Picked up a Demon King to be a Maid - ตอนที่ 354

ตอนที่ 354 – ลักษณะพิเศษ

แม้ว่าเอเลน่าจะรู้ถึงลูกศรสายฟ้าที่อยู่ข้างหลังเธอ แต่เธอก็เพิกเฉยและกระจายการรับรู้ของเธอออกไป

ด้วยเสียงแผ่วเบา เอเลน่ารู้ว่ามันเป็นสัญญาณให้ลูกศรทั้งหมดตกลงมา

ทันใดนั้นลูกศรทั้งหมดก็ตกลงมาราวกับฝน

วงกลมระยิบระยับระยิบระยับราวกับดวงดาวในขณะที่พวกมันก่อตัวขึ้นและยิงธนูอันแหลมคมไปยังเป้าหมายที่ละลูก

ถ้าเอเลน่าหลบไม่ทัน เธอจะกลายเป็นชีสสวิส!

ทว่า… มันแปลกที่เอเลน่าไม่แม้แต่จะหลบเลี่ยงและยืนอยู่ที่นั่น มันเหมือนกับลูกธนูที่ตาขึ้นและหมุนไปรอบๆ เธอ โดยแยกไปทางซ้ายและขวา แล้วมาบรรจบกันอีกครั้งเพื่อหาทางไปยังอเดล

วช. เอเลน่ารู้ว่าทั้งหมดเป็นเพราะการควบคุมที่แม่นยําของหลินเซียว

ด้วยความเชื่อใจในตัวเขา เอเลน่าจึงใช้ทักษะการรับรู้ของเธอและปฏิบัติตามความรับผิดชอบของเธออย่างเงียบๆ

ลูกธนูทิ้งซุ้มโค้งที่สวยงามไว้ข้างหลังที่ละลูก ก่อนที่ลูกก่อนหน้าจะมีเวลาสลายไป เนื่องจากพื้นที่ทั้งหมดหันไปทางท้องฟ้าเต็มไปด้วยดวงดาว

นี่เป็นพลังของมัลติแคสวหรือไม่?

ร่างของอเดลปล่อยหมอกสีม่วงดําหนาแน่น พลังกัดกร่อนกินลูกศรทั้งหมด

หลินเซียวไม่ตื่นตระหนกเมื่อเขาเห็นว่าเวทมนตร์ของเขาถูกจัดการอย่างง่ายดาย แต่เขากลับทําสิ่งที่ไร้ความหมายต่อไปเหมือนที่เขาคาดไว้

มีเพียงเอเลน่าที่มีทักษะการรับรู้ของเธอเท่านั้นที่เข้าใจเจตนาของหลินเซียว…. เหตุผลที่เขาใช้เวทย์มนตร์ที่อ่อนแอกว่าก็เพราะผลที่เป็นอัมพาต

ลูกธนูไม่ได้ทรงพลังด้วยตัวมันเองและถูกกลืนกินอย่างง่ายดาย แต่ผลที่ทําให้เป็นอัมพาตของพวกมันไม่สามารถกําจัดได้!

ลูกธนูตัวเดียวอาจไม่มีผลมาก แต่แล้วสิบ ร้อย พันล่ะ?

อเดลกินลูกศรและอัมพาตที่บอบบางจนปฏิกิริยาของเธอช้าลงมากและแขนขาของเธอแข็งทื่อ

โอกาสละ!

“เอเลน่า เร็วเข้า!”

“ฮีม ไม่ต้องบอกหรอก”

แม้ว่าออร่าสีม่วงดําสามารถดูดซับสายฟ้าที่รุนแรงได้ แต่ก็ไม่สามารถป้องกันทักษะการรับรู้ในนาทีที่เอเลน่าสัมผัสได้ถึงพลังชีวิตของอเดลที่ค่อยๆ หมดไป และในขณะเดียวกันการแกะสลักมนต์ดําที่ซ่อนอยู่ก็ค่อยๆ ปรากฏให้เห็น

“มันอยู่ใต้รักแร้ขวาของเธอ!”

เอเลน่ารีบตอบ

เธอสังเกตเห็นว่าเมื่อออร่าสีม่วงอมดํารุนแรงขึ้น ความผันผวนของพลังงานใต้แขนขวาของเธอเป็นสิ่งที่น่าสังเกตมากที่สุด ดังนั้นไม่ต้องสงสัยเลยว่ามันอยู่ที่ไหน

“ข้าควรทําอย่างไรดี?”

“ไปบีบมัน!”

“ฮะ?” เอเลน่าไม่เข้าใจว่าเขาหมายถึงอะไรโดยการบีบนิ้วเข้าหากัน

“อย่าลืมนะ เจ้าเป็นราชาปีศาจ ไม่มีเวทมนตร์ใดสามารถต้านทานพลังของเจ้าได้ ดังนั้นหากเจ้าบีบมันอาจขัดขวางการจ่ายพลังงานของมัน!”

