Picked up a Demon King to be a Maid - ตอนที่ 408

ตอนที่ 408 – มาสร้างลูกกันเถอะ

 

“นั่นอีกแล้วเหรอ”

 

เอเลน่าสัมผัสได้จากระยะไกล แต่หลินเซียวอยู่ไกลเกินกว่าที่เธอจะเตือนเขาได้

 

สิ่งที่เป็นสีดําที่แปลกประหลาดคืออะไร?

 

ก่อนที่เอเลน่าจะถามศัตรูก็ให้คําตอบกับเธอแล้ว

 

“ตายไปพร้อมกับข้า!!!”

 

ความมืดยอมแพ้ต่อเวทมนตร์ของหลินเซียวและเพียงแค่กระโดดลงไปที่กระสุนลึกลับของเขาโดยตรง

 

“อะไรน่ะ?”

 

การกระทําฆ่าตัวตายของเขาทําให้หลินเซียวกระโดด ทันใดนั้นเขาก็ตระหนักว่าเขาลงน้ําเพื่อช่วยซีซาร์ เขาควรจะทําให้เขามีชีวิตอยู่และไม่ฆ่าเขา แต่มันก็สายเกินไปที่จะถอยกลับ

 

กระสุนเวทย์มนตร์จํานวนมากชนกับเขาและพลังงานก็ห่อหุ้มเขาไว้อย่างสมบูรณ์และฉีกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยในทันที

 

คนที่ยังมีชีวิตอยู่หายตัวไปเช่นนั้น… แม้แต่หลินเซียวก็ยังรู้สึกประทับใจในฉากนั้นและประหลาดใจกับการเสียสละอย่างตั้งใจของเขา

 

และเหตุผลที่เขาเสียสละตัวเองโดยไม่ต้องกลัวความตายนั้นแม่นยําเพราะซีซาร์ ก่อนที่เขาจะเสียชีวิต เขา ได้เปิดใช้งานวัตถุสีดําและโยนมันไปทางซีซาร์

 

“…ซีซาร์ ไอ้โง่ ทําไมไม่วิ่ง!”

 

“โอ้!”

 

ในที่สุดซีซาร์ก็กลับมารู้สึกตัวอีกครั้งหลังจากได้ยินคําเดือนของหลินเซียว เมื่อเขาเห็นวัตถุสีดําที่คุ้นเคยนั้นพุ่งเข้ามาหาเขา เขารู้ว่ามันเป็นเรื่องร้ายแรง เขาไม่ต้องกังวลกับรูปร่างหน้าตาและทรุดตัวลงกับพื้นแล้วกลิ้งไปมา

 

วัตถุสีดําระเบิดทันทีที่กระทบพื้น และจากนั้นก็กระจายหมอกสีดําน่าขนลุกเหมือนเมื่อก่อน

 

แม้ว่าวัตถุจะเล็ก แต่รัศมีการระเบิดก็ใหญ่อย่างน่าประหลาดใจ เชนไตหยินสามารถหลีกเลี่ยงมันได้ด้วยขั้นตอนเงาของเธอมาก่อน แต่ซีซาร์ทําไม่ได้และเขาถูกบังคับให้กลิ้งหลบบนพื้น

 

เมื่อเขากลิ้ง มีหมอกสีดําแอบเข้ามาในจมูกซึ่งทําให้เขาตัวสั่น แต่เขาไม่ได้สนใจเลย

 

หมอกค่อยๆ กระจัดกระจาย เหลือเพียงซากศพบางส่วน หลินเซียวให้เหยาจือจัดการพวกมัน และเขามุ่งหน้าไปที่จัตุรัสเพื่อพบกับซีซาร์และคนอื่นๆ

 

ความมืดถูกกําจัดไปอย่างไร้ร่องรอยและทุกอย่างก็จบลง สมาชิกที่เหลือที่ติดอยู่ใต้ดินได้รับการช่วยเหลือทีละคน และหนึ่งในนั้นคือโรซี่

 

เมื่อเธอออกไป เธอได้ยินว่าซีซาร์พบกับศัตรูที่แข็งแกร่ง ขณะที่เธอกังวลเกี่ยวกับเขา เธอเงยหน้าขึ้นและ เห็นเด็กหนุ่มผมดําที่คุ้นเคยคนนั้น

 

“หลินเซียว เจ้ามาจริงๆเหรอ?”

