Picked up a Demon King to be a Maid - ตอนที่ 372

ตอนที่ 372 – ภารกิจกู้ภัยสกปรก

“สัตว์ประหลาด ดังนั้นศัตรูที่ดักจับพวกเขาไม่ใช่สัตว์อสูรหรือมนุษย์ใช่ไหม”

“ใช่…” ชายวัยกลางคนพยักหน้าและพูดตะกุกตะกักขณะอธิบายสิ่งที่เกิดขึ้น

ไม่นานมานี้ เมื่อผู้ตรวจสอบอาณาจักรลอมบาร์ดมาถึงในที่สุด พวกเขาได้ร่วมมือกับผู้ตรวจสอบในท้องที่เพื่อค้นหาต้นกําเนิดของโรคระบาด ไม่นานพวกเขาก็ได้ข้อมูลว่ามันอยู่ที่หมู่บ้านทางตะวันตกสุด เยลโลว์สโตน!

อันที่จริง นั่นไม่ใช่ความลับจริงๆ แต่ผู้ตรวจสอบในท้องที่ทั้งหมดล้วนแต่ขี้ขลาดและกลัวที่จะบุกเข้าไปในเขตกาฬโรค ดังนั้นพวกเขาจึงทํางานที่ไม่มีความหมายในพื้นที่โดยรอบ จึงไม่คืบหน้าในการสืบสวน

ในการตรวจสอบ ผู้ตรวจสอบกลุ่มเล็กๆ นําโดยซีซาร์เสี่ยงชีวิตขณะที่พวกเขามุ่งหน้าไปทางตะวันตกสู่เยลโลว์สโตนและต้องการดูว่าเกิดอะไรขึ้น!

ตอนแรกมันดําเนินไปอย่างราบรื่น แต่มีบางอย่างเกิดขึ้นเมื่อพวกเขาเกือบจะไปถึง!

ในคืนหนึ่ง กลุ่มของสัตว์ประหลาดมาจากที่ใดซึ่งรู้ว่าพวกเขาอยู่ที่ไหนและซุ่มโจมตีพวกเขา มันกะทันหันเกินไปและพวกเขาไม่สามารถโต้กลับได้ทันเวลา ดังนั้นจึงสร้างความเสียหายอย่างหนัก

“สัตว์ประหลาดแบบไหน? บอกข้า!”

“ข้าไม่รู้…” ชายคนนั้นส่ายหัวและมีความกลัวอยู่เต็มใบหน้าของเขา

เขาเป็นผู้รอดชีวิตเพียงคนเดียวที่สามารถหลบหนีได้ ในคืนนั้นเขากําลังผ่อนคลายตัวเองและบังเอิญได้พบกับสัตว์ประหลาดและวิ่งหนีเอาชีวิตรอด เขาวางแผนที่จะรอในหมู่บ้านใกล้เคียงเพื่อพบกับเพื่อนร่วมทีม แต่ไม่มีอะไรเกิดขึ้นแม้จะรอมาทั้งวัน มันเหมือนกับว่าทั้งกลุ่มหายตัวไปในอากาศใกล้เยลโลว์สโตน

ดังนั้นเขาจึงคิดดูแล้วสรุปว่าพวกมันต้องติดอยู่จึงหนีกลับมาและต้องการความช่วยเหลือ เพื่อไปช่วยพวกเขา

“โอเค แม้ว่าเจ้าจะไม่สามารถเห็นสัตว์ประหลาดได้ชัด อย่างน้อยเจ้าควรรู้ว่าทีมอยู่ที่ไหนใช่ไหม” แคลร์ดูไม่พอใจขณะที่เธอเอาขาซ้ายไปทับขวา

“ข้าไม่…” ชายคนนั้นกลืนน้ําลายและตอบอย่างตรงไปตรงมา

วันนั้นเขาหนีเร็วเกินไป มันมืดและเขากลัว เขาจําไม่ได้ว่าเกิดอะไรขึ้น เขาแค่จําได้ว่าได้ยินเสียงร้องจาง ๆ จากด้านหลัง

“เปล่าประโยชน์… ออกไป!”

