POWER AND WEALTH (พลังและความมั่งคั่ง) - ตอนที่ 395

EP 395 หยูเหม่ยเซียวโดนจับ!

By loop

ภายในรถ

หลังจากคาดเข็มขัดนิรภัยแล้ว ซูเจียก็ดูมีหน้าอกแบนราบมากขึ้น ดงซูบินไม่เคยเห็นผู้หญิงคนไหนหน้าอกแบนเหมือนเธอมาก่อน และอดไม่ได้ที่จะเหลือบมองไปที่บริเวณหน้าอกของเธอ อื่ม… ถึงจะเล็ก แต่ก็น่ารัก ทันใดนั้น ซูเจียหันกลับมาและเห็นเขามองมาที่เธอ

ดงซูบินไม่มีเวลามองออกไปและแสร้งทําเป็นมองที่มือของเธอ “หยกที่ดีควรสวมใส่โดยสาวสวย”

ซูเจียยิ้มและสัมผัสแหวนอย่างอ่อนโยน “ขอบคุณป้าลวน ฉันจะไม่ทนซื้อเครื่องประดับราคาแพงเช่นนี้ เอ่อ…ฉันไม่สามารถจ่ายได้ด้วยแหละกัน ฮาฮา…”

ดงซูบินยิ้มและถาม “พี่สาว คุณพักอยู่ที่ไหน”

“อําเภอทางใต้ของมณฑล” ซูเจียพูดและปรับเข็มขัดนิรภัยที่หน้าอกของเธอ “ห้องพักพนักงานสถานีโทรทัศน์ของเรา”

“โอ้… เราอยู่ใกล้กันมาก คุณสามารถแวะมาเยี่ยมฉันในอนาคตได้เลย” “ไม่มีปัญหา. ฉันก็ขี้เกียจทําอาหารอยู่แล้ว และจะไปเยี่ยมคุณทานอาหารค่ํา อย่าพึ่งไล่ฉันล่ะกันนะ”ฉันไม่กล้าทําอย่างนั้น ถ้าคุณมา ฉันจะเตรียมอาหารเย็นสุดหรูไว้ให้คุณเลย” ทั้งพูดติดตลกและพูดคุยกันในรถ แม้ว่าพวกเขาจะไม่ได้เกี่ยวข้องทางสายเลือด แต่ก็ถือว่าเป็นลูกพี่ลูกน้องและต้องการรู้จักกันมากขึ้น ดงซูบินพบว่า ซูเจียไม่สนใจรับราชการและต้องการเป็นเพียงนักข่าวเท่านั้น นั่นเป็นเหตุผลที่เธอได้รับประสบการณ์ที่สถานีโทรทัศน์ของเคาน์ตี้ในตอนนี้ หากไม่มีพื้นฐาน เธอก็สามารถรับตําแหน่งในฝ่ายประชาสัมพันธ์ได้อย่างง่ายดาย หน้าห้องพนักงานสถานีโทรทัศน์

ซูเจียโบกมือลาดงซูบิน และดงซูบินก็ขับรถออกไป

เพื่อนร่วมงานหญิงสองคนที่เพิ่งกลับจากที่ทํางานเห็นพวกเขาและหัวเราะคิกคัก “เอ๊ะ พี่ซู นั่นหัวหน้าซูบินใช่ไหม”

หญิงชราอีกคนพูดติดตลก “ทําไมเขาถึงส่งคุณกลับมา? คุณสองคนไปไหนมาฮะ?”

ซูเจียยิ้มหวาน “ฉันบังเอิญไปเจอเขาข้างนอก และเขาก็ส่งฉันกลับระหว่างทาง พวกคุณทุกคน… หยุดปล่อยให้จินตนาการของคุณโลดแล่น”

“ใช่…ฉันบอกได้เลยว่าเธอไม่ซื่อสัตย์กับเรา!” หญิงชราคนนั้นหัวเราะ “ทําไมหัวหน้าซูบินไม่ส่งฉันบาง? ฉันอยากสัมภาษณ์เขาเมื่อปีที่แล้ว และฉันไม่มีโอกาสได้เข้าไปในห้องทํางานของเขาด้วยซ้ํา รีบบอกความจริงกับเราสิ! เอ๊ะ! แหวนของคุณ!”

