God Level Store Manager เถ้าแก่ขั้นเทพ - ตอนที่ 995
ตอนที่ 995
“เหมือนตัวข้าได้เข้าไปอยู่ในภาพนี้เลย”
ดวงตาสีม่วงของเอวานน่าเผยความประหลาดใจขณะกล่าวออก
โนริเอลมองนาง ทว่าก็ไม่ได้กล่าวคำขัดแต่อย่างใด
ครั้งแรกที่ใช้งานแอพนักอ่าน จะเป็นเช่นนี้ก็ไม่แปลก นางทราบดี
หลังเกิดอาการประหลาดใจ เอวานน่าจึงกดเข้าไปในเนื้อหาของนิยาย
คำอธิบายต่อต่างโลกคือสิ่งแรกที่ได้เห็น และเป็นไปอย่างละเอียด
ราชาเมืองใต้สมุทรรู้สึกราวกับได้เปิดมุมมองใหม่ต่อโลก
“ต้องการซื้อบทใหม่หรือไม่?”
ข้อความปรากฏแจ้งเตือนทำการดึงเอาสติของเอวานน่ากลับคืนโลกแห่งความจริง
“โนริเอล นี่หมายถึงอะไรหรือ?” เอวานน่ากล่าวถามพร้อมชี้ที่หน้าจอ
“ซื้อบทใหม่งั้นหรือ? แต่ข้าซื้อไปแล้วนี่นา หรือเพราะลูกค้าคนละคนกันจึงต้องจ่ายอีกครั้งกันนะ” โนริเอลจึงสอบถามเรื่องนี้ในกลุ่มแชท สักพักจึงได้คำตอบ “ก็แค่กดซื้อไป ไม่กี่ผลึกวิญญาณเอง”
เอวานน่าเข้าใจความหมาย โนริเอลบอกนางแล้วถึงเรื่องบัญชีในโทรศัพท์วิเศษที่สามารถแปรสภาพวัตถุเป็นหน่วยเงินตราได้
เรียบร้อยแล้วนางจึงกดซื้อทุกบทที่มีในคราวเดียว
เอวานน่าเริ่มจมดิ่งไปกับโลกแห่งตัวอักษรอีกครั้ง
เมื่อกลับจากเมืองของชาวไซเรน ลั่วฉวนรู้สึกว่าความสามารถของแอพแชทยังมีส่วนที่ไม่สมบูรณ์
ในเมื่อเป็นแอพแชท อย่างนั้นแล้วขาดในส่วนของการโทรกับวิดีโอคอลได้ยังไง
แอพแชทที่ไม่มีสองความสามารถดังกล่าว ก็เหมือนภาพที่ไร้สีสัน
“ระบบ แอพแชทตอนนี้สมควรพัฒนากว่านี้ได้นะ” หลังทำเอนกายกับเก้าอี้และปรับองศาเล็กน้อย ลั่วฉวนจึงเริ่มพูดกล่าวกับระบบอยู่ในใจ
“เถ้าแก่บอกกล่าวได้” ระบบตอบรับเหมือนดังเคย
“ความสามารถการโทรและวิดีโอคอล ในเมื่อเป็นแอพแชทก็ต้องมีความสามารถสองอย่างนี้ด้วยไม่ใช่หรือ?” ลั่วฉวนบอกไปพลางยกโคล่าขึ้นมาดื่ม
มาถึงทวีปเทียนหลันก็นานแล้ว ลั่วฉวนได้ทราบข้อมูลของโลกแห่งผู้ฝึกตนมากมาย
สองความสามารถอย่างการโทรและวิดีโอคอล มันก็คล้ายค่ายอาคมสื่อสาร
ลั่วฉวนสงสัยมาโดยตลอดว่าค่ายอาคมสื่อสารนั้นทำงานยังไง มันเป็นอะไรที่เขาไม่อาจเข้าใจ
พลังวิญญาณแปรเปลี่ยนเป็นข้อมูลพิเศษถูกส่งถ่ายออกไป หรือเป็นวิธีการอื่นกันแน่
ลั่วฉวนเคยถามเหวินเทียนจี กระนั้นคำตอบที่ได้ก็ไม่ใช่ชัดเจน
“ด้วยสิทธิ์ที่มีตอนนี้ เถ้าแก่สามารถปรับเปลี่ยนได้ด้วยตนเอง” ระบบตอบกลับมาอย่างชัดเจน
ลั่วฉวนจึงมองว่าสิทธิ์ที่ได้รับมานั้นเหมือนจะมีความสามารถอีกมากที่ยังไม่ทราบ เป็นเขาที่ไม่เคยตรวจสอบให้ครอบคลุมเอง
ตอนนี้หน้าต่างตั้งค่าของแอพแชทปรากฏขึ้นตรงหน้า ลั่วฉวนจึงกดเพิ่มสองความสามารถใหม่เข้าไป
