(One Useless Rebirth) เกิดใหม่อีกครั้งอย่างไร้ [Yaoi] - ตอนที่ 85
การแสดงออกทางสีหน้าของเต๋อชูเหอและร่างกายของเขาแข็งทื่อ เขาไม่กล้าขยับตัวและพูดติดอ่าง
“นะ-นายกำลังจะทำอะไรน่ะ?”
เหอไป่ยิ้มเยาะ วางฝ่ามือของเขาบนเอวของเต๋อชูเหอทันที ที่ยกเสื้อของเต่อชูเหอขึ้น หลังจากที่รู้สึกได้ถึงอาการสั่น มือของเขาก็งอนิ้วและเกาไปรอบเอวของเขา แล้วหัวเราะเยาะ
“ดูสิว่าจะทนได้สักกี่น้ำ เจ้าเด็กเต๋อกล้าดียังงไงมาแกล้งฉันหะ ไม่รู้ซะแล้วว่ากำลังเล่นอยู่กับใคร!”
เมื่อมองลงไปด้านล่าง ลูกกระเดือกเล็ก ๆ ของเหอไป่ดูเหมือนจะอยู่ใต้จมูกของเขา ถึงขนาดว่าเขาจะจูบเหอไป่เมื่อใดก็ได้ เมื่อเขาลุกขึ้นเล็กน้อย มือของเหอไป่กำลังลูบไล้ร่างกายของเขา และขาของพวกเขาก็สัมผัสกันอย่างแนบชิด…หูของเต๋อชูเหอยื่นไปที่จอและแก้ม
เพื่อหลีกเลี่ยงไม่ให้เหอไป่จับอาการผิดปกติของเขาได้ เต๋อชูเหอได้โต้ตอบเหอไป่อย่างรวดเร็ว เขาย่นท้องลงเพื่อป้องกันไม่ให้เขาพลิกตัว จากนั้นเต๋อชูเหอก็พลิกมาแตะเอวของเขาพร้อมกับโต้กลับว่า “วันนี้ล่ะ นายต้องร้องขอความเมตตาจากฉัน”
เหอไป่พยายามดิ้นรนให้เป็นอิสระและโจมตีจากด้านหลัง จากนั้นเขาก็ประท้วงออกมา “เจ้าโง่ ฉันไม่ได้บ้าจี้หรอกนะ ปล่อยฉัน!”
ผิวของเหอไป่เรียบและอบอุ่น อ่อนนุ่ม เพราะเขาไม่ได้ออกกำลังกาย ซึ่งแตกต่างจากกล้ามเนื้อแข็ง ๆ ของเต๋อชูเหอโดยสิ้นเชิง เต๋อชูเหอแทบสำลักก่อนที่จะรู้ตัวว่าต้องหยุดก่อนที่จะสายเกินไป อย่างไรก็ตามตัณหาและความปรารถนาผลักดันให้เขายื่นมือเข้าไปอีกครั้ง จากนั้นจับเอวบางแล้วนวดไปตามสัญชาตญาณ
“เชื้ย…”
เหอไป่ส่งเสียงดุ ในขณะที่ร่างกายของเขาสั่นสะท้าน
เต๋อชูเหอตัวแข็งในขณะที่เขาตระหนักถึงบางสิ่งบางอย่าง เขาจับที่ที่เขาเพิ่งจับอย่างอ่อนโยน
“เออ.”
เหอไป่ฮัดฮัดนอนหมดแรงอยู่บนเตียง แต่ไม่กี่วินาทีต่อมาเขาก็พยายามขยับเขยื้อนมากขึ้น หูของเขาเปลี่ยนเป็นสีแดง น้ำเสียงของเขาเผยให้เห็นว่าเขารู้สึกอับอายเมื่อเขากำลังโกรธ “เจ้าเด็กเต๋อบ้า ปล่อยฉันนะ ขอร้องล่ะ!”