การซักถามไม่เกิดผลใดๆ และแคลร์หมดความอดทนและสั่งให้เขาออกไป เขาขี้ขลาดและพยักหน้าอย่างรวดเร็วขณะที่เขาเดินถอยหลังและจากไป

เมื่อประตูปิดลง ห้องของผู้คนก็เงียบลง โดยเฉพาะแคลร์ที่ขมวดคิ้วของเธอ

“ท่านแคลร์ ท่านไม่ต้องวิตกกังวลเกินไป มันอาจจะไม่ได้ร้ายแรงอย่างที่เขาคิด ไอ้คนขี้ขลาดคนนั้นก็แค่กลัว” ชายวัยกลางคนทําลายความเงียบ

“อังเดร เจ้าหมายความว่ายังไง”

“ข้าคิดว่าเขาตัดสินสถานการณ์ผิดด้วยความกลัวและถูกแยกออกจากทีมโดยไม่ได้ตั้งใจ.. สถานการณ์ที่ดีที่สุด มันเป็นเพียงกลุ่มของสัตว์อสูรธรรมดาและเขาแค่เห็นภาพหลอน”

อังเดรหัวเราะคิกคักและพูดว่า น้ําเสียงที่เย่อหยิ่งและไม่จริงใจของเขาค่อนข้างน่ารังเกียจ ดวงตาของเขายังคงเหลือบมองไปทางกระโปรงของแคลร์ราวกับว่าเขาพยายามจะดูว่ากางเกงชั้นในของเธอสีอะไร

“เฮ้อ ข้าหวังว่ามันจะเป็นอย่างที่เจ้าพูด อังเดร เจ้ามีข้อเสนอแนะอะไรดีๆไหม?”

“ข้าคิดว่าเราต้องไปช่วยพวกเขา! ต่อให้เป็นแค่สัตว์อสูรธรรมดา เราก็ควรร่วมมือกับพวกเขา และตรวจสอบ! พี่ชายคนโตของข้า แอนดรูว์ออกไปเมื่อสองวันก่อน และจะรีบตามหาทีมที่หายไป ข้าสามารถออกตอนนี้และไปถึงเยลโลว์สโตนในสองวันและพบกับพี่ชายของข้าและเราสามารถช่วยพวกเขาด้วยกัน!”

“พี่ชายของเจ้า?”

แคลร์คิดเกี่ยวกับเรื่องนี้และจําได้ว่าแอนดรูว์เป็นใคร

อังเดรและแอนดรูว์เป็นพี่น้องกัน เช่นเดียวกับหลินเซียว พวกเขายังรวบรวมเพื่อนฝูงและตั้งที มผู้ตรวจสอบโดยมีเขาเป็นรองกัปตันและพี่ชายของเขาเป็นกัปตัน พวกเขาค่อนข้างกระฉับกระ เฉงในระหว่างเหตุการณ์นี้ และทําภารกิจยากๆ สําเร็จซ้ําแล้วซ้ําเล่า และอันดับผู้ตรวจสอบของ พวกเขาก็เพิ่มขึ้นตามนั้น และมีคุณสมบัติที่จะเข้าร่วมการพิจารณาร่วมกับผู้บังคับบัญชา

แคลร์ไม่ค่อยรู้เรื่องพวกนี้มากนัก แต่เธอได้ยินมาว่าพวกเขาไว้ใจได้มาก อังเดรน้องชายคนเล็ก เป็นคนคิดคํานวณ ส่วนพี่เป็นนักรบระดับเจ็ดที่แข็งแกร่งซึ่งใช้ขวานยักษ์ได้ดี

แม้ว่าแคลร์อาจเป็นผู้บัญชาการระดับสูง แต่ก็มีคนจํากัดที่เธอสามารถใช้ได้ ทั่วทั้งอาณาจักรรกร้างและมีคนต้องการอยู่ทุกหนทุกแห่ง แค่ผู้ลี้ภัยที่พลัดถิ่นและผู้ติดเชื้อก็ปวดหัวมากพอแล้ว ยังมีพวกกบฎทางใต้ที่สามารถบุกขึ้นเหนือได้ทุกเมื่อ

ในช่วงเวลาที่สําคัญเช่นนี้ สิ่งนี้ได้เกิดขึ้น มันเป็นแค่การเติมเชื้อเพลิงลงในกองไฟ โชคดีที่มีทีมของอังเดรกับพวกเขา แคลร์ไม่ต้องกังวลกับการปรับใช้ผู้ตรวจสอบคนอื่นและสามารถดูแลเรื่องอื่นได้

“ตกลง ในเมื่อพี่ชายของเจ้าไปแล้ว ข้าจะฝากสิ่งนี้ให้เจ้า”

“ฮิฮิ โอเค ไม่มีปัญหา!”

