God Level Store Manager เถ้าแก่ขั้นเทพ - ตอนที่ 661-662
ตอนที่ 661 : เพิ่มเพื่อน
ในเมื่อระบบมีเครื่องทำไอศกรีม อย่างนั้นมันก็ต้องมาจากเทคโนโลยีทมิฬ
หากลูกค้าไม่ทราบว่าจะใช้งานยังไง อย่างนั้นใช้พลังจิตเชื่อมต่อสั่งการได้
ตัวเครื่องจะรับรู้และพิจารณารสชาติที่ลูกค้าน่าจะต้องการและทำการแนะนำให้
“เถ้าแก่ อย่างไหนดีกว่ากัน?” เหยาซือหยานมองที่ลั่วฉวนด้วยสีหน้ายากจะตัดสินใจ
“ชาเขียว” ลั่วฉวนแนะนำรสชาติที่ตนเองเพิ่งกินไป
“ชาเขียว? ชื่อแปลกนัก” เหยาซือหยานกล่าวคำก่อนจะเลือกบนหน้าจอ
ตรงกลางของเครื่องทำไอศกรีมเปิดออกพร้อมปรากฏแผ่นโลหะสีเงินยื่นออกมา
ที่บนแผ่นโลหะ มันปรากฏไอศกรีมสีเขียว
พูดตามหลักการแล้ว ด้วยขนาดของมัน ต่อให้คิดอย่างไรเครื่องทำไอศกรีมนี่ก็ไม่น่าทำสำเร็จได้ในระยะเวลาอันสั้น
แต่ร้านต้นตำรับต้องมีหลักการด้วยหรือ?
ตามที่ลั่วฉวนทราบ เครื่องเช่นนี้สมควรมีมิติพิเศษอยู่ภายใน
ก็เหมือนดังเครื่องทำน้ำร้อนที่อยู่ด้านข้าง
หลังผ่านไปนาน น้ำพุแห่งชีวิตภายในก็ไม่มีทีท่าคล้ายจะเหือดแห้ง
หรือก็คือ มันมีมากพอจะรองรับลูกค้ามากมายของร้านต้นตำรับได้อย่างไม่จำกัดจำนวนต่อวัน…
“ดูดีไม่น้อย!” เหยาซือหยานเผยดวงตาเป็นประกายจับจ้องที่ไอศกรีม
“นี่คือไอศกรีม” ลั่วฉวนที่อยู่ด้านข้างกล่าวบอก “ลองรสชาติดูเป็นไร?”
เหยาซือหยานพยักหน้ารับก่อนจะกัดเข้าไปคำหนึ่ง
นางหลับตาพยายามลิ้มรส
สิ่งแรกที่กระจายในปากของนางคือกลิ่นหอมอันมีเอกลักษณ์ มันราวกับเป็นทุ่งหญ้าใหญ่ไร้สิ้นสุดที่มาพร้อมความสดชื่น
กลิ่นหอมค่อยเลือนหายก่อนจะถูกแทนที่ด้วยความหวาน มันราวกับทำให้ตัวนางได้ลอยล่องในหมู่เมฆปล่อยใจล่องลอยไป
สุดท้ายจึงเป็นกลิ่นหอมมันของนมอ่อนจางที่ติดลิ้นตามหลัง มันคงอยู่นานและเลือนหายไปอย่างเชื่องช้า
เหยาซือหยานเบิกดวงตากว้างพยักหน้ารับ “อร่อยมาก!”
นางค่อยทราบว่าที่ลั่วฉวนกล่าวเมื่อครู่หมายถึงอะไร
อาหารที่เรียกว่าไอศกรีมนี้ทำมาจากน้ำแข็งจริง
กระนั้นมันกลับแตกต่างไปจากน้ำแข็งอย่างที่นางทราบอย่างสิ้นเชิง…
“โทรศัพท์วิเศษจะมีแอพพลิเคชั่นใหม่ด้วย…” ลั่วฉวนกล่าวคำต่อ
ได้ยินเช่นนี้เหยาซือหยานที่กำลังดื่มด่ำกับรสชาติไอศกรีมชาเขียวจึงเผยดวงตาเป็นประกาย
นางคาดหวังแอพพลิเคชั่นใหม่มานานแล้ว
ลั่วฉวนกล่าวแนะนำการใช้งานแชทกับเหยาซือหยาน
แน่นอนว่าเป็นการสอนวิธีใช้งานโดยละเอียด
หลังลั่วฉวนพูดจบ ไอศกรีมของเหยาซือหยานก็แทบหมดแล้ว
ถัดจากนั้นนางจึงกล่าว “หรือก็คือแอพแชทนี้เป็นการอำนวยความสะดวกทางการสื่อสารส่วนบุคคล?”
