God Level Store Manager เถ้าแก่ขั้นเทพ - ตอนที่ 997
ตอนที่ 997
“แคว้นฉิน” ลั่วฉวนตอบกลับ
เหยาซือเย่ว์และเหยาซือหยานต่างถอนหายใจก่อนจะขึ้นชั้นบนไป
ทำอาหารเย็น
ลั่วฉวนที่ไม่มีอะไรทำจึงเปิดโทรศัพท์วิเศษขึ้นมา
แอพวิดีโอเพิ่งเปิดใช้งาน เขายังสงสัยว่ามันมีอะไรให้ใช้บ้าง
เมื่อกดที่ไอคอน หน้าจอจึงเข้าสู่แอพพลิเคชั่น
เดิมหน้าหลักนั้นว่างเปล่า ตอนนี้เต็มไปด้วยวิดีโอหลากหลาย
หน้าปกของวิดีโอน่าจะสร้างขึ้นโดยอัตโนมัติ ส่วนใหญ่เลือกมาได้
อย่างดี
เพียงแค่หนึ่งวันลูกค้าหลายคนก็กระตือรือร้นเข้ามาใช้งาน นี่จึงเป็น
การบ่งบอกถึงผลกระทบจากแอพวิดีโอได้
ทว่าเนื้อหายังค่อนข้างปะปนกันไปมา
หลังเลื่อนดูอยู่ครู่หนึ่ง เนื้อหาก็แทบจะวนซ้ำ
ลั่วฉวนมีเหตุผลที่จะเชื่อ ว่าเหล่านี้เกิดขึ้นโดยมีวิดีโอแรกของเหยา
ซือหยานเป็นแรงบันดาลใจ
หลังครุ่นคิด เขาจึงเปิดเทียบอันดับวิดีโอ
อันดับหนึ่งคือวิดีโอที่เตะตาเป็นพิเศษ
ผู้ปล่อยผลงานคือเหยาฮุยเฉิน
จากนั้นเขาจึงกดเข้าไปรับชม
“ทุกคนน่าจะรู้จักข้าดี ข้าคือจ้าวสำนักหุบเขาโอสถ เหยาฮุยเฉิน…”
ก่อนอื่นคือการแนะนำตัวยาวยืด
ลั่วฉวนไม่ค่อยสนใจเท่าไหร่ ทว่ามันก็มีหลายความเห็นปรากฏบน
หน้าจอตามเวลาวิดีโอที่เล่น
ส่วนใหญ่นั้นประหลาดใจ สงสัย และคาดเดา
วิดีโอยังคงดำเนินต่อไป
หลังจากแนะนำหุบเขาโอสถยาวยืด ลั่วฉวนก็ยังไม่ได้รับอะไร
จนกระทั่งหัวข้อแท้จริงกำลังจะเริ่ม
“หุบเขาโอสถตระเตรียมวีดิโอสำหรับอธิบายเรื่องยาวิเศษ เหล่านี้
รวมถึงคุณสมบัติ ผลลัพธ์ที่คาดหวังได้ รวมถึงข้อควรระวังการใช้ยา
หลายชนิดร่วมกัน ส่วนวิดีโออื่นนั้นจะเผยแพร่ในภายหน้า หากมี
ข้อเสนอแนะใดสามารถฝากความคิดเห็นไว้ได้ เหล่านั้นจะถูก
พิจารณาและนำมาปรับตามความเหมาะสม”
เรื่องราวของเหยาฮุยฉินจบลงที่ตรงนี้ก่อนจะปิดท้ายด้วยการบอกลา
เตรียมปล่อยวิดีโอเป็นชุดต่อเนื่อง? เหมือนหุบเขาโอสถจะเตรียมการ
มาอย่างดี
ด้วยความสงสัย ลั่วฉวนจึงเปิดพื้นที่แสดงความคิดเห็นด้านล่าง
วิดีโอขึ้นมา
ซึ่งก็ไม่แปลกใจ ความคิดเห็นมีเข้ามาอย่างคึกคัก ผู้ชมหลายคนต่าง
ฝากข้อความกันเอาไว้
บางทีนี่อาจเป็นข้อมูลสำหรับแนวทางการทำเนื้อหาในภายหน้าต่อไป
เมื่อออกจากวิดีโอของเหยาฮุยเฉิน ลั่วฉวนจึงกลับไปยังหน้าหลัก
ของแอพวิดีโอ จากนั้นเขาจึงเกิดความคิดผุดขึ้นมาอย่างไม่มีต้นสาย