ก่อนที่เธอจะพูดจบ อังเดรก็อดกลั้นเสียงหัวเราะที่น่าสมเพชของเขาไว้ไม่ได้

เขาไม่ต้องการรับภารกิจช่วยเหลือซีซาร์และคนอื่นๆจริงๆ แต่มันคือการสะสมคะแนนผู้ตรวจสอบ

ยิ่งพวกเขาได้รับคะแนนมากเท่าไร ก็ยิ่งได้รับเงินมากขึ้นเท่านั้น พวกเขาตัดสินใจว่าพวกเขาต้องการสะสมคะแนนให้ได้มากที่สุดอย่างรวดเร็วเพื่อทํากําไรมากขึ้นในสถานการณ์ที่วุ่นวายภายในนี้

ในสถานการณ์ปกติ พวกเขาจะต้องทํางานหนักและทําภารกิจให้สําเร็จเพื่อสะสมคะแนน แต่นั่นเป็นเรื่องยากและอันตราย พี่น้องไม่ต้องการทํางานที่ลําบากและไร้ความขอบคุณนั้นแน่นอน ดังนั้นพวกเขาจึงเริ่มได้รับความคิดที่คดเคี้ยว

ดังนั้นภารกิจกู้ภัยจึงเป็นทางเลือกที่พวกเขาต้องการ

เมื่อเทียบกับภารกิจสืบสวน ภารกิจกู้ภัยนั้นง่ายกว่า หากพวกเขาเป็นศัตรูที่แข็งแกร่ง พวกเขาจะได้รับข้อมูลล่วงหน้าและสามารถวิ่งหนีได้หากพวกเขาไม่สามารถเอาชนะพวกเขาได้ ดังนี้ นมันจึงปลอดภัยกว่ามาก ไม่เพียงแค่นั้น สิ่งที่ดีที่สุดเกี่ยวกับภารกิจกู้ภัยคือพวกเขาสามารถเอาข้อมูลไปพร้อมกับช่วยเหลือพวกเขาได้!

ซีซาร์ควรจะมีข้อมูลมากมายหลังจากเข้าไปในส่วนลึกของเขตโรคระบาดทางทิศตะวันตก และสิ่งที่พี่น้องต้องทําคือหาซีซาร์และช่วยเหลือ ในขณะที่นําข้อมูลอันมีค่าของเขามาแลกเอง!

พวกเขาได้รับทั้งชื่อเสียงและโชคลาภอย่างง่ายดาย มันคุ้มทุนเกินไป!

อะไร? คุณกําลังเรียกพวกเขาว่าไร้ยางอาย?

ฮิฮิ แล้วไง ไม่ใช่ว่าผู้บาดเจ็บที่พวกเขานํากลับมาสามารถต้านทานพวกเขาได้ สิ่งที่พวกเขาทําได้คืออดทนและมอบข้อมูลอันมีค่าของพวกเขาอย่างเชื่อฟัง มิฉะนั้น พวกเขาจะปล่อยให้พวกเขาตาย

ด้วยวิธีไร้ยางอายเหล่านี้ พี่น้องใช้การช่วยชีวิตเป็นแนวหน้าในการรับข้อมูลอันมีค่าและสะสม คะแนนมากขึ้นเรื่อยๆ อังเดรเป็นผู้ตรวจสอบระดับ B อยู่แล้ว และพี่ชายของเขาเกือบจะได้อันดับ A และในไม่ช้าก็สามารถรับคําสั่งโดยตรงจากผู้บังคับบัญชาแคลร์ ซึ่งค่าตอบแทนก็ค่อนข้างเอื้อเฟื้อโดยธรรมชาติ