ลั่วฉวนคิดไปครู่ก่อนจะรับคำ “คิดอย่างนั้นก็ได้”
ที่เหยาซือหยานสนใจตอนนี้คือโทรศัพท์วิเศษในมือ
“เถ้าแก่ เพิ่มเพื่อนกัน” เหยาซือหยานเงยหน้าขึ้นมองลั่วฉวนด้วยสีหน้าคาดหวัง
แอพแชทจะเชื่อมโยงการใช้บัญชีเดียวกับกระดานสนทนา
โทรศัพท์วิเศษแต่ละเครื่องจะมีบัญชีที่เชื่อมโยงไว้โดยเฉพาะ
เสียงแจ้งเตือนดังขึ้น ลั่วฉวนได้เห็นข้อความปรากฏบนหน้าจอ
“เสมียนต้นตำรับเหยาซือหยาน ขอเป็นเพื่อนกับท่าน”
ด้านล่างมีสองตัวเลือก
“รับ และ ไม่รับ”
ลั่วฉวนกดรับ
“ท่านตอบรับ ‘เสมียนต้นตำรับเหยาซือหยาน’ เป็นเพื่อนแล้ว”
ข้อความปรากฏแจ้งบนหน้าจอ
ขณะเดียวกันลั่วฉวนก็ได้เห็น ว่ารายชื่อเพื่อนซึ่งเดิมว่างเปล่าได้ถูกเพิ่มรายการเข้ามา
ลั่วฉวนเงยหน้าขึ้นก่อนจะได้เห็นเหยาซือหยานที่จับจ้องมา
นางเผยใบหน้าเปี่ยมยิ้ม
“เพิ่มเพื่อนแล้ว” ลั่วฉวนพยักหน้าตอบรับคำ
ตอนที่ 662 : สำเร็จห้ากระดาน
เหยาซือหยานถอนหายใจอยู่ภายใน
นางพยักหน้ารับพร้อมเผยยิ้ม “เป็นเพื่อนกันเรียบร้อยแล้ว”
“จริงด้วย” เหยาซือหยานคล้ายเพิ่งนึกอะไรขึ้นได้ “แล้วไอศกรีมนี้มีสรรพคุณอะไรหรือ?”
“เพิ่มพูนพลังจิต” ลั่วฉวนตอบ
เหยาซือหยานทานไอศกรีมไปแล้วเพิ่งนึกขึ้นได้
นางจึงหลับตาพร้อมตระหนักถึงความเปลี่ยนแปลงในร่างกาย
ผ่านไปหลายชั่วลมหายใจ เขาจึงลืมตาขึ้นพร้อมกล่าวคำออก “แม้ไม่ชัด แต่ก็เพิ่มขึ้นจริง!”
