Picked up a Demon King to be a Maid - ตอนที่ 384

ตอนที่ 384 – เพราะข้าเป็นสาวใช้ของเขา!

“หลินเซียว ข้าจะติดตามเฝ้าตลอดไป!”

เธอไม่รู้ว่าพูดอะไรไปแต่หลินเซียวตกตะลึงกับคําสารภาพกะทันหันนี้และกลืนการโต้กลับที่เขาเตรียมไว้

ในอีกด้านหนึ่ง เพื่อนร่วมทีมของหลินเซียวก็ลงจากรถแล้วเดินไปและตกตะลึงกับค่าสารภาพที่ระเบิดออกมา

สําหรับเชนไตหยินและเอเลน่า… พวกเขาไม่ได้สติแตก แต่พวกเขามองหน้ากันอย่างเงียบ ๆ และเห็นว่าพวกเขาแต่ละคนมีเจตนาฆ่าในสายตาของพวกเขา

หลินเซียว ไอ้เจ้าเพลย์บอย! แกหลอกเจ้าหญิงผู้ไร้เดียงสาให้มาอยู่ในมือแกได้ยังไง!?

ไอ้บ้าหลินเสียว! การคลุมเครือกับพวกเขาเป็นสิ่งหนึ่งเนื่องจากเป็นการยากสําหรับพวกเขาที่จะยึดถือศีลธรรมอันสูงส่ง แต่… แคลร์คิดว่าเธอเป็นใคร???

สาวน้อย คุณถอยออกมาดีกว่า!

เจ้าทอม ทอมบอย แม้ว่าพวกเราจะถูกจัดอันดับโดยผู้อาวุโส ฮาเร็มของหลินเซียวก็ไม่รวมเจ้าด้วย! ยังมีสโนว์, เซียวฮัว, เหยาจือ, ซีซาร์, เจ้าชายชาร์ลและอีกมากมาย ต่อให้ต้องต่อแถวก็ไม่มีเหตุผลที่เจ้าต้องเป็นคนแรก!?

หืม? เดี๋ยวก่อน… เจ้าชาย? มีบางอย่างแปลก ๆ ผสมอยู่ในนั้น

อย่างไรก็ตาม เอเลน่าและเชนไตหยินก็ไฟลุกเมื่อพวกเขาได้ยินคําพูดของแคลร์

เชนไตหยินดีกว่าเพราะเธออ่อนโยนและยิ้มแย้มอยู่เสมอ แต่เอเลน่าไม่ได้บอบบางขนาดนั้น เธอรีบเข้าไปคว้าคอของหลินเซียวและถามอย่างเย็นชา

“พูดมา เจ้าจะตามใครไปตลอดกาล!?”

สิ่งที่ควรทราบก็คือแม้ว่าเธอจะคว้าปลอกคอของหลินเซียว แต่เธอก็จ้องมองที่แคลร์ และเธอก็ตั้งคําถามกับแคลร์โดยธรรมชาติ

บางทีนี่อาจเป็นนิสัยของ ราชา… เมื่อเอเลน่าถามแบบนั้น แคลร์หน้าแดงเมื่อตระหนักถึงความคลุมเครือที่อยู่เบื้องหลังคําพูดของเธอ

ในฐานะที่เป็นคนสวย เธอไม่เคยเข้าใจเสน่ห์ของตัวเองมาก่อนเลย

บางทีอาจเป็นเพราะบุคลิกที่แข็งแกร่งและครอบงําของเธอ หรืออาจเป็นเพราะเธอมักถูกเรียกว่าทอมบอย ยายเกือบลืมไปว่าเธอยังเป็นเด็กสาวในวัยนั้น การมีส่วนร่วมกับตัวเองกับผู้ตรวจสอบที่มีอายุมากกว่าเหล่านี้เสมอไม่ได้ช่วยอะไรเช่นกัน

แม้ว่าเธอจะไม่รู้ว่าความรักเป็นอย่างไร แต่การจ้องมองของเอเลน่าทําให้เธอหน้าแดง และราชินีเสือดาวแคลร์ก็เผยให้เห็นด้านที่ขี้อายของเธอซึ่งทําให้อังเดรและคนอื่นๆ ตกใจ

หลังจากเห็นแล้ว เอเลน่าและเชนไตหยินยิ่งมั่นใจในความคิดของตัวเองมากขึ้นไปอีก และคิดว่าทอมบอยคนนี้ย่อมมีความคิดที่ไม่เหมาะสมต่อหลินเซียวอย่างแน่นอน

คนพวกนี้ต้องจับตามอง ไม่อย่างนั้น… ดูซิว่าเกิดอะไรขึ้น!

