POWER AND WEALTH (พลังและความมั่งคั่ง) - ตอนที่ 314

EP 314 ถูกจับ

 

เมื่อเทียบกันแล้วงานเฉลิมฉลองของคนจีนทําให้ชาวเกาหลีหลายคนนั้นอับอายกับสิ่งที่เกิดขึ้น

 

หลังจากโรงเรียนเทควันโดเทียนหม่าออกมาขอโทษต่อสาธารณชนแล้วเหล่าชาวจีนเองก็เลิกพูดถึงความพ่ายแพ้ของเทควันโด ดูเหมือนว่าพายุลูกใหญ่จะหมดลงไปแล้ว แต่ชาวเกาหลีไม่เต็มใจที่จะปล่อยเรื่องนี้ไปอย่างแน่นอน ดังนั้นการตอบโต้ก็กลับมาอีกรอบเริ่มขึ้นบนอินเทอร์เน็ต ชาวเกาหลีจํานวนมากไปที่ฟอรัมของจีนเพื่อด่าว่าและดูถูกชาวจีน ชาวจีนตอบโต้และไปที่ฟอรัมออนไลน์ของเกาหลีเพื่อด่าทอพวกเขา

 

“โปรดทราบ! ฟอรัมนี้ถูกยึดครองโดยเรา!”

 

“ เทควันโดมันห่วย!”

 

“ ฮ่าฮ่า! สิ่งที่เราต้องการคือนักท่องเที่ยวและพวกคุณก็พ่ายแพ้!”

 

“ พวกคุณโมโหเสร็จหรือยัง? พูดมาสิ! โรงเรียนสอนเทควันโดเจ็ดแห่งไม่เหมาะกับนักท่องเที่ยวชาวจีน! นั้นเพียงพอไหม!”

 

การตอบโตและการดูหมิ่นระหว่างทั้งสองฝ่ายกลับมาอีกครั้ง

 

ร้านอาหารจีนในโซล

 

ดงซูบินและนักเรียนจีนประมาณหนึ่งโหลนั่งอยู่รอบ ๆ โต๊ะที่เต็มไปด้วยอาหาร เมื่ออาหารทั้งหมดถูกเสิร์ฟเฉินดาฮุยก็ลุกขึ้นยืนและยกแก้วขึ้น “ พี่ซูบินขอบคุณพี่มากๆเลยที่ช่วยแก้แค้นให้เรา คุณช่วยเราจ่ายค่ารักษาพยาบาลก่อนและดูแลเรามาตลอดหลายวันนี้ เรารู้สึกขอบคุณพี่มากๆ” หลี่อันก็ยกแก้วขึ้น “ ขอบคุณพี่ซูบิน” นักเรียนจีนทุกคนยกแก้วขึ้นและดื่มเหล้าฉลอง ดงซูบินหัว เราะ “ ไม่ขนาดนั้นหรอก”

 

หลังจากดื่มเสร็จนักเรียนชาวจีนคนหนึ่งก็มองไปที่ ดงซูบิน” พี่ซูบิน คุณทํางานอะไรในประเทศจีน? ทําไมคุณถึงเก่งขนาดนี้”

 

ดงซูบินกระแอมในลําคอ “ เอ่อ…ผมไม่ได้เก่งอะไรขนาดนั้นหรอก มันเป็นเพียงการเคลื่อนไหวที่เรียบง่ายเท่านั้น”

 

“ การเคลื่อนไหวที่เรียบง่ายและคุณมีพลังมากขนาดนี้เลยเหรอ?”

