Picked up a Demon King to be a Maid - ตอนที่ 357

ตอนที่ 357 – งานพาร์ทไทม์ของราชาปีศาจ

ในสายตาของญาติของเธอ เอเลน่าเป็นคนแบบไหนกันนะ?

สําหรับอเดล แม้ว่าเอเลน่าจะเป็นคนมีไหวพริบ ใจดี และเอาใจใส่ผู้อื่น แต่เธอก็แสดงออกได้ไม่ดีและขาดทักษะในการสื่อสาร ทัศนคติที่เย่อหยิ่งของเธอทําให้ปวดหัวโดยเฉพาะอย่างยิ่ง

เธอดูถูกสิ่งไร้ค่าที่ไร้ประโยชน์ นั่นคือเหตุผลที่เธอทํางานหนักมาตลอด แต่การทํางานหนักนั้นทําให้เธอรู้สึกโดดเดี่ยวและภูมิใจมากขึ้น

เธอปฏิบัติต่อผู้คนอย่างเย็นชาและปฏิเสธพวกเขาเสมอ นับประสาที่จะรับใช้ผู้อื่นอย่างเชื่อฟังเธอน่ารักมากแต่ไม่มีใครกล้าเข้าใกล้ เป็นเรื่องที่น่าเสียใจจริงๆ

เมื่อพูดถึงอเดลในฐานะผู้อาวุโสของเธอ เธอไม่เคยมีนิสัยเหมือนป้า โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากที่เอเลน่ากลายเป็นราชาปีศาจ เธอก็เป็นเหมือนราชินีที่ไม่มีใครกล้าแม้แต่จะหายใจเสียงดังต่อหน้า

แต่ตอนนี้ คนที่เย็นชาเช่นนี้กลายเป็นสาวใช้? และสําหรับมนุษย์ผู้ต่ําต้อย ??

ถ้าอเดลจําไม่ผิด หลานสาวของเธอก็เกลียดมนุษย์มากที่สุด โดยเฉพาะผู้ชายที่อายุน้อยและนิสัยไม่ดี สําหรับเธอแล้ว พวกเขาก็แค่เดินเครื่องจักร เครื่องจักรเพาะเชื้อหายใจ!

“ชิ..”

“หืม!? ป้า ท่านกําลังทําอะไร … เอ๊ะ? กัดลิ้นตัวเองทําไม” เอเลน่าตกใจเมื่อเห็นเลือดที่มุมปากป้าของเธอ

“ข้าคิดว่าข้าฝันไป…” อเดลกระพริบตาเปล่าๆ และไม่อยากจะเชื่อเลยว่ามันจะเป็นเรื่องจริง

เอเลน่ามีความรู้สึกผิดชอบชั่วดีและเปลี่ยนเรื่องอย่างรวดเร็ว และเริ่มบอกป้าของเธอว่าในที่สุดพวกเขาก็ช่วยชีวิตเธอไว้ได้หลังจากอยู่มาทั้งคืน เดิมที่เธอตั้งใจให้อเดลเข้าใจความยากลําบากของเธอ แต่ไม่คิดว่าอเดลจะหาช่องว่าง

เมื่อเทียบกับป้าของเธอ เอเลน่ายังเด็กเกินไปและสามารถพูดความจริงได้อย่างง่ายดายหลังจากพูดเพียงไม่กี่คํา

“หลินเซียวรู้จักมนต์ดําเหรอ?” อเดลเริ่มต้นอย่างช้าๆ และเริ่ม การสอบสวน” ของเธอ

“ไม่ เขาไม่ทํา แต่เขาสามารถหาวิธีที่จะทําลายมันได้” เอเลน่ายิ้มเล็กน้อยขณะพูด และเสียงของเธอก็เหมือนกับกําลังแนะนําสามีของเธอให้รู้จักกับคนอื่น

“โอ้? แต่วิถีของเขาคงใช้พลังเวทย์มนตร์ไปมากแล้วใช่ไหม?”

“ไม่เป็นไร เขามีจํานวนมาก เขาสามารถใช้เวทย์มนตร์ระดับแปดได้”

“โอ้? … ดังนั้นนายท่านของเจ้าจึงน่าทึ่งมาก”

“ใช่ เขาแข็งแกร่งมาก”

“ดูเหมือนเขาจะชอบเธอมากนะ จริงๆ แล้วเต็มใจจะช่วยป้าอย่างข้าให้เจ้า…”

“หม เขาไม่ได้อยู่ในตอนแรก แต่เพียงเพราะเขาโลภเพื่อ *** หม?”

ขณะพูด เอเลน่าก้มหน้าลงและเห็นรอยยิ้มแกล้งของป้าของเธอ และตระหนักว่าเธอพูดโดยไม่ตั้งใจเกี่ยวกับทุกสิ่งที่เธอต้องการซ่อน เธอยอมรับอย่างเป็นธรรมชาติว่าเป็นสาวใช้ของเขา น่าอายจริงๆ!