เพื่อนร่วมงานหญิงอีกคนก็ตกใจเช่นกัน “นี่คือหยกเกรดน้ําแข็ง! ว้าว!!!”

ซูเจียกระแอมในลําคอของเธอ “ไม่… ผู้อาวุโสมอบสิ่งนี้ให้ฉัน”

“ใครจะเชื่อคําโกหกของคุณ? พี่คนไหนจะให้แหวนเป็นของขวัญ อา… ในที่สุดฤดูใบไม้ผลิของซูเจียก็มาถึงแล้ว”

ซูเจียมองเธออย่างติดตลก “ทําไมเธอดูดึงฉัน? เหอเหอ… พี่โจว สนใจหัวหน้าซูบินไหม พี่ต้องการให้ฉันเป็นแม่สื่อให้ไหมล่ะ”

“จะบ้าหรอ ฉันแต่งงานมาหลายปีแล้ว นอกจากนี้ เขาจะไม่สนใจฉันด้วย”

“อา… ทําไมพี่ดูเสียดายจัง พี่โจว?” ซูเจียพูดติดตลก “พี่สนใจหัวหน้าซูบินจริง ๆ เหรอ”

พี่โจวหน้าแดง “ฮ่ม! กล้าดียังไงมาล้อเลียนฉัน”

ทั้งคู่นั้นค่อนข้างสนิทกันและชอบเล่นมุขหยอกล้อกันเสมอ

16.00 น.

ดงซูบินอาบน้ําร้อนหลังจากกลับมาที่อพาร์ตเมนต์ของเขาและนอนบนโซฟาเพื่อสูบบุหรี่ ดงซูบินดีใจที่แม่ของเขามีคู่หูแล้ว และลุงหยางมีบุคลิกที่ดี

ดงซูบินเปิดทีวี และนี่คือรายการข่าวเมื่อคืนที่ฉายซ้ําของเทศมณฑลหยานไท่ ซูเจียดูจริงจังกับชุดสูทสีดําของเธอในทีวี เธอดูแตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิงและกําลังรายงานเหตุการณ์เครื่องทําความร้อนระเบิด เขามองไปที่หน้าอกของเธอ มันไม่เล็กและดูธรรมดา เธอต้องใส่ผ้ารองกันเปื้อนหรือยัดสิ่งของข้างในมากกว่าหนึ่งชิ้น ฮะ? ทําไมฉันเอาแต่มองหน้าอกเธอ! มีอะไรผิดปกติกับฉัน?

ดงซูบินรู้สึกว่าเขาต้องมีเขา ถ้าไม่ ทําไมเขาถึงรู้สึกว่าซูเจียน่าสนใจ? แหวน… แหวน… แหวน… เมื่อดงซูบินคิดถึงผู้หญิง ผู้หญิงคนหนึ่งก็โทรมา

หยูเหมยเซียว และดงซูบินก็จําได้ว่าเขาไม่ได้มาเยี่ยมเธอสองสามวันนี้ “พี่หยู นี่ฉันเอง ฮ่าๆ… ฉันกําลังจะโทรหาคุณพอดี ผมคิดถึงคุณ. คืนนี้ฉันขอไปทานอาหารค่ําที่บ้านคุณได้ไหม” ไม่มีใครจะเชื่อเรื่องโกหกนี้ แต่ดงซูบินรู้ว่าหยูเหมยเซียวพอใจอย่างง่ายดาย

“ซูบิน… ฉัน… คืนนี้อาจเป็นไปไม่ได้” หยูเหมยเซียว ตอบเบา ๆ

“เกิดอะไรขึ้น?” ดงซูบินได้ยินพื้นหลังมีเสียงดัง “คุณอยู่ข้างนอกเหรอ” หยูเหมยเซียวพูดเบา ๆ “ฉัน…ฉันไม่แน่ใจว่าจะกลับกี่โมง หน่วยงานความมั่นคงแห่งรัฐเชิญฉันมา และฉันกําลังเดินทางไปโรงน้ําชา”

ดงซูบินตกตะลึง “ความมั่นคงของรัฐเชิญคุณดื่มชา?”