ปลายเหตุ
แอพวิดีโอไม่ค่อยมีอะไรน่าสนใจ
ลั่วฉวนคิดอยู่ครู่ก่อนจะออกไปและเปิดแอพถ่ายทอดสด
ห้องถ่ายทอดสดนามว่า “เอาชีวิตรอดในป่ า” ยังคงติดอันดับบนไม่
เปลี่ยน
เขากดเข้าไป
เนื้อหาที่ถ่ายทอดสดตอนนี้ค่อนข้างหม่นแสง คล้ายว่าจะอยู่ในถ้ำ
คบเพลิงเป็นแหล่งแสงสว่างเดียวภายในถ้ำ เพราะการไหลเวียนของ
อากาศอยู่ในพื้นที่จำกัด ดังนั้นคบเพลิงจึงไม่ค่อยนิ่ง เงาสะท้อนจึง
ปรากฏวูบวาบไปมา
เด็กหนุ่มนั่งตรงหน้ากองเพลิงพร้อมถือเนื้อเสียบไม้ในมือกำลังย่าง
นั่นน่าจะเป็นมื้อเย็นของวันนี้
ข้างนอกคล้ายฝนตกหนัก ในการถ่ายทอดสดจึงได้ยินเสียงค่อนข้าง
ชัด
หลังผ่านไปพักหนึ่ง ร่างเด็กหนุ่มจึงค่อยขยับ
สายตานั้นมองมาทางหน้าจอ ราวกับกำลังอ่านข้อความแชทสดจาก
ผู้ชมไปพลางตอบคำถาม
“แอพวิดีโอหรือ? น่าสนใจ น่าจะบันทึกเรื่องราวชีวิตประจำวันลง
ไปได้ จากนั้นก็น่าจะคัดเลือกช่วงที่น่าสนใจใส่เข้าไป…”
การทำเนื้อหาวิดีโอของเหล่าผู้ฝึกตนนั้นไม่มีใครชี้นำว่าต้องเป็น
อย่างนั้นและอย่างนี้
ลั่วฉวนดื่มเหล้าซากุระไปอึกหนึ่งก่อนจะเกิดความคาดหวังในใจ
กลิ่นหอมของอาหารลอยมา คล้ายว่ามื้อเย็นใกล้จะพร้อมทานแล้ว
ร้านของหยวนก่วยอยู่ไม่ไกลจากร้านต้นตำรับ
หยวนก่วยกำลังจัดชุดตนเอง เปิดประตูร้าน และเดินผ่านสายฝนไป
ร้านน้อยหยวนก่วยปิดทำการในเย็นวันนี้ เขาแจ้งให้ลูกค้าในกลุ่ม
แชททราบแล้ว
คฤหาสน์ขุนนางใต้
หญิงรับใช้ในคฤหาสน์ได้ยินเรื่องหยวนก่วยจะรับตัวปู้หลี่เกื๋อเป็น
ศิษย์ ดังนั้นจึงกำลังเตรียมการ
ใบหน้าของผู้อื่นในคฤหาสน์ต่างเผยความยินดีกันออกมา
“เตรียมการถึงไหนแล้ว?” ปู้คังเฉียงกล่าวถาม
“เรียบร้อยครบถ้วน” ปู้ฉืออีพยักหน้ารับ
“อาจารย์กล่าวว่าจะมาคืนนี้เพื่อหารือเรื่องกระบวนการรับตัวเป็น
ศิษย์ ไฉนต้องยิ่งใหญ่เพียงนี้กัน” ปู้หลี่เกื๋อที่อยู่ด้านข้างบ่นพึมพำ
บรรยากาศภายในคฤหาสน์ขุนนางใต้ค่อนข้างเคร่งเครียดเล็กน้อย
ทุกคนกำลังเตรียมการต้อนรับ
“แม้เป็นการพูดคุยเรียบง่าย แต่ทุกอย่างต้องจริงจัง” ปู้คังเฉียงมองตอบ
ตอนนี้เขาก็ยังไม่เข้าใจ ว่าเหตุใดบุตรชายตนเองจะได้เทพแห่งอาหาร
ในตำนานรับตัวไป
“ท่านพ่อ สายตาท่านนั่นอะไร?” ปู้หลี่เกื๋อพบเห็นความคิดผ่านทาง
สายตาปู้คังเฉียงจนต้องขมวดคิ้วไม่พอใจ
“ทั้งหมดเรียบร้อยดี ตอนนี้พร้อมแล้ว ผู้อาวุโสหยวนก่วยอีกสักพัก