“ไม่ป้า มันไม่ใช่แบบนั้น! ข้าถูกบังคับบังคับ! ไอ้เวรนั่นเขา…”

“ฮะฮะ เข้าใจแล้ว เข้าใจแล้ว”

ที่จริงแล้ว เหตุผลที่อเดลต้องการถามไม่ใช่แค่เพราะเธอตกใจที่เอเลน่าเป็นสาวใช้ แต่เธอต้องการทําความเข้าใจชีวิตล่าสุดของเอเลน่าให้ดีขึ้น

ตําแหน่งของเอเลน่าเป็นสิ่งที่ชนเผ่าของพวกเขากังวลมากที่สุด โดยเฉพาะอเดล

มีสิ่งหนึ่งที่เธอโกหกเอเลน่า

เหตุผลที่เธอจากไปไม่ใช่เพราะว่าเธอเบื่อ แต่เป็นเพราะเธอต้องการตามหาเอเลน่า! และเหตุผลที่เธอตกหลุมพรางของศัตรูไม่ใช่ว่าเธอผล็อยหลับไป แต่เพราะเธอเชื่อใจผู้คนง่ายเกินไปและ “อัครสาวก” คนนั้นบอกว่าเขารู้ว่าเอเลน่าอยู่ที่ไหน และนั่นเป็นวิธีที่เธอตกลงไปในกับดัก

แน่นอน เธอไม่ได้พูดถึงเรื่องนั้นเลย เธอไม่ต้องการให้เอเลน่ารู้เกี่ยวกับความกังวลของเธอ เพราะตราบใดที่เอเลน่ายังมีชีวิตอยู่และอยู่ดีกินดี นั้นก็เท่านั้นที่สําคัญ

ในปีที่ผ่านมา อเดลกังวลว่าเอเลน่าจะถูกฆ่า ถูกจับเป็นเชลย ไร้บ้าน หรือแม้กระทั่ง… ฆ่าตัวตาย?

ท้ายที่สุด ราชาคนนี้ก็ทนความเจ็บปวดมากมายที่เธอไม่ควรต้องทน

แม่ของเอเลน่าเสียชีวิตตั้งแต่ยังเด็กและถูกพ่อเลี้ยงมา เดิมที่คิดว่าการเป็นลูกสาวของราชาปีศาจน่าจะมีความสุข แต่พ่อของเธอก็หายตัวไปไม่นานหลังจากนั้น และเพื่อค้นหาความจริง เธอจึงผ่านการทดลองที่โหดร้ายอย่างกล้าหาญและ เข้ารับตําแหน่งราชาปีศาจ แต่ไม่นานหลังจากนั้นเธอได้พบกับกลุ่มกบฎและถูกขับไล่ไปพร้อมกับแมวดําตาแดงทุกตัวขณะที่พวกมันวิ่งหนีเอาชีวิตรอด

มันควรจะเป็นวัยเยาว์ที่ร่าเริงสําหรับเธอ แต่เธอต้องแบกรับความเกลียดชังและความขุ่นเคืองมากมาย แม้ว่านางจะเย่อหยิ่งและแข็งแกร่ง แต่นางก็ยังเป็นเด็กผู้หญิง นางจะทนอยู่เพียงลําพังได้อย่างไร?

หากเป็นอเดลที่ทนทุกข์กับชะตากรรมนั้น แม้ว่าเธอจะไม่บ่น เธอก็คงจะกังวลและกังวลเรื่องศัตรู และจะซ่อนตัวอยู่ที่ไหนสักแห่งและไม่ออกมาอีกเลย

หลังจากได้ยินทุกอย่างที่เอเลน่าพูด เธอก็ตระหนักว่าความกังวลทั้งหมดของเธอไม่จําเป็น

ผ่านไปหนึ่งปี เอเลน่าก็ยังมีชีวิตที่ดี เธอไม่ได้กลายเป็นแมวขี้กลัวหวาดระแวง แต่เธอโตขึ้น

เธอกลายเป็นคนอ่อนโยน กล้าหาญ และเป็นผู้ใหญ่สวยขึ้น เธอมีรอยยิ้มจางๆ กับชุดเมดที่พอดีตัว ราวกับเทพธิดาที่เสด็จลงมา

โศกนาฏกรรมไม่ได้ทิ้งรอยแผลเป็น ปล่อยให้เธอรังไหมเป็นผีเสื้อ เพื่อเป็นราชาที่ดีกว่า

แม้ว่าเธอจะได้งานพาร์ทไทม์ใหม่สาวใช้นอกเวลา

“นายท่านของเจ้าสามารถร่ายเวทย์ระดับแปดได้จริงหรือ? … เขาแข็งแกร่งมากจริงๆ” อเดลรู้สึกท่วมท้นเมื่อมองดูร่างของชายหนุ่มคนนั้น

เธอสนใจหลินเซียวมาก และทําไมเอเลน่าถึงเต็มใจเป็นสาวใช้ของเขา และยิ่งสงสัยมากขึ้นไปอีกว่าทําไมเอเลน่าถึงหน้าแดงเมื่อมีคนพูดถึงเขา….