“แคลร์ หลินเซียวอาจจะโดดเด่น แต่เจ้าไม่สามารถแต่งงานกับเขาแบบนั้นได้ เจ้าไม่รู้ด้วยซ้ําว่าเขามีคนที่เขาชอบหรือเปล่าและเจ้าต้องการให้คํามั่นสัญญาตลอดชีวิตหรือไม่? …ฮี่ฮี่ เจ้าไม่สิ้นหวังไปหน่อยหรือ?”

เชนไตหยินต่างจากความตรงไปตรงมาของเอเลน่าตรงที่เดินช้าๆ และพูดด้วยท่าทางที่ใจดี แต่ทุกประโยคทําให้แคลร์สงสัยชีวิตอะไร?

การแต่งงาน? หมดหวัง?

เธอฟังผิดหรือเปล่า? คําพูดต่ําต้อยเหล่านั้นใช้กับเธอได้อย่างไร?

“เจ้ากาลังพูดอะไร!? ข้าไม่สนใจไอ้สารเลวที่เย่อหยิ่งอย่างเขา! และข้าจะไม่แต่งงานกับเขา!”

“โอ้? แต่เจ้าเพิ่งพูดว่า…”

“เจ้าเข้าใจผิด! ขะข่าก็แค่บอกว่าข้าจะตามเขาไปตลอดภารกิจที่เหลือ! เอ่อ ไม่ ไม่…” แคลร์คิดเล็กน้อย และเปลี่ยนคําพูดของเธอ “ไม่ตามเขาไป… เขาต้องเชื่อฟังคําสั่งของขาสําหรับภารกิจนี้ และพวกเจ้าทุกคนต้องตามข้ามา!”

“ทําไม?” ก่อนที่หลินเซียวจะโต้กลับ เอเลน่าก็ถามอย่างเย็นชา

“เพราะข้าเป็นผู้บัญชาการระดับสูง และพวกเจ้าทั้งหมดเป็นผู้ตรวจสอบที่ลงทะเบียน!”

“แล้วไง”

“ถ้าเจ้าไม่ทา ข้าก็สามารถเพิกถอนสิทธิ์ผู้ตรวจสอบของเจ้าตอนนี้และลาเจ้าออกไปได้!”

“… แคลร์ หลินเซียวจะไม่ฟังคําสั่งของเจ้า ยอมแพ้เถอะ”

“หม เจ้าคิดว่าเจ้าเป็นใคร? เจ้ามีสิทธิพูดเหรอ?”

“ข้า?”

เอเลน่ายักไหล่และปล่อยหลินเสี่ยว “เพราะข้าเป็นสาวใช้ของเขา”

“ฮะ? แค่สาวใช้ต่ําต้อยกล้าพูดแบบนี้กับข้า!? หลินเซียว เจ้า… หืม?”

แคลร์คิดว่าเธอล้อเล่น แต่เมื่อเธอเห็นหลินเซียวพยักหน้าเงียบๆเห็นด้วย เหมือนกับว่าเขากําลังบอกว่าเขาอยากฟังสาวใช้มากกว่าฟังเธอ ซึ่งท่าให้แคลร์ระเบิด!

อะไรนะ แม้แต่สาวใช้ยังกล่าเหยียบเธอ?

“ตกลง! เจ้าบังคับข้า! อังเดร!?” “น-นี่!”

อังเดรและคนอื่นๆ กระโดดลงจากรถม้าอย่างเร่งรีบและหยิบอาวุธออกมาสนับสนุนแคลร์ แต่เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ ก็ลังเลและไม่กล้าที่จะเคลื่อนไหวอย่างเฉื่อยชา

อังเดรไม่ใช่คนงี่เง่า

พวกเขาอาจดูเด็ก แต่ถ้าพวกเขาเป็นทีมสืบสวนพิเศษและเป็นคนที่ค่าจัดฝูงมด พวกเขาก็จะแข็งแกร่งอย่างน่ากลัว

แค่พวกเขาไม่เพียงพอที่จะทําอะไร…

หลินเซียวและคนอื่นๆ ปฏิเสธที่จะเชื่อฟังคําสั่งของเธอ และแคลร์ก็บังคับพวกเขาอย่างอุกอาจ บรรยากาศเริ่มตึงเครียดและการต่อสู้อาจเกิดขึ้นได้ทุกเมื่อ นั่นคือตอนที่ทอมรีบวิ่งออกไปจัดการเรื่องต่างๆให้ราบรื่น

“เจ้าหญิงแคลร์ อย่าทะเลาะกัน พวกเรามาเพื่อช่วยผู้คน… หากเป็นเช่นนี้ต่อไป ซีซาร์จะตกอยู่ในอันตราย!” “หม?”

แคลร์มองดูคนขี้ขลาดคนนี้ที่หลบหนีและไม่ได้ให้ข้อมูลที่เป็นประโยชน์ใดๆเลย เธอจึงระบายความโกรธใส่เขาอย่างเป็นธรรมชาติ

“ทอม อย่าลืมตัวตนของเจ้า…มาที่นี่!