“มันอาจจะ?”

“มันเป็นสัญชาตญาณของข้า… เราต้องลอง!”

“โอเค ข้าจะพยายาม…”

เอเลน่าเอื้อมมือไปด้านขวาของอเดลและหลินเซียวรวบรวมลูกศรทั้งหมด เล็งไปที่รักแร้ขวาของเธอแล้วยิงออกไปทั้งหมด

รู้ ลูกธนูจํานวนนับไม่ถ้วนถูกกลืนกินอีกครั้ง แต่คราวนี้มีมากเกินไป และลูกธนูจํานวนนับไม่ถ้วนก็สามารถเปิดรูในหมอกสีม่วงดําได้!

” ตอนนี้!”

“ป้า!”

เอเลน่าเห็นโอกาสจึงรีบวิ่งไปบีบรักแร้ของเธอ

ตามที่คาดไว้ เมื่อเอเลน่าบีบเธอ นอกเหนือจากผิวที่อ่อนนุ่มของเธอ เธอยังรู้สึกถึงพลังงานที่พุ่งเข้ามาซึ่งถูกขัดจังหวะด้วยกําลัง ราวกับก้อนหินขนาดใหญ่ตกลงมากลางทางหลวงในทันใด

ขณะที่อเดลสงบลง หมอกรอบๆ ตัวเธอก็ค่อยๆ สลายไป

“แค่นี้พอไหม”

ในที่สุดเอเลน่าก็ถอนหายใจเมื่อเห็นป้าของเธอกําลังก้มหน้าอยู่ หลินเซียวหยุดการโจมตีของเขาและเตรียมที่จะพักผ่อน แต่ทันใดนั้นก็ได้ยินอเดลร้องไห้ออกมา

“หลินเซียว อย่าหยุด!”

“อะไร?”

อเดลที่สงบลงก็หันศีรษะและหัวเราะไปทางเอเลน่า จากนั้นกลุ่มหมอกสีดําอีกกลุ่มก็ระเบิดออกด้านนอกขณะที่เธอพยายามคว้าตัวเอเลน่ากลับ

” เกิดอะไรขึ้น? ไม่ได้บีบเธอเหรอไง เธอยังจะบ้าคลั่งอีกได้ไง?”

หลินเซียวไม่สามารถบ่นได้ในขณะที่เขาพยายามทําให้อเดลเป็นอัมพาตอีกครั้ง แต่คราวนี้มันไม่ง่ายอย่างนั้น

เอเลน่านอนแผ่อยู่บนหลังของอเดลด้วยมือขวาของเธอบีบรักแร้และมือซ้ายของเธอโอบเอวของเธอ ราวกับพวกโรคจิตที่ขึ้นใจเธอ

แต่อเดลจะอยู่นิ่งๆ ได้อย่างไร? เธอเริ่มดิ้นรนอย่างสิ้นหวัง

“เอเลน่า ฮิฮิ ให้ป้าของเจ้าดูสิว่าหน้าอกเจ้าใหญ่ขึ้นขนาดไหน”

“ป้า ใจเย็นๆ… อ่า! อย่าตรงนั้น!”

สาวงามทั้งสองได้แย่งชิงกันในขณะที่กระต่ายสีขาวนุ่ม ๆ ของพวกมันสั่นจากทางด้านข้างแม้ว่าพวกเขาจะใช้กําลังทั้งหมดอย่างเต็มที่ แต่ก็ยากสําหรับคนที่จะรู้สึกถึงวิกฤตในฉากนี้แต่พวกเขากําลังคาดการณ์ว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อไป

“ไอ้ลามก รีบมาช่วยสิ! เสื้อผ้าของข้าจะขาดแล้ว!”

เอเลน่าปล่อยมือไม่ได้ขณะที่เธอบีบสลักที่สลักไว้ใต้วงแขนของอเดลอย่างสิ้นหวัง

“อ-เอ่อ…”

แม้ว่าหลินเซียวต้องการดูว่าเธอจะแสดงออกอย่างไรหากเสื้อผ้าของเธอขาด เขาไม่ต้องการให้เธอตกอยู่ในอันตราย

โว้ว โว้ว โว้ว..

“อา! ไอ้ลามก! ข้าบอกให้เจ้าช่วย ไม่ใช่ให้ไฟฟ้าช็อตข้า!”

“หม?”

หลินเซียวตระหนักว่าเนื่องจากพวกเขากอดกัน ลูกธนูของเขาจึงไม่ได้เพียงแค่ตกลงบนอเดลแต่บางอันก็โดนที่กันขอเอเลน่าโดยไม่ได้ตั้งใจ มันเจ็บปวด คัน และอึดอัดมากและไม่ใช่แค่เจ็บ.