 

“ใช่แล้ว. ผมคิดว่าคุณแข็งแกร่งกว่าผู้ชนะเลิศการแข่งขันเทควันโดโอลิมปิกเหล่านั้นเสียอีก”

 

“ เอาล่ะหยุดได้แล้ว” ดงซูบินหัวเราะ “ นอกจากนี้อย่าบอกคนอื่นเกี่ยวกับสิ่งที่ผมทํา ถ้าผู้นําของผมรู้เรื่องนี้ผมจะถูกตําหนิ โปรดเก็บทุกอย่างไว้เป็นความลับ” การที่ผู้นํารัฐบาลออกไปต่อสู้ภายนอกนั้นไม่ดี ถ้าพี่วสาวเสี่ยว หรือผู้นําคนอื่น ๆ ใน เมืองหยานไท่ รู้เกี่ยวกับสิ่งที่เขาทําเขาจะถูกดุ

 

หลี่อัน, เฉินดาฮุยและคนอื่น ๆ ต้องการที่จะดูแล ดงซูบินในอาหารมื้อนี้

 

แต่ดงซูบินจะไม่ยอมให้นักเรียนเหล่านี้ใช้จ่ายเงินและชําระเงินระหว่างรับประทานอาหาร

 

หลังจากออกจากร้านอาหารนักเรียนก็จากไป ดงซูบินไม่ได้นั่งแท็กซี่และเดินไปที่โรงพยาบาลอย่างช้าๆ เขาต้องการไปเยี่ยมพี่สาวหยูเนื่องจากถึงเวลาที่เธอต้องถอดผ้าพันแผลออก เขาสงสัยว่าบาดแผลของเธอหายดีแล้วหรือยังถ้าใบหน้าของเธอกลับมาเป็นปกติแล้วพวกเขาก็สามารถกลับบ้านได้

 

แต่ไม่ใช่ทุกอย่างจะเป็นไปตามความคาดหวังของดงซูบิน

 

ดงซูบินเห็นเจ้าหน้าที่เดินมาหาเขาและขมวดคิ้ว

 

หาเขาและ

 

ทุกคนกําลังมองหาฉันอยู่หรือเปล่า”

 

“ คุณคือ ดงซูบินหรือเปล่า?” เจ้าหน้าที่ตํารวจผอมสูงถามเป็นภาษาจีนกลาง แต่จากสําเนียงของเขา ดงซูบินรู้ว่าเขาไม่ใช่คนจีน

 

“ใช่. เกิดอะไรขึ้น?” ดงซูบินถาม

 

เจ้าหน้าตัวผอมแสดงบัตรประจําตัวของเขา “ คุณถูกจับกุม มาพร้อมกับเรา”

 

“ ฮะ” ดงซูบินหัวเราะเยือกเย็น “ ผมถูกจับในข้อหาอะไร”

 

เจ้าหน้าที่ผอมตอบ “ การถูกทําร้ายร่างกายความผิดปกติของประชาชน คุณเป็นคนที่เอาชนะคนเหล่านั้นในโรงเรียนเทควันโดหรือไม่? มาพร้อมกับเรา!” เจ้าหน้าที่ทุกคนมาล้อมดงซูบิน และมือของเจ้าหน้าที่สองคนถือปืนอยู่

 

ดงซูบินมองไปที่เจ้าหน้าที่ “ พวกคุณถึงกับต้องใช้ปืนเลยอย่างงั้นหรอ แค่เพียงจะจับกุมตัวผมนี้นะ?”

 

“ จับกุมเขาไว้เ” เจ้าหน้าที่ร่างผอมโบกมือและพูดเป็นภาษาเกาหลี “ พาเขาเข้าไปในรถ!”

 

ความโกรธของ ดงซูบินลดลงหลังจากเอาชนะนักเทควันโดสายดํามากกว่า 10 คนจากโรงเรียนเทควันโดทั้งเจ็ดแห่ง แต่เจ้าหน้าที่ตํารวจกลุ่มนี้กลับทําให้เขาคลุ้มคลั่งอีกครั้ง

 

สถานีตํารวจ

 

ในห้องสอบปากคํา เจ้าหน้าที่ร่างผอมนั่งตรงข้ามกับ ดงซูบิน” เชื่อ”

 

“ ทําไมคุณถึงจับผม ทั้งที่พวกคุณไม่รู้จักชื่อผมด้วยซ้ำ”

 

“…เพศ!”