“อา?”

“ข้าบอกให้เจ้ามาที่นี่ เจ้าไม่ได้ยินหรือ? อย่าลืมว่าเจ้าก็เป็นผู้ตรวจสอบด้วย ไม่กล้าฟังข้าเหรอ?” “เอ่อ…“ในที่สุดทอมก็เข้าใจความหมายของแคลร์ เธอกําลังบังคับให้เขาเข้าข้าง

สําหรับแคลร์ หลินเซียวและพวกเขาหยิ่งทะนงเพราะพวกเขามีความสามารถ แต่ทอมไม่ใช่ ใช่ไหม ลูกปลาตัวเล็ก ๆ จะไม่เชื่อฟังเธอได้อย่างไร?

เธอจะบังคับทอมก่อน แล้วจึงแทกทีมของหลินเซียวไปจนกว่าเขาจะอยู่คนเดียว ดังนั้นเขาจะต้องเชื่อฟังเธอ ด้วยวิธีนี้ เธอจะควบคุมทีมพิเศษนี้ได้อย่างสมบูรณ์!

ฮม พวกเขาคิดว่าเธอเป็นผู้บัญชาการระดับสูงมานานโดยเปล่าประโยชน์อย่างนั้นหรือ?

น่าเสียดายที่คราวนี้คนที่เธอต้องการแยกคือ หลินเซียว เพื่อนร่วมทีมของเขาอาจดูโง่เง่าและไร้เดียงสา แต่พวกเขาก็จงรักภักดีต่อหลินเซียวอย่างสมบูรณ์

คุณไม่จําเป็นต้องพูดถึงเอเลน่าและเชนไตหยินด้วยซ้ํา การทําให้พวกเขาทรยศต่อหลินเสียวแทบจะเป็นไปไม่ได้เลย

และสําหรับเหยาจื่อและเซียวเทียน? พวกเขาฟังหลินเซียวเท่านั้น

หลังจากสิ่งที่เกิดขึ้น พวกเขาเชื่อมั่นในบุคลิกของเขา แม้แต่เซียวเทียนก็เรียกเขาว่าพี่เซียว ดังนั้นจึงเป็นไปไม่ได้ที่พวกเขาจะชนะส่วนทอม…

อันที่จริงเขาถูกเขย่าโดยแรงกดดัน และแคลร์คิดว่าเขาไม่สามารถรับมือกับแรงกดดันและพร้อมที่จะกระโดดลงเรือ แต่คําพูดของเขาทําให้เธอผิดหวัง

“อืม… เจ้าหญิงแคลร์ หลินเซียวอาจจะยังเด็ก แต่เขามีระดับและข้าคิดว่ามันดีสําหรับข้าที่จะติดตามพวกเขาต่อไป “ฮะ? ทอม เจ้ากล้าไม่เชื่อฟังบ้าเหรอ เจ้าไม่ต้องการที่จะเป็นผู้ตรวจสอบอีกต่อไป?

“ไม่! ข้า ข้า… ข้าแค่…” เขาเริ่มเหงื่อออกภายใต้แรงกดดัน

ตัวตนของผู้ตรวจสอบมีความสําคัญมากสําหรับเขาและเป็นการยากที่จะได้มา ดังนั้นเขาจึงไม่ต้องการให้มันถูกเพิกถอนโดยไม่มีเหตุผลอันเนื่องมาจากอารมณ์ของใครบางคน

แต่เขาไม่มีทางเลือก

เห็นได้ชัดว่าทีมของหลินเซียวแข็งแกร่งกว่าทีมของแคลร์มาก อังเดรเป็นนักรบระดับหกคนใหม่ และแอนดรูว์น้องชายของเขาแข็งแกร่ง แต่เพิ่งถึงระดับเจ็ดเท่านั้น และในด้านของหลินเซียว…

เขาเองเห็นฝนดาวตกนั้นเอง! ถ้าเหยาจื่อแข็งแกร่งขนาดนั้น ใครจะรู้ว่าครูของเธอแข็งแกร่งแค่ไหน หลินเซียว?

เมื่อเทียบกับการตอบโต้ของแคลร์ เขาอยากจะช่วยซีซาร์ให้เร็วกว่านี้เสียดีกว่า ดังนั้นเขาจึงชดใช้ความผิด ในการหลบหนี… เขาทําให้ทีมของเขาผิดหวังแล้วครั้งหนึ่ง เขาไม่สามารถถอยได้อีกต่อไป!

หลินเซียว ต้องการช่วยเขาอย่างจริงใจ ถ้าเขาทรยศหลินเซียวที่นี่โดยไม่ได้รับความช่วยเหลือจากทีมสืบสวนพิเศษ ทีมแคลร์คนเดียวคงไม่พอ!

ทอมกัดฟันและตัดสินใจ

“ข้าขอโทษ..”