 

เธอสังเกตว่าเขากําลังโต้เถียงกับซีซาร์เกี่ยวกับบางสิ่งบางอย่าง เธอไม่รู้ว่าอะไร แต่เธอก็สงบลงได้หลังจากที่เห็นว่าซีซาร์สบายดี

 

“อะไร? เจ้าหวังให้ข้ามาใช่ไหม“หลินเซียวยิ้มและพูดติดตลกว่า”ข้าช่วยพวกเจ้า ดูเหมือนว่าข้าจะเป็นฮีโร่ของเจ้า!”

 

“ถุย! ใครหวังให้เจ้ามา ฮีโร่อะไร ซีซาร์แข็งแกร่งกว่ามาก แม้ว่าเจ้าจะไม่มา เราก็ยังสามารถทะลวงออกไปได้!”

 

“โอ้? เป็นเช่นนั้นแม้ว่าซีซาร์จะเติบโตขึ้น แต่ดูเหมือนว่าหลังจากที่เขาถูกทารุณไปมากแล้วเขายังโง่เง่าอยู่ “หลินเซียวเหลือบมองที่ซีซาร์ และสอนเขาว่า “ผู้ชายคนนี้แค่คิดเกี่ยวกับการใช้เทคนิคฉดฉาดเพื่อฆ่าคนแม้ว่า นักดาบเวทย์มนตร์ควรจะคาดเดาไม่ได้และเป็นที่รู้จักในด้านความเก่งกาจในยุทธวิธีดูผู้ชายคนนี้สิ พยายามจะ เป็นชายเชือดคนเดียวพูดกับพี่เลี้ยงหน่อยไม่ได้เหรอ?”

 

“ดาอย่าดูถูกซีซาร์ของข้า!… นอกจากนี้ ข้าไม่ใช่พี่เลี้ยง!” โรซี่กําหมัดเพื่อขู่เขา แต่คําพูดของเธอไม่มีความขุ่นเคือง แต่เธอดูมีความสุข

 

แม้แต่การทะเลาะกับหลินเซียวก็เป็นเรื่องที่น่ายินดีสําหรับโรซี่ และ หลินเซียวก็มีความสุขที่ได้ติดตามโรซี่ราวกับว่าพวกเขาอยู่ในสมัยที่วิทยาลัยลอรัน

 

คนอื่น ๆ ทําความสะอาดซากศพที่เหลืออย่างเป็นระบบและเข้าร่วมกับเหยาจือ และคนอื่น ๆ ทุกคนต่างชื่นชมยินดีเมื่อได้ยินว่าเจ้าหญิงแคลร์มาช่วยพวกเขาด้วยเหยาจื่อ พวกเขาอดไม่ได้ที่จะตะโกนจากความสุขที่ได้หลบหนีความตายอย่างหวุดหวิด

 

ในขณะที่ทุกคนจมอยู่กับความสุข คนหนึ่งดูไม่เหมาะสม

 

“โรซี่ มานี่”

 

“อา?”

 

โรซี่ได้ยินซีซาร์เรียกทันทีและรีบวิ่งไป

 

“ซีซาร์ มีอะไรเหรอ?”

 

โรซี่เดินเข้าไปใกล้และเห็นว่าเขามีท่าทีเศร้าหมองราวกับกําลังโกรธ

 

เขาอิจฉาที่เธอคุยกับหลินเซียวนานขนาดนั้นหรือเปล่า? ไม่มีทาง คนบ็ออย่างซีซาร์จะพึงได้ยังไง?

 

“เรียกข้ามาเพื่ออะไร? … หม? ซีซาร์? ทําไมเจ้าไม่พูดอะไรเลย”

 

โรซี่ตะโกนสองสามครั้ง แต่เขาก็ยังเงียบจากนั้นเธอก็คว้าแขนของเขาแล้วเขย่าเบา ๆ

 

“ซีซาร์ เจ้า… เอ่? นั่นคืออะไร???”