 

“ ถ้าผมบอกว่าผมเป็นผู้หญิงคุณจะเชื่อผมไหม”

 

เจ้าหน้าที่ร่างผอมกระแทกโต๊ะ “ คุณรู้ใช่ไหมที่นี้คือที่ไหน?! เราเอาจริงนะและสารภาพความผิดของคุณ!”

 

ดงซูบินตอบอย่างเย็นชา “ สารภาพ! ทําร้ายร่างกาย?! ความผิดอะไร?! หยุดกล่าวหาผมสัก

 

“ คุณอยู่ที่ไหนเมื่อ 2 วันก่อนเวลา 14.00 น. เจ้าหน้าที่ร่างผอมดูเหมือนจะกระวนกระวายใจอะไรสักอย่าง

 

“ คุณกําลังพูดถึงผมที่ไปท้าทายโรงเรียนเทควันโดเหรอ? คุณปัญญาอ่อน? คุณเข้าใจความหมายของการท้าทายโรงเรียนหรือป่าว? นี่คือการซ้อมและทั้งสองฝ่ายตกลงที่จะแข่งขันอย่างยุติธรรม! เมื่อผมท้าทายพวกเขาผมก็แสดงตัวชัดเจน! พวกเขารับคําท้าของผมแล้วนี่จะถือเป็นการทําร้ายร่างกายได้อย่างไร! คุณจบจากโรงเรียนอะไร! ตํารวจ?! น่าขายหน้าจริงๆ!” ดงซูบินหยุดชั่ววินาที “คุณเป็นตํารวจจริงหรือเปล่า?! เมื่อนักเรียนเทควันโดเหล่านั้นโจมตีชาวจีนตามท้องถนนกินโดยไม่จ่าย

 

เงินทําไมพวกคุณถึงไม่จับกุมพวกเขา?”

 

นี่คือสิ่งที่ทําให้ดงซูบินโกรธ!

 

เมื่อชาวเกาหลีกลุ่มนั้นทําร้ายชาวจีนตํารวจก็เมิน!

 

ทั้งหมดที่ฉันทําคือเอาชนะชาวเกาหลีสองสามคนและตํารวจก็ปรากฏตัวขึ้นมาทันที

 

ทําไม?!

 

ดงซูบินเองก็พยายามเบามือในการท้าประลองกับโรงเรียนต่างๆแล้ว เขาไม่ได้ทําร้ายคู่ต่อสู้ของเขาอย่างรุนแรงและจะหยุดเมื่ออาจารย์เหล่านั้นยอมรับความพ่ายแพ้ นอกจากนี้เขายังไม่ได้ทําร้ายนักเรียนในโรงเรียนเทควันโดเลย แต่ตอนนี้ตํารวจได้จับกุมเขาในข้อหาทําร้ายร่างกาย

 

การสอบปากคําไม่สามารถดําเนินต่อไปได้อย่างราบรื่น

 

เจ้าหน้าที่สวมชุดสกินหนี้ รู้ดีว่าเขาไม่สามารถเอาอะไรออกไปจาก ดงซูบินได้และบุกออกไปจากห้อง กฎหมายไม่ได้ห้ามโรงเรียนสอนศิลปะการต่อสู้ที่ท้าทายและถือได้ว่าเป็นการซ้อมรบ แต่มีคนได้รับบาดเจ็บจากการท้าทายของ ดงซูบินและนี่ไม่ถือเป็นการทําร้ายร่างกาย นั่นเป็นเหตุผลที่ตํารวจไม่ค่อยเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับความท้าทายในโรงเรียนเทควันโด แต่ครั้งนี้มันแตกต่างออกไปโรงเรียนเทควันโดทุกแห่งในโซลถูกคน ๆ นี้มันขายหน้าเอามากๆและพวกยศสูงๆก็โกรธมาก นอกจากนี้ผู้คนจากโรงเรียนเทควันโดได้แจ้งความกับตํารวจเพื่อต่อต้าน ดงซูบินและนั่นคือเหตุผลที่ทตำรวจตัดสินใจจับกุมดงซูบิน