น่าจะมาถึง” ปู้ฉืออีเผยยิ้มพร้อมตบไหล่น้องชาย
ปู้หลี่เกื๋อนึกยินดีไม่น้อยที่หยวนก่วยจะรับตนเองเป็นศิษย์
สหายทั้งหลายจากสถาบันวิญญาณเมฆาต่างก็เข้ามาแสดงความยินดี
ผ่านทางแอพแชท
ปู้หลี่เกื๋อยักไหล่ตอบก่อนจะนั่งเก้าอี้เพื่อรอคอย
จากนั้นเขาจึงนำเอาโทรศัพท์วิเศษออกมา
โพสต์ในช่วงบ่ายของเขาเนื้อหาค่อนข้างเรียบง่าย
“ข้ากำลังจะได้เป็นศิษย์ของเถ้าแก่หยวน”
ตอนนี้มันจึงกลายเป็นหัวข้อร้อนแรงที่สุดของวัน ลูกค้ามากมายต่าง
เข้ามากดถูกใจพร้อมฝากความคิดเห็นกันเอาไว้
“ไม่ต้องกล่าวมากแล้ว ทำพวกเราอิจฉาแทบตาย”
“หยวนก่วยผู้นั้นรับศิษย์งั้นหรือนี่? ไม่นึกไม่ฝันเลย”
“นั่นสินะ เท่าที่ทราบหยวนก่วยผู้นั้นมองหาตัวศิษย์ในทวีปเทียนหลัน
อย่างยาวนาน จนกระทั่งถึงตอนนี้ค่อยได้พบ”
“มาร้านต้นตำรับได้ไม่นานพบเจอศิษย์ที่ตามหา นี่ต้องเป็นอิทธิพล
ของเถ้าแก่เป็นแน่”
“เห็นด้วย”
“ใช่เลย ไม่ผิดแน่”
“…”
ที่ประตูของคฤหาสน์ขุนนางใต้ สองหญิงรับใช้กำลังรอคอยการ
มาถึงของหยวนก่วย
ท้องฟ้าหม่นแสงลง แสงจากสองฟากเส้นทางเริ่มสว่างขึ้น รัศมีแสง
กระจายตัวฟุ้งท่ามกลางสายฝนที่ร่วงหล่นลงมา
แม้เป็นเช่นนี้แล้วก็ยังไม่อาจมองเห็นระยะไกลห่างออกไปได้
“เมื่อใดเถ้าแก่หยวนมากัน? นี่ก็รอมาพักหนึ่งแล้ว”
“ไม่ทราบ แต่นี่ก็ใกล้ถึงเวลา น่าจะอีกไม่ช้า”
“นายน้อยน่าทึ่งนัก ได้ยินว่าเถ้าแก่หยวนคือสุดยอดฝีมือแห่งโลกผู้
ฝึกตนท่านหนึ่งเลย”
“ได้ยินมาว่าเป็นขอบเขตราชันระดับสูงสุด ช่างไกลห่างยิ่งนัก…”
สองหญิงรับใช้พูดกล่าวกันไปพลางหัวเราะเสียงเบาท่ามกลางเสียง
สายฝนตกกระทบหลังคา
“น่าจะใช่ที่นี่นะ” หยวนก่วยมองไป
ผ่านทางสายฝนที่ร่วงหล่นลงมา มันปรากฏอาคารที่ค่อนข้างเลือน
ราง
เขาไม่ได้ฉีกมิติเดินทางมา แต่เลือกที่จะเดินผ่านถนนตามปกติ
หลังเดินผ่านสายฝนที่ตกลงมาอย่างหนัก เขาจึงมาถึงประตูหน้าของ
คฤหาสน์ขุนนางใต้
“ขออภัย ใช่ท่านผู้อาวุโสหยวนก่วยหรือไม่?” สองหญิงรับใช้หยุด
พูดกล่าว หนึ่งในนั้นกล่าวถามด้วยอาการตื่นเต้น
“ข้าเอง” หยวนก่วยพยักหน้ารับ
“ขอเชิญท่านทางด้านนี้” หญิงรับใช้กล่าวคำอย่างนอบน้อม
หยวนก่วยไม่สนใจพิธีรีตองอะไร ไม่งั้นเขาคงไม่เป็นเถ้าแก่
ร้านอาหารอย่างแน่นอน
เมื่อตามหญิงรับใช้ทั้งสองไป ไม่ช้าจึงเข้าไปยังส่วนในของคฤหาสน์
ขุนนางใต้