ลวงหลอกช่วยคนขโมยเครดิต อ้างเครดิตที่ไม่ใช่ของพวกเขา พวกเขาเป็นสัตว์ร้ายตัวจริง น่าเสียดายที่แคลร์ยังคงอยู่ในความมืดและกําลังจะมอบภารกิจกู้ภัยที่สําคัญนี้ให้กับพวกเขา

หากปล่อยไว้ให้พวกเขาจริงๆ อาจนําไปสู่หายนะครั้งใหญ่ได้

“ข้าจะมอบภารกิจนี้ให้เจ้า… แต่เพื่อความปลอดภัย ข้าจะไปด้วย”

“ผู้บัญชาการแคลร์ ไม่ต้องกังวล เราจะเสร็จแน่นอน… เอ๋? เดี๋ยวก่อนท่านพูดว่าอะไรนะ อยากไปด้วย?” รอยยิ้มของอังเดรแข็งที่อและแทบไม่เชื่อสิ่งที่ได้ยิน

ทําไมเธอถึงไป? ในฐานะผู้บังคับบัญชา ทําไมเธอไม่เพียงแค่อยู่ที่นี่ แล้วเธอจะไปเขตโรคระบาดเพื่ออะไร?

“ใช่ ถูกต้อง ข้าก็จะไปเช่นกัน ซีซาร์เป็นเจ้าชายจากอาณาจักรลอมบาร์ด ดังนั้นหากเกิดอะไรขึ้น พ่อของข้าจะอธิบายได้ยาก ดังนั้นข้าต้องไป… หืม? อะไรนะ ไม่อยากให้ข้าไปเหรอ?” เธอสังเกตเห็นปฏิกิริยาที่ผิดปกติของเขาและถาม

“ไม่ ไม่ แน่นอน ข้าอยากให้ท่านไป! การได้ไปกับท่านคงจะเป็นเกียรติของข้า แต่… แต่…”

ถ้าแคลร์ไปกับพวกเขา แผนการของพวกเขาก็จะพังทลายลง ไม่เพียงแต่พวกเขาจะไม่สามารถขโมยข้อมูลอันมีค่าของซีซาร์ได้ แต่ยังถูกแคลร์สั่งให้ไปอยู่รอบๆ เหมือนคนรับใช้ด้วย พวกเขาไม่ต้องการทําภารกิจที่ไร้ประโยชน์เหล่านั้น!

“เจ้าหญิงแคลร์ ลืมไปแล้วหรือ? ท่านเป็นหัวหน้าผู้บังคับบัญชา ถ้าท่านไปกับเรา แล้วใครจะมาแทนที่ท่านได้? มันจะวุ่นวาย!”

“เฮ้อ ข้าเข้าใจ แต่…” แคลร์อยากจะพูดอะไรบางอย่างและถอนหายใจ

อังเดรสังเกตว่าเธอได้รับผลกระทบ ดังนั้นเขาจึงติดตามทันที

“หืม? เจ้าหญิง มีอะไรกังวลใจท่านหรือเปล่า เราเป็นคนรับใช้ที่ซื่อสัตย์ที่สุดของท่าน ถ้ามีอะไรที่ท่านกังวล ทําไมไม่บอกเราและเราสามารถช่วยท่านคิดไอเดียได้เ”

“ใช่แล้ว เจ้าหญิงแคลร์ มาสยจะบอกอะไรเราได้ทุกอย่าง”

“องค์หญิง ได้โปรดไว้วางใจเรา!”

พวกเจ้ารู้จัก อับรา ผู้จัด

“เฮ้อ มีเรื่องหนึ่งไม่ใช่ความลับ ดังนั้นมันอาจจะดีกว่าที่จะบอกเจ้า การสํานักงานพันธมิตรในไนท์ทาวน์หรือไม่”

“อับรา? ไม่ แต่ข้าเคยได้ยินชื่อของเขา แล้วเขาทําไม?”

“เมื่อเร็ว ๆ นี้เขาแนะนําทีมสืบสวนพิเศษให้ข้า ดูเหมือนว่าพวกเขาจะแข็งแกร่งมาก”

“ทีมสืบสวนพิเศษ?”