 

หากไม่คํานึงถึงความจริงหากการท้าทายโรงเรียนเทควันโดถือเป็นสิ่งผิดกฎหมายตํารวจเกาหลีจึงตัดสินใจขัง ดงซูบินไว้สองสามวันก่อน

 

โรงเรียนเทควันโดของเกาหลีพ่ายแพ้ต่อชาวจีนและตํารวจก็รู้สึกว่าถูกดูถูกเช่นกัน ความเป็นชาตินิยมมีอยู่ทั่วไป

 

ในเวลาเดียวกัน

 

เหยียนไทมณฑล. 12.30 น. สํานักงานนายกเทศมนตรี

 

เสี่ยวหลานและเลขาธิการคณะกรรมการการเมืองและกฎหมายของมณฑลหวางหลี และหัวหน้าสํานักงานความมั่นคงสาธารณะของมณฑลกําลังมีการประชุมเกี่ยวกับปัญหาด้านความปลอดภัยเมื่อปีที่แล้ว เสี่ยวหลานยังแจ้งให้พวกเขาทราบถึงคําแนะนําที่ออกโดยรัฐบาลเมือง ตัวอย่าง เช่นการป้องกันไฟจากดอกไม้ไฟและประทัด ต้องมีการลงโทษอย่างหนักสําหรับดอกไม้ไฟและประทัดที่มีคุณภาพต่ำ กําลังจะถึงวันตรุษจีนในเร็วๆนี้ และหน่วยงานความมั่นคงสาธารณะจะต้องเริ่มบังคับใช้กฎหมายนี้

 

แหวน แหวน แหวน โทรศัพท์มือถือของเสี่ยวหลานดังขึ้น

 

เสี่ยวหลานส่งสัญญาณให้อีกสองคนดําเนินการสนทนาต่อขณะที่เธอรับโทรศัพท์

 

“ พี่ผมเอง!” นั้นเป็นเสียงของเสี่ยวหาว โทรมา “ ฮ่าฮ่าฮ่าพี่ได้ยินข่าวนี้หรือยัง? พวกนักเทควันโดเกาหลีถูกชาวจีนกําราบ!”

 

เสี่ยวหลานยิ้ม “ ฉันรู้เรื่องนี้เมื่อวานนี้ นี่คือสาเหตุที่นายโทรมาใช่ไหม”

 

เสี่ยวหาวตอบ “ ทําไมพี่ทําเสียงแบบนั้นกัน? นี่คือวันที่แราควรจะเฉลิมฉลองกัน!”

 

“ช่วงนี้ฉันยุ่งมาก เข้าประเด็นเลยได้ไหม”

 

“ อ๊ะ..อย่าพึ่งวางสายก่อน” เสี่ยวหาวหัวเราะ “ ผมแค่อยากถามพี่ว่าพี่รู้หรือป่าวว่าคนที่ท้าทายและชนะเจ็ดโรงเรียนเทควันโดคือใคร?ผมอ่านเอกสารผู้ชายคนนั้นมาจากปักกิ่ง พี่สสสสสสสสสช่วยหาหน่อยได้ไหมว่าคนนี้คือใคร ทุกคนในโรงเรียนของผมพูดถึงเรื่องนี้” เสี่ยวฮาวดูตื่นเต้นมาก “ เขาทําให้พวกเราทุกคนภาคภูมิใจ เขาเป็นอาจารย์สอนศิลปะการต่อสู้หรือเปล่า”

 

เสี่ยวหลานหัวเราะและส่ายหัว “ ฉันจะรู้ได้อย่างไร”

 

“ พี่ช่วยผมหาข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับเขาได้ไหม กรุณา…”