หากทานไอศกรีมทุกวัน อย่างนั้นพลังจิตย่อมแข็งแกร่งขึ้นอย่างเห็นได้ชัดอย่างแน่นอน
“เถ้าแก่ พี่ซือหยาน อรุณสวัสดิ์” เสียงที่เปี่ยมด้วยชีวิตชีวาเดินเข้ามาในร้าน เป็นปู้ฉืออี
“ปู้หลี่เกื๋อล่ะ?” เหยาซือหยานมองไปนอกร้านก่อนจะเอ่ยถาม
ปู้หลี่เกื๋อไม่ได้ตามปู้ฉืออีมา เรื่องนี้ทำนางรู้สึกว่าแปลก
ปู้ฉืออีเผยยิ้ม “ท่านพ่อสั่งให้เขาฝึกฝนวิชาดาบจนดึก ตอนนี้ยังไม่ตื่นเลย”
เหยาซือหยานหัวเราะรับ
“หือ? นั่นอะไรกัน?” ปู้ฉืออีพบเห็นสิ่งเปลี่ยนแปลงภายในร้าน
“เครื่องทำไอศกรีม” เหยาซือหยานหันมองทางลั่วฉวน “เป็นสินค้าใหม่ของร้าน”
“ไอ… ไอศกรีม?” ปู้ฉืออีเกิดความสงสัยต่อชื่อประหลาด
แต่นางก็เพียงสงสัยกับชื่อ
เพราะสินค้าของร้านต้นตำรับก็มีชื่อแปลกประหลาดมาโดยตลอดอยู่แล้ว
สิ่งนี้ก็ถือว่าปกติธรรมดา
“แล้วไอศกรีมนี้ขายยังไง?” ปู้ฉืออีถามต่อ
“สิบผลึกวิญญาณและเลือกรสชาติเองได้” เหยาซือหยานอธิบายพลางยิ้ม เพราะลั่วฉวนบอกราคานางเมื่อครู่แล้ว
ทั้งสองจึงเดินไปตรงหน้าเครื่องทำไอศกรีม
เหยาซือหยานอธิบายวิธีใช้งานให้ปู้ฉืออีทราบ
ลั่วฉวนมองพลางครุ่นคิด
ทำไมรู้สึกว่ามันขาดอะไรไป ที่แท้ก็เพราะลืมอธิบายวิธีใช้งานเครื่องทำไอศกรีมนี่เอง
คิดได้ดังนี้ลั่วฉวนจึงเดินขึ้นบันไดไป
พอกลับลงมา ในมือเขาก็ถือกระดานลงมาด้วย
ปู้ฉืออีและเหยาซือหยานถือไอศกรีมกันกลับมาด้วยสีหน้าเบิกบาน
“ถึงกับมีอาหารวิเศษเช่นนี้ในโลก!” ปู้ฉืออีเอ่ยคำอย่างนึกทึ่ง
“ตอนได้กินครั้งแรกข้าก็คิดเช่นนี้” เหยาซือหยานพยักหน้ารับเห็นพ้อง
ไอศกรีมของร้านต้นตำรับมีรูปลักษณ์ที่ดี รวมถึงรสชาติ
และแน่นอนว่าสตรีชอบของหวาน…
ตอนนี้เองที่ทั้งสองได้ตระหนักว่าลั่วฉวนขึ้นไปชั้นบนและกลับลงมา
“เถ้าแก่” เหยาซือหยานเดินเข้ามา พบเห็นกระดานขาวในมือลั่วฉวนจึงเอ่ยถาม “นี่คือ?”
“เขียนวิธีการใช้งานเครื่องทำไอศกรีม” ลั่วฉวนตอบคำ
“โอ้” เหยาซือหยานพยักหน้ารับ
ภายใต้สายตาทั้งสอง ลั่วฉวนเริ่มเขียน
“หือ? ทำอะไรกันอยู่หรือ?” เฉินอี้อี้ที่เพิ่งมาร้าน พบเห็นการเคลื่อนไหวทางด้านนี้จึงเร่งรุดมารับชม
เฉินโม่เดินตามนางเข้ามา
วันนี้เหวินเทียนจีไม่ได้มาพร้อมกับทั้งสอง
ตอนนี้จึงกลายเป็นทั้งสี่คนรับชมลั่วฉวนกำลังเขียนกระดานขาว
เพราะลั่วฉวนนั่งอยู่ด้านหลังโต๊ะรับเงิน เฉินอี้อี้ยืนหน้าโต๊ะ ดังนั้นจึงเป็นเรื่องยากที่จะเห็นเนื้อหา
“เถ้าแก่ทำอะไรอยู่กัน?” เฉินอี้อี้เอ่ยถามเสียงเบา
“ประเดี๋ยวก็ทราบ” เหยาซือหยานเผยยิ้มแย้ม
ไม่กี่นาทีถัดจากนั้นลั่วฉวนจึงเขียนเสร็จ
เขาลุกขึ้นยืนพร้อมถือกระดานขาวเดินไปทางเครื่องทำไอศกรีม
ถัดจากนั้นจึงแขวนกระดานขาวไว้บนผนัง
ความสำเร็จแขวนห้ากระดานขาว!