หยูเหมยเซียวได้ตอบกลับ “ไม่ใช่แค่ฉันเท่านั้น พวกเขายังเชิญคนอีกสองสามคนด้วย”

ดงซูบินรู้ว่า หยูเหมยเซียวจะไม่โกหกเขาและถาม “ทําไมพวกเขาถึงชวนคุณไปดื่มชา? คุณไปทําอะไรผิดหรือเปล่า คุณเป็นสายลับเหรอ?” “ฉัน…ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน พวกเขาไม่ได้บอกอะไรฉันเลย และขอให้ฉันช่วยสืบสวนสอบสวนเท่านั้น” เธอไม่สบายใจและประหม่า

“อย่ากังวล…” ดงซูบินเป็นห่วงเธอ “บอกฉันทีว่าโรงน้ําชาอยู่ที่ไหน ฉันจะไปเดี๋ยวนี้” หลังจากจุดที่อยู่ ดงซูบินคว้ากระเป๋าสตางค์และเสื้อโค้ทของเขาแล้วขับรถไปที่โรงน้ําชาใกล้ๆที่พัก ทําไมพี่หยูถึงถูกสอบสวน? ดงซูบินอดไม่ได้ที่จะสงสัยว่าเรื่องนี้เกี่ยวข้องกับเขาหรือไม่ พลังของเขาย้อนกลับ และ หยุดเวลานั้นแปลกเกินไป ไม่แปลกถ้ามีคนสังเกตเห็นพลังของเขาและเริ่มสํารวจคนรอบข้าง ยิ่งดงซูบินคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้มากเท่าไหร่ เขาก็ยิ่งกังวลมากขึ้นเท่านั้น

โรงน้ําชามีเพียงสองชั้นและมีการตกแต่งในสมัยโบราณ

หลังจากจอดรถแล้ว ดงซูบินก็เข้าไปในโรงน้ําชา เขาถามบริกรและขึ้นไปชั้นบนไปยังห้องส่วนตัว ทันทีที่เขาเข้าไปในห้องส่วนตัว ทุกคนก็หันมามองเขา หยูเหมยเซียวคู่รักวัยกลางคนและชายหนุ่มวัยยี่สิบกลางๆ นั่งประหม่าอยู่หลังโต๊ะ ตรงข้ามกับชายสามคนในชุดลําลอง พวกเขาควรเป็นเจ้าหน้าที่ความมั่นคงของรัฐที่ซิสเตอร์หยูกล่าวถึง ชายคนหนึ่งมีถุงใต้วงแขนและควรเป็นผู้นํา

หัวหน้าขมวดคิ้วขณะที่เขามองไปที่ดงซูบิน”คุณคือใคร?” “ซูบิน!” หยุเหมยเซียว ลุกขึ้นยืนอย่างรวดเร็ว และบังเอิญชนถ้วย “อ่า…ขอโทษ… ขอโทษ….”

ดงซูบินสามารถบอกพี่สาวหยู กลัวและเดินไปตบมือของเธอเพื่อสงบเธอ “อย่ากังวล ฉันอยู่แถวๆนี้”

หยูเหมยเซียวกัดริมฝีปากล่างของเธอแล้วพยักหน้า

ดงซูบินหันไปหาคนเหล่านั้นและยิ้ม “สหาย นี่คือน้องสาวของฉัน เอ้า ดูดบุหรี่ก่อน” ดงซูบินหยิบซองบุหรี่หยูซีออกมาแล้วเสนอ