 

“ นายเองก็รู้จักคนเยอะไม่ใช่หรือยังไง? ลองไปหาดูสิ” เสี่ยวหลานวางสายหลังจากคุยกันมาระยะหนึ่งหวางหลี่ และ เหลียงเฉินเผิง ก็พูดคุยกันเสร็จสิ้น เสี่ยวหลานก็วางโทรศัพท์ของเธอลงบนโต๊ะ “การท้าท้ายโรงเรียนเทควันโดในโซลได้แพร่กระจายไป มีกรุ๊ปทัวร์เกาหลีมาเยี่ยมชมมณฑลของเราหรือเปล่า? หัวหน้าเหลียงคุณต้องให้คนของคุณดูแลธุรกิจของเกาหลีเหล่านั้น เช่นโรงเรียนเทควันโด ฯลฯ ในมณฑลของเรา เราไม่ต้องการให้ใครมาสร้างความเดือดร้อนที่นี่”

 

ฮูซินเยียนเคาะประตูและเข้าไปพร้อมกับชุดเอกสารสําหรับเสี่ยวหลาน

 

เหลียงเฉิงเผิงพยักหน้า “ ร้านบูติกแบรนด์เกาหลีได้ถูกทําลายลงในเมืองเฟินโจวเมื่อไม่นานมานี้และเราไม่ได้มีเหตุการณ์เช่นนี้ในมณฑลของเรา แต่ผมจะคอยดูให้ดี”

 

หวางหลี่หัวเราะ “ ฉันสงสัยว่าคนที่ท้าทายโรงเรียนเทควันโดเจ็ดแห่งด้วยตัวคนเดียวนั้นคือใคร ฮ่า ๆ ๆ .ทีมงานของฉันหลายคนบอกว่าพวกเขาต้องการเรียนรู้วซูเพราะเหตุการณ์นี้” หวางหลี่ยิ้มอย่างเหนื่อยล้า “ หลานชายของฉันมาเยี่ยมฉันเมื่อวานนี้เพื่อถามฉันว่ามีโรงเรียนศิลปะการต่อสู้ในเมืองเฟินโจวหรือป่าว?”

 

เสี่ยวหลานและ เหลียงเฉินเผิงหัวเราะ

 

ทั้งประเทศรวมถึงเทศมณฑลหยานไท่ กําลังพูดถึงสิ่งที่ ดงซูบินทํา ผู้คนต่างภูมิใจที่ได้รู้ว่ามีคนเตะตูดชาวเกาหลีและเป็นเวลาหลายปีแล้วที่มีเหตุการณ์เช่นนี้เกิดขึ้น

 

แต่ในการรับราชการผู้นําไม่ควรแสดงความคิดเห็นหรือเข้าร่วมในการอภิปราย

 

เสี่ยวหลานมองไปที่นาฬิกาของเธอและยิ้ม “ ตอนนี้เป็นเวลาอาหารกลางวัน ไปทานอาหารกลางวันด้วยกันเถอะ”

 

“ เวลา 12.30 น.” หวางหลีและ เหลียงเฉินเผิง ลุกขึ้นยืน

 

“ โอ้” เสี่ยวหลานถาม “ ซูบินกลับไปทํางานแล้วหรือ?”

 

เหลียงเฉิงเผิงตอบ “ เขาลางานไปสองสัปดาห์เพื่อพาเพื่อนไปทําศัลยกรรมที่ต่างประเทศและน่าจะกลับมาเร็ว ๆ นี้”

 

หวางหลี่หัวเราะ “ ซูบินไปเกาหลีเหรอ”

 

“ใช่.” เหลียงเฉิงเผิงตอบ “ ผมคิดว่าเขาอยู่ในโซล”

 

ไม่มีใครสงสัยสิ่งที่เหลียงเฉิงเผิงพูดในขณะนี้และขณะที่พวกเขาเดินออกจากอาคารรัฐบาลของมณฑล เสี่ยวหลานก็หยุดกะทันหัน “ซูบินอยู่ในโซลเหรอ!”