เต๋อชูเหอได้รับอารมณ์จากลมหายใจอ่อน ๆ ของเหอไป่และเสียงฮัมอู้อี้ จากนั้นเขาก็สังเกตเห็นว่าอวัยวะส่วนนั้นของเขากำลังจะแข็งตัว เขาจึงรีบคว้าผ้านวมขึ้นมาคลุมศีรษะของเหอไป่ หลังจากนั้นเขาก็รีบลุกขึ้นทันที รีบวิ่งเข้าไปในห้องน้ำและขังตัวเองไว้ข้างใน
“ไอ้เด็กเวรเต๋อ!” เหอไป่ดึงผ้านวมออกอย่างละอาย เดินไปที่ทางเข้าห้องน้ำจากนั้นก็กระแทกประตูและด่าด้วยความโกรธว่า “เข้าไปซ่อนทำไม? จะไม่รับผิดชอบเลยใช่ไหม แม้แต่เด็กสามขวบยังรู้จักขอโทษ นายอายุ 23 แล้วนะ กล้าทำก็ต้องกล้ารับสิ?”
“ฉันทำอะไรลงไป?” เต๋อชูเหอถาม ขณะที่เขาล้างหน้าด้วยน้ำเย็น
“นายจับมัน! บ้าเอ้ย!” เหอไป่อดไม่ได้ที่จะถูกและนวดบั้นเอวของตัวเองให้รู้สึกสบายขึ้น หน้าของเขาแดงและยังคงกัดฟันแน่น
เชี่ยเอ้ย! ในที่สุดเขา ทั้งสองชาติของเขา เขาก็รู้แล้วว่าส่วนที่อ่อนไหวของเขาอยู่ที่เอวนั่นเอง!
ราวกับว่าเขายังรู้สึกได้ถึงผิวที่อ่อนนุ่ม เต๋อชูเหอลูบนิ้วของเขา สังเกตว่าอวัยวะที่บ่งบอกถึงความเป็นชายของเขาเริ่มแข็งขึ้นอีกครั้ง ดังนั้นเขาจึงก้มหน้าลงในน้ำเย็นและแสร้งทำเป็นสงบและตอบโต้ออกมาว่า “รู้แล้วน่า”
ไอ้โง่เอ้ย นายทำผิดกับเขาอีกแล้ว!
เหอไป่พบว่ามันเป็นทั้งเรื่องตลกและน่ารำคาญ เขาเอื้อมมือไปบิดที่จับประตูและตะโกนว่า
“ออกมา จะออกมาขอโทษดี ๆ ไหม ออกมาสู้กัน”
“วันนี้ฉันยุ่งอยู่ในกองถ่ายทั้งวัน เนื้อตัวมีแต่เหงื่อ ฉันจะอาบน้ำ” เต๋อชูเหอไม่ขยับเขยื้อน
จากนั้นเหอไป่ก็ยิ้มเยาะ “ฉันก็ด้วย! ฉันเดินทางมาทั้งวัน เหนื่อยมาก ฉันก็อยากอาบน้ำเหมือนกัน เปิดประตูเลยนะ!”
เต๋อชูเหอหยุดลงชั่วขณะ เขาคิดว่าหากพวกเขาพบกันในสภาพเปลือยกาย แล้วส่วนนั้นของเขาแข็งตัวแบบนี้… เขาชนเข้ากับกำแพงหลังจากที่เขาจินตนาการถึงฉากเหล่านี้ทั้งหมด จากนั้นเขาก็ถอดเสื้อผ้าออก และลดเสียง
“ฉันขออาบก่อน แล้วนายค่อยอาบ รอแปบนะเสี่ยวไป่”
เหอไป่ก้าวถอยหลังด้วยความไม่น่าเชื่อ “เมื่อกี้เสียงอะไร? นายชนประตูงั้นเหรอ? นี่กำลังออกกำลังอยู่หรือไง?”
