่วมทั้งหมด 10 คน สถานการณ์นี้ยัง คงเหมือนเดิม แต่ทุกคนไม่ได้แสดงความกังวลต่อหน้าหัวหน้าดง พวกเขาไม่สงสัยในความสามารถของหัวหน้าดง แต่เขาเข้าควบคุมความยุ่งเหยิงของเจียหยานสายเกินไป เขามีเวลาเพียงไม่กี่ชั่วโมงที่จะพลิกสถานการณ์ เขาจะทําอะไรได้บ้าง?

หลังจากนั้น รองนายกเทศมนตรีจ้าวจินหลงและผู้น่าคนอื่นๆก็มาถึง

“นายกเทศมนตรีจ้าว” ดงซูบินรีบเดินไปทักทายเขา

จ้าวจินหลงมองไปรอบ ๆ “นายกเทศมนตรีเสี่ยว จะมาถึงในไม่ช้ํา สถานการณ์ตอนนี้เป็นอย่างไร? หากเวลาไม่พอ เลื่อนพิธีเปิดเป็นช่วงบ่ายได้

ดงซูบินยิ้ม “ไม่จําเป็น, เรามีเวลาเพียงพอ”

“ดี” จ้าวจินหลงพยักหน้า “ผมเชื่อว่าคุณจะทํามันสําเร็จ”

“ฮ่าฮ่า…คุณก่าลังทําให้ฉันรู้สึกกดดันมากขึ้น”

งานแสดงสินค้าด้านการลงทุนเป็นจุดสนใจของมณฑล โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากที่รัฐมนตรีเซียงอับอายขายหน้าเสี่ยวหลาน และดงซูบินเป็นผู้ชนะในการปะทะ ครั้งนี้กับเซียงดาวทุกคนรู้ดีว่า ดงซูบินไม่ควรถูกตําหนิหากงานการลงทุนนี้ล้มเหลว เพราะเขาได้รับการแต่งตั้งใหม่ในนาทีสุดท้าย เขาสามารถตําหนิเจียหยานและ แต่ถ้าเขาสามารถทําให้งานประสบความสําเร็จได้ มันจะทําให้เลขาเซียงดูแย่ลงไปอีก หัวหน้าดงและนายกเทศมนตรีเสี่ยวจะได้รับผลงานมากที่สุด

งานแสดงสินค้าการลงทุนนี้จะเปลี่ยนฉากการเมืองของมณฑลหยานไท่และพนักงานของมณฑล ทุกคนกําาลังจับตาดูอย่างใกล้ชิด

ทันใดนั้น พนักงานแผนกธุรกิจ 2 ก็วิ่งเข้ามาที่ล็อบบี้ “หัวหน้าดง ปรมจารย์พาร์คอยู่ที่นี่แล้ว!”

ซุนซูลี่ เจียงไห่เหลียง และคนอื่นๆสดใสขึ้น พาร์คยงซี่บอกว่าเขาจะไม่เข้าร่วมงานนี้มาก่อน

จ้าวจินหลง รู้สึกตื่นเต้นและออกไปพร้อมกับ ดงซูบินเพื่อรับเขา

พาร์คยงลงจากรถและยิ้มให้พวกเขา “นายกเทศมนตรีจ้าว หัวหน้าซูบิน ขอโทษที่มาสาย, ฉันพลาดพิธีเปิดหรือไม่

“ไม่. กรุณาเข้ามา”

หลังจากที่พวกเขาเข้าไปในโรงแรมแล้ว จ้าวจินหลงได้ถาม พาร์คยงซีเกี่ยวกับการลงทุนของเขา และสังเกตว่าเขาไม่ได้พูดถึงการยกเว้นภาษีห้าปีอีกเลย เขาเพียงบอกว่าเขาจะพิจารณาการลงทุนของเขาใหม่ในระหว่างงานลงทุน เจียหยานไม่สามารถพบ พาร์คยงซีได้เมื่อวานนี้ หลังจากที่ดงซูบินเข้ามาแทนที่เขา พาร์คยงซีก็มีการเปลี่ยนแปลงทัศนคติ หลายคนสามารถบอกได้ว่า พาร์คยงซี่ปฏิบัติต่อ ดงซูบินแตกต่างกัน

เจ้าหน้าที่สํานักงานส่งเสริมการลงทุนหลายคนโล่งใจ หากพวกเขาสามารถได้รับการลงทุนของพาร์คยงซี่แสดงว่างานการลงทุนนี้ถือว่าประสบความสําเร็จ

นี่คือกาลังใจสําหรับพวกเขา

“ปรมจารย์พาร์ค ให้ผมไปส่งคุณที่สนาม

“ฉันไปเองได้ แค่ทํางานของคุณต่อไป”