ความรู้สึกนั้นแปลกมาก มันยังมีอาการคันที่ทําให้มึนงงซึ่งยากจะอธิบาย ความตกใจเล็กน้อยที่ลูกธนูหนึ่งลูกมอบให้นั้นยังไม่เพียงพอ เธอต้องถูกยิงให้มากขึ้น และเจาะลึกเข้าไปเพื่อให้รู้สึกดีขึ้น…

เธอกําลังคิดบ้าอะไรอยู่? เมื่อเอเลน่าสังเกตเห็นความคิดที่บิดเบี้ยวของเธอ ใบหน้าของเธอก็แดงทันทีและเธอต้องการจะหนี แต่เธอต้องยึดอเดลไว้ต่อไป เธอทําได้เพียงรักษาท่าทางเดิมของเธอและรอให้ลูกธนูพุ่งเข้าใส่ก้นของเธอ

“เอ่อ… เอเลน่า เจ้าเป็นพวกมาโซคิสต์แน่นอน!”

แม้ว่าเขาจะรู้ว่าเอเลน่าไม่ได้แข็งแกร่งและไม่แยแสเหมือนที่เธอมอง และเป็นเพียงเด็กสาวไร้ เดียงสา เขาไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าเธอจะมีแนวโน้มเอียงมาโซคิสม์!

เนื่องจากเป็นสถานการณ์ฉุกเฉิน หลินเซียวจึงไม่สามารถเล่นกับเอเลน่าได้ เขาตัดสินใจว่าเขาจะขุดลึกลงไปในร่างกายที่ชั่วร้ายของเธอและมอบความรักที่ดีให้กับเธอเมื่อพวกเขากลับถึงบ้าน

“อ่า- … โอ้… หลินเซียว! เจ้าติดอะไร? ควบคุมลูกศรของคุณและหยุดตีข้า!”

ลูกศรอีกลูกหนึ่งพุ่งเข้าชนก้นที่กระปรี้กระเปร่าของเอเลน้าและกระแสที่ทําให้มึนงงทําให้เธอตกตะลึง เธอหันศีรษะและเห็นหลินเซียวจ้องไปที่ก้นของเธอ การจ้องมองลามกของเขาทําให้ดูเหมือนว่าเขาจงใจ

“แค่กๆ ข้า ข้าไม่ได้ตั้งใจ เจ้ากอดป้าแน่นขนาดนี้ ช่วยไม่ได้”

“ช่างมัน! คราวนี้เล็งให้ดีๆ!”

“โอเค โอเค… ข้าจะทําให้ดีที่สุด”

หลินเซียวปรับสติของเขาและเล็งไปที่อเดลอย่างแม่นยํา

ดังนั้นอเดลจึงมึนงงอีกครั้งและไม่สามารถขยับตัวได้

แต่… มันเป็นเพียงชั่วคราวและพวกเขายังต้องคิดอย่างรวดเร็วเพื่อให้อเดลกลับสู่สภาวะปกติ

“หลินเซียว เราควรทําอย่างไร? ข้าทําตามที่เจ้าพูดและบีบแลเว แต่ทําไมมันไม่ได้ผล?”

“ข้าจะรู้ได้อย่างไร.. อาจมีมากกว่าหนึ่ง?”

“ฮะ? แล้วมันที่ไหนล่ะ?”

“ราชาปีศาจ เจ้าต้องค้นหามันด้วยตัวเอง ข้าทําได้แค่ช่วยเจ้า… รีบๆ นะ ป้าของเจ้าทนไม่ไหวแล้ว!”

“อะไร?”

เอเลน่าตระหนักว่าในขณะที่อเดลกําลังต่อต้านลูกศรสายฟ้า พลังชีวิตของเธอก็ถูกระบายออกอย่างรวดเร็ว ความเงียบในปัจจุบันของเธอเป็นเพียงภาพลวงตา

มันเป็นการพนัน ไม่ว่าหลินเซียวจะใช้เวทมนตร์หมดก่อน หรืออเดลหลุดพ้น หรืออเดลหมดพลังชีวิตและถูกดูดจนแห้ง

ด้วยพลังเวทย์มนตร์ของหลินเซียว เขายังห่างไกลจากการหมด แต่อเดลได้รับบาดเจ็บแล้วดังนั้นเธอจึงไม่สามารถทนได้อีกต่อไป

สถานการณ์เลวร้ายและนับทุกวินาที

เอเลน่าพยายามอย่างเต็มที่ที่จะยึดเธอไว้ในขณะที่ค้นหาการแกะสลักอื่นตามทฤษฎีของหลินเซียวและเธอก็พบบางสิ่ง

“ข้าเจอแล้ว… หน้าอกด้านซ้าย!”

เอเลน่าดีใจ เธอเอื้อมมือซ้ายไปจับหน้าอกอันใหญ่ของป้าเธออย่างรวดเร็ว!