 

“ใช่. เขาเคยพูดถึงเรื่องนี้เมื่อเขายื่นขอลา” เหลียงเฉิงเผิงตอบและนิ่งไป

 

หวางหลี่ และ ฮซินเยียนมองไปที่การแสดงออกของนายกเทศมนตรีเสี่ยว และ หัวหน้าเหลียง และตระหนักว่า ดงซูบินอยู่ในโซล!

 

ทุกคนหยุดอยู่หน้าอาคารที่ทําการของมณฑล หลังจากหยุดไปประมาณสองวินาทีเหลียงเฉิงเผิงก็หายใจเข้าลึก ๆ “ ฉันคิดว่ามันไม่ควรเป็นเขา..แม้ว่าเซียวตงจะหุนหันพลันแล่น แต่ก็ท้าทายโรงเรียนเทควันโดเจ็ดแห่งด้วยตัวเอง…ไม่ควร..ไม่ควร..” เหลียงเฉิงเผิงพูดต่อไม่ได้ แม้แต่เขาก็ไม่สามารถโน้มน้าวตัวเองด้วยสิ่งที่เขาพูด

 

ถ้าเป็นเจ้าหน้าที่ของรัฐคนอื่นเขาจะไม่มีวันทําแบบนี้

 

นี้แน่นอน

 

แต่พวกเขาทั้งหมดรู้จัก ดงซูบินเป็นอย่างดี คนอื่น ๆ อาจไม่ทําเช่นนี้ แต่ ดงซูบินจะทํามันอย่างแน่นอน! ผู้ชายคนนี้บ้าบินและเพิกเฉยต่อกฎและข้อบังคับทั้งหมดเมื่อเขาเริ่มโมโห! เมื่อพวกเขานึกถึงสิ่งที่เกิดขึ้นในโซล…ให้ตายเถอะ! นี่คือสิ่งที่ ดงซูบินจะทํา! นอกจาก ดงซูบินแล้วจะไม่มีใครทําสิ่งที่น่าตกใจและเก่งกาจในการต่อสู้เช่นนี้ได้

 

เหลียงเฉิงเผิงหายใจเข้าลึก ๆ “ ผมจะติดต่อฝ่ายเกาหลีเพื่อหาว่าตอนนี้ ดงซูบินอยู่ที่ไหน”

 

เหลียงเฉินเผิงพยายามโทรเข้าโทรศัพท์ของ ดงซูบินแต่สายไม่สามารถผ่านได้ หลังจากนั้นไม่นานเหลียงเฉินเผิงก็ได้รับหมายเลขโทรศัพท์ของ หยูเหมยเซียวและโทรหาเธอ สิ่งที่เหลียงเฉิงเผิงพบจากหยูเหมยเซียทําให้เขาพูดไม่ออก

 

เสี่ยวหลานมองไปที่เหลียงเฉินเผิง “ เป็นยังไงบ้าง”

 

“ มันคือซูบิน” มุมริมฝีปากของเหลียงเฉิงเผิงกระตุก “ นักท่องเที่ยวชาวจีนที่รายงานในเอกสารคือเขา”

 

ดวงตาของฮซินเยียนนั้นเบิกกว้าง เธอไม่เคยคาดหวังว่า ดงซูบินจะเป็นบุคคลที่คนทั้งประเทศพูดถึง!