“ถ้าอย่างนั้น… เซียวจาง ไปกับปรมจารย์พาร์ค” ดงซูบินขอให้จางฟาง จากแผนกธุรกิจ 1 มากับเขา

“มิสเตอร์ พาร์ค เชิญทางนี้” จางฟานกล่าว

จ้าวจินหลงยิ้มขณะที่มองดู พาร์คยงซี่ขึ้นลิฟต์ชั้นบนและตบหลัง ดงซูบินเขากําลังจะพูดอะไรบางอย่าง และเจ้าหน้าที่ของหน่วยงานอีกคนหนึ่งก็รีบเข้ามา “นายกเทศมนตรีจ้าว หัวหน้ามีขบวนรถมาถึง แต่เราไม่รู้ว่า… พวกเขาไม่ได้นัดหมายกันหรือเปล่า” เมื่อหน่วยงานติดต่อผู้ลงทุนก็ได้บันทึกรายชื่อผู้ที่ตกลงเข้าร่วม แต่รถด้านนอกมี ป้ายทะเบียนของปักกิ่ง และพวกเขาจําผู้นําที่เชิญนักธุรกิจปักกิ่งไม่ได้ ไม่ ไม่ควรมีนักธุรกิจชาวปักกิ่งที่ตกลงเข้าร่วม

ทุกคนก้าวออกจากล็อบบี้และเห็นขบวนรถ ส่วนใหญ่เป็นเบนซ์และมี A8 และเล็กซ์ซัสอยู่สองสามตัว

หลัวไม่ถึงและ ลี่ปิงปิง แลกเปลี่ยนสายตากัน พวกเขารู้สึกว่าคนกลุ่มนี้ไม่ควรมาที่นี่เพื่อเข้าร่วมงานมหกรรมการลงทุน พวกเขาอาจจะแค่เดินผ่านโรงแรมเท่านั้น

ชายวัยกลางคนลงจากรถเบนซ์สีดาและมองไปยังผู้คนที่ทางเข้าโรงแรมก่อนที่จะเดินไปที่ดงซูบินด้วยรอยยิ้ม เขายื่นมือของเขา “คุณคือหัวหน้าดง?”

ดงซูบินจับมือเขา “คุณคือ?”

“ฉันยู่เอง เราคุยกันทางโทรศัพท์เมื่อคืนนี้!”

“โอ้… มิสเตอร์ยู่!” ดงซูบินรู้ว่าคนเหล่านี้ควรเป็นกลุ่มการลงทุนที่เสี่ยวหลานติดต่อ “ยินดีที่ได้รู้จัก”

ดงซูบินไม่รู้ว่า มิสเตอร์ยู่สนิทกับเสียวหลานแค่ไหน แต่คนหลังปฏิบัติต่อเขาเหมือนเพื่อนเก่า “มา… ให้ฉันแนะนําคุณ นี่คือคุณหลัว เขาเป็นผู้ถือหุ้นรายใหญ่ที่สุดของโรงงานประดับยนต์ในกรุงปักกิ่ง นั่นคือนายฉี เขากําลังจัดการกับการลงทุนทางการเงิน โอ้ นี่คือคุณหลิว เพื่อนร่วมชั้นของฉัน ตอนนี้เขาทําธุรกิจเกษตรกรรม…” ในรถแต่ละคันมีผู้ชายประมาณสามถึงสี่คน และทุกคนต่างก็รู้จักกันดี หลังจากพวกเขาทั้งหมดลงแล้ว มีผู้ชายมากกว่า 30 คน

ดงซูบินยิ้มและแนะนํา จ้าวจินหลงและผู้น่าเขตอื่น ๆ อย่างรวดเร็วก่อนที่จะเดินเข้าไปในโรงแรม

เจ้าหน้าที่สํานักงานส่งเสริมการลงทุนตะลึง เหล่านี้คือนักลงทุนทั้งหมด หัวหน้าดงเชิญ? เขาเชิญคนจํานวนมากในคืนเดียวได้อย่างไร?

แต่ก่อนที่พวกเขาจะถามหัวหน้าดงได้ ก็มีขบวนรถสองขบวนมาถึงด้านนอก ทั้งหมดมีป้ายทะเบียนมณฑลซานตง

ดงซูบินเคยได้ยินเกี่ยวกับลูกคนที่สี่ของครอบครัวเสี่ยว, เสี่ยวเกา ป้าของเสี่ยวหลานเธอประจําการอยู่ในมณฑลซานตง และสามีของเธอ ฮงซึ่ง เป็นรองนายกเทศมนตรีของมณฑลซานตง เขารู้ว่าสายสัมพันธ์ของซิสเตอร์ซี่ได้เชิญคนเหล่านี้

จู่ๆโรงแรมก็พลุกพล่าน

ภายในครึ่งชั่วโมง นักลงทุนมากกว่า 80 คนได้มาถึงแล้ว ซึ่งต่างจากเมื่อวานนี้ที่มีเพียง 10 คนและเมื่อเช้าวันนี้มีผู้เข้าร่วมเกือบ 100 คน!