จากนั้นจึงเปิดโทรศัพท์วิเศษและเข้าแอพแชท
เมื่อกดที่รูปไอคอนของเพื่อน ตอนนี้มันจึงปรากฏสองตัวเลือกด้านล่าง
พบว่าน่าจะเข้าใจใช้งานได้ง่าย ลั่วฉวนจึงหาไอคอนเพื่อนที่เป็นรูปเด็กสาวเส้นผมและดวงตาสีดำ
“จัดการเรื่องราวให้แล้ว ชาวไซเรนจะติดต่อหาผ่านทางโทรศัพท์วิเศษ”
ลั่วฉวนส่งข้อความหาโนริเอล
ข้อความแจ้งเตือนแอพแชทปรากฏบนหน้าจอ เอวานน่าจึงหลุดจากโลกแห่งนิยายกลับคืนสู่โลกความเป็นจริง
ดวงตาเหม่อลอยเลือนหายรวดเร็ว หลังดึงสติได้แล้วนางจึงได้ทราบ ว่าโลกนี้ยังมีสิ่งที่น่าสนใจถึงเพียงนี้คงอยู่
สายตาเอวานน่าหันมองทางชั้นหนังสือด้วยสีหน้ามืดมน
เมื่อถอนสายตากลับ นางจึงเปิดแอพแชทพูดคุยกับลั่วฉวน
หลังครุ่นคิด นางจึงค่อยตอบกลับไป
“ทราบแล้ว”
โนริเอลตอนนี้ไม่อยู่ในห้อง
จากปากคำ นางคิดอยากไปเห็นว่าเมืองของชาวทะเลตอนนี้เปลี่ยนแปลงไปแค่ไหนแล้ว
ชาวทะเลที่มาพร้อมนางต่างก็แยกย้ายไปแล้ว หน้าประตูห้องมีเพียงทหารยามในชุดเกราะสีดำ
ทหารยามไม่พูดกล่าวอะไรยามพบเห็นโนริเอลเดินกลับออกไป
การต่อสู้ถือเป็นข้อห้ามของเมืองใต้สมุทร เป็นกฎอันเด็ดขาดซึ่งมีตั้งแต่แรกเริ่มก่อตั้งเมืองแห่งนี้
ด้วยเหตุนี้แม้ว่าชาวทะเลซึ่งอยู่อาศัยที่นี่จะแข็งแกร่งกันทั้งสิ้น แต่การใช้ชีวิตที่นี่นั้นจะดำเนินไปอย่างสงบสุข
“ก็ยังคงเหมือนเดิม” ผ่านไปนาน โนริเอลถอนหายใจอย่างผิดหวัง
เผ่าทะเลอันทรงอำนาจมีชีวิตยืนยาว และยิ่งฝึกฝนในขอบเขตที่สูงขึ้น ชีวิตก็ยิ่งยืนยาวมากขึ้นไปอีก
เพราะเหตุนี้จึงเป็นเรื่องยากที่จะพัฒนาอารยธรรมที่เคยมีอยู่แต่เดิม
ความแข็งแกร่งและอายุยืนยาวเป็นเรื่องดี แต่มันก็เป็นตัวจำกัดความก้าวหน้าของอารยธรรมเช่นกัน
โนริเอลกลับไปยังพระราชวังของเอวานน่า นางกำลังคาดหวังจะได้เห็นเมืองของมนุษย์ที่ชื่อว่านครจิ่วเหยา
ลั่วฉวนกลับไปแล้ว ราชินีไซเรนจึงนำเอาโทรศัพท์วิเศษออกมา
จากนั้นจึงเปิดแอพแชทและค้นหาข้อมูลตามที่ลั่วฉวนบอกกล่าวเอาไว้
เด็กสาวผมดำ ดวงตาสีดำ ตอนนี้ปรากฏเป็นรูปบนหน้าจอ
นางเลือก “เพิ่มเพื่อน”
รอคอยอยู่ครู่ก็ยังไม่ได้รับการตอบรับ
ราชินีไซเรนจึงกลับไปเล่นไพ่พิชิตแลนด์ลอร์ดระหว่างรอ
เมื่อโนริเอลกลับถึงห้องก็ได้ทราบ ว่าเอวานน่ายังคงจมดิ่งกับโลกของนิยาย
สายตาเบื่อหน่ายมองออก จากนั้นนางจึงไปหยิบหนังสือจากชั้นมาเล่มหนึ่ง
รับชมอยู่สองสามเล่ม นางวางมันกลับคืน
เขียนอะไรไว้เยอะแยะ ไม่เห็นเข้าใจเลยสักนิด
เอวานน่าสนใจของพวกนี้มาโดยตลอด
และมันเทียบไม่ได้เลยกับนิยายที่เถ้าแก่เป็นคนเขียนขึ้น!