 

หวางหลีถูตรงกลางคิ้วของเขา “ ซูบินคนนี้เขาหยุดสร้างปัญหาไม่ได้เลยหรือยังไง ฉันคิดว่าเขาน่าจะทําตัวปกติเมื่ออยู่ต่างประเทศ แต่เขาสร้างความยุ่งเหยิงที่ใหญ่กว่า” หวางหลี่ทํางานรับราชการมาหลายสิบปีและไม่เคยพบกับผู้ก่อปัญหาที่ใหญ่กว่า ดงซูบินการจับกุมนักลงทุนชาวญี่ปุ่นเลขาธิการพรรค เซียว หวางหลีไม่สามารถนับจํานวนปัญหาที่ ดงซูบินสร้างขึ้นได้

 

เสี่ยวหลานกล่าว “ ติดต่อซูบิน และแจ้งให้เขากลับทันที”

 

เหลียงเฉิงเผิงตอบ “ ซูบินถูกตํารวจท้องถิ่นจับกุมและไม่สามารถติดต่อได้”

 

“ ถูกจับ?” เสี่ยวหลานหรี่ตาของเธอ “ การท้าทาย ท้าดวล)โรงเรียนเทควันโดผิดกฎหมายหรือยังไง”

 

เหลียงเฉิงเผิงรู้ดีว่าเหตุการณ์นี้จะไม่จบลงง่ายๆ ท้ายที่สุด ดงซูบินไม่ได้อยู่ในประเทศจีนและตํารวจเกาหลีสามารถกล่าวหาว่าเขาเป็นอาชญากรรมและขังเขาไว้เป็นเวลาหลายเดือน “ ผมจะพยายามติดต่อกับคนของเราในเกาหลี”

 

หนึ่งชั่วโมงต่อมา

 

ข่าวหัวหน้าซูบินท้าทายโรงเรียนเทควันโดของโซลแพร่กระจายในเขตปกครองหยานไท่

 

ทุกคนที่ได้ยินสิ่งที่ ดงซูบินทําต่างก็ตกตะลึง

 

ลวนเสี่ยวปังกําลังตรวจการบ้านของนักเรียนที่โรงเรียนเมื่อครูคนอื่นบอกเธอเกี่ยวกับข่าวนี้ เธอแทบจะเป็นลมจากความโกรธ เธอไม่คาดคิดว่าลูกชายของเธอจะสร้างความยุ่งเหยิงขนาดนี้ในเกาหลีและทําให้คนทั้งประเทศตกใจ!

 

เจ้าหน้าที่ในสํานักงานรักษาความปลอดภัยสาธารณะของมณฑลต่างหวาดกลัวหัวหน้าซูบิน

 

โรงเรียนสอนเทควันโดเจ็ดแห่งที่ท้าทายด้วยตัวคนเดียวเพื่อรับนักเรียนต่างชาติกลับคืนมาและภาษาจีนก็กล้าหาญเกินไป เขาเป็นแบบอย่างของเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยสาธารณะทุกคน!

 

ดงซูบินยอดเยี่ยมมาก!

 

ดังนั้นนักท่องเที่ยวชาวจีนคนนั้นคือ หัวหน้าซูบิน!

 

ขณะที่เทศมณฑลหยานไท่ยังคงฟื้นตัวจากข่าวที่น่าตกใจ เสี่ยวหลานจึงนั่งอยู่ในห้องทํางานของเธอและโทรออกทางโทรศัพท์มือถือของเธอ “ สวัสดีลุงฉี? หนูเอง เสี่ยวหลาน…ฮ่าฮ่าเป็นไงบ้าง? เยี่ยมไปเลย…คุณป้าเป็นยังไงบ้าง” หลังจากสนทนามาสักพัก เสี่ยวหลานก็หรี่ตาและพูด “ ลุงฉีหนูต้องการความช่วยเหลือจากลุงค่ะ…ใช่หนูมีเพื่อนที่ถูกตํารวจของโซลจับกุม…ใช่มันเกี่ยวกับเรื่องการท้าทายในโรงเรียนเทควันโด… ดงซูบิน..การต่างประเทศช่วยเขาได้ไหม? ฉันไม่แน่ใจว่าเขาถูกขังอยู่ในสถานีไหน…ใช่การกระทําของซูบินไม่ขัดต่อกฎหมาย ความท้าทายของเขาในโรงเรียนเทควันโดถือเป็นการซ้อมรบและทั้งสองฝ่ายก็เห็นด้วยตํารวจเกาหลีจับเขาได้ยังไง”