หลัวไร่ถึงไม่ได้คาดหวังว่าผู้คนจํานวนมากจะปรากฏตัว และพวกเขาไม่สามารถรับมือกับฝูงชนกะทันหันได้ เธอโทรหาเอเจนซีทันทีเพื่อให้มีพนักงานอีกสี่คนมาช่วยผู้นํารัฐบาลเทศมณฑลที่เหลือเรียกหน่วยงานของตนส่งกําลังคนเพิ่มเติม

ไม่มีใครคาดคิดว่างานลงทุนอันเงียบสงบนี้จะคึกคักไปด้วยชีวิตในทันใด!

หัวหน้าซูบินใช้เวลาเพียงคนเดียวในการเชิญนักลงทุนจํานวนมาก!

ในเวลาเดียวกัน

หอผู้ป่วยในโรงพยาบาลประชาชนของมณฑล

เจียหยานตื่นขึ้นมาด้วยอาการปวดหัวที่แตกแยก เขามองไปรอบๆ และพบว่าเขาอยู่ในโรงพยาบาล เขาลุกขึ้นนั่งบนเตียงและถขมับ พยายามนึกดูว่าเกิดอะไรขึ้น ทันใดนั้น ใบหน้าของเขาก็เปลี่ยนไปและมองดูนาฬิกาของเขา 8.30 น. แล้ว!

มหกรรมการลงทุน!

เวรเถอะ!

เจียหยานหยิบโทรศัพท์ออกมาอย่างรวดเร็วและพบว่าโทรศัพท์ของเขาแบตหมดแล้ว เขาแต่งตัวและรีบออกไปเรียกแท็กซี่ทันที เมื่อคืนเขาเมามากและยังรู้สึกเวียนหัวระหว่างทางไปโรงแรม แต่เขาต้องอดทนเพราะงานลงทุนสําคัญกว่า พิธีเปิดกาลังจะเริ่มขึ้นในไม่ช้ํา และผู้รับผิดชอบงานจะไม่มาร่วมงานได้อย่างไร”

“เอ่อ…คุณมีโทรศัพท์มือถือไหม”

“คุณจะเอาไปทําอะไร?”

“เอามาเถอะ”

“…ไม่.”

เจียหยานไม่ได้ถามอีกและมองดูนาฬิกาของเขาอย่างกังวล เขากังวลเรื่องงานมหกรรมการลงทุน

เมื่อแท็กซี่จอดที่ทางเข้าโรงแรม เจียหยานเห็นฉากที่ไม่น่าเชื่อ เจ้าหน้าที่สํานักงานส่งเสริมการลงทุนทุกคนกําลังยุ่งอยู่กับการทํางาน บางคนกําลังพูดคุยกับชายวัยกลางคน และบางคนกําลังแจกเอกสารส่งเสริมการขายและโบรชัวรลี่ปิงปิง, เจียงไห่เหลี่ยง และพนักงานบางคนดูเหมือนว่าพวกเขากําลังส่งเสริมการลงทุนบางอ

ย่างให้กับพวกเขา เจียหยานรู้ว่าพวกเขาควรเป็นนักลงทุนจากการแต่งตัวของพวกเขา เกิดอะไรขึ้น? ทําไมนักลงทุนจํานวนมากถึงหันมา?

ฮ่าๆๆๆ!

เจียหยานรู้สึกปลาบปลื้มใจ ด้วยนักลงทุนจํานวนมาก งานแสดงการลงทุนนี้จะประ สบความสําเร็จ ถ้าเขาสามารถนํานักลงทุนเหล่านี้มาลงทุนได้ เขาควรจะลงทุนมูลค่า 100 ล้านหยวนได้อย่างง่ายดาย

เจียหยานเดินไปใกล้ๆ กับทางเข้าโรงแรมอย่างรวดเร็วและเริ่มพูดออกมา “เสี่ยวลี่ตอนนี้ถึงช่วงสําคัญหรือยัง”

ลี่ปิงปิงและเจียงไห่เหลียงสังเกตเห็น เจียหยานและทั้งคู่ก็เกือบจะระเบิดอารมณ์ออกมาด้วยความโกรธของพวกเขา!

เชี่ยเอ้ย!

แกยังกล้ามาปรากฏตัวอีกเหรอ!