 

ขณะที่เธอกําลังไล่ล่าเขาทันใดนั้น เธอก็สังเกตเห็นบาดแผลที่เป็นหนองสีม่วงดําที่คอของเขา

 

“ซีซาร์ เต้าติดเชื้อหรือเปล่า!? … ไม่ เป็นไปไม่ได้! เจ้าไม่ได้ถูกกัดระหว่างการต่อสู้ และรอยข่วนก็ไม่ทําให้เจ้าติดเชื้อ..”

 

เมื่อทุกคนได้ยินเสียงกรีดร้องของโรซี่ ผู้คนที่แยกย้ายกันไปรอบๆ ก็เข้ามาเช่นกัน

 

“โรซี่ ข้าสบายดี”

 

ในที่สุดซีซาร์ก็เปิดปากพูด แต่เสียงแหบเล็กน้อยของเขาก็แปลก

 

“ก- เจ้าโอเคจริงๆ เหรอ”

 

โรซี่กลืนน้ําลายอย่างประหม่าขณะที่เธอมองดูบาดแผลที่คอของเขา

 

“อ่า แน่นอน อะไรนะ ดูเหมือนเจ้ากลัวข้า”

 

“อืม แน่นอน เพราะคอของเจ้า…”

 

“ข้าบอกแล้วว่าไม่เป็นไร!”

 

จู่ๆซีซาร์ก็ขึ้นเสียงและทําให้โรซี่กระโดด

 

สิ่งที่ทําให้โรซี่ตกใจมากกว่านั้นก็คือจู่ๆ เขาก็กอดเธออย่างไม่ธรรมดา

 

“เฮ้ โรซี่ เธอชอบข้าไหม”

 

“เอ๊ะ? ไม่ ข้าไม่… ไม่ ข้า… อืม ซีซาร์ ถึงเวลานั้นแล้วเหรอ?”

 

“ตราบใดที่เจ้าชอบข้า เมื่อไหร่ก็ได้ใช่ไหม”

 

“อืม เธอดูร่าเริงมากเลย… แต่เจ้ากําลังพยายามจะพูดอะไร?”

 

“โรซี่ ผู้หญิงทําอะไรกับผู้ชายที่พวกเขาชอบ”

 

“เอ่อ… แต่งงาน?”

 

“อะไรอีก? หลังแต่งงาน?”

 

“หลังแต่งงาน…มีลูกไหม” โรซ่อายเล็กน้อยและกระซิบ

 

“โอ้ ในเมื่อเจ้าชอบข้าขนาดนั้น เจ้าคงอยากมีลูกกับข้าใช่ไหม”

 

“อา? อะไรนะ…”

 

“ถ้าเป็นอย่างนั้น… โรซี่ มาทํากันเดี๋ยวนี้!”

 

“เอ๊ะ? ทํา? ทําอะไร?”

 

โรซี่กลัวและต้องการผลักซีซาร์ออกไปตามสัญชาตญาณ แต่เขาจับเสื้อผ้าของเธอแล้วดึง

 

ฉีก…

 

“เอ๊ะ!!!”

 

ด้วยเสียงกรีดร้อง ร่างกายที่ซีดเซียวของเธอก็เผยให้เห็นชุดชั้นในที่แทบจะไม่ปิดหน้าอกเล็กๆ ของเธอเลย 

 

ทุกคนตกตะลึงเมื่อมอง แม้แต่กรามของหลินเซียวก็ลดลง

 

“ในเมื่อเจ้าชอบข้า มาทําลูกกัน! เจ้าต้องคิดเรื่องนี้แล้วใช่ไหม โรซี่!”

 

จู่ๆ ซีซาร์ก็เริ่มแสดงอารมณ์โกรธ เขากดไหล่ของโรซี่และตรึงเธอไว้กับพื้น จากนั้นนั่งบนตัวเธอและเริ่มฉีกกระโปรงของเธอ!

 

สิ่งที่ทําให้โรซี่ต้องเสียน้ําตาไม่ใช่ความเจ็บปวดจากการถูกกดทับกับพื้น แต่เป็นการกระทําที่เหมือนสัตว์เดรัจฉานของซีซาร์

 

เธอไม่เคยคิดหวังให้ซีซาร์ผู้ไม่มีความรู้สึกนึกคิดและไม่รู้เรื่องรัก ๆ ใคร่ ๆ มาแย่งเธอ กดดันเธอและบอกว่า เขาต้องการทําให้ลูกอยู่กับเธอต่อหน้าทุกคน!?