พวกผู้ชายมองหน้ากันและสงสัยว่าควรยอมรับหรือไม่ “หัวหน้า?” หัวหน้าไม่รับบุหรี่และตอบอย่างไร้อารมณ์ “เรากําลังสืบสวนคดี พวกที่ไม่เกี่ยวข้องควรออกไปเดี๋ยวนี้” ดงซูบินยิ้ม “ฉันจะไม่รบกวนการสืบสวนของคุณ อ้อ พวกคุณมาจากที่ว่าการอําเภอหรือจังหวัดเลยเหรอ?” คนเหล่านั้นไม่ตอบ

หยูเหมยเซียวกระซิบกับ ดงซูบิน”ฉันเห็นบัตรประจําตัวของพวกเขาก่อนหน้านี้ และพวกเขามาจากสํานักงานจังหวัด สํานักงานจังหวัด? ดงซูบินสงสัย “สหาย น้องสาวของฉันเป็นพลเมืองดี คุณแน่ใจหรือว่าทุกคนได้คนที่ใช่แล้ว?” หัวหน้ามองไปที่ดงซูบินอย่างเย็นชา “คุณเป็นใครถึงมาถามเรา? ออกไป! คุณเชื่อไหมว่าเราจะโยนคุณออกไปถ้าทําให้ฉันเสียเวลา” อิ่ม! ทัศนคติแบบนี้คืออะไร! ดงซูบินเป็นบ้า “ถ้าฉันปฏิเสธล่ะ” พลเรือนกลัวเจ้าหน้าที่ความมั่นคงของรัฐ และหยุเหม่ยเซียวดึงดงซูบินกลับอย่างรวดเร็ว เธอกลัวว่าคนเหล่านี้จะจับกุมดงซูบิน”ซูบิน…”

เจ้าหน้าที่นอกเครื่องแบบอีกสองคนไม่สามารถรบกวนดงซูบินได้ หนึ่งในนั้นจ้องไปที่ หยูเหมยเซียวคู่รักวัยกลางคนและชายหนุ่มคนนั้น “การสอบสวนนี้เป็นความลับ ส่งมอบโทรศัพท์ กระเป๋า และบัตรประจําตัวของคุณ เราต้องตรวจสอบพวกเขาก่อน” คู่สามีภรรยาวัยกลางคนวางข้าวของไว้บนโต๊ะ

หยูเหมยเซียวยังเอื้อมมือไปหยิบโทรศัพท์ของเธอในกระเป๋าเสื้อ

แต่ ดงซูบินรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ ทําไมพวกเขาถึงต้องมอบกระเป๋าเงินของพวกเขาด้วย? นี่คือขั้นตอนอะไร? เขาหยุด หยูเหมยเซียวทันทีและมองไปที่เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยของรัฐทั้งสามคน “ฉันขอดูบัตรประจําตัวของคุณก่อนเริ่มการสอบสวนได้ไหม” คู่สามีภรรยาวัยกลางคนได้ตอบกลับ “พวกเขาแสดงให้เราเห็นก่อนหน้านี้ พวกเขามาจากความมั่นคงของรัฐจริงๆ” ดงซูบินยิ้ม “แต่ฉันยังไม่เห็นมัน ทุกคนแสดงให้ฉันเห็นได้ไหม?” หัวหน้ามองไปที่ดงซูบินอย่างเย็นชา “คุณต้องการขัดขวางไม่ให้เราสืบคดีนี้หรือไม่? ละเอียด! ส่งมอบโทรศัพท์ของคุณ! เราสงสัยว่าคุณเกี่ยวข้องกับคดีนี้!”

หยูเหมยเซียวหน้าซีดทันที “สหาย…ไม่…สิ่งนี้ไม่เกี่ยวข้องกับซูบิน” เธอหันไปหาดงซูบิน“เสี่ยวปิงออกไปก่อน อย่า… ไม่ต้องห่วงฉัน” เธอกลัวดงซูบินจะมีปัญหา

ดงซูบินไม่สนใจเธอ “ฉันจะพูดซ้ําอีกครั้ง! แสดงบัตรผ่านงานของคุณให้ฉันดู!”