เขาจินตนาการถึงเหอไป่มากระซิบที่ข้าง ๆ หูของเขา น้ำเย็นเทลงบนร่างกายในขณะที่ร่างกายของเขาร้อนขึ้น และร้อนขึ้น เต๋อชูเหอรู้สึกถึงความยั่วเย้าอย่างเต็มที่ จากนั้นเขาก็ใช้มือปลดปล่อยตัวเอง..
“เสี่ยวไป่…”
เสียงน้ำที่ไหลเชี่ยวกลบเสียงบ่น จึงได้ยินเพียงเสียงแผ่วเบาที่ด้านนอกประตู
“นายกำลังอาบน้ำใช่ไหม” เหอไป่จ้องมองและขมวดคิ้ว จากนั้นความรู้สึกไม่เข้าใจที่เกิดจากการกระตุ้นจากพื้นที่ส่วนตัวของเขาก็เริ่มจางหายไป เขานึกถึงวิธีที่เขาเพิ่งแสดงความรู้สึกเขินอาย จากนั้นเขาก็ไอและพูดว่า “ได้ ได้ ฉันจะไปดูทีวีล่ะกัน”
เต๋อชูเหอเปิดตาที่ปิดครึ่งหนึ่งของเขาขึ้น กดริมฝีปากของเขาโดยให้ลูกกระเดือกของเขาขยับขึ้นลง ในที่สุดเขาก็ยิ้มเมื่อเสร็จกิจ
บ้าเอ้ย หมาน้อยรู้วิธีปลุกฉันซะแล้ว…
พวกเขาขี้เกียจเช่นเคย จึงเลือกที่จะไม่ออกไปทานอาหารเย็นหลังจากอาบน้ำเสร็จแล้ว แต่เลือกที่จะสั่งอาหารเข้ามาทานแทน
“ซูชินี่อร่อยมากเลยนะ ลองชิมสิ” เต๋อชูเหอวางซูชิไว้ตรงหน้าเหอไป่
เหอไป่มองไปที่ซูชิ เจ้าเต๋อจะเอามันมาหลอกล่อเพราะสิ่งที่เขาผิด เขาคีบกินทีละคำ แล้วเขาก็รู้สึกดีใจเพราะมันอร่อยเกินคาด จากนั้นเขาก็ยกนิ้วให้เต๋อชูเหอว่า “มันอร่อยและยอดเยี่ยมมาก”
เต๋อชูเหอยิ้มและรินเหล้าบ๊วยให้เหอไป่ “แน่นอนสิ ถ้าได้ลอง นายจะต้องชอบ.”
เหอไป่ลิ้มรสมันอย่างระมัดระวังและพยักหน้า “หวาน อร่อยมาก”
เมื่อเห็นเหอไป่ชื่นชอบมัน เต๋อชูเหอก็รู้สึกยินดี จากนั้นเขาก็รินมันลงแก้วของตัวเอง
พวกเขาพูดคุยและดูทีวีไปพร้อม ๆ กับการกินดื่มด้วยกัน เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว เมื่อพวกเขาอิ่มแล้ว ก็ถึงเวลาที่เหอไป่จะเข้านอน
“ฉันต้องไปอาบน้ำแล้ว” แก้มของเหอไป่แดงระเรื่อ เสียงเขาฟังออกว่าตอนนี้เขาเมาแล้วในระดับหนึ่ง
เต๋อชูเหอลูบหูของเขา ก้มหน้าและแสร้างทำเป็นเก็บจาน พร้อมตอบเขาไปอย่างคลุมเครือ
แกร็ก. ประตูห้องน้ำปิดลง
“เจ้าเด็กเต๋อ.”
เขาตกใจ วางมือลงอย่างรวดเร็ว ยกมือขึ้น แล้วถามออกไปว่า “อะไร มีอะไร?”