 

เขากําลังทําอะไรบ้าๆ และไร้สาระเพียงเพราะเธอชอบเขาหรือเปล่า? ดังนั้นซีซาร์จึงมีสัตว์ร้ายซ่อนอยู่ภายในตัวเขา? ทันใดนั้น โรซีรู้สึกเหมือนเธอตาบอดและตกหลุมรักคนผิด

 

“เฮ ซีซาร์ ใจเย็น!”

 

สถานการณ์มองย้อนกลับไปและไม่มีใครกล้าเข้าใกล้ หลินเซียว ไม่สามารถดูเธอถูกรังแกได้เพราะเธอช่วยเขาได้ไม่น้อยทีเดียว ดังนั้นเขาจึงเข้าไปใกล้และพยายามดึงซีซาร์ออกไปและ….

 

“ขยะ อย่ามาแตะต้องตัวข้า!”

 

เมื่อเขาแตะไหล่ของซีซาร์ ซีซาร์ก็ตะโกนเหมือนสิงโตโกรธแล้วชักดาบออกมาฟันเขา

 

เป็นเรื่องที่ดีที่ หลินเซียวตอบสนองอย่างรวดเร็วและทันทีโยนโล่เวทย์มนตร์เพื่อป้องกันดาบของซีซาร์ แต่ดาบนั้นถือพลังของพายุและทําลายโล่เวทย์มนตร์และโค่นล้มเขาลงกับพื้น

 

“ไอ้เวรเอ้ย ข้าปฏิบัติกับเข้าเหมือนเป็นพี่น้องกัน แล้วเจ้าพยายามจะทําร้ายข้าเหรอ”

 

แม้ว่าหลินเซียวจะไม่ได้รับบาดเจ็บ แต่เขาถูกกระแทกลงกับพื้น จากนั้นเขาก็สังเกตเห็นว่าไอ้สารเลวยังคงมา ดังนั้นเขาจึงทําได้เพียงบังคับความโกรธของเขาลงและยังคงร่ายเกราะเวทมนตร์ต่อไปในขณะที่สกัดกั้นและถอยกลับ

 

ในเวลานั้น แคลร์และคนอื่นๆ เข้ามาและรู้สึกงุนงงกับการต่อสู้ ดังนั้นพวกเขาจึงเข้าไปช่วยโรซี่ก่อน

 

“ซีซาร์ ฮะ- เขาไม่ได้ทําตัวปกติ…ดูเหมือนว่าเขาจะติดเชื้อ!”

 

โรซี่ปาดน้ําตาขณะจับมือแคลร์ เธอเงยหน้าขึ้นและเห็นใบหน้าที่หล่อเหลาของแคลร์และตกตะลึง

 

“เอ๊ะ? เจ้าเป็นซีซาร์ด้วยเหรอ?”

 

“… ไอ ข้าไม่ใช่ซีซาร์ ข้าชื่อแคลร์”

 

“อืม ข้าไม่สนใจ ข้าไม่สนใจ ซีซาร์ ขอโทษ!”

 

เมื่อเธอเห็นแคลร์ที่ดูคล้ายกับซีซาร์ โรซี่ก็กอดเธอและเริ่มเอาหัวไปถูกับหน้าอกของเธอ ราวกับว่าเธอกําลังระบายความโหดร้ายจากก่อนหน้านี้

 

“วู้ นุ่มจัง อบอุ่นจัง… วู้ว เจ้าคือซีซาร์ตัวจริงใช่ไหม!”

 

“ฮะ?”

 

“แม้แต่กล้ามหน้าอกของเจ้าก็ยังแข็งอยู่ ความรู้สึกนี้ช่างคุ้นเคยยิ่งนัก” โรซี่ร้องไห้ขณะที่เอาหัวลูบหน้าอก

 

“เอ่อ… โรซี่ เจ้าอยากตายไหม”

 

แคลร์มีความต้องการที่จะฆ่าในทันใด