แต่นั่นทําได้แค่รอในภายหลังเพราะเธอมีเวลาเหลือไม่มาก

“ป้า ข้าพูดไปแล้ว ข้าถูกบังคับให้เป็นสาวใช้ของเขา!

อึม เขาแข็งแกร่งมากจริงๆ”

“ฮิฮิ บังคับฮะ…. ตราบใดที่เจ้ามีความสุข”

แม้ว่าเอเลน่าจะย้ําว่าเธอถูกบังคับ แต่อเดลก็โล่งใจมากขึ้น

การพบคนที่แข็งแกร่งและเต็มใจที่จะปกป้องเธออย่างจริงใจนั้นยาก แม้ว่าจะถูกบังคับในตอนแรก มันสําคัญอย่างไร?

สิ่งที่สําคัญที่สุดคือตอนนี้เอเลน่ามีความสุข

หนึ่งปีให้หลัง ตั้งแต่เกิดการจลาจล เอเลน่าควรเป็นสาวใช้ของเขาใช่ไหม

ในขั้นต้น เอเลน่าสิ้นหวังและโกรธ แต่หลังจากผ่านไปหนึ่งปี เธอไม่เหลืออะไรบนใบหน้าเลยสิ่งที่เข้ามาแทนที่คือความกล้าที่จะก้าวไปข้างหน้าและลงมติ และความเขินอายและความสุขเล็กๆ น้อยๆ ในฐานะผู้หญิงคนหนึ่ง

แม้ว่า อเดลจะไม่รู้อะไรเกี่ยวกับหลินเซียวหรือว่าพวกเขาอาศัยอยู่อย่างไรในปีที่ผ่านมา แต่เธอก็รู้ว่าเอเลน่ามีความสุขอย่างแน่นอน

ถ้าเอเลน่าสามารถยิ้มจากก้นบึงของหัวใจได้ทุกวัน อเดลก็คงจะพอใจ

“เอเลน่า ไม่ต้องห่วง ลุงของบาร์ตันดูแลคนของเราเป็นอย่างดี ตระกูลหมาปาราตรีไม่กล้าเคลื่อนไหวในตอนนี้” อเดลยิ้มอ่อนๆ และต้องหยุดทุกครั้งที่เธอพูดเหมือนเธอ ใช้พลังงานทั้งหมดของเธอ

“หัวหน้าเผ่าหมาปาราตรี ธันเดอร์แฟงก์ เขา เขา…” เสียงของอเดลเงียบลงและเธอก็พูดไม่จบประโยค

“ป้า อย่าพูดอีกเลย พักผ่อนเถอะ” แม้ว่าเอเลน่าอยากจะรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่เธอก็อดไม่ได้ที่จะถามเธอ เธอจึงจับมือของอเดลและบอกให้เธอหยุดพูด

อเดลส่ายหัวและต้องการจบ

ธันเดอร์แฟงก์ ผู้นําคนใหม่ของเผ่าไนท์วูฟ และเนื่องจากกลุ่มไนท์วูฟเป็นหนึ่งในหลายกลุ่มใหญ่ในหมู่ปีศาจระดับสูง เคยเป็นหัวหน้ากับเอเลน่าและพ่อของเธอมานานแล้ว เขายังเตรียมการกบฏนี้ด้วย

นั่นคือข้อมูลที่เอเลน่ารู้ และยังมีบางสิ่งที่เธอไม่รู้

“ถ้าธันเดอร์แฟงก์ เข้ามาเป็นราชาปีศาจและได้รับพลังจากบรรพบุรุษ แม้แต่ลุงบาร์ตันก็ยังต้องเชื่อฟังเขา ในเวลานั้น ผู้คนของเราจะ… จะ…”

“อะไรนะ?”

“ฮิฮิ แต่เจ้าไม่ต้องกังวลไป. ในปีที่ผ่านมาเขาท้าทายการทดสอบและพยายามที่จะประสบความสําเร็จในฐานะราชาปีศาจ แต่เขาก็ยังห่างไกล… เอเลน่า เจ้ายังไม่ตาย… แค่กๆ”

เนื่องจากราชาปีศาจคนปัจจุบัน เอเลน่ายังไม่ตาย แม้ว่าเธอจะถูกปฏิวัติ เธอก็ยังคงเป็นราชาผู้ชอบธรรม ซึ่งหมายความว่าเขายังไม่สามารถผ่านการทดลองและไม่ได้รับพลังที่แท้จริงของบรรพบุรุษและไม่สามารถบัญชาการหัวหน้าเผ่า ดังนั้นในปีที่ผ่านมา แมวดําตาแดงจึงต่อสู้ดิ้นรนเพื่อเอาชีวิตรอดภายใต้การคุ้มครองของผู้อื่น

พวกเขาไม่รู้ว่าวันเหล่านั้นจะนานแค่ไหน

“เอเลน่า ไม่ต้องห่วงพวกเรา เจ้าต้องใช้ชีวิตต่อไป.. จําไว้ อาณาจักรก็อตแธม อย่าไป”…” อเดลหลับตาลงและบีบคําเตือนด้วยพลังงานที่เหลืออยู่

“ป้า มีอะไรหรือเปล่าคะ”