 

เกาหลีโซล

 

สถานีตํารวจ

 

ดงซูบินระงับความโกรธของเขาขณะที่เขาจ้องมองไปที่เจ้าหน้าที่ร่างผอมตรงหน้าเขา “ผมจะไม่พูดซ้ำ! คุณทําให้ผมเสียเวลา! สามชั่วโมงแล้ว! คุณจะปล่อยผมเมื่อไหร่!”

 

เจ้าหน้าที่ร่างผอมหัวเราะ “ ถ้านายไม่สารภาพกับการกระทําผิดของนาย นายจะถูกขังในช่วงที่เหลือของปีนี้!”

 

ดงซูบินยกนิ้วโป้งให้เขา “เอาล่ะ ผมก็กล้าให้คุณขังผมตลอดไปเหมือนกัน!”

 

แหวน…แหวน…แหวน…

 

เจ้าหน้าที่ร่างผอมชี้ไปที่ ดงซูบินและรับโทรศัพท์ ” หัวหน้า”

 

ดงซูบินได้ยินเสียงชายวัยกลางคน “ ผู้ชายจีนคนนั้นเป็นยังไงบ้าง”

 

“ ตอนนี้ฉันกําลังสอบปากคําเขา ไม่ต้องกังวล…สองสามวันนี้เราจะทําให้เขา…”

 

ชายคนนั้นขัดจังหวะเจ้าหน้าที่ร่างผอม “ คุณไม่จําเป็นต้องซักถามเขาอีกต่อไปและปล่อยตัวเขาทันที”

 

เจ้าหน้าที่ร่างผอมหยุดชั่ววินาทีและไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น “ ปล่อยเขา? เมื่อเช้านี้คุณบอ กว่า” หัวหน้าเองเป็นคนสั่งให้จับ ดงซูบิน

 

หัวหน้าของเขาดูอารมณ์ไม่ดีและตะโกน “ ปล่อยเขาเดี๋ยวนี้! รถของสถานทูตจะมาถึงในอีกห้านาที! รัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงการต่างประเทศของสาธารณรัฐประชาชนจีนได้เรียกผู้ที่มีตําแหน่งสูงขึ้นมาเพื่อขอดงซูบิน! นายกล้าที่จะขังเขาไว้เหรอ!”

 

การต่างประเทศต้องการให้ปล่อยตัวหนุ่มจีนคนนี้หรือไม่?

 

รถของสถานทูตกําลังมารับเขา?

 

เจ้าหน้าที่ผอมแห้งใจเต้นรัวและรู้ว่าชายจีนคนนี้ไม่ใช่คนธรรมดาแน่นน! ถ้าไม่เช่นนั้นการต่างประเทศของจีนจะไม่มารับตัวเขาและรู้จักชื่อของเขา!

 

เจ้าหน้าที่ร่างผอมกลัวเพราะเหตุการณ์นี้เกี่ยวข้องกับการต่างประเทศ หลังจากวางสายเขาพูดอะไรบางอย่างกับเพื่อนเจ้าหน้าที่ก่อนจะหันไปหาดงซูบิน “คุณไปได้แล้ว รถของสถานทูตของคุณกําลังรอคุณอยู่ข้างนอก”

 

สถานทูต?

 

ดงซูบินรู้ทันทีว่าเป็น เสี่ยวหลานที่ช่วยเขา เขามองไปที่เจ้าหน้าที่คนนั้น “ คุณปล่อยผมเลยยังงั้นหรอ! ห้ะ! ผมคิดว่าคุณจะขังผมไว้ปีหรือสองปี? อา?! คุณพูดอะไรไปก่อนหน้านี้!”

 

เจ้าหน้าที่ร่างผอมยังคงเงียบ