เหอไป่ถอดเสื้อคลุม โผล่หัวออกมาจากห้องน้ำ ขมวดคิ้วราวกับพยายามนึกอะไรบางอย่าง ในที่สุดเขาก็อธิบายอย่างละเอียดว่า “ยกโทษให้ฉันด้วย ฉันตัดสินใจว่าจะกลับบ้านในวันพรุ่งนี้ เพื่อทำความสะอาดสุสานของพ่อแม่ นายต้องการจะไปกับฉันไหม หรือว่านายอยากจะพักผ่อน รอฉันอยู่ที่นี่”
เต๋อชูเหอหันกลับมาและตอบว่า “ฉันจะไปกับนาย!” เป็นไปไม่ได้ที่เขาจะปล่อยโอกาส ในการไปเยี่ยมพ่อแม่ของเขาไปได้
**
วันรุ่งขึ้น เหอไป่ซึ่งมีอาการเมาค้าง ถูกเต๋อชูเหอปลุกให้ตื่น ฉากแรกที่เขาเห็นคือแผ่นหลังที่เซ็กซี่ของเขา จนอดไม่ได้ที่จะสัมผัสมัน
เต๋อชูเหอกระชับร่างกายของเขาสักครู่ มองกลับไปที่เหอไป่ และกระซิบว่า “ฉันปลุกนานหรือเปล่า?”
เหอไป่กดกล้ามเนื้อแข็งของเต๋อชูเหอด้วยความงุนงง พยักหน้าอย่างเห็นด้วย จากนั้นหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาดูว่ากี่โมงแล้ว เขาถามว่า “นายทำอะไร เช้าขนาดนี้”
“นอนต่อเถอะ” เต๋อชูเหอดันกองเสื้อผ้าไว้ใต้เตียงแล้วหันไปหาเขา พึงพำว่า “รีบนอนต่อเถอะ ฉันไม่รบกวนนายอีกแล้ว”
เหอไป่ยังคงง่วงงุน เขาพูดคำที่คลุมเครือสองสามคำ และฝังตัวเองลงในผ้าห่มแล้วนอนต่อ
เต๋อชูเหอลูบไล้เส้นผมที่ม้วนงอของเหอไป่ อย่างระมัดระวัง หันไปหยิบกองเสื้อผ้า เดินเข้าไปในห้องน้ำและลงมือซักผ้า
ห้องเงียบลงในไม่ช้า เหอไป่ม้วนผ้าห่มขึ้น ในขณะที่เขากำลังจะหลับ เสียงออดก้ดังขึ้นอย่างกะทันหัน เขาลืมตาและลุกขึ้นนั่งด้วยศีรษะที่หนักอึ้ง ขณะที่นวดหน้าผาก เขาก็ตะโกนว่า “เจ้าเด็กเต๋อ เสียงออดดังน่ะ มีคนมาหานาย ไปดูหน่อยสิ!”
ไม่มีเสียงตอบรับ ไฟในห้องน้ำก็ดูเหมือนว่าจะเปิดอยู่
เขาขมวดคิ้วและลุกขึ้น จัดแต่งทรงผมอย่างลวก ๆ หยิบเสื้อโค้ทมาคลุมชุดนอนและไปเปิดประตู
ด้านนอกประตูมีเด็กสาวคนหนึ่ง แต่งหน้าบาง ๆ อยู่ในชุดผ้าฝ้ายและผ้าลินินปัก เธอยิ้มและทักทายอย่างอ่อนโยนเมื่อประตูเปิดออก “สวัสดีค่ะ ฉันชื่อตงหนี ที่จะรับบทคู่กับคุณ ฉันบังเอิญ… คุณเป็นใคร!”
เหอไป่ขมวดคิ้วเล็กน้อย เขาปรับสายตามองเธอ เมื่อเห็นชุดคอวีลึกของเธอ ผมหยิกที่กระเซิง เมื่อคิดได้ เขาก็ยกมือกุมหน้าผากของเขา ขณะที่เขาตระหนักถึงบางสิ่งบางอย่าง
ผู้หญิงคนหนึ่งแต่งหน้าสวยงาม เดินผ่านห้องของนักแสดงนำชายที่เล่นคู่กับเธอในตอนเช้าตรู่ ดูไม่น่าเป็นไปได้!