“กลับมาแล้วหรือ ได้อะไรบ้างล่ะ?” เอวานน่าที่เพิ่งอ่านเนื้อหาบทล่าสุดจบลง นางเผยความค้างคาผ่านสีหน้า
“ไม่มีอะไรพิเศษ” โนริเอลส่ายศีรษะ
เอวานน่ายิ้มตอบโดยไม่ใส่ใจคำของอีกฝ่ายแต่อย่างใด
“หือ? มีคนเพิ่มเพื่อนมาหรือ?” นางตระหนักพบเห็นคำขอเพิ่มเพื่อนที่มองข้ามไป ตอนนี้ความประหลาดใจจึงปรากฏในดวงตา “เฮเลนเวีย?”
“เฮเลนเวีย? รู้จักหรือ?” โนริเอลกล่าวถาม
“เป็นราชินีของชาวไซเรน” เอวานน่าเผยยิ้มอย่างอารมณ์ดี ทันใดนี้เองที่สองไอคอนไม่คุ้นตาปรากฏขึ้น “สองอันนี้คืออะไร? จำได้ว่าเมื่อครู่นี้ไม่เห็นมี”
นางกดหนึ่งในนั้นด้วยความสงสัย
ไพ่พิชิตแลนด์ลอร์ดเพิ่งจบตา ราชินีไซเรนพบเห็นว่าคำขอเพิ่มเพื่อนถูกตอบรับแล้ว และ… มีการวิดีโอคอลเข้ามา
วิดีโอคอล?
มันหมายความถึงอะไรกัน?
ราชินีไซเรนจึงกดตอบรับไป
เด็กสาวผมบลอนด์ดวงตาสีม่วงจึงปรากฏบนหน้าจอโทรศัพท์วิเศษ
เอวานน่ามองที่หน้าจอโทรศัพท์วิเศษพร้อมอดไม่ได้ที่จะชะงักค้างและร้องออก “เฮเลนเวีย?!”
“เอวานน่า ไม่พบกันนาน” แม้ประหลาดใจ ราชินีไซเรนก็ยังเผยยิ้มกล่าวคำทักทายสหายเก่าก่อน
“ไม่พบกันนานมากจริง” เอวานน่าพยายามสงบใจลงก่อนจะเผยยิ้มกล่าวคำออก “ทำไมชาวไซเรนถึงหายไปจากท้องทะเลยาวนานเพียงนี้กัน?”
นางยังไม่ทราบเรื่องราวที่เกิดขึ้นกับชาวไซเรน
นอกจากนี้แล้วในโทรศัพท์วิเศษก็มีข้อมูลเพียงน้อยนิด เพียงทราบโดยคร่าวว่าชาวไซเรนเผชิญวิกฤตการณ์บางอย่าง
ลั่วฉวนก็ไม่เคยพูดกล่าวถึงรายละเอียดเรื่องราวของชาวไซเรน ดังนั้นจึงไม่มีผู้ใดทราบ และชาวไซเรนก็ไม่ได้พูดกล่าวออกไปแต่อย่างใด
ราชินีไซเรนเผยยิ้มบางก่อนจะเริ่มบอกเล่าเรื่องราวโดยคร่าวถึงสาเหตุที่ชาวไซเรนต้องหายตัวไปอย่างยาวนาน